|
|
ปีที่ ๒ ของวิชากลยุทธ์ทางธุรกิจที่ผมสอนที่มหาวิทยาลัยนเรศวร ตอนที่ ๒
กิจกรรมในระหว่างชั้นเรียนผมพยายามส่งเสริมให้นิสิตทำงานเป็นทีมโดยไม่เกี่ยงว่าต้องทำงานกับคนที่สนิทเท่านั้น เพราะว่าในชีวิตจริงเราเลือกที่จะทำงานกับใครไม่ได้เลย เลือกเจ้านายไม่ได้ เลือกเพื่อนร่วมงานไม่ได้ หรือเลือกลูกน้องไม่ได้
สิ่งที่มองเห็นคือนิสิตที่มาจากคณะต่างกัน....มักจะนั่งแยกกัน ผมพยายามจัดกิจกรรมให้นิสิตได้ทำงานกับคนหลายๆประเภท เพื่อนต่างคณะ เพื่อนต่างกลุ่ม
ก่อนวันไหว้ครู....ผมเคยพูดเกริ่นขึ้นมาว่า วันไหว้ครูชั้นเรียนบางกลุ่มอาจจะงดชั้นเรียนเพราะคณะจัดพิธีไหว้ครู แต่เป็นเพราะการสื่อสารผิดพลาดหรือจะด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบ นิสิตจากคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ไม่ได้เข้ามาเรียนชั้นเรียนวันพฤหัสบดีแม้แต่คนเดียว  มารู้ทีหลังว่าพวกเขาเข้าร่วมพิธีไหว้ครูของคณะฯซึ่งจัดไม่ตรงกับคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์
ถึงแม้จะไม่ใช่เป็นความผิดของผู้สอน...ไม่จำเป็นต้องสอนชดเชยแต่ก็ไม่ยุติธรรมที่นิสิตเหล่านั้นจะรู้ไม่เท่ากับคนที่เข้าเรียนเพียงเพราะคณะต่างกันจัดกิจกรรมไหว้ครูคนละวันกัน ผมไม่สอนชดเชยแต่เอาเนื้อหาที่สอนไปแทรกในวิชาสัมมนาธุรกิจแทน อย่างน้อยนิสิตจากคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ได้ความรู้เท่าเทียมกับนิสิตเอกการจัดการธุรกิจ ความรู้เพียงพอที่จะทำสอบข้อสอบกลางภาคได้
แต่ละกลุ่มที่สอนต่างมีนิสิตที่เป็นดาราชูสีสันของกลุ่ม    
กลุ่มที่ ๑ มีประภาสที่คิดและคำพูดเรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆ แนนที่มักแสดงความเห็นบ่อยๆ เบนซ์ที่พยายามตอบเมื่อต้องการแสดงความเห็น ทั้งแนนและเบนซ์เป็นเด็กเรียนเก่งและสนใจเรียน เขาบันทึกเสียงด้วย MP3 ทุกครั้งที่สอนเพื่อไปทบทวนเนื้อหาที่เขาเรียนในชั้นเรียน หญิงและกมลทิพย์นั่งติดกันมักจะนั่งฟังมากกว่าแสดงความเห็นในชั้นเรียน เซี้ยงและประภาสมักเป็นคู่หูนั่งติดกัน ปวีณามักจะนั่งหน้าแต่ให้ความสำคัญของขนมอร่อยมากกว่า...จึงเข้าชั้นเรียนล่าช้าบ่อยๆ เปรี้ยวเป็นรองประธานรุ่นจะตั้งใจฟัง ตั้งใจจดในสิ่งที่ผมสอน กมลชนกเป็นคนที่ทำตาปรือได้บ่อยที่สุดในระหว่างที่เรียน ชยุตม์มักจะนั่งข้างหลัง ลิปิการ์ขาดเรียนช่วงแรกบ่อยมากจนผมต้องเตือน นับจากนั้นเธอไม่เคยขาดเรียนเลย จักรกายนั่งติดกับมินตรา มีครั้งหนึ่งที่มินตราอยากตอบแสดงความเห็นมากรีบร้อนจนหยิบป้ายชื่อของจักรกายยกแทน อังคณารักษ์ตั้งใจเรียนและมักจะตอบคำถามด้วยแนวคิดที่แตกต่างไปจากคนอื่น
