วิจารณ์ Hereafter (2011)
Hereafter
ปู่คลินท์ อีสวูด ถือเป็นผู้กำกับเบอร์ต้นๆที่ผมชื่นชอบเป็นการส่วนตัว ด้วยวัยกว่า 80 ปีของปู่ ไม่ส่งผลกระทบต่อความสามารถและศักยภาพในการกำกับหนังเลย เรียกได้ว่าหนังเรื่องไหนแปะยี่ห้อว่า คลินท์ อีสวูด เป็นผู้ำกำกับแล้ว ก็ยืนยันการันตีได้เลยว่าหนังจะเปี่ยมด้วยคุณภาพ และเนียนเนี๊ยบในทุำกรายละเอียดแน่นอน เช่นเดียวกับหนังที่ว่าด้วยชีวิตหลังความตายเรื่องนี้ ที่แม้อาจไม่คับแก้วขนาดได้ลุ้นรางวัลใหญ่ๆ แต่หนังก็แฝงแง่คิดดีๆ ไปพร้อมกับความลุ่มลึก ตามสไตล์หนังในระยะหลังของปู่คลินท์ หนังแบ่งเล่าเรื่องของคนสามคน คือ จอร์จ (แม็ต เดม่อน) ชายหนุ่มผู้สามารถติดต่อสื่อสารกับดวงวิญญาณได้ผ่านการสัมผัสมือ , มาร์คัส เด็กหนุ่มที่สูญเสียพี่ชายฝาแฝดของเขาไป และมารี นักข่าวสาวที่รอดตายปาฏิหาริย์จากเหตุการณ์สึนามิ ซึ่งทั้งสามคนจะถูกเชื่อมเข้าถึงกันจากเหตุการณ์หนึ่งในเรื่อง
หนังเปิดเรื่องได้อย่างลุ้นระทึก น่าสนใจ ด้วยการพูดถึงความตายที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ โดยยกเอาเหตุการณ์สึนามิเป็นกรณีศึกษา หลังจากนั้นจึงเริ่มต้นแนะนำตัวละครทีละตัว โดยตัดสลับเล่าเรื่องราวชีวิตของแต่ละตัวละครไปพร้อมๆกัน หนังทำได้ดีในการถ่ายทอดความเจ็บปวด ความโดดเดี่ยว และความโศกเศร้าของตัวละครในเรื่อง ซึ่งเข้ากับบรรยากาศความเนิบนิ่งที่ปรากฏอยู่ตลอดทั้งเรื่อง อย่างไรก็ตามจากการเล่าเรื่องไปเรื่อยๆเช่นนี้ กลับทำให้หนังไต่ระดับไปไม่ถึงจุดพีค และไม่สามารถดึงอารมณ์หรือทำให้คนดูเข้าถึงอารมณ์เจ็บ จุกได้มากนัก
หลังจากเปิดเรื่องด้วยความตื่นตาตื่นใจ หนังกลับปิดเรื่องด้วยความไม่มีน้ำหนัก และดูพยายามให้เป็นจนดูเหมือนยัดเยียดเกินไป แม้ว่้าหนังจะดูเกินจริงและจงใจเกินไป แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ถึงความประณีต ละเอียดอ่อน และสารสำคัญที่หนังสื่อออกมาในเรื่อง ยิ่งได้การแสดงของนักแสดงหลากชาติ หลายรุ่นที่ถ่ายทอดออกมาอย่างสมบทบาท Hereafter จึงเป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งของปู่คลินท์ อีสวูด ที่ยังคงมาตรฐานและมีคุณภาพถึงพร้อมที่จะเรียกได้ว่าเป็น "หนังดี" อีกเรื่องหนึ่งเช่นเดิม
7.5/10
Create Date : 08 มกราคม 2554 |
Last Update : 8 มกราคม 2554 15:41:37 น. |
|
6 comments
|
Counter : 1082 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: จ๊อด หนามเตย IP: 58.8.108.253 วันที่: 9 มกราคม 2554 เวลา:10:13:56 น. |
|
|
|
โดย: oiwen IP: 58.181.149.6, 58.181.149.27 วันที่: 16 มกราคม 2554 เวลา:20:15:02 น. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:13:18 น. |
|
|
|
โดย: psw2548 IP: 223.207.26.87 วันที่: 26 มีนาคม 2554 เวลา:4:29:02 น. |
|
|
|
โดย: pickieze IP: 127.0.0.1, 58.137.28.8 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2554 เวลา:14:21:36 น. |
|
|
|
โดย: yuijung IP: 124.122.54.27 วันที่: 22 มกราคม 2555 เวลา:17:07:18 น. |
|
|
|
| |
นิ่งและเนิบ แต่ได้แง่คิดให้กลับไปเป็นประเด็นขบคิดกันต่อ โทนหนัง สี บรรยากาศ
สอดประสานไปกันเรื่องราวได้ดีมาก
ชอบที่สุด...ตอนจอร์จ บอกมาร์คัส ว่าเซลล์ของพี่ชายยังคงอยู่ในตัว...ได้ใจ ได้ใจ
...ดูที่สกาล่ามาครับ โรงหนังสุดคลาสสิค