|
|
kashmir heaven on earth ตอน ไปเรียนเล่นสกีที่แคชเมียร์
ได้ยินชื่อของแคชเมียร์มานานแล้ว ว่าเป็นสวรรค์บนดิน
ธรรมชาติสวยงาม ผู้คนหน้าตาสวยหล่อ มีที่เล่นสกีที่ราคาถูก
ที่สุดในโลก เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับผมที่จะไม่ลังเลที่จะไป
เยือนแคชเมียร์สักครั้งหนึ่งในชีวิต ยิ่งเรื่องเล่นสกีแล้ว เป็นเรื่องยาก
มากสำหรับคนที่เกิดเมืองร้อนอย่างผม แถมราคายังแพงอีกต่างหาก
ดังนั้นเป้าหมายหนึ่งสำหรับการมาเยือนแคชเมียร์ครั้งนี้ของผม เป้า
หมายหลักก็คือ การเล่นสกีนี่แหล่ะ แต่ก็ยังมีคำถามที่ค้างคาใจผมว่า
มันจะเป็นไปได้เหรอสำหรับผม ไม่เคยแม้แต่เห็นหรือสัมผัสกับ
อุปกรณ์การเล่นสกีเลยด้วยซ้ำ เทคนิคอะไรก็ไม่รู้จัก แล้วอย่างนี้
ผมจะเล่นสกีได้ยังไง ยังนึกภาพไม่ออกเลย
แล้ววันเวลาที่รอคอยก็มาถึงไม่นึกว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้ด้วยซ้ำ
ที่เล่นสกีอยู่บนเขาสูงคือ gulmarg นั้นเองสถาณที่แห่งนี้ตั้งอยู่
บนเขาสูงต้องนั่งรถใต่เขาคดเคี้ยวขึ้นไปเรื่อยๆ บรรยากาศข้างทาง
เต็มไปด้วยป่าสนมีหิมะที่กำลังจะละลายปกคลุมตามพื้นเป็นหย่อมๆ
ที่คลุกฝุ่นสีดำไม่ได้ขาวสะอาดเหมือนบนยอดเขา
พอมาถีงโรงแรมก็เห็นหิมะกองโตปกคลุมท่วมหน้าโรงแรม
เหลือเฉพาะทางเดินเท่านั้น แต่หิมะบริเวณนี้ก็ไม่ได้
ขาวสะอาดน่าสัมผัสเท่าไหร่
ใครอยากจะเรียนเล่นสกีที่นี่มีครูสอนเยอะแยะ จะเรียนครึ่งวัน
เต็มวันหรือเป้นรายชั่วโมงก็ได้ บางคนก็เสนอราคา 1,000 รูปี
บางคนก็ราคา 650 รูปี บางคน1,500รูปีก็มี จะเรียนข้างล่างหรือ
จะขึ้นกระเช้าไปเรียนข้างบนก็ได้ กระเช้าที่นี่จะมี 2ชั้น ชั้นแรก
ราคา 300 รูปี ส่วนใครอยากจะขึ้นชั้น2 บนยอดเขาก็ได้ ราคา
500 รูปี ตอนแรกผมก็นึกว่าข้างบนไม่มีที่เรียนสกี นึกว่ามีแต่ชั้น
ล่างที่หิมะค่อนข้างสกปรก แต่พอขึ้นมาชั้นบนแล้ว สวยมาก
น่าเรียนกว่ากันเยอะเลย หิมะก็สะอาด
พอมาถึงก็มีคนมาลุมเยอะมาก ไม่รู้จะเรียนกับใครดี บางคนก็
เสนอราคาซะรับไม่ได้ ผมเคยอ่านรีวิวมาก่อนเขาบอกว่าค่าเรียน
ชั่วโมงละ 200 รูปีผมก็เลยตัดบทความรำคาญ ว่าจะเรียนราคานี้
รับได้ก็รับ รับราคาที่ผมเสนอให้ไม่ได้ผมก็ไม่เรียน ครูฝึกที่นี่
อยากจะให้เราเรียนเต็มวัน เพื่อเขาจะได้ตังค์เยอะ ในที่สุดครูสอน
เรียนสกีก็ยอมรับข้อเสนอของผม จะติดต่ออะไรกับคนอินเดียอย่า
เยิ่นเย้อรีบสรุปไปเลยถ้าเขารับไม่ได้ก็ไปหาคนอื่น คนที่นี่ไว้ใจไม่ได้
อยู่แล้ว ก่อนเรียนผมต้องตกลงกับเขาก่อนให้เขาเซ็นสัญญาก่อนว่า
คิดเราชั่วโมงละ 200 รูปีลงวันที่ เวลาเริ่มเรียน ราคาชั่วโมงละเท่าไหร่
ต้องเขียนเป็นสกุลเงินรูปีนะ ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะคิดเราเป็นดอลลาร์
ก็ได้ ตอนเขาเซ็นก็ต้องถ่ายรูปเก็บไว้นะ ไม่อย่างงั้นเขาอาจจะโมเม
ก็ได้ว่าเป็นลายเซ็นคนอื่น ต้องทำขนาดนี้เลยนะสำหรับคนอินเดีย
ถ้าไม่ทำนะ ไม่รับรองความปลอดภัย ผมเตือนคุณแล้วนะ คุณรู้จัก
