ก่อนฟิคจบ
Biomedical_girl

ในที่สุดฟิคเรื่องนี้ก็เดินทางมาถึงตอนอวสานแล้วนะคะ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกๆ คนมาก ที่คอยติดตามเป็นแรงเชียร์ เป็นกำลังใจให้กันมาโดยตลอด ทุกคำคอมเม้นต์ ทุกคำติชม มันมีค่าสำหรับเอสมากมาย จริงๆนะ

จากสาวใต้และสาวภาคกลางที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน โชคชะตาก็ทำให้ทั้ง 2 คนได้มาเจอกัน ขอบคุณเจ้าปอที่กล้ามาเขียนฟิคเรื่องนี้กับพี่ทั้งๆ ที่พี่ก็เป็นมือสมัครเล่น จำได้ว่าเป็นคนชวนน้องมาเขียนเองเพราะช่วงนั้นเราสองคนเข้ามาเป็นน้องใหม่ในพี-ก้องคลับเกือบจะพร้อมๆ กัน และเรา 2 คนมีอะไรที่เหมือนกันในหลายๆ อย่าง เหมือนมันจะเป็น destiny เน๊อะ ^^

ยอมรับว่ามีหลายครั้งที่ไม่อยากจะเขียนฟิคเรื่องนี้ต่อ เพราะรู้สึกว่ามันออกมาไม่ดีอย่างที่ใจหวัง แต่สุดท้ายก็ดันอินเนอร์ออกมาจนได้เพราะคิดถึงแฟนฟิคหลายๆ คนที่ยังคงติดตามฟิคเรื่องนี้อยู่

อยากบอกว่าฟิคเรื่องนี้มันเกิดมาจากความรักล้วนๆ เริ่มแรกฟิคเรื่องนี้เกิดขึ้นมาได้เพราะความรักในตัวละครก้อง-พี พอนานวันเข้าก็เริ่มรู้สึกรักตัวละครทุกตัวที่อยู่ในเรื่อง แม้ว่าคาแรคเตอร์ของตัวละครบางตัวจะน่ารำคาญไปบ้างอะไรบ้าง 555 และเมื่อถึงวันนี้ฟิคเรื่องนี้ก็ทำให้เอสรู้สึกเหมือนได้น้องสาวอีกคนหนึ่งเพิ่มขึ้นมา ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันผูกพันกับเธอจริงๆนะเจ้าปอ

และสุดท้ายก็ต้องขอบคุณพี่โอและน้องฟลุค ที่ถ่ายทอดคาแรคเตอร์ของตัวละครก้อง-พีออกมาได้อย่างน่ารักเหลือเกิน ถ้าไม่ใช่พวกคุณสองคน ก็ไม่รู้ว่าพี-ก้องจะออกมาน่ารักขนาดนี้ไหม???


ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมา ก็แค่อยากจะบอกทุกคนว่า “ขอบคุณมากจริงๆค่ะ”


--------------------------------------------------------


ปุยหมาม่วง

อ่านกันนิดนึงงงงง

รู้สึกปลาบปลื้มมากที่ผลงานการเขียนแบบเด็กน้อยที่ทิ้งเอาไว้ในบล็อกและคลับจะทำให้พี่คนนึงหลงกับดักมาฟีทเจอริ่งร่วมกันได้
(เป็นไงล่ะ เข็ดล่ะเส่ะ กร๊ากกกก)

