|
|
มนต์เสน่ห์เกาะบาหลี ตอน Beautiful balinese
เวลาที่ผมไปต่างบ้านต่างเมืองนอกจากธรรมชาติ สถานที่ท่องเที่ยวแล้ว สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจไม่แพ้อย่างอื่นก็คือเจ้าบ้านนั่นเอง เป็นสิ่งที่น่าเรียนรู้ที่สุด แม้ว่าเราจะใช้ชีวิตไม่กี่วันในประเทศของเขา มันก็เป็นเรื่องยากมากที่จะสรุปแบบกำปั้นทุบดิน ว่าคนประเทศนี้เป็นแบบนี้ คนประเทศนั้นเป็นแบบนั้น
แต่สำหรับนักท่องเที่ยวแบบ backpacker ที่ไม่ได้ไปกับทัวร์แล้ว เป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก ที่เราได้สัมผัสกับคนท้องถิ่นโดยตรง ไม่ว่าจะไกด์ พนักงานต้อนรับแม่ค้า ชาวบ้านทั่วไป ถ้ามากับทัวร์ไม่มีทางที่คุณจะได้สัมผัสเรียนรู้ได้เท่ากับมาด้วยตัวเอง นี่คือเสน่ห์อันร้ายกาจของการเป็น backpacker ยิ่งคนที่เดินทางคนเดียวแบบผมตลอดทุกทริป ยิ่งทำให้เราได้ช่วยเหลือตัวเองมากขึ้นตามไปด้วย คุณไม่มีทางที่จะเข้าถึงคนท้องถิ่น ความรู้จากการเดินทางก็น้อยเพราะมีคนเตรียมให้หมด แทบจะไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากทำตามโปรแกรมที่เขาวางไว้ให้
ถึงเราจะใช้ชีวิตเป็นนักท่องเที่ยวไม่นานในต่างถิ่น แต่ก็พอจะรู้ว่าคนประเทศที่เราไปเยือนนั้นเป็นอย่างไร เหมือนกับตอนที่ผมเป็นนักเดินทางฝึกหัดใหม่ ๆไปเที่ยวเวียดนามกลาง โดนฟันมาหัวแบ๊ะ นั่นคือประสบการณ์ที่นึกถึงทีไร อดขำความอ่อนต่อโลกของตัวเองทุกครั้ง เพราะไปเที่ยวที่ไหนก็เคยไปแต่กับทัวร์ ไปเวียดนามครั้งที่ 2 ต้องระวังตัวแจ ไม่ว่าจะซื้อทัวร์ เหมารถ จ่ายค่าอาหาร คราวนี้ทำการบ้านมาดี แต่ก็ยังโดนอยู่ แต่พูดถึงคนเวียดนามทั่วไป ก็ไม่ได้เลวร้ายไปซะหมด ไม่ว่าที่ไหนในโลก ล้วนมีคนดีคนเลวอยู่ทุกที่
สำหรับชาว Balinese ที่ผมพบทริปนี้ สร้างความประทับใจให้ผมเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นเจ้าของโฮมสเตย์ คนขับรถ พ่อค้าแม่ค้า ชาวบ้านทั่วไป จะไปขอความช่วยเหลือจากใคร ก็ยินดีช่วยอย่างเต็มที่ สิ่งหนึ่งที่ชอบมาก ไม่ว่าไปถามใครดูเหมือนว่าเขาจะพูดภาษาอังกฤษได้เกือบหมด สมกับเป็นเกาะที่เลื่องชื่อด้านการท่องเที่ยวจริงๆ ถ้าจะบอกว่าสิ่งแวดล้อม ธรรมชาติ วัฒนธรรม ศาสนา ที่อยู่รอบตัวเรามีอิธิพลต่อนิสัยใจคอของคนก็คงไม่ใช่เรื่องที่เกินจริงเลย