คนอินเดียน้อยไป ผมเจอมาแล้ว
นี่คือการมาเที่ยวอินเดียครั้งที่ 2
ของผม ผมรู้พิษสงคนอินเดียดี เคยทะเลาะกันลั่นถนนมาแล้ว คน
มุงดุกันเต็มถ้าไม่รอบคอบ เวลามีปัญหาคุณไม่มีทาง เถึยงสู้
คนอินเดียได้ ผมทำแบบนี้ทุกครั้ง แล้วปัญหาจะไม่ตามมา เพราะ
เรามีหลักฐาน อย่าเป็นหมูสยามให้คนอินเดีย เชือดเด็ดขาด เจอ
กันมานักต่อนักแล้ว
การเล่นสกีตอนแรกผมคิดว่ามันจะยาก พอเริ่มรู้เทคนิคก็เริ่มทรงตัว
ได้แล้ว แต่กว่าจะทรงตัวได้ก็ล้มไม่รู้กี่ครั้ง พอสกีไปตามหิมะได้
ก็เริ่มสนุกล่ะ เริ่มใส่รองเท้าได้เอง เริ่มสกีที่เนินลาดชันได้ เสียดาย
ที่มีเวลาน้อยผมเรียนได้แค่ 3 ชั่วโมงจ่ายไป 600 รูปี เพราะว่าต้องขึ้น
ชั้น2 ไปดูวิวภูเขาหิมะด้านบนอีก ที่เขาบอกว่าที่นี่คือที่เรียนสกี
ที่ถุกที่สุดในโลก คงจะจริงเห็นเพื่อนผมบอกว่าที่ออสเตรีย ราคาชั่วโมง
ละ 20 ยูโร เป็นวันก็ตกวันละ 80 ยูโรทีเดียว ถูกกว่ากันตั้งไม่รู้กี่เท่า
ส่วนใครที่อยากเล่นสกีแต่เล่นไม่เป็นเขาก็มีคนพาสกีระยะทาง
ประมาณ 1กม.ราคา 250 รูปีตอนแรกเสนอ 650 พอไม่มีคนสนใจ
ลดลงเหลือ 100 รุปีซะงั้น นี่แหล่ะการเสนอราคาของคนอินเดีย
แล้วความฝันที่ผมจะได้เล่นสกีก็เป็นจริงแล้ว มันง่ายกว่าที่คิดไว้
เยอะทีเดียว ถ้ามีโอกาศผมอยากจะใช้เวลาให้มากกว่านี้ ถ้าระดับ
มืออาชีพต้องเรียนประมาณ 10 กว่าวันแล้วครูฝึกจะพาไปสกีลง
จากเขาสูงชัน แต่สำหรับผมคนที่เกิดเมืองร้อนแค่นี้ผมก็พอใจแล้ว
ช่วงเดือนมกราคม จะมีนักเล่นสกีจากทั่วโลกมาเล่นที่นี่เยอะมาก
มีจุดเล่นสกีเป็น 10 จุดไล่ไปตามยอดเขา ต้องขึ้นเฮลิปคอปเตอร์
ไปบนยอดเขาแล้วสกีลงมา
ลาก่อน gulmarg แล้วผมจะกลับมาเยือนอีกครั้ง
วันที่เดินทาง 16-04-2011
| Create Date : 24 เมษายน 2554 |
| Last Update : 17 สิงหาคม 2562 11:52:33 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1506 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: พรายน้ำ IP: 182.52.77.53 วันที่: 1 กันยายน 2554 เวลา:0:20:49 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
สวัสดีครับเพื่อนร่วมโลกทุกคน
ข้อความทั้งหมดที่ผมเขียนก็แค่อยากเขียน อยากเล่า อยากถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ตามแบบฉบับของตัวเอง ไม่ได้ยึดหลักการเขียนแบบนักเขียนมืออาชีพ เพราะก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าแบบเขียนที่ดีเป็นแบบไหน อยากเขียนแบบไหนก็เขียน หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ให้ความรู้และความบันเทิง ไม่มีมากก็น้อย
ข้อมูลหรือความคิดทั้งหมด เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น อาจไม่ถูกต้องทั้งหมด หากใครแวะมาอ่าน โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน
ล๊อกอินนี้ใช้ร่วมกับหลานสาวและครอบครัวนะครับ
บางกระทู้ ก็เป็นคนในครอบครัวใช้นะครับ
แต่บล๊อกเป็นงานเขียนของผมคนเดียว
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