กลับมาโหมดซึ้งนิดนึง ฟิคเรื่องนี้ไม่ใช่ฟิคที่เด่นดัง หรือคนรู้จักมากมาย คนอ่านก็ไม่เยอะ คนเม้นก็น้อยยิ่งกว่า แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นฟิคที่ทำให้ปอกับพี่เอสซึ่งก่อนนั้นเคยอยู่ห่างไกลกันดังฟ้ากั้นได้โคจรมาพบกัน สารภาพว่าที่ฟิคมันยืด ยาว อืด เฉื่อย ขนาดนี้ไม่ใช่เพราะมันยืดพล็อตแต่อย่างใด เพราะพล็อตพวกนี้เราเขียนกันไว้ตั้งกะสมัยยังสาวๆ (แต่ก็เปลี่ยนทุกครั้งที่คุยกัน เห่อๆ)แต่ไม่ได้ยืดหรือเพิ่มตอนแน่นอนเค่อะ นอกจากว่าบางตอนที่มันยาวจนเกินงามก็เลยต้องตัดไปโปะในอีกตอน ถ้ามันจะยืด อืด เฉื่อย ก็คงจะเป็นเพราะปุยหมาม่วงค่ะ ยอมรับแต่โดยดีว่าขี้เกียจมากกกกกกกกก พี่เอสทวงทุกวัน พี่เอสงานเยอะค่ะ แต่น้องปอไม่เคยทวงฟิคเพราะเป็นคนดี(จริงๆขี้เกียจจะเขียนตอนต่อไปเลยไม่อยากเร่ง 5555) อินเน่อร์มันก็มาแบบขาดๆหายๆราวกับประจำเดือนของสาวรุ่นแรก (มิใช่แรกรุ่นนะ หึหึ)ก็เลยลงตรงเวลาบ้างไม่ตรงเวลาบ้างด้วยประการละฉะนี้

ดีใจค่ะที่ได้เขียนฟิคเรื่องนี้ อย่างน้อยมันก็ทำให้หลายๆคนเรียกชื่อฟิคนี้ว่า “ฟิคฟีท”ได้ ฟังแล้วก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเพราะชื่อมันชัดเจนอยู่ในตัวว่าหมายถึงฟิคเรื่องไหน ^^ เอาจริงๆ มีใครจำชื่อ ฟิคอิปอกับพี่เอสได้บ้างมั้ยถามจริง //หยอกเย้า 5555 ปอยังจำไม่ค่อยได้ เพราะก็เรียกกันแต่แบบนี้ ฟิคฟีทๆ ไม่ก็เรียกเป็นชื่อเจ้าของฟิคไป เวลาอ่านเม้นแล้วก็มีความสุข ถึงเม้นจะไม่เยอะแต่ก็อ่านซ้ำได้ตลอด ใครที่เขียนฟิคคงจะเข้าใจความรู้สึกนี้ ขอบคุณทุกคนนะคะ ต่อจากนี้ปอกับพี่เอสต่างก็คงจะมีฟิคอื่นๆออกมากันอีก ติดตามกันด้วยนะ(ยังจะมีอีกเรอะ!) อ่านไปเถอะ ไม่อ่านจะเอาไปโปะหน้าเฟซเลย กร๊ากๆ จบค่ะ

^^








ซึ้งอ่ะเด้~



อ่านของพี่เอสแล้วรู้สึกว่า ดูดีมีชาติตระกูลและมีสาระกว่าของตัวเองมากเลยค่ะ 555555


ตอนจบกำลังจะมาน้า~ ^^



ที่ทุกคนจะเห็นต่อไปนี้คือ..




ฝีมือพี่เอสค่ะ^^



ทำใจดีๆ







ผ่าง!!!!





ตกใจอ่ะเด้~


(คนอ่าน:ตกใจคนข้างบนอ่ะ คนล่างน่ารักไม่ตกใจ)เด๋วตาย!


รูปตัวเองแอบฮา แอ๊บเกิ๊นนนน//หยอกเย้า
หวังว่าทุกคนคงจะชินกับภาพหลอนๆจากเฟซปอกันมาบ้างแล้วเนอะ คงไม่หวาดกลัวกันเท่าไหร่ 55555



Create Date : 28 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 17 เมษายน 2555 8:10:25 น.
Counter : 629 Pageviews.

8 comments
  
ออกตัวก่อนเลยว่าไม่ได้ตามอ่านฟิคเอสกับปอทุกตอน..แต่รับรู้ตลอดว่าการแต่งฟิคแบบฟิทเจอริ่ง(อ่านว่าฟิด-เจอ-ริ่ง เจงๆ555)แบบนี้ค่อนข้างยากนะคะ..

ขอคารวะนักเขียนทั้งสองมากๆที่ทำให้พีก้องคลับไม่ร้างลาจากฟิคเลย

จุดเริ่มต้นของคนเขียนฟิคก็มาจากการหลงรักตัวละครก้องพีอย่างหัวปักหัวปำ(แม่ดาคนหนึ่งละ)เพราะถ้าไม่รัก..จะทำแบบนี้ทำไม

จะอดหลับอดนอนบีบเคล้นคลึงเคล้า..ม่ายช่ายล่ะ555

ตั้งใจแต่งให้ออกมาดีอย่างที่ใจหวัง แก้แล้วแก้อีก เครียด สิวขึ้น แก่ หัวหงอก..(อืมมอันนี้ก็ของแม่ดาคนเดียว)

หวังจะให้ทั้งตัวเองพอใจ..และที่หวังตามมาก็คือคอมเม้นท์ของคนอ่านค่ะ..อย่างหลังคือพลังใจที่ทำให้แต่งฟิคอย่างต่อเนื่องมาตลอด2ปี^^

รับปากค่ะว่าจะตามไปอ่านฟิคย้อนหลังแน่นอน..คงไม่สายเกินไปหรอกนะคะ

รักน้องปอน้องเอสมากๆนะคะ..
โดย: แม่ดาค่ะ (womam in love ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:39:50 น.
  
ฮืออออออออ.....

น้ำตาไหลพรากกก...จบแล้วเร๊ออออ....ฮือออออ

สารภาพกับน้องทั้งสองคนค่ะ ว่าบางทีพี่ฮันก็เป็นคนอ่านที่ไม่ดี อ่านแบบผ่านหูผ่านตา อ่านผ่านๆ แล้วก็สารภาพอีกเรื่อง อย่าโกรธกันน๊า...แบบว่า บางตอนมันก็น่าเบื่อมากกกกกกๆๆๆๆอ่ะ เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าทำไมมันถึงได้ยืดดดอย่างนี้ แล้วหลายๆตอนก็ไม่ชอบบุคลิกน้องก้องเลย ไม่มีเหตุผล ไม่น่ารักเลยอ่ะ

แต่พอตามต่อไปเรื่อยๆ พี่ฮันก็ต้องยอมรับเลยว่า ฟิคฟีทเรื่องนี้ มีพัฒนาการขึ้นมากๆๆ ทั้งเรื่องการเขียน การใช้ภาษา การบรรยายความรู้สึก แนวโครงเรื่อง หลายๆตอนสนุกและน่าติดตามมาก และหลายๆตอนก็น่าประทับใจ ...พี่ชอบนะคะ

ขอบคุณน้องทั้งสองคนที่เขียนฟิคมาให้อ่าน ตอนนี้ นักเขียนฟิคก้องพี ก็น้อยลงทุกที แต่ฟิคฟีทของน้องทั้งสองคน ก็ทำให้พี่รู้สึกว่า พีก้องยังอยู่ในใจของสาวก ทำให้เราหายคิดถึงพวกเค้า ( ซึ่งก็ไม่รู้ว่า ตำนานพีก้องจะอยู่กับพวกเราอีกนานแค่ไหน) ...ขอบคุณน้องทั้งสองมากกกที่เสียสละเวลามาเขียนฟิคเรื่องนี้ ซึ่งแน่นอนว่า น้องๆต่างก็ทำด้วยความรัก เหมือนกับไรท์เตอร์อีกหลายๆคนที่เขียนฟิคคู่นี้เพราะรักล้วนๆ (อาจจะมีหื่นบ้างไรบ้างก็เหอะ เหอๆ) พี่เองก็เขียนฟิค หลายๆครั้งก็ท้อ เบื่อ เหนื่อย อินเนอร์ไม่มี เซ็ง ยิ่้งตั้งใจเขียน แต่ผลที่กลับมามันไม่เป็นดังที่ตั้งใจ ( ไม่มีใครเม้นฟิคเลย T^T) มันก็ไม่อยากเขียนต่อ (จริงๆนะ การเขียนฟิคเรื่องนึงมันต้องใช้ความทุ่มเทมากๆๆ ซึ่งพี่กล้าบอกได้เลยว่า นอกจากเรื่อง L'Arc-en-Ciel นักร้องวงโปรดของพี่ พี่ไม่เคยทุ่มเทอะไรมากเท่านี้มาก่อน)...หลายๆครั้งก็อิจฉา ฟิคของคนอื่นมีคนชอบ มีคนพูดถึง มีคนเม้นตั้งเยอะ แต่ฟิคของเรา ทำไมมันเงียบอย่างกะเป่าสากอย่างนี้ มันก็มีน้อยใจบ้้างเหมือนกัน หลายครั้งก็ไปเหวี่ยงที่หน้าเฟสตัวเอง....เชื่อว่า น้องๆก็คงจะเคยเป็นแบบพี่

แต่ขอเป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนค่ะ ขอให้สู้ๆ อีกนิดเดียวก็จะถึงเส้นชัยแล้ว หากฟิคเรื่องนี้จบ พี่ก็คงจะเหงา แต่เชื่อว่าน้องๆ ก็คงจะมีผลงานใหม่ๆออกมาให้อ่านอีกนะคะ

ขอบคุณน้องเอสและน้องปอมาก เป็นกำลังใจให้น้องทั้งสองคนค่ะ สู้ๆนะคะ รักน๊าาา จุ๊บๆๆๆๆ ^^
โดย: hunny IP: 180.210.216.74 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:40:30 น.
  
อึ้งค่ะอึ้ง..อิอิน่าร๊ากคร่า
ติดตามอ่านอยู่ค่ะ..สู้ๆ^^
โดย: miyukik IP: 110.49.229.167, 141.0.8.122 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:5:34:21 น.
  
พี่เอสมาซึ้ง.... แต่เจ้ปอมาฮา 55555

จะจบแล้วเหรอคะนี่ แง่มๆ แต่งต่อได้มั้ยค้าาาาา อยากอ่านต่ออ่ะ เอาแบบมีคดีฆาตกรรมให้สืบสวนสอบสวนกันต่อก็ได้ (#อ่าว ! นี่มันฟิคก้อง-พี นี่นา บีมหลงเข้าใจว่าตัวเองอ่านฟิคแนวสืบสวนเหมือนโคนั้นมาตั้งนานแน่ะ ==")

ก็.. ขอบคุณเจ้สองคนเหมือนกันนะคะที่เขียนฟิคดีๆน่ารักๆ (ปนอยากจะถีบตัวละครบางตัวออกไปไกลๆ --*) เพราะเชื่อว่าการต้องเขียนร่วมกับใครอีกคนคงยากยิ่งกว่าที่เราต้องนั่งเขียนคนเดียวแน่ๆ แต่เจ้สองคนก็ทำมันออกมาได้ดีมากจริงๆค่ะ นับถือเลย (#ยิ้มกว้าง ^_^)

แล้วก็... ถ้าเจ้ปอจะมีฟิคต่อไปอีกเนี่ย แน่ใจแล้วใช่มั้ยคะเจ้ !! จะบอกให้นะ ให้ตายยังไงหนูก็ไม่อ่านเด็ดขาดอ่ะ !! (#จะรอให้เจ้มาแปะหน้าวอลล์อย่างที่เจ้เขียนไว้ข้างบน 555) .. จริงๆบีมก็เป็นผู้อ่านที่ไม่น่ารักเท่าไหร่นะเนี่ย ไม่ค่อยได้เมนท์ฟิคเจ้ๆเลย (#เสียใจ T^T) แต่หลังๆเค้าปรับปรุงตัว เค้าพยายามเม้นท์แล้วน้าาา (แม้บางทีจะไม่รู้ว่าจะเมนท์อะไรดี เพราะบางตอนก็ทรมานใจซะ บางตอนก็หวานซะ กลัวเดี๋ยวเมนท์ซ้ำของเดิมล่ะแย่เลย --*)

เอาเป็นว่า.. ถึงฟิคนี้จะต้องจบไป แต่ก็ทำให้ได้เห็นมิตรภาพน่ารักๆของเจ้สองคน ที่บางครั้งก็มีทวงฟิคออกสื่อกันบ้าง อะไรบ้าง... (#ยิ้มกว้าง ^_^) แล้วก็ได้เห็นความตั้งใจที่จะสร้างฟิคนี้ขึ้นมาจริงๆ .. ยังไงดีล่ะ เอาหูมาใกล้ๆหน่อยสิ...

"หนูรักเจ้นะ (#เขินอ๊าาาา ><)"
"อ่อ ! ถ้าฟิคเรื่องใหม่ไม่มา น้องจะตามไปบุกถึงหน้าเฟซเจ้เลย คอยดูสิ !! (#แบร่ !)"


ปูลู. เรื่องรูปด้านล่าง น้องไม่ตกใจ เพราะเห็นในเฟซเจ้จนชินชาไปแล้ว :D (เอ๋ยยยย ไม่ใช่ๆ จริงๆแล้วเจ้น่ารักออกนาาาา ^^)
โดย: MF Angsumalin วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:33:11 น.
  
อยากจะสารภาพว่าแอบซุ่มอ่านฟิคฟีทของน้องปอกับน้องเอสมานานตั้งแต่แรกแล้ว ทุกบททุกตอน รอคอยตอนใหม่ทุก ๆวันศุกร์ (หลัง ๆ นี่แวะเข้าดูทุกวัน) ติดฟิคงอมแงม เป็นกำลังใจให้เขียนฟิคตอนใหม่ ๆ อีกเรื่อย ๆ นะคะ จะติดตามอ่านค่ะ
โดย: jasmine IP: 223.207.192.222 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:15:59:41 น.
  

ขอบคุณ writer ทั้ง 2 คนมากเลยน่ะ อ่านทุกตอนเลย แต่ไม่ค่อยได้เม้นท์ เพราะแอบขี้เกียจ ^O^ ขอโทษทีน้า เป็นฟิคที่สนุกมากเลย แล้วก็ไม่ได้ดูขัดแย้งกันอาจจะยังไม่ได้ดีที่สุด ก็เรื่องแรกนี่เนอะที่ฟิทเจอริ่งกัน แต่สำหรับเราชอบนะคะ ^^

จะแอบเป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วก็จะติดตามเรื่องต่อๆๆไปอีกน้า ขอหื่นๆๆๆๆๆๆๆ โหดๆๆๆๆๆ นะนะนะ อิอิอิ ^O^
โดย: JEW IP: 202.176.81.15 วันที่: 15 ธันวาคม 2554 เวลา:17:27:28 น.
  
ขอบคุณค่ะ 555ชอบมากนะค่ะเขียนไม่เก่งก็แค่อยากให้รู้ว่ารักก้อง/พีนะค่ะ
โดย: wat IP: 27.130.146.115 วันที่: 29 มกราคม 2555 เวลา:12:45:41 น.
  
ถ้าจะบอกว่า แอบอ่าน ทุกบททุกตอน และทุกๆ คอมเม้นท์ จะเว่อร์ไปมั๊ยคะ (แต่มันอย่างนี้จริงๆ) ของทั้ง 2 คน เลย ค่ะ แอบเข้าไปเม้นท์ เป็นบางครา เพราะเขินๆ ยังไง ไม่รู้ แต่ก็อยากจะบอก 2 writer ว่า คุณเยี่ยมจริงๆ ขอบคุณมากมายนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่ร้อยเรียงออกมาเป็นหนังสือ ให้ พี่ ป้า น้า อา ได้อ่านแล้วอิ่มใจแบบนี้ ยังรอความรู้สึกดีๆ ของคุณทั้ง 2 คน อยู่นะคะ...^____^".
โดย: lek^lek IP: 49.48.108.112 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:50:55 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปุยหมาม่วง
Location :
ฉะเชิงเทรา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments
All Blog