กลุ่ม ๒ มีตัวชูโรงเป็นกลุ่มเสือ ๑๑ ตัว เพราะสมาชิกในทีมที่เรียนกลุ่มนี้มี ๑๑ คน ความจริงสมาชิกในกลุ่มมี ๑๒ คนแต่สมาชิกอีกคนไปลงเรียนกลุ่ม ๑ คือ อังคณารักษ์ กลุ่มเสือ ๑๑ ตัว ประกอบไปด้วยหัวหน้าทีมคือ ทนงศักดิ์ สุทัศน์ ปุญญพัฒน์ ขนิษฐา วีนัสนันท์ เบญจวรรณ หนึ่งฤทัย สิรินทร ชลธิชา
ในกลุ่มนี้มีประธานรุ่นเอกการจัดการคือ คมสัน และที่ปรึกษาสโมสรนิสิตคือ ต่อ มีกลุ่มของชัยรัตน์ และยศนนท์ ที่ชอบนั่งหลัง ในกลุ่มนี้มีนิสิตคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ปี ๕ เรียนร่วมด้วย ซึ่งตัวชูโรงและเรียกสีสันคือ นิศาภัทร์ ส่วนทิพากรชอบแสดงความคิดเห็น เธอมาจากครอบครัวที่เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย วัชระมักแสดงความเห็นอธิบายประเด็นที่เป็นเรื่องใต้สะดือได้ดี ธนวัฒน์เป็นตัวแทนนิสิตวิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ผมสามารถติดต่อได้ แต่เหตุการณ์วันไหว้ครูที่นิสิตวิทยาศาสตร์การแพทย์ไม่เข้าชั้นเรียนกลับเป็นข้อยกเว้น กาญจนา ทองก่ำมาจากจังหวัดสุรินทร์ เธอพูดภาษาท้องถิ่นที่ผสมระหว่างภาษาอีสานและภาษาเขมร ฟังแล้วเข้าใจยาก ฮานานตั้งใจเรียนมากมักจะนั่งหน้าเสมอ
กลุ่ม ๓ เป็นการผสมระหว่างนิสิตเอกการจัดการและนิสิตเอกการบัญชี แถวหน้ามักจะเป็นนิสิตเอกการบัญชี ปวีณาชื่อเหมือนกันทั้งสองคนนั่งแถวหน้า ภัทรียาและนันทกาเป็นเหมือนฝาแฝดเพราะสองคนนี้นั่งติดกันและชอบแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน ชรินรัตน์ไม่ค่อยพูดและใช้เวลาเขียนคีย์เวิร์ดนานกว่าเพื่อนคนอื่น จันทร์ทิพย์มักจะไม่ค่อยแสดงความเห็นแต่ตั้งใจเรียนเธอเป็นคนบรรพตพิสัย จรัสพรมักย้อมสีผม เธอมีความฝันเป็นนักดนตรีร็อค อรุโณทัยและวรรณกรมักจะนั่งใกล้ๆกัน จิตอาภามักเข้าชั้นเรียนช้าแต่ชอบแสดงความคิดเห็นในชั้นเรียน วนิดาและชไมพรมักจะนั่งใกล้ๆกัน สองคนนี้ชอบยกป้ายแสดงความเห็น แสงระวีชอบนั่งหลังแต่ไม่ค่อยแสดงความคิดเห็น พชรพลอยกับปริกรและเพ็ญสุดามักนั่งใกล้ๆกัน
