Tough Time Never Last ...But Tough People Do
Group Blog
 
All Blogs
 
3>คู่แล้วคู่เลย

คราวที่แล้ว เล่าถึงตอนสอบเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยสามย่านได้แล้ว ก็ขอข้ามช๊อตมาถึง
เป็นเฟรชชี่แล้วกันนะคะ เล่าเรื่องเด็ด ๆ เลย วันลอยกระทง เพิ่งผ่านไปหยก ๆ
เริ่มเลยนะคะ...


ประมาณว่าเป็นคนไม่ชอบงานฝีมือมาแต่เด็ก ๆ แล้วล่ะ
เมื่อไรก็ตามที่ต้องถักขอบ
ผ้าเช็ดหน้าหรือมีงานปักล่ะก้อ คนที่เดือดร้อนก็ไม่พ้นพี่สาว และอามาที่แสนน่ารัก
ทำให้มีงานไปส่งคุณครูการฝีมือได้คะแนนมาทุกที เอาตัวรอดมาได้จนเข้ามหาวิทยาลัย


วันนั้นก็เหมือนกัน พี่ ๆ สั่งให้ทำคนละกระทงสำหรับถือในขบวนแห่นางนพมาศในวันนี้
ซึ่งเป็นกิจกรรมที่น้องปีหนึ่งทุกคนต้องทำเตรียมไว้ก่อนช่วงเย็น เพื่อตั้งขบวนแล้ว
เดินเป็นแถวสวยงามเข้าไปในเมือง ( หมายเหตุ คณะนิเทศตั้งอยู่อีกฝั่งของถนน
ด้านเดียวกับมาบุญครอง หากเป็นฝั่งที่มีคณะหลัก ๆ ตั้งอยู่เช่น คณะอักษร หรือคณะวิศวะ
ก็เรียกว่าในเมือง ) ก็อย่างที่บอก ของแบบนี้มันไม่ถนัด ก็หนีไปเที่ยวที่สยามแควร์ดีกว่า
ดูหนังสักรอบ บ่ายแก่ ๆ ค่อยกลับมา


ไม่เข้าแถวตั้งขบวนที่คณะสักคน พี่ๆ คงไม่ทันสังเกตหรอกน่า เสร็จจากดูหนังก็จะเข้าไป
ในเมืองเลยทีเดียวเพราะได้ยินว่างานสนุกทุกปี ปีนี้ก็ขอเข้าไปเที่ยวในฐานะนิสิต
มหาวิทยาลัยของตัวเอง โก้ไม่หยอก


แหม !! หนังไม่สนุกเลย ซ้ำร้ายไม่มีเพื่อนในก๊วนมาด้วยซักคน เพราะ บางคนไปหา
ชุดไทยมาแต่ง จะได้เดินหัวขบวน ตามหลังขบวนนางนพมาศของคณะฯ บ้างก็อยาก
สนุกที่จะทำกระทง ซึ่งพี่ๆ ได้เตรียมอุปกรณ์ไว้ให้อย่างไม่มีตกหล่น ไม่ว่าจะเป็นใบตอง
ดอกไม้ หยวกกล้วย ไม้กลัด ธูปเทียน ยกเว้นเงินเหรียญที่ต้องใส่ไว้ในกระทง ก็ต้องตัวใคร
ตัวมันจัดการกันเอง นส ช่า เลยฉายเดี่ยวเพราะอย่างที่บอกว่าไม่อยากประดิษฐ์กระทง


ครั้นจะเข้าเมืองตอนนั้นมันก็ยังไม่เย็นมากนัก เกรงว่าจะหาเพื่อนไม่เจอ อย่ากระนั้นเลย
ไปที่คณะฯ ก่อนดีกว่า จะได้ไปพร้อมเพื่อน ๆ โดยลืมเรื่องที่ต้องเตรียมซะสนิท


“ยัยช่า มีกระทงหรือยังจ๊ะ”

