ชอบป๋ายะจากเรื่องนี้ที่สุดเลยค่ะ
เรียกว่าเป็นรักแรกพบก็ว่าได้
เพราะเป็นการรู้จักป๋ายะครั้งแรก แล้วก็ปิ๊งเลย
ป๋าเท่มากในบทจิโร่ ทั้งทรงผม ทั้งท่าเดินตรูดบิด ทั้งนิสัยโดนสุดๆ
ยิ่งตอนที่ประกาศชัดแจ้งว่าไม่ชอบเด็ก
ช่างจริงใจดีแท้ๆ แต่คนที่ไม่ชอบเด็กคนนี้ก็คือคนที่เข้าใจเด็กมากที่สุด
เป็นที่พึ่งของเด็กได้ ช่วยแก้ปัญหาให้เด็กได้
ป๋ายะแสดงได้เหมือนเป็นจิโร่จริงๆ
ส่วนจูริต้องบอกว่าไม่ได้อยู่ในสายตาเลย
แต่ก็ได้แก้ตัวมาปลื้มจูริในโนดาเมะแทน
เรื่องนี้ดูรอบแรกเพราะชอบเนื้อเรื่องมาก
เป็นเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัวที่เป็นครอบครัวใหญ่
ซึ่งเป็นที่รวมของมนุษย์ตัวเล็กที่มีปัญหา12คน
มีการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน
และมีคุณครูใหญ่ที่แสนดี แสนจะใจเย็น
ชอบมากเลยภาพคุณครูใหญ่ที่แบกน้องนุชสุดท้องไว้บนหลัง
บอกได้ว่าคุณครูมีใจรักเด็กจริงๆ และทุ่มเทเพื่อเด็กได้จริงๆ
แม้จะมีปัญหาไม่เข้าใจลูกโข่งอย่างจิโร่ก็เหอะ
ชอบเด็กๆในเรื่องนี้ทุกคน โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็กชุนตะ
และเจ้าตัวเล็กน้องนุชสุดท้องน่าร๊ากซะ
ส่วนรอบสองนี้ หุหุดูป๋ายะคนเดียวค่ะ
เนื้อเรื่องหรือนักแสดงคนอื่นๆไม่สนใจอีกเลยค่ะ
มีแอบเสียน้ำตาให้ป๋ายะด้วยกับฉากแข่งรถใกล้จบ สงสารป๋าจับใจ

คันซากิ จิโร่ คือ เด็กโข่ง ในบ้านคาเซโนะโอกะ โฮล์มค่ะ เป็นคนที่มีความเป็นเด็กอยู่ในตัวสูงมาก เพราะ แบบนั้นก็เลยคล้ายเป็นพวกเดียวกับเหล่าทะโมนในบ้านอย่างไม่ตั้งใจ ไม่ได้คิดจะแก้ปัญหาให้หรอก แต่มันเป็นบุุคลิกของจิโร่ที่เป็นแบบนั้น เอาง่าย ๆ ถ้าลดอายุลงไปอีกนิดเดียว สภาพของจิโร่ก็คือหัวโจกโดยบริบูรณ์ แต่ละครั้งที่เข้าไปพัวพันกับปัญหา จริง ๆ เราว่าจิโร่ไม่ได้ตั้งใจจะแก้ไขมันหรืออะไร ก็แค่เสนอแนะไปอย่างดุ่ย ๆ ตรง ๆ ตามแบบตัวเอง ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบ อยากร้องไห้ก็ร้องสิ ไม่ต้องมาใส่หน้ากากอะไรกัน แบบนี้ก็เลยได้ใจเด็ก ๆ ในบ้านไปหมด เพราะ เรามาเจอพวกเดียวกัน

มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมาเล่านิดนึง คนโปรดของทาคุยะในเรื่องนี้ คือ น้องมตจัง น้องผู้ชายตัวอ้วนกลมน่ะค่ะ เอ็นดูน้องคนนี้เป็นที่สุด นอนทับกลิ้งเล่นกันไป ส่วนหนูชุนตะนี่ก็ใช่ย่อยขี่คอขย่มหลังกันทุกครั้งตอนพักกอง นานาเอะจังไม่ถึงสองขวบก็มุดใต้โต๊ะไปคุยกะน้องเค้า อยู่ในกองถ่ายนี่เป็นเด็กโข่งของจริง เล่นวิดีโอเกมส์ หมากรุก แพ้เด็กอีกต่างหาก กลับมาที่มตจังอีกรอบคนนี้รักพี่ชายมากมาย บอก Niichan เท่แล้วก็ใจดีที่สุดในโลก อ้อ !!! ไปเดินเลือกชุดชั้นในเป็นของขวัญวันเกิดให้จูริจังด้วยนะคะ ไปกับโคยูกิ(ฮา) เล่ากันในรายการ smapxsmap แต่ละคนแปลกใจตาโตเป็นไข่ห่าน แต่ป๋าเราบอกไปเดินเลือกชุดชั้นในแปลกตรงไหนฟระ (ซื้อให้ภรรเมียบ่อย ๆ ว่างั้น เอิ๊ก ๆ)