กลุ่ม ๔ เป็นนิสิตเอกการบัญชี แถวหน้าที่นั่งเป็นนิสิตสาวเหนือ มีอนัญญา พิชญาภัคย์ แต่ง จารุวรรณ มีพรธนัฏนั่งแซมอยู่ ดวงรัตน์มักจะตั้งใจฟังจ้องตาเป๋งแต่ไม่ค่อยกล้าตอบ ทุกครั้งที่ตอบจะมีอาการประหม่าเสมอ กัญญารัตน์เป็นเสือปืนไวยกมือไวกว่าเพื่อนในกลุ่มอยู่เสมอ วิชาเยนทร์มักจะนั่งด้านหลัง มีนิธิกุลนั่งด้านหลังเหมือนกัน บัญชรีและวรางคณามักจะนั่งแถวที่สอง แต่วรางคณามักรักษาแชมป์เข้าชั้นเรียนสายเสมอ ศรัณย์มักจะนั่งหลับในชั้นเรียนให้เห็นได้บ่อย สุพิชฌาย์ทำให้ผมจำได้แม่นเมื่อเธอพูดถึงองค์ประทับเจ้าแม่กวนอิม วารุณีมีรหัสนิสิตที่จำได้ง่าย จุไรรัตน์มักนั่งเงียบไม่ค่อยยกมือตอบแต่เธอเป็นเด็กเรียนเก่งคนหนึ่ง วรวัฒน์มักนั่งปีกซ้ายของห้อง สุภารัตน์มักจะนั่งคุยหลังห้องประจำจนต้องเตือนหลายๆครั้ง
กลุ่มภาคพิเศษ โป้งที่เป็นประธานรุ่นมักจะยกมือตอบบ่อยกว่าเพื่อนในกลุ่ม ในกลุ่มนี้มีอภิเชษฐ์อยู่ด้วย กลุ่มผู้หญิงมีหลายกลุ่ม กลุ่มสุกัญญา ฉัตรธนาพร ผมรู้จักตั้งแต่พวกเธอเรียนวิชา SME Management กับผมเมื่อปีที่แล้ว ศุภมิตรมักจะตอบอะไรเก๋ๆแต่หลายคนสรุปตรงกันว่าเขาพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง สุจารีและวัลภาอยู่เซ็ทเดียวกัน ภัทากร วิชุตา จาน่า อยู่กลุ่มเดียวกัน สามคนนี้มักจะยกมือตอบบ่อยๆ จันทิมา ปุณฑริก กัญญารัตน์ ธุมาวดี อยู่กลุ่มเดียวกัน จีระชัยมักจะทำสวยโดยการเอาผมมาม้วนเล่นในระหว่างที่ฟังผมสอนอยู่บ่อยๆ
| Create Date : 01 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 2 พฤศจิกายน 2554 9:54:25 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1802 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ชีวประภา  วันที่: 2 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:00:39 น. |
|
|
|
| โดย: วรินทร์ธร IP: 223.206.232.32 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:20:36 น. |
|
|
|
| โดย: louis vuitton borse IP: 94.23.252.21 วันที่: 4 สิงหาคม 2557 เวลา:0:56:17 น. |
|
|
|
|
|
|
|
มารู้ทีหลังว่าพวกเขาเข้าร่วมพิธีไหว้ครูของคณะฯซึ่งจัดไม่ตรงกับคณะวิทยาการจัดการและสารสนเทศศาสตร์
เปรี้ยวเป็นรองประธานรุ่นจะตั้งใจฟัง ตั้งใจจดในสิ่งที่ผมสอน กมลชนกเป็นคนที่ทำตาปรือได้บ่อยที่สุดในระหว่างที่เรียน ชยุตม์มักจะนั่งข้างหลัง ลิปิการ์ขาดเรียนช่วงแรกบ่อยมากจนผมต้องเตือน นับจากนั้นเธอไม่เคยขาดเรียนเลย จักรกายนั่งติดกับมินตรา มีครั้งหนึ่งที่มินตราอยากตอบแสดงความเห็นมากรีบร้อนจนหยิบป้ายชื่อของจักรกายยกแทน อังคณารักษ์ตั้งใจเรียนและมักจะตอบคำถามด้วยแนวคิดที่แตกต่างไปจากคนอื่น
ฮานานตั้งใจเรียนมากมักจะนั่งหน้าเสมอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
ลูกศิษย์ปลื้มนะคะเนี่ย