เสียงรุ่นพี่ทักมาแต่ไกล หวายยย... ตายล่ะหว่า หนีไปตอนนี้ก็คงไม่ทัน โรงอาหารใต้ถุน
คณะด้านติดกับครุอาร์ต ก็เห็นเสลี่ยงนางนพมาศที่ประกอบกันเสร็จแล้วสวยงาม
แต่คงเพิ่งจะทำเสร็จมั้งเพราะยังมีเศษไม้ ค้อนและตะปูที่ยังวางระเกะระกะอยู่


กวาดสายตามาแถวโต๊ะในโรงอาหารที่ใช้กินข้าว เม้าท์เพื่อน ลอกการบ้าน ก็มีเศษ
ใบตอง กลีบดอกไม้เหลือ ๆ กระดาษสีต่าง ๆ วางทิ้งกันเกลื่อน เพื่อน ๆ คงทำเสร็จ
กันหมดแล้วแหละ


“ ไปไหนมาล่ะ เร็วเข้า ๆ เดี๋ยวก็จะตั้งแถวกัน แล้ว”

จะหนีหลบไปตอนนี้ก็คงไม่ทันซะแล้ว เห็นเพื่อน ๆ เริ่มแต่งหน้าทาปาก แต่ละคนมีกระทง
ที่ทำด้วยฝีมือตัวเองวางอยู่ข้าง ๆ เกือบทุกคน เอาล่ะวะ ที่จริงก็ไม่ยากเท่าไรนี่นา
หาหยวกกล้วยทำฐานรองสักอัน !!



โห… เวน กำ ที่มีอยู่ก็ไม่ได้รูปเลย ใหญ่ หนา และหน้าตัดไม่เสมอกัน เอียงลงมาข้าง
หนึ่งเกือบ 2 นิ้ว คัตเตอร์ก็ไม่มี เอาแบบนี้แหละ ก็มีแต่ของเหลือ ๆ เศษ ๆ ทั้งนั้น
เอ้า เอาเศษใบตองจีบเข้าไป เป็นสามเหลี่ยมเหมือนใบไม้ ใบเล็ก บ้างใหญ่บ้างก็ไม่เป็นไร


เอ้าไหน ..ไม้กลัด....ปักให้ติดกับหยวกกล้วยนี่แหละ ทำให้ได้สัก 2 –3 รอบ เศษกลีบ
ไม้ใบโรย ๆ โปะ ๆ ให้ดูเต็ม ๆ ธูปและเทียนปักเข้าไป ฉึก !! ก็เสร็จ เอ.. แต่ไม้กลัด
มีไม่พอกับกลีบใบตอง แล้วจะทำอย่างไรให้ติดกับหยวกกล้วยได้


นั่น … นั่น ข้างเสลี่ยงนางนพมาศยังมีตะปูตัวเล็ก ๆ พอใช้แทนกันได้ ใส่เข้าไปตะปู
ประมาณ 25-30ตัว ..... รอดอีกแล้วเราคราวนี้


“ไม่ต้องมายิ้มทะเล้นนะคนเนี้ยะ ทำไมเพิ่งมา แล้ว โห ทำไมทำกระทงซะอันยักษ์เป็นเขียงแบบนี้ล่ะ ”


กระทงที่ทำเสร็จนาทีสุดท้าย มาจากผลงานของเศษวัสดุของเหลือที่อยู่ตามโต๊ะในโรงอาหาร
ก็ประมาณเส้นผ่าศูนย์กลาง ฟุตกว่า ๆ ในขณะที่เพื่อน ๆ ถืออันเล็ก ๆ เหมาะกับตัว
น่าเอ็นดู


“ จะได้บุญเยอะ ๆ งัย พี่ ขอโทษเจ้าแม่คงคาแบบจริงใจหน่อย อันโต ๆ แหละดี ”
พูดเสร็จก็รู้สึก เจ็บสีข้าง เล็ก ๆ …..


