ทาสรักทระนง 2 BELOVED

ทาสรักทระนง 2 BELOVED

“คุณเคยออกทีวีกันบ้างไหม” ผมภูมิใจจะบอกว่า ผมได้ออกทีวี ตั้ง 2 ครั้งแน่ะ

ครั้งแรกตอนอยู่ ป.4 ผมได้ออกรายการ ทอปป๊อป ทางช่อง 7สนามเป้า วันนั้น ประมาณ 10 โมงเช้า ช่วง บันไดดารา ผมได้ร้องเพลง ออกทีวีด้วย ในรายการ ผมไต่บันไดขั้นที่ 1 แต่ครู ล้วน ควันธรรมที่เป็นกรรมการ ให้ผมตกบันได ในฐานที่ ออกเสียงร.เรือ ล.ลิง ไม่ชัด

พอผมอยู่ป. 6 ผมก็ได้ออก ทีวีใน รายการ โบโซ ผมเป็น 1 ใน 60 คน ของผู้ชม อาจจะดูยากหน่อย แต่ผมก็ได้ออกทีวี แวบหนึ่ง พ่อผมยืนยันได้

ความจริงละครทีวี ในยุคนั้น ช่อง 7หมอชิต ก็เรียกได้ว่า น่าดูน่าชมไม่น้อย นอกจาก ละคร จักรๆ วงศ์ๆ ที่ผมดูเป็นประจำ ก็ยังมีละครผี อย่างเรื่องห้องสีชมพู ตามมาด้วยเรื่องหมอผี เรื่องนี้ ถนอม นวลอนันต์ แสดงเป็น อาจารย์ วิเศษ พระเอกของเรื่องได้เด็ดมาก

ส่วนช่องที่ไม่มี ละครไทยเลย น่าจะเป็นช่อง 3 ช่องนี้จะมีแต่หนังฝรั่ง เริ่มตั้งแต่ เปิดสถานี เมื่อเกือบ 40 ปีที่แล้ว มีเรื่อง มายมอมอิสอะคาร์ ที่เป็นเรื่องรถพูดได้ที่เอามารีรันใหม่ หลังจากช่อง 7 สนามเป้า เคยฉายไปก่อนหน้านี้ ตั้ง 5-6 ปี ส่วนผู้ประกาศที่อยู่กับช่อง 3 มาตั้งแต่เริ่มเปิด ก็เห็น คุณ สิทธิชาติ บุญมานนท์ ที่ประกาศ เปิดรายการ ช่วงเย็นมาตั้งแต่ยังหนุ่ม จนเดี๋ยวนี้ก็ยังเห็นแกทางหน้าจอที่วัยหนุ่มเหลือน้อยลงทุกวัน

เมื่อผมย่างเข้าสู่วัยรุ่น ผมตกหลุมรัก สาวคนหนึ่ง เธอชื่อ นงลักษณ์ โรจนพันธ์ เป็นผู้ประกาศ เปิดรายการช่วงเย็น ของ วิก บางขุนพรหม ผิวเธอดูผุดผ่อง เป็นสีเทาสว่างหน้าตาดูสดใส คิ้วสีดำเข้ม ทุกๆเย็น ผมเฝ้ารอคอยการมาของเธอ ทุกวัน แถมเสียงเธอก็ไพเราะสุดๆ อยากเห็นตัวจริง จะสวยเหมือนในทีวีไหมหนอ

ช่วงนี้เองครอบครัว ของเราซึ่งมีผมกับพ่อก็ย้ายบ้านจากบ้านเช่าริมคลอง ภาษีเจริญ ย่านฝั่งธน พ่อได้สิทธิกู้เงินซื้อบ้าน พ่อเลือกไปอยู่ หมู่บ้านทิพวัลย์ ที่สมุทรปราการ ตามโฆษณา ทาง ทีวี ช่อง 3ที่มีให้เห็นทุกๆวัน วันละหลายครั้ง

“มีรถประจำทาง ตั้ง 3 สายผ่าน มีสระว่ายน้ำ มีสโมสร มียามด้วยนะ” พ่อนั่งดู ทีวี ช่อง 3 ที่ กำลัง โฆษณา หมู่บ้าน ทิพวัลย์

“ที่นี่มี โรงเรียน อัสสัมชัญ ด้วย ลูกจะได้เรียน อัสสัมเหมือนลูกเจ้านายพ่อ”

