ติดตาม twitter ได้ที่ @karnoi กด
ติดตามข้อมูลเว็บทาง FaceBook กด

cartoonthai
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 237 คน [?]




New Comments
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add cartoonthai's blog to your web]
Links
 

 
7 วัน ที่โรงพยาบาล


เรื่องนี้เกิดขึ้นมาหลายสิบปีแล้ว ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวัน ผมได้ไปหาหมอที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง

ซึ่งผมเองก็ไม่ทราบว่า ผมเป็นอะไร หมอได้ตรวจผม แล้วแนะนำให้ผมนอนที่โรงพยาบาล ผมก็ได้บอกกับคุณหมอว่า ผมไม่มีเงิน หมอก็บอกกับผมว่า ไม่เป็นไร ผมรู้สึก งง และแปลกใจมาก ผมบอกว่าไม่มีเงิน แต่คุณหมอกลับบอกว่า ไม่เป็นไร และตอนนั้น ก็ยังไม่มีโครงการ 30 บาท ประักันสุขภาพถ้วนหน้า

แล้วหมอก็ให้ผมไปนอน ที่ห้องเตียงรวม ซึ่้งภายในห้องนั้น ก็มีคนไข้ ซึ่งเป็นคนไข้ผู้หญิงสูงอายุทั้งนั้น พอผมเดินเข้าไปในห้อง คนไข้ผู้สูงอายุที่นอนบนเตียงก็ยิ้มต้อนรับ ตามมารยาท ดูแต่ละคนก็หน้าตาแจ่มใสดีทุกคน

ผมก็ไปนอนบนเตียง แล้วก็คิดว่า ผมเป็นอะไร ถึงต้องมานอนโรงพยาบาล นอนคิดแล้วก็เซ็งตัวเอง สักครู่ นางพยาบาลก็เดินมาปิดม่าน แล้วสักพัก นางพยาบาล ก็เดินมาเปิดม่าน มีสตรีสูงอายุท่านหนึ่ง จำได้ว่านอนอยู่เตียงแรก เดินยิ้มมาแล้วยกมือไหว้ผม ผมก็รีบยกมือไหว้ตอบ แล้วบอกกับผมว่า หายแล้ว กลับบ้านแล้วนะะค่ะ ขอให้หายเร็ว ๆ แล้วก็เดินไป

วันที่ 2 เหตุการณ์ ก็เหมือนกับวันแรก คนไข้ผู้หญิงสูงอายุอีกเตียงหนึ่ง ก็เดินยิ้มมายกมือไหว้ผม แล้ว บอกว่าหายแล้ว กลับบ้านแล้วนะค่ะ ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ

ตั้งแต่วันที่ 3 ถึงวันที่ 6 เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำ ๆ เหมือนกัน นางพยาบาลเดินมาปิดม่าน สักพักก็มาเปิดม่าน กลางวันบ้าง กลางคืนบ้าง ได้ยินคล้ายเสียงเหมือนเข็นเตียงออกไป แล้วก็มีคนไข้สตรีสูงอายุ มายกมือไหว้ผม ทุกคนพูดเเหมือน ๆ กัน

ผมรู้สึกเซ็ง บ่นกับตัวเองทุกวันว่า ตัวเองเป็นอะไรวะ ถึงดวงซวยต้องมานอนโรงพยาบาล คนอื่นเขาหายแล้วกลับบ้านไปหมดแล้ว ทำไมตัวเองถึงยังต้องนอนอยู่โรงพยาบาล หมอก็ไม่เคยมา ไม่รู้ว่าเป็นอะไรรู้ ผมคิดอย่างนี้และบ่นกับตัวเอง แบบนี้ทุกวัน

วันที่ 7 ตอนสาย หมอมาเยี่ยม แล้วบอกว่า ให้ผมกลับบ้านได้ ผมจึงเตรียมตัวจะกลับบ้าน พอผมจะเดินออกจากห้อง นางพยาบาลก็พูดกับผมว่า พี่นี่ดวงดี ผมตอบกลับว่า ผมนี่.....ดวงดีเหรอ ผมดวงซวยต่างหาก คนอื่นเขาหายกลับบ้านไปหมดแล้ว เหลือผมอยู่คนเดียว

นางพยาบาลตอบว่า คนอื่น ..เขากลับบ้านเก่า..ไปหมดแล้ว วันที่พี่มาวันแรก คนแก่เตียงแรก ก็ตายแล้ว วันที่ 2 เตียงโน้นก็ตาย

ผมไม่อยากเชื่อหูตัวเองจริง ๆ ผมเดินออกจากห้อง แล้วก็คิดว่า เจออีกแล้ว

ผมเจอเรื่องแบบนี้ หลายครั้งหลายหน นี่เป็นเพียงแค่บางส่วน ต่อไปจะทยอยมาเล่าให้ฟัง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงได้พบเห็นจนดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา แต่มาระยะหลังผมได้ทำบุญถวายพระทำสังฆทานสวดมนต์กรวดน้ำ ทุกเช้าเย็น มาระยะหลังช่วง 10 ปีหลัง จะไม่เคยพบเลย




Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2556 8:30:46 น. 0 comments
Counter : 1758 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.