ผมถามคนขับรถว่า ทำไมคนบาหลี ถึงดูเป็นมิตรจัง แกบอกว่า คงเป็นเพราะมีเบ้าหลอมมาจากศาสนาฮินดูที่เขานับถือ จากสภาพแวดล้อมที่สวยงามที่พวกเขาอยู่ เคยดูรายการโทรทัศน์ท่องเที่ยวเกี่ยวกับบาหลี เจ้าของร้านอาหารชาวไทยบอกว่า คนบาหลีส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีทักษะพูดง่ายๆก็คือไม่ค่อยฉลาดนั่นแหล่ะ แค่การหั่นถั่วฟักยาว ให้เท่ากันต้องใช้เวลาสอนนานมาก คำพุดนี้มันจะจริงหรือเปล่า ผมไม่แน่ใจ เพราะผมเป็นเพียงแค่นักท่องเที่ยวที่ใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน ไม่ได้คลุกคลีกับชาวบาหลีนานๆ จึงยากมากที่สรุปอะไรแบบนั้น มันไม่สำคัญกับผมหรอก สิ่งที่ผมต้องการจากคนบาหลี แค่การต้อนรับแบบเป็นมิตรแค่นี้ผมก็ปลื้มแล้ว
คนแรกที่ผมใช้ชีวิตอยู่ด้วยนานที่สุดคือคนขับรถ เราสื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษ ที่ต่างก็ไม่ใช่ภาษาของตัวเองทั้งคู่ แถมภาษาของผมก็ใช่ว่าจะดีมากมายแค่พอเอาตัวรอด ต่างคนต่างพูดสำเนียงของตัวเอง บางทีต้องทวนกันหลายรอบกว่าจะเข้าใจ แต่เป็นเรื่องที่แปลกมาก ตลอด2 วันที่อยู่ด้วยกัน เรากลับคุยกันเป็นคุ้งเป็นแคว เจื้อยแจ้วตลอดทางไม่หยุดปากทั้งเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวทั้งบาหลี และทั่วประเทศอินโดนีเซีย การเมือง วัฒนธรรม คนมีชื่อเสียง นักการเมืองของอินโดนีเซีย กีฬาซีเกมส์ที่เราต้องเจอกันบ่อย สัพเพเหระคงเป็นพราะแกมีประสบการณ์มานาน ถามอะไรก็ตอบได้หมดทุกเรื่องเกี่ยวกับบาหลีที่ผมอยากรู้ แกมีความยืดหยุ่นสูงมาก บางที่ไม่ได้มีในโปรแกรมการเที่ยว แต่พอผมร้องขอ แวะที่นั่นที่นี่หน่อยแกก็จัดให้ไม่มีบ่น ไม่มีหน้าหงิกหน้างอ แต่สำหรับบางคนที่พูดภาษาเดียวกัน อาจจบเพียงแค่ไม่กี่ประโยค
ส่วนเจ้าของโฮมสเตย์ที่ผมพัก ก็คอยแนะนำเส้นทางผมอย่างดี พอเปลี่ยนบรรยากาศไปพักโรงแรม พนักงานโรงแรมก็ต้อนรับอย่างดี ตอนที่ผมกางแผนที่ถามทางหลายๆที่ พอจบแต่ละที่ แกก็จะถามต่อตลอด มีที่อื่นอีกมั้ยๆ เรื่อยๆจนผมหมดคำถาม น่ารักอะไรอย่างนี้
ส่วนชาวบ้านทั่วไปเวลาขอถ่ายรูปก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง อยากถ่ายก็ถ่ายไปไม่มีโวยวาย หรือว่าแบเงินขอเงินซักราย
แต่กลับให้รอยยิ้มมาแทน ส่วนเด็กหนุ่ม Balinese กลุ่มนี้ เพิ่งขึ้นมาจากเล่นกระดานโต้คลื่นที่หน้าผาอูลูวาตู
พอผมบอกอยากถ่ายรูปมนุษย์ขี่คลื่นคนพื้นเมืองเท่านั้นแหล่ะ แกเรียกเพื่อนฝูงมารวมผลให้ผมถ่ายรูปทันที
ผมมองเห็นนักโต้คลื่นกลุ่มนี้ตั้งแต่อยู่บนวัดหน้าผาอูลูวาตูแล้ว มองลงมาตัวเท่ามด พวกเขามาเล่นอีกที่ ไม่ปนกับพวกฝรั่งแถวหาดอูลูวาตู พวกเขาบอกว่าวันนี้คลื่นเล็กไม่สะใจเลยขึ้นเร็ว