ตอนเดินแถวเข้าไปในเมือง ก็มีเพื่อนผู้ชายปีหนึ่งด้วยกันเดินมาใกล้ ๆ ชวนคุยตลอด
ได้ยินว่าจริง ๆ แล้วคนนี้เป็นรุ่นพี่ ใช้ความพยายามในการเอ็นทรานซ์ 2 ครั้ง เพิ่งมาสอบ
ติดปีนี้ ขณะที่เพื่อนมัธยมปลายของเขาอยู่ปี 3 แล้ว เพื่อน ๆ ใน
ก๊วนบอกว่าเขามาจีบ แต่ นส ช่าไม่ค่อยได้สังเกต เพิ่งรู้สึกชัด ๆ เอาวันนี้แหละ


เอ้า... ดูซิ เดินไม่ห่างเราจริง ๆ จนเพื่อน ๆ เริ่มล้อว่าคู่นี้เป็นแฟนกัน แซวตลอดว่าให้
ลอยกระทงด้วยกัน จะได้เป็นเนื้อคู่


หลังจากส่งนางนพมาศกันแล้ว พวกเราก็จะไปลอยกระทงที่สระน้ำหน้าจุฬา ขณะที่ยืนเก้ ๆ
กัง ๆ ไม่รู้จะลงไปลอยกระทงอย่างไร เพราะคนเยอะ มาก และน้ำก็ไม่เต็มสระเท่าไร
ลึกห่างจากขอบค่อนข้างมาก


“อธิษฐาน ซิครับ เดี๋ยวผมเอาลงไปลอยให้ “ ก็คนที่เพื่อนยกให้เป็นแฟนบอก


“เอ้า อายหน้าแดงก็เป็นด้วยเหรอ เห็นเฮี้ยว ๆ แบบนี้ “ เพื่อนเริ่มแซว


ใครว่าล่ะ อายฝีมือกระทงตัวเองนะซิ ใหญ่เท่ากล่องกะลามังใบย่อม โห.. จะเอาหน้า
ไปซุกไว้ไหนล่ะทีนี้ จำไม่ได้หรอกว่าปากที่ขมุบขมิบนั้น อธิษฐานอะไร แต่หลังจาก
ที่มอบกระทงยักษ์ให้ชายหนุ่ม ซึ่งชายหนุ่มก็ได้เอาขึ้นมาอธิษฐาน หันมายิ้มให้ แล้วก็
บรรจงวางกระทงไว้ขอบสระน้ำเพื่อให้ลอยออกไปนั้น ระหว่างนี้มีเสียงเพื่อนผิวปาก
ปรบมือบ้าง ร้องโห่ บ้าง เป็นแบคกราวน์ ปรากฏว่า....


กระทงใหญ่ยักษ์รูปลักษณ์ออกเบี้ยว ๆ และมีตะปูอัดไว้เต็มกว่า 30 อันที่ใช้ตรึง
ใบกล้วยแทนไม้กลัด เริ่มจมลง ..จมลง.. เพราะน้ำหนักที่ไม่ได้ส่วน แม้กระทั่งเด็กๆ
ที่ลอยคออยู่ในสระ คอยเก็บเศษเหรียญที่มีอยู่ในกระทงต่าง ๆ ยังเก็บไม่ทันเลย
คือมันจมลงไป ต่อหน้าต่อตา

บุ๋ง ๆ ๆ …..

แล้วเทียนที่จุดไว้ก็ดับก่อนที่ตัวกระทงจะดิ่งลงไปที่ก้นสระ



Create Date : 28 มกราคม 2550
Last Update : 28 มกราคม 2550 20:01:27 น. 1 comments
Counter : 463 Pageviews.

 

Myspace BackgroundsMyspace LayoutsMyspace Codes, Myspace GraphicsMyspace LayoutsMyspace BackgroundsMyspace CodesMyspace BackgroundsMyspace LayoutsGlitter GraphicsMyspace Text Generator, Myspace Graphics

Myspace Layouts

สวัสดีค่ะ มาเยี่ยมเยียน ค่ะ

(@^_^@)

ฝันดีนะค่ะ จุ๊ฟฟๆๆ


จุ๊ฟๆๆๆ



โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:20:57:10 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ชราร่า
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




");}
Friends' blogs
[Add ชราร่า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.