ตัวสารเคมีเอง (Intrinsic property) สารเคมีทุกชนิดมีพิษมากน้อยไม่เหมือนกัน การตอบสนองของการเกิดพิษก็ขึ้นอยู่กับความบริสุทธิ์ของสารพิษ ความไม่คงตัวของสารพิษ สภาวะความเป็นกรดด่างที่สารพิษละลายอยู่ ตลอดจนสารต่างๆที่ใช้จับกับสารพิษเพื่อความคงตัว ซึ่งอาจทำให้คุณสมบัติทางเคมีต่อการเกิดพิษเปลี่ยนไป หรือทำให้การละลายตัวของสารพิษเปลี่ยนไป

ช่องทางที่ได้รับสารพิษ (Route) การได้รับสารเคมีทางปาก ทางผิวหนัง หรือทางลมหายใจ จะมีการเกิดพิษที่ไม่เท่ากัน หรือไม่เหมือนกัน

ตำแหน่งที่ได้รับสารพิษ (Site of administration) แต่ละตำแหน่งทีอัตราการดูดซึมเข้าสู่ร่างกายต่างกัน และวิธีการที่ให้ก็มีผลต่อการเกิดพิษ เช่น การให้สารพิษเข้าทางหลอดเลือดดำช้าๆ จะมีพิษน้อยกว่าการให้สารพิษปริมาณมากทันที

ขนาดที่ได้รับสารพิษ (Does) สารพิษหลายตัวในขนาดต่ำๆจะไม่ทำให้เกิดอันตราย หรือไม่แสดงผลอาการเป็นพิษ

ปริมาตรและความเข้มข้นของสารพิษ (Volume and concentration)

ความถี่ของการได้รับสารพิษ (Frequency) ในกรณีที่ได้รับสารพิษขนาดต่ำๆแต่ได้รับนานๆอาจมีพิษสะสมได้ และทำให้เกิดพิษเรื้อรังตามมา

ช่วงเวลาและฤดูกาลที่ได้รับสารพิษ (Duration and season) การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาของร่างกายแต่ละวันไม่เหมือนกัน อาจมีการเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนต่างๆในร่างกาย

การเป็นพิษแบบช้า (Delayed toxicity) สารพิษบางชนิดเมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วอาจใช้เวลานานในการออกฤทธิ์ เช่น แร่ใยหินใช้เวลา 10 ปีที่จะทำให้เกิดมะเร็งปอด เป็นต้น

การแพ้สาร (Hypersensitivity) อาการเกิดพิษจะเกิดกับผู้ที่มีส่วนบกพร่องในร่างกายอยู่แล้ว เช่น บางคนแพ้สารตัวทำละลายเมื่อได้รับสารนั้นก็จะเกิดอาการแพ้ขึ้นได้

คนหรือสัตว์ที่ได้รับสารพิษ (Host) ชนิด สายพันธ์ ลักษณะทางพันธุกรรม ภาวะโภชนาการ เพศ และระดับฮอร์โมนในร่างกาย ล้วนมีผลต่อการเกิดพิษทั้งสิ้น

สิ่งแวดล้อม (Environment) อุณหภูมิ ความกดอากาศ การแผ่รังสี รวมไปถึงสภาพทางสังคม ความเป็นอยู่ วิถีชีวิต และเศรษฐกิจ

การได้รับสารพิษหลายชนิด (Toxicant interaction) สารบางชนิดมีฤทธิ์เสริมกัน หรือมีฤทธิ์หักล้างกัน ทำให้เกิดความเป็นพิษมากขึ้น หรือทำให้การเกิดพิษน้อยลงไป