ติดตาม twitter ได้ที่ @karnoi กด
ติดตามข้อมูลเว็บทาง FaceBook กด

cartoonthai
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [?]




New Comments
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add cartoonthai's blog to your web]
Links
 

 
บ้านคุณปู่


"ธงชัย" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากวิญญาณ บุพการี

คุณปู่ของผมเป็นคนแก่ที่น่าสงสารที่สุด!

ในบั้นปลายชีวิตท่านต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายในบ้านเล็กๆ บนที่ดินไม่ถึงร้อยตารางวา อยู่กับแมวสองตัว และต้นไม้ที่ท่านรักเพราะปลูกเองกับมือ

ที่จริงแล้วคุณปู่มีลูกชายสองคน คือคุณลุงกับพ่อของผม บ้านหลังนั้นเคยอบอุ่นและเป็นครอบครัวที่สนิทสนมกลมเกลียวกันมาก ตอนนั้นยังมีคุณย่าและคนรับใช้อีก 2-3 คน

แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป คุณลุงก็แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่กับภรรยาที่บ้านพ่อตาแม่ยายแถวพุทธมณฑล ส่วนพ่อก็เหมือนกันครับ พ่อแต่งงานกับแม่แล้วก็ออกจากบ้านปู่ย้ายมาอยู่บ้านแม่ เพราะแม่เป็นลูกสาวคนเดียว คุณตาคุณยายของผมจึงขอให้แม่มาอยู่ด้วยกัน

สรุปแล้ว คุณปู่ต้องอยู่กับคุณย่า แมวและคน รับใช้

เมื่อราว 3-4 ปีที่แล้ว คุณย่าของผมตายจากไป หลังจากนั้นคนรับใช้ก็ทยอยกันลาออกไปมีครอบ ครัว เป็นอันว่าเหลือคุณปู่อยู่คนเดียว!

ปกติแล้วเราไปเยี่ยมคุณปู่คุณย่าแทบทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่ผมเด็กๆ แล้วล่ะครับ

ปีนั้นผมอยู่ ม.3 ต้องเรียนหนักและต้องเรียนพิเศษในวันเสาร์อาทิตย์อีก เราแทบไม่ได้ไปหาคุณปู่กันเลย ทั้งที่บ้านคุณปู่ก็อยู่ที่ถนนลาดพร้าวเหมือนกับเรา เพียงแต่ไกลกันหน่อย

เมื่อต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา พ่อไปเยี่ยมคุณปู่แล้วบอกว่าท่านไม่ค่อยสบาย จะพาไปหาหมอก็ยังไม่ยอม พ่อเป็นห่วงเพราะต้องเดินทางไปต่างประเทศ ไม่ใช่ไปเที่ยวหรอกครับ แต่ไปเรื่องงานตั้งสิบกว่าวันแน่ะ เมื่อพ่อกลับมาผมจำได้แม่นว่าเป็นวันพฤหัสบดี พอผมกลับจากโรงเรียนก็ได้รับของฝากเยอะแยะ

รุ่งขึ้นวันศุกร์ตอนหกโมงเย็นเศษ...

ฟ้าหน้าหนาวมืดลงอย่างรวดเร็ว ผมเห็นคุณปู่ยืนอยู่หน้าประตูบ้าน จำได้ว่าผมดีใจและแปลกใจมาก เพราะหลายปีแล้วที่คุณปู่ไม่ได้มาที่นี่ แต่พอผมวิ่งไปเปิดประตูก็ไม่เห็นท่านเสียแล้ว...มองไปตลอดซอยก็ไม่มี!

ผมใจหายวาบ มั่นใจว่าตัวเองตาไม่ฝาดแน่นอน

เมื่อผมบอกแม่ก็เห็นแม่ไม่สบายใจขึ้นมาทันที พอพ่อกลับจากทำงานตอนสองทุ่ม ผมกับแม่ก็แทบจะแย่งกันเล่าให้พ่อฟัง

พ่อโทร.ไปหาคุณปู่ แต่ไม่มีใครรับสาย พ่อเลยชวนผมขึ้นรถไปหาคุณปู่ด้วยกัน

ตอนที่เราไปถึงบ้านคุณปู่นั้น ที่บ้านท่านมืดสนิท ไม่เปิดไฟสักดวง ผมใจหายพิกลละครับ พ่อผมถึงกับ มือไม้สั่น

เมื่อเราใช้กุญแจสำรองไขประตูรั้วเข้าไป ก็ปรากฏว่าประตูบ้านเปิดอยู่...ในแสงไฟที่สว่างพรึ่บขึ้นมา ผมถึงกับผงะหน้า ใจหายวาบทันที...คุณปู่นอนตัวแข็งทื่ออยู่บนโซฟา ท่านสิ้นลมไปหลายชั่วโมงแล้วล่ะครับ

เป็นไปไม่ได้เลยที่ท่านจะไปที่บ้านผม!

สิ่งเดียวที่เป็นไปได้สำหรับความคิดของผมก็คือ...วิญญาณ! วิญญาณมาบอกข่าวให้เราไปพบร่างของท่าน...ผมตื่นเต้นมากๆ เพราะเชื่อแล้วว่าวิญญาณมีจริง

พ่อเล่าว่าเมื่อสามวันก่อน ตอนที่พ่ออยู่ต่างประเทศนั้น พ่อฝันเห็นคุณย่าอยู่ในบ้านกับคุณปู่ เหมือนคุณย่ายังมีชีวิตอยู่ ทั้งสองหัวเราะหัวใคร่กันอย่างมีความสุข...พ่อบอกว่าอาจจะเป็นลางสังหรณ์ที่คุณย่ามาบอกว่า ท่านจะมารับคุณปู่ก็เป็นได้

ป่านนี้คุณปู่คุณย่าคงอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแล้วล่ะครับ!

แม่ผมกับภรรยาคุณลุงถึงกับน้ำตาไหล หลุดปากว่าตัวเองมีส่วนผิดที่ทำให้ลูกชายทั้งสองคนต้องจากพ่อมา...ไม่ทิ้งก็เหมือนทิ้ง! คุณลุงกับพ่อผมต้องปลอบอกปลอบใจว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของใครหรอก

สิ่งที่แล้วไปแล้วไม่มีทางจะเรียกมันกลับคืนมาได้...สิ่งสำคัญคือเราจะทำอะไรต่อไปให้ดีที่สุดต่างหาก!

แมวสองตัวน่ะ ผมเอามาเลี้ยงไม่ได้เพราะที่บ้านมีหมา แถมค่อนข้างดุขนาดเคยกัดแมว กัดกระรอก แม้แต่นกหนูล้มตายไปหลายตัวแล้วครับ ข้างบ้านคุณปู่เขารักแมว เขาเลยขอเอาไปเลี้ยงต่อ ส่วนบ้านคุณปู่นั้น คุณลุงกับพ่อบอกว่าจะประกาศขาย หลังปรับปรุงซ่อมแซมให้ดีขึ้น

แม่ผมพอได้ยินก็ขนลุก พูดว่าน่ากลัวเพราะ คุณปู่ตายในบ้านนั้น แต่ผมว่าไม่น่ากลัวหรอก...วิญญาณคุณปู่ท่านสงบแล้วต่างหาก! จริงไหมครับ?


ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์ข่าวสด



Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2556 8:54:50 น. 0 comments
Counter : 1753 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.