ในบรรดานักแสดงสาวชาวญี่ปุ่น อายะ อุเอโตะ เป็นหนึ่งในคนที่ได้รับความรักอย่างจริงจัง ซึ่งก็มีอยู่ไม่กี่คนที่จะปลื้มอย่างออกนอกหน้านอกตาเยี่ยงนี้ เพราะมันเป็นความจริงอย่างหนึ่งว่า ผู้หญิงกับผู้หญิงนั้นปลื้มกันยาก แม้แต่เรื่องนี้ตอนที่เห็นภาพใบปิดยังไม่ค่อยอยากดูเลย เพราะว่าเห็นแต่ผู้หญิงเป็นตัวนำ แต่เห็นว่าเป็นซีรีย์ที่คนพูดถึงกันเยอะ และอยู่ใน “ซีรีส์แนะนำ” ของหลายคนด้วย ก็เลยขอลองดู ติดใจเลย กับภาพอายะผมสั้นและการแต่งกายสไตล์ร็อค ความรู้สึกคือ ผู้หญิงคนนี้เท่สุดๆ เลย ทั้งที่เธอไม่ใช่คนที่สวยมากมายถ้าเทียบกับนักแสดงหญิงคนอื่นๆ แต่ว่าเสน่ห์บางทีมันก็ไม่ได้อยู่ที่หน้าตาน่ะนะ แล้วก็ชอบหน้าตาเก๋ๆ ของมิสะ หน้าตาหวานๆ ของยูมิน ความงามสง่าของป้ามิคามิ ส่วนไอบุเรื่องนี้แบ๊วใสได้น่ารักมาก

ชอบเนื้อหาของซีรีส์เรื่องนี้ มันบอกชัดว่าเป็นการขายภาพลักษณ์ และก็ทำออกมาได้ดีด้วย เรื่องภาพลักษณ์นี่ญี่ปุ่นเขาคงถนัดจริงๆ ดูอย่างตอนนี้ ราคาทัวร์กลับมาพุ่งพรวกอีกแล้ว ทั้งที่เพิ่งประสบกับสึนามิ และเรื่องกัมมันตภาพรังสีก็อาจยังเป็นเรื่องน่าเป็นห่วงอยู่ ซึ่งการที่ราคาทัวร์บ้านเขาไม่ได้ถูกอย่างที่เราคิดว่าน่าจะเป็น บางทีมันอาจเป็นเพราะเขาต้องการบอกว่า เขาไม่เป็นไร แล้ว และเราก็อยากจะเชื่ออย่างนั้นซะด้วย ยังมีซีรีส์อีกหลายเรื่อง ที่ทำออกมาลักษณะเดียวกันนี้ อย่าง Rescue ก็เป็นความร่วมมือกันกับหน่วยกู้ภัยเหมือนกัน ทำละครเพื่อภาพลักษณ์และการเชิดชูองค์กรอย่างนี้มันก็ดีนะคะ ไม่มีพิษมีภัย ได้ความบันเทิงด้วย ได้สาระประโยชน์ด้วย อย่างเรื่องนี้ Japan Airline ก็ดูจะได้หน้าได้ตาเยอะเลย

จำได้ว่าท่านพรายแสงเคยแนะนำซีรีย์เรือ่งล่าสุด
ที่มีอายะกับยุกาตะ เกี่ยวกับแมงกะพรุนรัก
ในโดมอควอเรียม
Nagareboshi เรื่องนี้ทำให้อายะได้รับการยอมรับ
จาก TDAA ในตำแหน่งดาราหญิงเสียที
หลังจากส่วนใหญ่ หนักไปทางงมหาชนสมมติ

นั่นสิครับ ขนาดประเทศไทยเจอะวิกฤตน้ำท่วม

ยังไม่เข้าสู่ภาวะฟื้นฟู ก็ต้องตั้งทีมงานไปโรดโชว์
ของความช่วยเหลือจากนักลงทุนญี่ปุ่นเป็นอันดับแรก

เพิ่งค้นหาถึงได้รู้ว่า ท่านพรายฯเคยรีวิวไปแล้ว
ไม่งั้ันก็คงไม่ทำให้ซ้ำซ้อน เอาเป็นว่า
ขอโหนกระแสเอาไว้กอ่น เพราะร่ายกันมาถึงขนาดนี้

