|
|
อินเล ทะเลสาบมีชีวิต
ไม่เคยรู้เลยว่า ทะเลสาบอินเล มีอะไรน่าสนใจบ้าง กว้างใหญ่แค่ไหน
รู้เพียงแต่ว่าอยู่ในประเทศพม่า และสิ่งหนึ่งที่จดจำได้ไม่ลืมเลือน เป็นเอกลักษณ์ของทะเลสาบอินเล ก็คือการใช้เท้าพายเรือของชาวประมง การที่ชาวประมงใช้เท้าพายเรือก็เพราะว่า เวลายืนจะมองเห็นฝูงปลา ส่วนมือก็ใช้ในการกางตาข่ายดักปลา เท้าก็พายเรือแจวไป แค่นี้ก็คงจะทำให้ทะเลสาบอินเล แห่งนี้น่าสนใจแล้ว
นอกจากนั้น ทะเลสาบอินเล ยังมีแปลงผักบนน้ำด้วย ซึ่งการปลูกผักที่นี่เลี้ยง
คนได้ทั้งประเทศทีเดียว โดยเฉพาะมะเขือเทศ ตอนเช้าจะเห็นเกษตรกรชาว
อินเล ขนมะเขือเทศใส่เข่งสีแดงเต็มลำเรือหางยาว มุ่งหน้าสู่ตลาดบนบก
น้ำคือคือจุดเริ่มต้นของสิ่งมีชีวิตอย่างแท้จริง เราจึงได้เห็นวิถีชีวิตของคนที่นี่
ผูกพันกับสายน้ำ เสมือนว่าน้ำเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของคนที่นี่จริงๆ การสัญจรของคนที่นี่จึงต้องพึ่งเรือเป็นหลัก ทั้งเรือหางยาว และเรือแจวที่ใช้กำลังในการพาย โดยไม่ต้องสนว่าน้ำมันตลาดโลกจะขึ้นไปเท่าไหร่แล้ว
เราจึงได้เห็นคนที่นี่ ไม่ว่ามุมไหนของอินเลก็มีคนพายเรือทุกที่ ทั้งแม่ค้าที่ขายของให้นักท่องเที่ยว และชาวประมง
การประมงที่นี่ยังคงใช้อุปกรณ์แบบดั้งเดิม ไม่ได้มีเครื่องมือที่ทันสมัย
สิ่งที่น่าสนใจที่สุดก็คือการใช้ สุ่มกรวยตาข่ายทรงสูงอันใหญ่ ครอบลงไปในน้ำ ให้ลึกถึงพื้นดิน แล้วใช้ฉมวกแทงหาปลา ถ้าโชคดีก็จะได้ปลาติดปลายคมฉมวกมาด้วย บางคนก็จับปลาด้วยวิธีใช้ตาข่ายดักปลา แล้วก็ใช้ไม้ตีน้ำไล่ให้ปลาตื่นตกใจ ว่ายน้ำไปติดตาข่าย
นอกจากการประมงแล้ว ที่นี่ยังมีงานฝีมือประเภทหัตถกรรมสิ่งทอด้วย โดยใช้วัสดุธรรมชาติเช่นไหม หรือผ้าที่ทอจากใยบัว ทำให้เห็นเบื้องหลังการผลิตเลย สินค้าก็จำพวก ผ้าถุง ผ้าพันคอ ผ้าคลุมไหล่ เทคไน สื้อผ้า สีสันสวยงามทีเดียว ใครได้เป็นของฝากคงจะสร้างความพึงพอใจได้ไม่น้อย
งานพวกโลหะ เครื่องเงิน งานตีเหล็กเผาไฟเป็นภาชนะ ของที่ระลึก ก็มีเช่นกัน การทำกระดาษสาแบบเชียงใหม่ ซึ่งมีแรงงานชาวกะเหรี่ยงคอยาวมาทำงานที่หมู่บ้านอินเลเช่นกัน นอกจากจะมารับจ้างทำงานแล้ว ยังเป็นการดึงดูดนักท่องเที่ยวไปในตัวด้วย ซึ่งบ้านของพวกเธออยู่ไกลลึกเข้าไปในเขา ชีวิตแบบอาดั้งเดิมของพวกเธอ คงเปลี่ยนไปเยอะจากเมื่อก่อนเยอะทีเดียว เมื่อการท่องเที่ยวของที่นี่มีชื่อเสียง
เห็นแล้วก็นึกถึงชาวกะเหรี่ยงคอยาวที่เมืองไทย ในหมู้บ้านในสอย จังหวัดแม่ฮ่องสอน เคยเข้าไปนั่งคุยกับพวกเธอตั้งนาน กับสาวงามประจำหมู่บ้านที่ชื่อ มะดะ เธอพูดภาษาไทยได้ชัดมาก เพราะเธอมาอยู่เมืองไทยตั้งแต่ 7 ขวบ ในโปสการ์ดก็มีรูปเธอตั้งหลายรูป แม้กระทั่งรูปตอนเด็ก 7 ขวบ ที่เธอมาเมืองไทยใหม่ๆ โดยที่เธอให้น้องชายตัวเล็กขี่หลัง ภาพพนั้นถ่ายโดยนักท่องเที่ยวต่างชาติเพื่อไปทำโปสการ์ด การที่เธอต้องต้อนรับนักท่องเที่ยวทั่วโลก ทำให้เธอพูดได้ถึง 5 ภาษา เธอบอกว่าชื่อมะดะ แปลว่าผู้หญิงเก่ง " แต่มะดะไม่เก่งหรอกนะ" เธอพูดอายๆ ดูเธอถ่อมตัวมากๆ เธอเป็นคนที่อัธยาศัยดีมาก เพราะเธอคือตัวแทนของกะเหรี่ยงคอยาว ที่คอยต้อนรับคนทั่วโลกมาเยี่ยมเยือน แบบนี้จะบอกไม่เก่งได้ไง ก่อนที่เธอจะย้ายมาอยู่เมืองไทย เธอเล่าให้ฟังว่า ทหารพม่า โหดร้ายมากจับไก่ หมูสัตว์เลี้ยงของพวกเธอไปหมด
ผู้หญิงบางคนก็โดนลากไปข่มขืน เธอและครอบครัวจึงหนีภัยสงครามมาอยู่ที่เมืองไทย จนทุกวันนี้