เราสองพ่อลูก นั่งฝันหวาน ถึงหมู่บ้าน สวรรค์วิมานสุดวิเศษ หลังจากนั้นไม่นาน เราก็ได้ไปอยู่หมู่บ้าน ริมถนน เทพรักษ์ ที่ไกลแสนไกล ที่ๆพ่อต้องควบ ไอ้โฟล์คเต่า ตั้งแต่เช้า ไปทำงานที่บางกรวย นนทบุรี แถมเมากลับบ้าน มาตอนรุ่งเช้าแทบทุกวัน อยู่ที่นี่น้ำท่วมทุกปี

วันหนึ่ง พ่อหอบกล่องใบใหญ่มาด้วย พอผมเห็น ก็ เนื้อเต้นด้วยความยินดี สิ่งที่อยู่ในกล่องเป็น ทีวีสี ซันโย ขนาด 14 นิ้ว ผมมองภาพสีอย่างตื่นตาตื่นใจ สีของปะการัง ปลาการ์ตูน ดอกไม้ทะเล ทุกสิ่งที่อยู่ในสารคดี ชีวิตสัตว์ใต้ทะเล ดูสวยงามเกินบรรยาย

ผมชื่นชมเจ้า ทีวีสี เครื่องนี้ ได้เพียง 3 วัน พ่อก็เก็บมันเข้ากล่อง

“พ่อจะเอา ทีวีของผมไปไหน”ผมเว้าวอน

“ทีวีเครื่องนี้ พ่อซื้อให้น้า กัลยาเขา ไม่ใช่ ของแกหรอก”

พ่อพูดอย่างเฉยเมย น้ากัลยา เพื่อนที่ทำงานของพ่อ แม่ม่ายลูกสอง

หัวใจของผมแตกสลาย จ้องมองทีวีไร้สีสรรค์ จอเทาๆ อย่างเซ็งๆ จากนั้น ผมก็รู้สึกว่าพ่อรักผมน้อยลง บางทีก็หายจากบ้านไปนานๆ ปล่อยให้ผมอยู่บ้านคนเดียว กับทีวีสีเทาหม่นๆ ชีวิตหลังจากนี้จะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

“โอ๊ย.........อยากได้ ทีวี สี”

ผมขึ้นรถเมล์ ตรงดิ่งไปหาคุณตา ที่อยู่ สลัมหลังศาล เจ้าพ่อเสือ ยื่นความจำนง ในฐานะหลานคนโปรด

“อยากได้ ทีวีสี” ผมมองเสื้อ ผ้าฝ้ายสีขาวหม่นๆ ขาดตรงแขนใต้รักแร้ ตาทานข้าวคลุกไข่ต้มในจาน สังกะสีเก่าๆ

ตาอันฝ้าหม่นของ คุณตา มองผมอย่างรักใคร่ เอื้อมมืออันเหี่ยวย่น ตบไหล่ผมเบา

หลังจากนั้น ไม่ถึงเดือน ผมก็ได้ เนชั่นแนล ควินทริก 20 นิ้ว รุ่นใหม่ล่าสุด เปลี่ยนช่องด้วยการกดปุ่ม ไม่ต้องหมุนบิดให้เมื่อย แต่ที่สำคัญ มันเป็นทีวีสี

ตาขายที่ ริมแม่น้ำ เจ้าพระยาที่สิงห์บุรี ที่ๆเป็นมรดกของตาทวด ที่ๆ ครอบครัวของตาใช้ทำนาเลี้ยงชีวิตมาแต่บรรพบุรุษ ได้เงินมา หมื่นกว่าบาท เอาเงินมาซื้อ ทีวีสี ราคา 12500 บาทให้ผม ผมซาซึ้งจนน้ำตาไหล “ขอบคุณ มากครับตา”

ผมนั่งดูทีวี อย่างเอาเป็นเอาตาย เสาร์ อาทิตย์ จะมีทีวี ตั้งแต่ แปดโมงเช้า ยัน เที่ยงคืน ช่วงกลางวันก็จะมีรายการ ตักเงิน ที่มี อาคม มกรานนท์ เป็นพีธีกร รายการ ยี่สิบคำถามทางช่อง 5 มี ดำรงค์ พุฒตาล กับ ธรรมรัตน์ นาคสุริยะ ในวัยหนุ่มฟ้อ นั่งเป็น ควิซ ประจำรายการ ส่วนตอนเย็นๆ ช่อง 7 หมอชิต ก็เป็น ละคร บาอาลี ที่มี ชัชฎาภรณ์ ลักษณะเวช เล่นเป็น พระนางพันปี ที่ฟื้นคืนชีพ ปิดท้าย ช่วงดึก มีหนังไทยมารีรัน เรียกได้ว่า กินนอน กันอยู่หน้าจอทีวีเลยทีเดียว