เรื่องนี้ได้ดูหลังจากดูเรื่องGood Luck ไปก่อนหน้าแล้ว
จึงทำให้เกิดการเปรียบเทียบขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
อย่างความใจจดใจจ่อในการดู Good Luck รวดเดียว10ตอนต่อเนื่องกันไม่วอกแวก
แต่Attention Please ไม่ใช่ ไม่มีความดึงดูดใจขนาดนั้น
อย่างบทตัวนำของGood Luck เป็นทาคุยะ แต่ของAttention Please
เป็นใคร อุเอโตะ อายะ 555 เทียบกันไม่ได้เห็นๆ
อายะไม่อยู่ในสายตาแม่ยกป๋าอยู่แล้ว
แล้วบทของทาคุยะ เป็นนักบินฝึกหัดอย่างเท่ มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่สูง
แล้วของอายะล่ะ เป็นสาวร็อคขาเฮ้ว นิสัยไม่น่ารักที่มาฝึกเป็นแอร์โฮสเตส
หุหุ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเทใจให้ใคร และรำคาญใคร
ต้องบอกว่าเรื่องนี้ที่ไม่ชอบที่สุดคือมิซากิ โยโกะ บทของอายะนี่ล่ะค่ะ
ส่วนคนที่ดึงดูดเรื่องนี้ให้ดูจนจบและเทใจให้เต็มร้อยกับการแสดงของเธอ
คือเจ้าป้ามายะ มิกิ เธอแสดงได้สุดยอดมาก ทั้งบุคลิกลักษณะ กิริยาท่าทาง
ดูแล้วเชื่อจริงๆว่าครูฝึกมิคามิเป็นแอร์โฮสเตสในตำนานชนิดสมบูรณ์แบบ
ส่วนที่ชอบที่สุดของเรื่องนี้คือบทบาทการเป็นครูฝึกของครูมิคามิ
ที่เคี่ยวกรำสาวๆเหล่าแอร์โฮสเตสฝึกหัด ให้ออกมาเป็นCabin Attendant ที่ดี
ชอบมากกับการฝึกของเธอ พร้อมๆกับรำคาญตัวป่วนอย่างนางเอกสุดๆ
ที่ชอบอีกคนหนึ่งคือซากิ ไอบุที่แสดงเป็นลูกสาวเจ้าของร้านบะหมี่
ใสๆคิกขุ ซื่อๆน่ารัก เหมือนเป็นบทตรงข้ามกับนางเอกยังไงยังงั้น
ส่วนบทนากาฮาระ โชตะ เจ้าหน้าที่ฝึกหัดแผนกช่างเครื่องที่เรียว นิชิกิโด แสดง
มองยังไงก็ไม่เชื่อว่าเป็นช่างเครื่อง แต่บทของโค ชิบาซากิ ที่เป็นช่างเครื่องเหมือนกัน
ใน Good Luck กับเชื่อได้จริงๆว่าเธอเป็นนายช่าง บุคลิก ท่าทางเธอใช่
แหะแหะ ความเห็นแบบนี้สงสัยจะโดนแฟนAttention Please
และอายะเหม็นขี้หน้าแน่ๆเลย

ความจริงมีหลายคคนก็บอกไปแล้วว่า
เอาซีรีย์ attention please กับเทียบกับ Good luck!!
ไม่ได้ แต่มันก็อดจะเอามาเปรียบไม่ได้อยู่ดี
แล้วท่านมะนาวฯดูภาคสเปเชียลรึยังครับ
มีภาคที่ต้่องไปไฟล์ฮาวายกับไฟล์ซีดนีย์
ก็สนุกสนานดี ดารายังมากันครบ
ยกเว้นเพื่อนรูมเมทมั้งที่หายไปจากจอ

เพิ่งรู้จักว่ายูมินนี้เป็นคนญี่ปุ่นนะครับ
เห็นในซีรีย์IRIS ถึงได้รู้ว่า
เรารู้สึกคุ้นๆ คาบินคนนี้ที่ไหน
เห็นว่าเล่นใน Rescue ด้วยแต่จำไม่ได้เอาสักเลย

รู้รึเปล่าคัรบว่าคนที่เล่นเป็นอีกา
โคอิซุมิ โคตาโระ นี้เป็นลูกชายของอดีตนายกฯ
ทีคนญี่ปุ่นชื่นชม โคอิซุ จุนอิชิโระ
คุณพ่อหัวสิงโตเผือก หน้าไม่เห็นจะเหมือนพ่อเลย
รวมๆแล้ว เป็นซีรีย์ที่ขาดๆเกินๆ แต่
ก็ดูสนุกนะครับ เลยอยากเอามาเล่า
แม้ท่านพรายฯจะเคยนำมาเล่าแล้วก็ตาม
จะว่าไปบทของมิซากิ มันก็คล้ายซากุราอิ
ในสแลมดังส์เหมือนกันนะครับ

ไม่เห็นต้องสนใจเรื่องเคยรีวิวไปแล้วเลยค่ะ ดีซะอีกจะได้มีหลายมุมมอง หลายความคิดเห็น หลากหลายดีออกค่ะ ยิ่งการเขียนก็คนละสไตล์อยู่แล้ว อย่างคุณ Chan เรียกว่าวิเคราะห์วิจารณ์อย่างมีสาระ และข้อมูล ส่วนยัยผีพราย เหมือนเอาซีรีย์มาเขียนนิยายฉบับสั้นฉันเขียนเอง ด้วยอิทธิพลก็คงมาจากการที่เป็นคนอ่านนินายเยอะมาก่อน แต่พอค้นพบซีรีส์ การอ่านนิยายก็ค่อยๆ น้อยลง หันมาดูแทน

คุณมะนาวคะ prysang ก็ชอบ Good Luck ค่ะ แต่มีเจ๊โคหน้าบึ้งเป็นนางเอก ก็เลยเสียคะแนนตัวละครไปพอสมควร แม้ว่าการที่นางเอกเป็นถึงวิศวกรเครื่องบินมันเท่เอาการเลยล่ะ ทุกวันนี้ก็ยังตัดสินไม่ได้ ระหว่างเจ๊โค กับอิชิฮาระ ซาโตมิ นักแสดงอีกคนที่คุณChan ก็พูดถึง ใครหน้าบึ้งดุกว่ากัน

อีกอย่างคือ มักเป็นโรคใจง่ายกับพวก "ตัวแสบ" ค่ะ อย่างที่ยกตัวอย่างก็ใช่เลย ฮานาบิจิ ซากุรางิ แห่ง Slam Dunk โอนิซึกะ เอคิจิ แห่ง GTO หรือถ้าอย่างละคร ก็ทาเคชิ king แห่ง แก๊ง G boy น่ะค่ะ แสบมาก บางตัวละครอาจไม่ถึงกับแสบมาก แต่เป็นสิ่งแปลกปลอมของสังคมนั้นๆ ในละคร มันจะกลายเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์ บทของอายะคาแร็คเตอร์ขาร็อคของเธอ มันขัดกันอย่างแรงกับภาพลักษณ์ของแอร์โฮสเตส หรือ เคบินฯ นี่น่ะค่ะ ก็เลยเป็นที่ถูกใจซะเลย