หมู่บ้านในสอยที่เธออยู่ไม่มีไฟฟ้า เธออยากดูทีวี แต่ทางการไม่ยอมติดตั้งให้ เพราะอยากให้หมู่บ้านของเธอมีชีวิตแบบเรียบง่ายดั้งเดิม เพื่อให้นักท่องเที่ยวมาเรียนรู้ชีวิตของพวกเธอ เมื่อไม่นานมานี้ได้อ่านข่าวจากอินเตอร์เน็ตว่าเธอเสียชีวิตแล้ว ตั้งแค่ปี 2549 เพราะไปค้นหาข้อมูลกะเหรี่ยงคอยาวในเมืองไทยใน google ไปเจอเนื้อข่าวโดยบังเอิญ ดูเนื้อหาของข่าวแล้ว มันต้องเป็นมะดะคนเดียวที่ผมได้รู้จักแน่นอน เพราะข้อมูลเนื้อข่าวกับเรื่องที่ฟังจากปากเธอ ไม่ได้ต่างกันเลย เพราะเธอเป็นคนสำคัญคนหนึ่งของจังหวัดแม่ฮ่องสอน ในเรื่องการดึงดูดประชาสัมพันธ์ชนเผ่าของเธอ และการท่องเที่ยวในจังหวัด ข่าวว่าเธอตรอมใจตาย เพราะหมู่บ้านของเธอกำลังจะถูกย้ายไปรวมกับหมูบ้านกะเหรี่ยงคอยาวอีกกลุ่มในจังหวัดแม่ฮ่องสอน น่าเสียดายมากๆที่จากไปก่อนวัยอันควร อายุแค่ 25 ปีเอง ด้วยความสงสัยผมจึงโทรไปสอบถาม ทาง ททท. แม่ฮ่องสอน ก็ได้คำตอบที่ตรงตามกับข่าว
ที่ลงในอินเตอร์เน็ต มะดะไม่น่าจากโลกไปก่อนวัยอันควรเลย
ขอให้เธอไปสู่สุขคติเถิด
แต่สำหรับกะเหรี่ยงคอยาวที่นี่ ผมไม่รู้เลยว่าเธออยู่ดีมีสุข หรือไม่ ตอนถ่ายรูปกับพวกเธอ ก็ดูเธอมีความสุขดี ไม่ต่างกับตอนที่ผมถ่ายรูปคู่กับมะดะ ที่หมู่บ้านในสอย แม่ฮ่องสอน
ทะเลสาบอินเล อันกว้างใหญ่แห่งนี้ยังมีรีสอร์ทน่ารักๆ ให้ดื่มด่ำกับสายน้ำเสมือนว่า เป้นส่วนหนึ่งของชาวอินเล แบบกลมกลืน
ชีวิตของชาวพม่าไม่ว่า มุมไหนของประเทศ จะมีเจดีย์อยู่ทุกที่เป็นศุนย์รวมจิตใจของคนพม่า ไม่เว้นแม้แต่ชาวอินเล ศาสนาพุทธคือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของคนพม่าอย่างเหนียวแน่น ซึ่งต่างกับเมืองไทยมาก แม้ว่าจะมีศาสนาเดียวกันก็ตาม
ตลอด 6 ชั่วโมงที่นั่งเรือหางยาวชมวิถีชีวิต ชาวอินเล ช่างเป็นเวลาที่น่าประทับใจจริงๆ วิถึชีวิตที่ผูกพันธ์กับน้ำ ที่แทบจะแยกกันไม่ออกทีเดียว
อินเลทะเลสาบมีชีวิต
เดินทางวันที่ 26-10-2554 - 2 -11-255
| Create Date : 11 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 18 ธันวาคม 2554 1:52:38 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 4777 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: มิลเม  วันที่: 28 ธันวาคม 2554 เวลา:14:14:46 น. |
|
|
|
| โดย: พัศณี วงศ์จันทร์ IP: 124.122.120.26 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:7:26:04 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
สวัสดีครับเพื่อนร่วมโลกทุกคน
ข้อความทั้งหมดที่ผมเขียนก็แค่อยากเขียน อยากเล่า อยากถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือ ตามแบบฉบับของตัวเอง ไม่ได้ยึดหลักการเขียนแบบนักเขียนมืออาชีพ เพราะก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าแบบเขียนที่ดีเป็นแบบไหน อยากเขียนแบบไหนก็เขียน หวังว่าคงจะเป็นประโยชน์ให้ความรู้และความบันเทิง ไม่มีมากก็น้อย
ข้อมูลหรือความคิดทั้งหมด เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น อาจไม่ถูกต้องทั้งหมด หากใครแวะมาอ่าน โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน
ล๊อกอินนี้ใช้ร่วมกับหลานสาวและครอบครัวนะครับ
บางกระทู้ ก็เป็นคนในครอบครัวใช้นะครับ
แต่บล๊อกเป็นงานเขียนของผมคนเดียว
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ยังคงติดตามอ่านเก็บข้อมูลอย่างเหนียวแน่น ขอบคุณมากนะคะ