“สงสัยจะสายตาสั้น” พ่อมองผมไม่ใคร่สนใจ

“แกดู ทีวี ใกล้ขนาดนั้น บอกให้ดูห่างๆก็ไม่เชื่อ”

ตกลงผมเลยต้องใส่แว่น ตอนอายุ 12 ปี

“เนี่ยตาจะบอดไหมครับ” ผมถามช่างตัดแว่น ขณะวัดสายตา “ต้องตาบอดแน่” ผมนึกในใจ มองเจ้าแว่นหนาเตอะอย่างหวาดหวั่น

“พ่อกับแม่ ปู่ย่า ตายาย ไม่มีใครเขาใส่กันเลยจะว่าเป็นกรรมพันธุ์ ก็คงไม่ใช่” พ่อพูดเปรยๆ

การดูทีวี จะเป็นกระแสที่เด็กๆจะเอามาพูดคุยกันที่โรงเรียนทุกๆเช้า

“เมื่อวานดู สารคดี เรื่อง นักปีนเขา ชาวไทยเดินทางขึ้นดอยอินทนนท์ ตอนนี้ เราปักธงไทยไว้บนยอด อินทนนท์ได้แล้ว” ผมพูดอย่างภูมิใจ คิดในใจว่า ยอดดอยอินทนนท์ คงจะสูงพอๆกับ ยอดเขาเอฟเวอร์เรส

“เมื่อวานดู ใครก็ไม่รู้จัดรายการ พาไปกินอาหารนอกบ้าน ไปกิน ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นที่ศรีย่านด้วย ท่าทางตลกดี ชุลมุนวุ่นวานไปหมด ไปถ่ายเขาทำก๋วยเตี๋ยวนี่นะ พิธีกร ชื่อ ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์” ผมคุยกับเพื่อนเรื่องรายการที่ดูไม่เข้าท่าเท่าไร ในสายตาเด็กๆอย่างผม สู้ สัตว์ประหลาดก็ไม่ได้

เวลาผ่านไป ผมเติบโตเป็นหนุ่มน้อย เริ่มมีการสั่งหนังจีนจาก ฮ่องกงเข้ามาฉาย เริ่มจากขบวนการ เปาเปียว ทางช่อง 9 ตามด้วย เทพบุตร ชาวดินทางช่อง 3 ที่มี โจวเหวินฟะ แสดงเป็นพระเอก เจิ้งอี้หลิง เป็นนางเอก พ่อเลิกดูหนังฝรั่ง กลับมาติดหนังชุด ฮ่องกงอย่างงอมแงม

หลังจากนั้น พาเหรด หนังชุดจาก ฮ่องกงก็เข้ามายึด ครองเวลา ของทีวี ทุกช่องอย่างรวดเร็ว ทั้ง กระบี่ไร้เทียมทาน เล็กเซี่ยวหง ความรักในหอแดง มังกรหยก ภาค 1,2,3 เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ คมเฉือนคม ขวัญใจโปลิศ ที่มีเหลียงเฉาเหว่ย ในวัยกระเตาะเป็นพระเอก ส่วนรายการหนัง ฝรั่ง และ ละครไทย ต่างหลบฉากให้กับ กระแสหนังฮ่องกงที่ถาโถมอย่างกับพายุ มีการวิจารณ์ละครไทยว่าเชื่องช้าล้าหลัง ไม่กระชับฉับไว เหมือนหนังจีน

สุขภาพของพ่อเสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็ว เหตุจากโหมดูหนังจีนชุด ไม่พักผ่อน แต่เหตุสำคัญที่ทำให้พ่อจากไปคือ มะเร็ง ก่อนตาย พ่อพูดเบาๆ กับผม ด้วยความหวัง

“พรุ่งนี้แกไปติดต่อ เคเบิล ทีวี I.B.C. ให้มาติดที่บ้านที”

“พ่ออยากดู เคเบิลทีวี” พ่อพูดประโยคสุดท้ายก่อนสิ้นลม

Create Date : 22 กรกฎาคม 2555 Last Update : 22 กรกฎาคม 2555 9:28:51 น. Counter : 1623 Pageviews.		2 comments
Share Tweet