ส่วน Moon Lovers ตอนแรกเบื่อ ตอนหลังชอบ เราว่าเรื่องนี้มันเป็น "คน" ดีค่ะ เป็นธรรมชาติของใจมนุษย์ เรื่องจริงทั้งนั้น ที่พลาดเราว่าพลาดตรงเอาจื่อหลิงมาเล่น ฝีมือไม่ถึง พาให้คนหมั่นไส้ด้วยวิธีการพูด และ ด้วยคาแรคเตอร์เลยไปกันใหญ่ ในเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่สามารถบอกว่าใครผิดใครถูกได้อย่างแท้จริง ไม่ว่าในส่วนของความสัมพันธ์ หรือ ในส่วนของการงาน เราว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการดูเรื่องนี้ คือ "ประสบการณ์ชีวิต" ถ้าเจอความสัมพันธ์มาหลายรูปแบบ เจอชีวิตมาหลายรูปแบบ มีความเข้าใจว่าโลกนี้ไม่ได้มีแค่สีขาวสีดำ เข้าใจความเปลี่ยนแปลงของหัวจิตหัวใจคน ดูเรื่องนี้จะอินค่ะ

โดยเฉพาะในส่วนของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนโยงใย ความกลัวของเรนสึเกะ และ มาเอมิ ความปรารถนาของเฟิงเจี้ยน และ ซูเหม่ย ความดึงดันถือดีของยูสึกิ เป็นซีรีย์ที่อธิบายความรักได้ลึกซึ้ง และ ธรรมชาติที่ซับซ้อนของอารมณ์รักได้ดี มีเรื่องราวให้ต้องจับสังเกตตรงนั้นตรงนี้ สิ่งละอันพันละน้อยมารวมกันกลายเป็นภาพใหญ่ คล้ายเราต่อจิ๊กซอร์ ที่ต้องนำหลายสิ่งมารวม ๆ กันแล้ววางให้ถูกที่ จึงกลายเป็นซีรีย์อีกเรื่องที่ดูยาก ทั้ง ๆ ที่ก็เป็นซีรีย์ธรรมดาไม่ได้จงใจอาร์ตแต่อย่างใด เวลาดูต้องมีชั้นเชิงกันนิดนึง เคยรีวิวเรื่องนี้ไปแล้วหนึ่งที แต่ในการรีวิวนั้นก็บอกไม่หมดอย่างที่อยากบอกค่ะ

ซื้อเรื่องนี้มาดองเอาไว้ ยังไม่ได้ดูเลยจ๊ะ
ซื้อมาเพราะป๋าทาคุยะ นั่นแหละ

สวัสดีค่ะ หายไปนานเหมือนกันนะคะ มัวแต่ไปร่วมม๊อบรายวันอยู่นี่เอง ไม่อัพบล็อกไม่ว่า เอาเป็นว่าอย่าเป็นม๊อบเผาเมืองเป็นอันใช้ได้ Engine เป็นผลงานแรกของทาคุยะที่ได้ดู และก็เป็นเรื่องแรกๆ ที่เริ่มต้นดูซีรีย์ญี่ปุ่นแล้วรู้สึกว่า เออ มันจรรโลงใจดีแฮะ

ที่สุดปลื้มก็คงหนีไม่พ้น จูริ ที่ติดอกติดใจกันมาจาก Nodame ทำให้ Engine มีภาษีดีอยู่แล้ว ส่วนทาคุยะ บทบาทของจิโร่ทำให้ค่อยๆ ติดอกติดใจและติดหนึบด้วยความสัมพันธ์กับเด็กๆ อีกหนึ่งโขยง โดยเฉพาะชุนตะที่น่ารักสุดๆ แม้จะไม่โปรดโคยูกิเลยสักน้อยนิด แต่ความที่เป็นผลงานเรื่องแรกของเธอที่ได้ชม ยังไม่ถือว่าทำความผิดใจอะไรให้หนักหนา ก็เลยถูไถกันไปตามน้ำ

ส่วนซีนสุดปลื้มคงหนีไม่พ้น ป๋ายะกอดหนูจูริ โฮก อิ่มอกอิ่มใจยิ่งกว่าซีนสวีทของพระเอกนางเอกเสียอีก เพราะมันเหมือนเป็นพี่น้องแล้วความรักแบบพี่น้องเนี่ย ในละครทั่วๆ ไป prysang ก็ซูฮกเหนือกว่ารักเพื่อนสนิทมิตรสหายและรักตราบชั่วฟ้าดินสลายของคู่พระนางอยู่แล้ว มีหนุ่มน้อยชุนตะวิ่งตามรถอีกคน ทำน้ำตารินเป็นสายเลยนะคะ ทางด้านหนูเอริกะนั้น แม้จะดู Ryusei No Kizuna มาแล้ว ในบทน้องสาวของ นิโนะ และเรียว นิคิชิได แต่ว่าก็ยังไม่เข้าตากรรมการเท่าที่ควรในตอนนั้น

ชอบการจบของซีรีย์เรื่องนี้ที่ไม่ได้จบลงด้วยชัยชนะอันสวยงามของพระเอก แต่ก็จบอย่างเอาชนะใจคนดู

แต่เรื่องของเพลงประกอบนี่เพิ่งรู้ว่าของเขามีการันตี โดยส่วนตัวแล้วไม่มีความติดใจเลยค่ะ ถ้าใครเปิดขึ้นมาตอนนี้ก็คงจำไม่ได้ว่าเป็นเพลงประกอบ Engine

เพ่ครับขอหนังเรื่องนี้หน่อยภาคไทยป่าว
ติดต่อที่087-582-6787