Bloggang.com : จันทร์น้อย - หัวโตจะกลับบ้าน

Bloggang.com : weblog for you and your gang

Group Blog

All blogs

หัวโตจะกลับบ้าน

4 มีนาคม 2549

ปลายฤดูนกอพยพมาถึงแล้ว คาดว่าจากนี้ไปอีกไม่ถึงเดือน นกอพยพที่หนีหนาวกันมาจากแดนไกลตั้งแต่ประมาณเดือนตุลาคมปีที่แล้ว ก็จะหนีร้อนกลับถิ่นเกิดกันแล้ว

สำหรับนกน้ำ นกชายเลนที่เดินทางหนีหนาวมาอาศัยอยู่ที่ชายทะเลโคกขาม ก็กำลังเตรียมตัวอย่างขะมักเขม้น หลังจากแวะพัก อิ่มหนำสำราญกับอาหารตามบ่อกุ้ง นาเกลือมาหลายเดือน บัดนี้เมื่อร่างกายสะสมอาหารเต็มที่ และถึงฤดูกาลเดินทางกลับ นกน้ำหลายชนิดก็กำลังเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นชุดขนที่สวยงาม พร้อมที่จะเข้าพิธีแต่งงานเมื่อกลับไปถึงบ้าน

หลังจากเริ่มหัดดูนกน้ำมาเมื่อหลายเดือนก่อนและเคยเก็บภาพนกบางชนิดในชุดขนนอกฤดูผสมพันธุ์ไว้ เดือนนี้ก็คาดว่าน่าจะถึงเวลาเสียทีที่จะไปเก็บภาพนกในชุดขนที่น่าจะจำแนกง่ายกว่าชุดเดิมซึ่งเป็นสีขาวๆน้ำตาลๆเหมือนกันไปหมด พอไปถึง นาเกลือโคกขามในวันนี้มีเกลือสีขาวสะอาดกองอยู่บนนา มีรถบรรทุกดินวิ่งกันให้คึ่กๆ ทำให้ขับเข้าไปดูนกได้เพียงสองแปลงนาเท่านั้น และในวันนี้นกที่เด่นที่สุด (คือเข้ามาใกล้ที่สุด) คือนกหัวโตเล็กขาเหลืองซึ่งคราวนี้อยู่ในชุดขนใหม่น่าจะเต็มยศกว่านกอื่นๆอย่างนกสตินท์นิ้วยาว และนกสตินท์คอแดงซึ่งเริ่มจะมีสีแดงเรื่อๆที่ขนคลุมปีก แต่หน้า หรือหน้าอกยังไม่แดง

เพื่อการเปรียบเทียบ นี่คือภาพนกหัวโตเล็กขาเหลืองในชุดขนนอกฤดูผสมพันธุ์ ถ่ายเมื่อประมาณต้น หรือกลางฤดูอพยพที่ผ่านมา

และนี่คือนกหัวโตเล็กขาเหลืองในชุดขนใหม่วงรอบตามีสีเหลืองสดใสมากขึ้น แถบคาดหน้าผาก หน้า และคอสีดำตัดกับสีขาวบริเวณโคนปากด้านบนทำให้หน้าตาดูโดดเด่นขึ้นมาก เตรียมพร้อมสำหรับภารกิจในการเดินทางกลับ

ถิ่นที่นกตัวโตเล็กขาเหลืองจะทำรังวางไข่คือบริเวณที่เป็นกรวดทรายริมแหล่งน้ำจืด ชายแม่น้ำ เกาะแก่งในยุโรปและเอเชียตะวันตก

สำหรับเจ้าตัวที่เก็บภาพมานี่ก็ไม่รู้ว่าบินมาจากแถบไหน ไกลถึงยุโรป หรืออยู่ในทวีปเดียวกันนี้เอง แต่ไม่ว่าที่ไหน ระยะทางในการเดินทางก็ไม่ต่ำกว่าหลายพันกิโลเมตร

ในการเดินทางไกลแบบนี้ ไม่แน่ว่านกที่บินจากมา จะไปถึงจุดหมาย ไม่แน่ว่านกที่มาถึงจุดหมายจะได้เดินทางกลับ และนกที่ได้เดินทางกลับ ก็ไม่แน่ว่าจะเดินทางถึงบ้านอย่างปลอดภัย

ทุกการเดินทางอพยพ จึงเป็นความเสี่ยงต่อชีวิตของนกทั้งสิ้น นกชนิดนี้มีอายุขัยราว 8 ปี นั่นหมายถึงการเดินทางไกล 16 ครั้ง ครั้งละหลายพันกิโลเมตร ต่อหนึ่งชีวิต ช่างเป็นตัวเลขที่ดูมากเหลือเกินสำหรับสิ่งมีชีวิตเล็กๆแบบนี้

“แต่เชื่อสิ ปลายปีนี้แหละ เราจะได้พบกันอีก”

เจ้าหัวโตเล็กขาเหลือง คงจะบอกกับนกตีนเทียนเจ้าถิ่นที่จะต้องถูกปล่อยให้อยู่เดียวดายอีกหลายเดือน เพราะผองเพื่อนนกน้ำอพยพกลับกันหมดอย่างนี้แน่นอน