พระพุทธเจ้าตรัสว่าความสุขนั้นมีอยู่ ๒ อย่าง คือ
๑. สามิสสุข คือ สุขพึ่งพา ๒. นิรามิสสุข คือ สุขพอเพียง
ความ สุขประการแรก เรียกว่า สามิสสุข คือความสุขที่อิงอามิส
ความสุขที่ต้องพึงพาอาศัยปัจจัยจากภายนอก เป็นสุขแบบ Passive
ต้องรอรับความสุขจากคนอื่นจากสิ่งอื่น สุขแบบนี้อาตมาของเรียกว่า
สุขแบบทาส คือไม่เป็นตัวของตัวเอง ต้องอาศัยผู้อื่นหรือสิ่งอื่นเช่น
ต้องให้คนทำตามที่ใจเราปรารถนาก่อนแล้วเราถึงมีความสุข
ถ้าไม่ได้ดั่งใจเราก็เป็นทุกข์ พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า
“ยมฺปิจฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺขํ ปรารถนาสิ่งใดแล้วไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์”
สังเกตไหมว่า เหตุใดคนร่ำรวยมั่งคั่ง จึงมีความทุกข์มากกว่าคนจน
เพราะเขาชอบตั้งเงื่อนไขว่าต้องให้ได้อย่างนี้ ต้องให้เป็นอย่างนั้น
ไตรมาสนี้บริษัทต้องทำกำไรให้ได้เท่านี้ ไม่เช่นนั้นจะพักไม่ได้
จะไม่มีความสุข เพราะเขาต้องการอยากจะให้สำเร็จสมดังใจอยาก
แต่พอไม่เป็นดังนั้นเราก็จะทุกข์ เขาไปคาดหวังว่าปีนี้ต้องได้อย่างนี้
ต้องได้เท่านี้ ทำอย่างนี้แล้วคนจะต้องชื่นชมเรา ถ้าลูกของเราไม่เป็นอย่างนี้
ธุรกิจไม่เป็นไปตามแผนที่ว่านี้ ชีวิตฉันจะไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
ไม่มีความสุขแล้ว เพราะเขาไปตั้งเงื่อนไขกับความคาดหวังของตนเกินไป
..................................................................................
ธรรมะจาก พระมหาประดิษฐ์ จิตฺตสํวโร
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [
>
