ผมกำลังจะออกจากซอยตอนดึกสงัด ทั้งเปล่าเปลี่ยวและน่ากลัวสิ้นดี!
ไม่ว่าตรอกซอยไหนๆ ในกรุงเทพฯ ก็เหมือนกันทั้งนั้นแหละ ทั้งซอยบ้านคุณ บ้านผม หรือซอยใคร จะมีมั่งไหมที่ไม่อ้างว้างวังเวง เปล่าเปลี่ยว น่าใจหายในยามดึกสงัดน่ะ? ไหนจะคนร้าย ไหนจะภูตผีปีศาจที่สิงสู่ คอยจ้องหลอกหลอนผู้คนให้ขนลุกขนพอง แทบจะขวัญหนีดีฝ่อไปตามๆ กัน!
สำหรับคุณผู้หญิงถ้าไม่อยากโดนคนร้ายชิงทรัพย์แถมข่มขืน ก็คงไม่อุตริมาย่ำต๊อกตามทางสายเปลี่ยวแน่ๆ แต่ผมกำลังมีเรื่องที่น่าตื่นเต้นเร้าใจกว่าเรื่องผีๆ สางๆ เป็นไหนๆ
ผีเหรอ? เออ..หน้าตาเป็นยังไง? หลอกหลอนแบบไหนนะ? เกิดมายังไม่เคยโดนผีหลอกซักที!
เขาว่ามีผีสิงสู่อยู่ทุกซอยไม่ใช่หรือครับ?
คนที่โดนรถชนตาย โดนยิง โดนแทง แม้แต่ถูกรุมตีจนตายคาซอย..ไหนจะพวกที่เบื่อโลก แอบมาผูกคอตาย รวมทั้งพวกที่โดนฆ่าหรือฆ่าตัวตายในบ้านอีกล่ะ เขาว่าตกดึกๆ มักจะออกมาเอ้อระเหยชมวิวตามริมรั้ว ทอดน่องเงยหน้าชมจันทร์ แสนสุขซะไม่มี เพราะไร้ปัญหาสารพัดอย่างเหมือนตอนมีชีวิต จนต้องหาทางลัดหลบหนีมาเป็นผีนี่ไง!
วิญญาณก็สิงสู่ วนเวียนอยู่ในแดนตายของตนนั่นแหละ ไม่ยอมไปผุดไปเกิดง่ายๆ
ไหนจะพวกต้นโพธิ์ ต้นไทร ต้นไม้ใหญ่ๆ ตาม ตรอกซอยที่ผู้คนนับถือ มาจุดธูปขอหวยกัน ถูกหวยก็เอาผ้าแพรสีสวยๆ มาพันตามโคนต้น มีตุ๊กตาไม้ตุ๊กตาดินเผามาถวาย อ้อ! พวงมาลัยสด มาลัยแห้งมีทั้งนั้น แม้แต่ขนมนมเนย บุหรี่หรือเหล้าเป็นขวดๆ ก็ยังเคยมี นี่นา
ผมออกเดินไปเรื่อยๆ ฟังเสียงรองเท้ากระทบพื้นดังชัดเจนในความเงียบเชียบ..ถ้าขวัญอ่อนก็จะคิดว่ามีใครเดินตามหลังมา! หันไปมองก็ไม่เห็น พอเราหยุดเดิน เสียงนั้นก็พลอยหยุดไปด้วย..คิดดูแล้วกันว่าขวัญอ่อนแค่ไหน?
เขาว่าผีเด็กน่ากลัวยิ่งกว่าผีผู้ใหญ่ด้วยซ้ำไป!
อาจจะจริงก็ได้แฮะ..เพราะถ้าเราเห็นใครเดินสวนมาในซอยเปลี่ยว ตอนแรกคงคิดระแวงว่าจะเป็นโจรผู้ร้าย แต่ถ้าเป็นเด็กเล็กๆ แค่ 2-3 ขวบเดินเตาะแตะเข้ามาหาล่ะครับ?
ตอนดึกดื่น อากาศหนาวยะเยือก ในซอยที่มีแต่ความอ้างว้างน่าวังเวงใจ คุณจะคิดยังไง? เด็กทารกที่ไหนจะมาเดินคนเดียวแบบนี้ ถ้าไม่ใช่เด็กผี?! บรื๋ออออ...