วันนี้คลื่นลูกเล็กไม่สะใจมืออาชีพเลย
หน้าผาอูลูวาตู สำหรับนักโต้คลื่นเจ้าถิ่น พวกฝรั่งเล่นที่หาดอูลูวาตู
ซึ่งอยู่ถัดไปจากหน้าผาอูลูวาตู
เล่นไปก็เซ็งคลื่นลูกเล็กกลับบ้านดีกว่า
ส่วนคนที่นิสัยแย่ทริปนี้ผมพบเพียงคนเดียว ตอนแลกเงิน ผมเห็นอัตราแลกเปลี่ยนมันสูงกว่าที่อื่นก็เลย
เข้าไปแลก แต่หารู้ไม่ว่ามันเป็นกับดักกลโกงไว้ลวงนักท่องเที่ยว เขาจะนับเงินเร็วมาก คนต่างชาติไม่ชินกับเงินเป็นแสนเป็นล้าน ประกอบกับผมไว้ใจ เห็นเขานับให้ดูแบบเร็วๆก็ เออออ ไปกับเขาพอมาตรวจดูอีกที ขาดทุนไปเกือบ 1,000 บาท ผมรีบกลับไปเอาเงินทั้งปึกไปคืน กะว่าจะนับใหม่ให้เขาดู คิดว่ายังไงก็คงไม่ได้เงินคืนแน่ๆ เพราะเราออกจากร้านเขาไปแล้ว เขาย่อมมีสิทธิ์ไม่คืนเราก็ได้ หรืออาจจะหาว่าเราโกงเขาก็ได้ หรือ อาจจะหาเรื่องว่าเราคืนให้เขาไม่ครบตามจำนวนก่อนออกจากร้านเขาไปก็ได้ อ้อยเข้าปากช้างแล้วมีหรือจะคืน แต่ผิดคาด พอผมยื่นเงินให้เขาบอกให้นับดูว่าจ่ายไม่ครบ เขากลับรับเงินทั้งปึกไปแบบหน้าตาเฉย โดยไม่นับ แล้วยื่นแบงค์ 100 ดอลลาร์คืนมาให้ผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แสดงว่าเขาคงวางแผนมาแล้ว ผมยังนึกแปลกใจอยู่แล้วเขาไม่กลัวว่าเราจะคืนเขาไม่ครบเหรอ นี่หรือคือกลโกงของ Balinese ถ้าเป็นที่อื่นผมมั่นใจว่ายังไงไม่มีทางได้คืน ดูสิขนาดโกงยังโกงแบบมีคุณธรรมด้วยจับได้คืน จับไม่ได้ลูกค้าไปไกลแล้ว หวานหมู อย่างนี้ก็มีด้วย
พออีตานี้เจอผมวันหลัง แกก็ยกมือทักทายผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แถมยังชื่นชมผมซะยกใหญ่ที่เห็นผมแต่งตัวแบบชาวฮินดู ผมโพกผ้าที่หัว นุ่งโสร่ง และก็เจิมหน้าผากด้วยข้าวสาร เพราะเพิ่งไปชมวัดมา เออให้มันได้อย่างนี้สิ amazing Balinese
ส่วนเรื่องไกด์ที่วัดแม่เบซากิห์ ชอบทำตัวไถเงินนักท่องเที่ยว ผมก็เจอเหมือนกัน แต่โชคดีที่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ใครๆไปเที่ยวมาก็มาแจ้งเตือนกันปากต่อปาก จนแทบไม่มีใครไม่รู้แล้ว ยกเว้นแต่คนที่ไม่ทำการบ้านมาก่อน เท่านั้นเอง ก็เลยรับมือได้อย่างสบายๆ หายห่วง
ส่วนแม่ลูกอ่อนคนนี้ กระเตงลูกตากแดดขายของให้นักท่องเที่ยวที่ภูเขาไฟ ขณะที่ผมกำลังชมภูเขาไฟคนเดียวอยู่นั้นสายตาผมก็มองเห็นหญิงคนหนึ่งวิ่งมาทางผม เหมือนกับวิ่งหนีใครมา พอมาถึงแกก็ยื่นโปสการ์ดให้ผมพร้อมบอกราคา เป็นโปสการ์ดที่ขายเป็นชุด10 ภาพ แต่ละภาพไม่สวยเอาซะเลย แถมยังมีหลายสถานที่ที่ผมไม่อยากได้ด้วย ถึงแม้ว่าผมจะชอบสะสมโปสการ์ดก็เถอะ ตอนที่มาถึงอูบุดวันแรก ผมซื้อไว้หลายใบแล้ว สวยๆทั้งนั้นและก็เลือกเฉพาะภาพที่ผมชอบเท่านั้น ตอนที่เธอมองเห็นผม และวิ่งมาหาเสนอขายสินค้า ราวกับว่าเธอเจอขุมทรัพย์ ก็ไม่ปาน ช่างมีจิตวิญญานของนักขายเหลือเกิน นี่ถ้าผมทำได้แค่ครึ่งหนึ่งของเธอ ยอดขายของผมคงทะลุเป้าทุกเดือน หรือว่าเพราะความหิวโหยมันบังคับ ปากท้องลูกน้อยของเธอยังรออยู่ เห็นความกระตือลือล้นของเธอแล้วใครจะปฎิเสธได้ลงคอ เห็นแววตาไร้เดียงสาของหนูน้อยแล้วอดสงสารไม่ได้ หรือว่านี่คือจุดขายของเธอ
วันหนึ่งเธอจะขายได้กี่ชุดกัน จะมีนักท่องเที่ยวคนไหนที่อยากได้โปสการ์ดแย่ๆแบบนี้ ทั้งที่ไกด์เตือนผมแล้วใครมาเสนออะไรอย่าไปซื้อของที่นี่ทุกอย่างไม่มีคุณภาพ พอไกด์เห็นผมถือโปสการ์ดขึ้นรถแกก็งงเพราะแกเตือนแล้ว ผมก็เลยบอกไปว่าไม่อยากได้หรอก แค่สงสารเด็ก แกก็ได้แต่อมยิ้มรับรู้
ผมอาจจะโชคดีที่เจอแต่คนน่ารัก ตลอดทั้งทริป แต่ถ้าหากมองย้อนกลับ ไม่ว่าชาติใดภาษาไหน ถ้า
เราไปแบบเป็นมิตร ให้เกียรติ์คนอื่น เราก็จะได้รับสิ่งนั้นกลับมาแทน มันอยู่ที่การวางตัวของเราด้วย
แต่ถ้าเราไปเจอคนแย่ๆ ก็อย่าไปใส่ใจ โลกนี้มีทั้งคนดีคนเลว ถ้าไปเจอกลโกง ก็ให้จำไว้เป็นบทเรียน
อย่าเอามาเป็นอารมณ์ให้จิตใจเรามัวหมองเปล่าๆ เรามาพักผ่อน ควรจำแต่สิ่งที่ดีๆกลับบ้านจะดีกว่า
| Create Date : 12 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 12 ธันวาคม 2553 16:51:32 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1513 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
สวัสดีครับเพื่อนร่วมโลกทุกคน
ข้อความทั้งหมดที่ผมเขียนก็แค่อยากเขียน อยากเล่า อยากถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ตามแบบฉบับของตัวเอง ไม่ได้ยึดหลักการเขียนแบบนักเขียนมืออาชีพ เพราะก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าแบบเขียนที่ดีเป็นแบบไหน อยากเขียนแบบไหนก็เขียน หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ให้ความรู้และความบันเทิง ไม่มีมากก็น้อย
ข้อมูลหรือความคิดทั้งหมด เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น อาจไม่ถูกต้องทั้งหมด หากใครแวะมาอ่าน โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน
ล๊อกอินนี้ใช้ร่วมกับหลานสาวและครอบครัวนะครับ
บางกระทู้ ก็เป็นคนในครอบครัวใช้นะครับ
แต่บล๊อกเป็นงานเขียนของผมคนเดียว
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
