Group Blog All Blog
|
หากผมเกิดช้ากว่านี้ชีวีผมจะดีขึ้น ไม่ทราบว่าจะมีใครเคยคิดแบบผมใหมว่า หากผมเกิดมาช้ากว่านี้ชีวิตคงจะดีขึ้นมาก เพราะวันนี้ผมมีอายุย่างขึ้น 77 ปีแล้ว (พ.ศ.2557) เสียดายในชีวิตที่ผ่านมาไม่ได้ทำอะไรที่ควรทำหลายอย่าง อาทิ เรียนให้สูงที่สุด(เท่าที่จะสามารถเรียนได้) ทำงานที่ดีที่สุด(เท่าที่จะสามารถทำได้) เป็นต้น วันนี้ผมศึกษาหาความรู้แบบครูพักลักจำในหลายเรื่อง อาทิ เรื่อง ไอที. มือถือ ฯลฯ แต่ก็รู้ตัวว่ารู้แบบผิวเผินเท่านั้น ไม่ลึกซึ้งพอที่จะคุยกับใครๆแบบมืออาชีพได้ หลายคนที่รู้จักผมก็พูดปลอบใจ(เอาใจ)ผมว่า อายุปูนนี้รู้เท่านี้ก็ดีแล้ว มีคนอายุปูนนี้หรือน้อยกว่านี้อีกมากมาย ที่เขาไม่ค่อยรู้อะไร(ที่ควรรู้)เท่ากับผมเลย ผมได้ฟังแล้วก็ชื่นใจไปได้สักชั่วครู่ขั่วยาม พอสติสัมปชัญญะกลับมาเหมือนเดิม ก็อดที่จะคิดอีกไม่ได้ว่า เราเกิดมาเร็วไปหรือเปล่า มีอะไรๆที่เราน่าจะได้เรียนรู้และมีประสบการณ์อีกเยอะ แต่จะว่าไปอายุปูนนี้ก็มีโอกาสสัมผัสกับความเจริญก้าวหน้าของบ้านเมืองพอสมควรแล้ว เช่น มีโอกาสใช้รถไฟฟ้า บีทีเอส รถไฟฟ้าใต้ดิน บีอาร์ที ใช้มือถือระบบสมาร์ตโฟน 3 จี. และกำลังจะได้ดูทีวีดิจิตัล เป็นต้น ชีวิตจะต้องการอะไรมากไปกว่านี้ ชีวิตประจำวันของผมในยามนี้ หากไม่มีธุระไปต่างจังหวัด หรือมีภาระกิจต้องทำนอกบ้าน ช่วงครึ่งวันเช้าผมจะอุทิศเวลาให้กับการใช้คอมพิวเตอร์ เช็คเมล ดูเว็บฯต่างๆที่สนใจ โพสต์ข้อความในโซเชียลเน็ตเวิร์ค อาทิ เฟซบุ๊ค ทวีตเตอร์ หรือเขียนบล็อกตามเว็บฯต่างๆ เป็นต้น ช่วงบ่ายก็จะดูข่าวสารบ้านเมืองจากทีวี สลับกับการเล่นแทบเล็ตหรือมือถือ ชีวิตยามเย็นก็จะพักผ่อนตามอัธยาศัย ส่วนใหญ่ก็จะดูข่าวสาร หรือสารคดีจาก ไทยพีบีเอส เข้านอนโดยประมาณเวลา 23.00 น. แต่ก็นอนไม่ค่อยหลับ ต้องเปิดเพลงเก่าจากมือถือฟังไปเรื่อยๆ หรือฟังวิทยุรายการที่ชื่นชอบ เช่น "เพื่อนรัตติกาล" เวลาประมาณเที่ยงคืนกว่านิดหน่อย จนม่อยหลับไปโดยอัตโนมัติ แล้วจะตื่นและหลับสลับกันไปประมาณช่วงละชั่วโมงครึ่งหรือสองชั่วโมง อาการแบบนี้คุณหมอประจำตัวบอกว่าเป็นเรื่องปกติของคนแก่ แล้วจะตื่นประมาณตีห้าทุกวัน (ตื่นเวลานี้น่าจะไปออกกำลังกายนะ ก็เพียงแต่คิดเท่านั้น) ถามว่าชีวิตแบบที่เล่ามานี้น่าเบื่อหน่ายใหม ตอบว่าบางครั้งก็นึกเบื่อเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับชีวิต คิดไปก็เปล่าประโยชน์ ขอเสริมนิดนึงในชีวิตก็มีโอกาสไปเที่ยวต่างประเทศหรือต่างจังหวัดทุกปีนะ จะบอกให้    
|
หนุ่มร้อยปี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง  Friends Blog
|
||||||||||||
ร