ผมก้าวเดินตามสบาย ไม่เร่งรีบแต่ก็ไม่ถึงกับทอดน่อง นึกถึงเรื่องภูตผีปีศาจที่สิงสู่อยู่ในซอยสารพัดชนิด..เคยเจ็บปวดและทนทุกข์ทรมานสารพัดรูปแบบ ก่อนที่วิญญาณจะล่องลอย หรือถูกกระชากออกจากร่าง
ต้นมะขามเฒ่ายืนทะมึนอยู่เบื้องหน้า..
เมื่อตอนต้นปีมีคนมาผูกคอตาย 2 รายด้วยกัน รายแรกเป็นสาวใช้ท้องไม่มีพ่อ รายต่อมาเป็นชายแก่ที่มีแต่โรคภัยไข้เจ็บรุมเร้า ลุกโอย..นั่งโอย..เบื่อหน่ายชีวิตเต็มทน รอความตายที่ใกล้เข้ามา..ใกล้เข้ามา แต่ไม่ถึงซักที แกเลยตัดสินใจไปหามันเสียเอง..สิ้นเรื่องสิ้นราวไป!
คนในซอยเคยเห็นสาวใช้ผู้นั้นนั่งบนกิ่งมะขาม ร้องไห้พะอืดพะอม คร่ำครวญเสียงหวนโหยน่าขนลุกขนพอง จนวิ่งอกตั้งกันมาหลายรายแล้ว!
บางคนก็เล่าว่าเห็นคุณลุงขี้โรค กำลังยักแย่ยักยันอยู่บนกิ่งมะขาม..แค่นี้ก็ร้องหาพ่อแก้วแม่แก้วครับ บางคนสาบานว่าเห็นคุณลุงแกชะโงกหน้ามอง แล้วทิ้งตัวพรวดพราดลงมาดิ้นกระแด่วๆ ต่อหน้าต่อตา เล่นเอาปัสสาวะราดเหมือนท่อประปาแตก นั่งแผละลงไปร้องไห้โฮอยู่ตรงนั้นเองเพราะไปไหนไม่ไหวจริงๆ
ผมหยุดมองที่โคนมะขาม ก่อนจะเงยหน้าขึ้นสำรวจกิ่งก้านสาขาร่มครึ้ม..
สรรพสิ่งเงียบเชียบเหมือนโลกร้าง แม้แต่เสียงแม่ม่ายลองไนที่เคยเซ็งแซ่เมื่อครู่ก่อนก็กลับเงียบไป..สายลมคร่ำครวญกับยอดไม้ฟังคล้ายเสียงสะอื้นแผ่วเบาก่อนจะจางหาย..
ผมยักไหล่ ออกเดินต่อไปเรื่อยๆ ตามเดิม..นักเลงฮ้อเพิ่งโดนแทงตายหน้าร้านกาแฟเมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง!
ตอนดึกๆ มีคนเห็นเจ้าฮ้อเดินก๋าเลือดท่วมอก จนร่ำลือกันทั้งซอยว่าผีดุนักหนา..ผมเดินมาหยุดที่หน้าร้านชำ ขายเหล้าขายกาแฟประจำซอยก็ไม่เห็นมีวี่แววอะไรแม้แต่น้อยนิด
โธ่! ขนาดเสียงหมาหอนยังไม่มีเลยคุณ!
เลยไปหน่อยก็มองเห็นยอดโพธิ์ดำทะมึนอยู่ข้างหน้า คนในซอยเล่าว่าผีเจ้าพ่อโพธิ์เฮี้ยนนัก โดนหลอกสารพัดรูปแบบมานับไม่ถ้วนแล้ว..อีกน่ะแหละ! เจ้าพ่อโพธิ์คงจะขี้เกียจหรือไม่กล้ายุ่งกับผมก็ไม่ทราบ..จนกระทั่งมองเห็นแสงไฟจากถนนปากซอยอยู่ไม่ไกลนัก
ตั้งแต่ก้นซอยยันปากซอย สรรพสิ่งสงบเงียบดีชะมัด ไม่มีอะไรมากวนอกกวนใจแม้แต่น้อยนิด..หมา 3-4 ตัวเห่าเบาๆ แล้วถอยหลังกรูด ก่อนจะเผ่นหนีไม่คิดชีวิต..
อ้าว? ผมยังไม่ได้บอกใช่ไหมครับว่าผมออกจากบ้านจะไปสมัครส.ส.ไงล่ะคุณ!!
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [
