Group Blog
All Blog
|
อาหารไทยในกาน่า II
 ชมตอนแรกได้ที่ //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=12-02-2010&group=6&gblog=28 วันนี้มีคลิป ตอนเดินทางไปกินข้าวในร้านอาหารไทยในกาน่ามาให้ชม เบื้องหลังความอร่อย ของบัวลอยไข่หวาน เบื้องหลังความอร่อย ของ ยำทะเลแซบๆ เคล็บลับของความอร่อย อยู่ที่....อิอิ มาดูอาหารวันนี้กันดีกว่า ว่ามีอไรบ้าง เราบุกเข้าครัวก่อนเลย  ฝักทองต้ม วันนี้แม่ครัวจะทำอะไรพิเศษให้เรากินน้า  ออกมาข้างนอกดีกว่า อาหารมาแล้วเป็น แกงเขียวหวานไก่  ยำทะเลรสเด็ด  ข้าวผัดใส่เผือกด้วยอร่อยมาก  แพนงเนื้อ    ตบท้ายด้วยของหวาน บัวลอยไข่หวานอร่อยมากๆ    ค่าเสียหาย 52 GCD รวมเบียสองขวดแล้วก็ถือว่าไม่แพงค่ะ    อร่อยได้คุณค่า ราคากันเอง ถ้าเพื่อนๆ มากาน่าสนใจโทรสอบถามก่อนได้ที่ 024-2187590 หรือ 0242101717 นอกจากร้านอาหารแล้ว ยังเปิดร้านนวดไทยด้วย ที่ร้านต้องการ พนักงานนวด หลายตำแหน่ง 1 สัญญาจ้าง 1 ปี ต่อได้ (ฟรีค่าดำเนินการทำ Work permit) 2 เงินเดือน ผู้ที่พึ่งจบ 1,000 USD ส่วนผู้ที่มีประสบการณ์ จะได้รับการพิจารณาเงินเดือนอีกที 3 เพศหญิง อายุ 30 - 40 ปี 4 เวลาทำงาน 10 โมงเช้าถึง 4 ทุ่ม 5 Day Off วันหยุด อาทิตย์ละ 1วัน ระหว่าง วันอังคาร ถึง พฤหัส ห้ามหยุด ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ เพราะลูกค้าเยอะ 6 ค่าทำวีซ่าก่อนจะมา พนักงานต้องจ่ายเอง 1,500 บาท 7 ค่าฉีดวัคซีน ป้องกันไข้เหลือง (Yellow Fever) พนักงานต้องจ่ายเอง ฟรี ! ตั๋วเครื่องบินไป-กลับ , ที่พัก,น้ำ, ไฟ รถรับ-ส่ง ในการทำงาน ตลอดสัญญาจ้าง ส่วน อาหารพนักงานต้องจ่ายเองแต่มีครัวให้ เอกสารเอกสารที่พนักงานต้องมี 1 มีประกาศนียบัตรจากวัดโพธิ์ 2 ใบรับรอง อาชญากรรม จากกรมตำรวจแห่งชาติ เพื่อนำมาทำ Work permit 3 ใบตรวจสุขภาพประจำปี เพื่อดูว่าไม่เป็นโรคที่เป็นอุปสรรคต่อการทำงาน 4 ประวัติการทำงาน 5 รูปถ่าย พาสปอร์ตหน้าที่มีรูป และ หมายเลขพาสปอร์ต เพื่อส่งทางอีเมล ในการทำจดหมายเชิญ เมื่อผ่านการสัมภาษณ์แล้ว ร้านอาหารไทยในกาน่า
เป็นร้านอาหารที่มีคนไทยทำอาหารและได้รสชาติที่เป็นไทยแท้
 ภายในร้าน   สำหรับมากัน แบบครอบครัวพ่อ แม่ ลูกสองคน  นอกจากขายอาหารไทยแล้วยังมีนวดไทยด้วย   เบื้องหลังความอร่อย   รางวัลแห่งความอร่อย  ข้าวผัดไทยสไตล์  ปลาสมุนไพร อาหารแนะนำ และขายดี เราสั่งมาสามจานเลย อิอิ  ต้มยำกุ้งรสแซบ  แกงเขียวหวาน  ติดใจสั่งข้าวผัดอีกจาน  ที่จริงสั่งมากกว่านนี้ ปอเปี๊ยะทอด เกี้ยวทอด พล่ากุ้งอร่อยมากจนไม่มีภาพมาให้ชม ถ่ายรูปไม่ทัน หุหุ  ค่าเสียหาย ประมาณ 120 GCD รวม ไวน์ และเบียร์แล้วไม่แพงค่ะ ถ้าเพื่อนๆมากาน่าสนใจโทรสอบถามก่อนได้ที่ 024-2187590 หรือ 0242101717   ติดใจไป หม่ำมาอีกจ้า มีภาพรอบๆร้านมาให้ชมด้วย [20-02-10]  เข้ามาด้านใน มีแม่หลวงและพ่อหลวงของชาวไทย ใว้ระลึกนึกถึง เป็นที่พึ่งทางใจสำหรับคนไกลบ้านอย่างพวกเรา  วันนี้มีห้องนวดไทยมาให้ดูด้วย  เบื้องหลังความอร่อย   อาหารกินเล่น  อาหารจานพิเศษสำหรับเรา อิอิ  กินกับผักสดๆ อร่อยมากๆ  ปลานิลนึ่ง จิ้มแจ่ว จานนี้ถูกใจมาก  กินกับข้าวสวยร้อนๆ แซบหลายเน้อ  กุ้งอบวุ้นเส้น  อาหารแนะนำค่ะ    ปลาทอดกินกับน้ำจิ้มสมุนไพร อร่อยได้คุณค่าจากสมุนไพรซึ่งดีมากๆสำหรับสุขภาพ   รวมภาพอาหารที่ทำให้น้ำลายไหลจ้า      ติดตามตอนสองได้ที่ //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=22-02-2010&group=6&gblog=29 ต้องการเพื่อนร่วมงาน ร้านนวดที่ประเทศกาน่า หลายตำแหน่ง 1 สัญญาจ้าง 1 ปี ต่อได้ (ฟรีค่าดำเนินการทำ Work permit) 2 เงินเดือน ผู้ที่พึ่งจบ 1,000 USD ทิปต่างหาก ส่วนผู้ที่มีประสบการณ์ จะได้รับการพิจารณาเงินเดือนอีกที 3 เพศหญิง อายุ 30 - 40 ปี 4 เวลาทำงาน 10 โมงเช้าถึง 4 ทุ่ม 5 Day Off วันหยุด อาทิตย์ละ 1วัน ระหว่าง วันอังคาร ถึง พฤหัส ห้ามหยุด ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ เพราะลูกค้าเยอะ 6 ค่าทำวีซ่าก่อนจะมา พนักงานต้องจ่ายเอง 1,500 บาท 7 ค่าฉีดวัคซีน ป้องกันไข้เหลือง (Yellow Fever) พนักงานต้องจ่ายเอง ฟรี ! ตั๋วเครื่องบินไป-กลับ , ที่พัก,น้ำ, ไฟ รถรับ-ส่ง ในการทำงาน ตลอดสัญญาจ้าง ส่วน อาหารพนักงานต้องจ่ายเองแต่มีครัวให้ เอกสารเอกสารที่พนักงานต้องมี 1 มีประกาศนียบัตร 2 ใบรับรอง อาชญากรรม จากกรมตำรวจแห่งชาติ เพื่อนำมาทำ Work permit 3 ใบตรวจสุขภาพประจำปี เพื่อดูว่าไม่เป็นโรคที่เป็นอุปสรรคต่อการทำงาน 4 ประวัติการทำงาน 5 รูปถ่าย พาสปอร์ตหน้าที่มีรูป และ หมายเลขพาสปอร์ต เพื่อส่งทางอีเมล ในการทำจดหมายเชิญ เมื่อผ่านการสัมภาษณ์แล้ว ประเทศมาลี ทะเลทรายซาฮาร่าและเสียงดนตรีที่ใฝ่ฝัน II
ซาฮาร่าในฝัน ที่หลายๆคน อยากมาสัมผัสด้วยตัวเอง
 งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา สามวันพ่านไปงานก็จบลงทุกคนเก็บข้าวของกลับบ้านกัน ไหนๆมาถึง เมืองทิมบุกตู (Timbukto) ถ้าไม่ได้ไปชม สุเหร่าที่ขึ้นชื่อก็มาไม่ถึงแน่ๆ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าเขากำลังซ่อมแซมอยู่ก็เลยได้แต่มองรอบๆ จากนั้นเราก็ไปที่เรือกัน  ชอบแม่น้ำไนเจอร์มากๆ เป็นแม่น้ำที่กว้างใหญ่เป็นเหมือนสายเลือดของคนมาลีก็ว่าได้  รู้สึกสดชื่น เย็นสบายมาก ต่างจากซาอาร่าจริงๆ  ถึงตอนนี้อยากจะบอกว่า บนเรือที่ใฝ่ฝัน ซะแล้ว เพราะว่าอากาศเย็นสบายตัวสบายตา  เราเรี่มเดินทางกันต่อ หนทางยังยาวไกล และต้องพจญภัยอีกแยอะ  เรือแล่นไปเรี่อยๆ เราก็ชมสองข้างทางไป ชิลๆ  สุเหร่า ที่ถ่ายไดจากมุมไกลโขเชียว  จอมปลวกที่ใหญ่สะดุดตา  สุเหร่า ย้อนแสงตะวันใกล้จะตก  เสียงปรึกษากัน ว่าเราจะพักที่ไหนที่ปลอดภัยดีน้าาา ในที่สุดก็ได้ที่ เหมาะมากๆ ได้ยินเสียงดนตรีพื้นบ้าน หมู่บ้านคงจะอยู่ไม่ไกลแน่ๆ  เมื่อกินข้าวกินปลาเสร็จ คุณลูกและคุณสามีอยากจะไปฟังดนตรีอีก ชอบกันจริงๆนะ คุณสามีเคยเป็นนักดนตรีเก่า ออกเทปด้วยสมัยยังหนุ่มๆ เรายังเคยได้ฟังเสียงด้วย และตอนไปเมืองไทยก็ไปเรียนดีดซึงมา ตอนนี้ลืมหมดแล้วมั้งหุหุ ณ หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง มีเครื่องปั่นไฟ ชาวบ้าน และเด็กๆ ตื่นตาตื่นใจกับงานในคืนนี้มากๆ  ที่น่าตื่นเต้นของพวกเราคือ เจอนักดนตรีที่ไปเล่นใน เทศกาลดนตรีด้วย และเขาก็เล่นเพลงให้พวกเราฟัง และก็เก็บภาพใว้เป็นที่ระลึก  สวัสดีตอนเช้าพี่น้องชาวไทย  เรือก็แล่นไปอีกอย่างมีจุดหมาย ชอบถ่ายถาพสุเหร่าเขาจังมีเสน่ห์ สะดุดตานะ  ชีวิตที่เรีบยง่าย ปลูกผักปลูกข้าว หาปลากิน มีของใช้ที่จำเป็น เราได้ไปเห็นในบ้านเพื่อนไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย ไม้ต้องดี้นรนจนต้องแข่งขันแย่งกันเหมือนในเมือง อากาศก็ดี้ดี  ได้เห็นชีวิตของพวกเขาแล้ว ทำให้อดคิดถึง สมัยเรายังเล็ก อยู่บ้านนอก แม่บอกให้ไปล้างหม้อที่ดำจากการหุงต้มด้วยพื้น ที่แม่น้ำ เสร็จแล้วก็ได้เล่นน้ำ สนุกมากๆเลย  เด็กหญิง จ้องมองเราตั้งนาน คงสงสัยว่าเรามาจากไหน?  มองเลยไปที่ต้นตาล เห็นรังนกเต็มเลย  มาดูกิจกรรมของพวกเรากันบ้าง ช่วยกันร้อยหินให้เพื่อน  เพื่อนขายหินสี และเครื่องประดับ คุณสามีก็ชอบอีกเช่นกัน ซื้อใว้แยอะเลย ไม่นานเราจะย้ายไปอยู่เมืองไทยที่เกาะพงัน บ้านเราก็คงจะมี ห้องที่โชว์ของต่างๆจากแอฟริกาแน่ๆ(แต่ภาพนี้ไม่ใช้ฝีมือพวกเรานะจะ)  การสระผมแบบใหม่  แวะจอดซื้อปลา อาบน้ำ เปลียนเสื้อผ้า  ช่วงบ่ายอากาศดีๆ นั่งรับลมเย็นๆ  อะไรเอ่ยเห็นอยู่ไกลๆ  เป็นหมู่บ้านที่ดูแปลกตา  พอเรือใกล้เข้ามา ก็ดูสวยไปอีกแบบ  มาแถวนี้หินเยอะมาก ลมก็แรง น้ำกระเด็นมาใส่ตัวเราเย็นมากๆ เหมือนโดนสาดน้ำสงกรานต์ ตอนเย็นๆหุหุ  ถ่ายทางฝั่งซ้าย  ย้ายมาทางฝั่งขาว  ในที่สุดความมืดก็มาเยือน เป็นคืนที่สองที่ต้องนอนบนเรือ  เช้าวันใหม่ วันนี้ตื่นเต้นมากๆที่เราจะต้องผ่านทะเลสาบที่กว้างใหญ่ จะเห็น นกต่างๆ ถ้าโชคดีก็จะได้เห็นฮิปโปที่มีตามธรรมชาติไม่ใช้เห็นในสวนสัตว์  เด็กๆโบกมือ บายบาย  ชนบทยามเช้า ผู้หญิง ล้างจาน ซักเสื้อผ้า ดูแลฝูงสัตว์  ผู้ชายออกหาปลามาเลี้ยงครอบครัว  แววะจอดซื้อน้ำสะอาดใว้ใช้  มีลูกค้ามาซื้อน้ำกันมาก เพื่อนบอกว่าที่นี่ น้ำจะมีตลอดทั้งปี ผู้คนจะต้องมาจากที่ไกลๆเพื่อมาซื้อน้ำที่นี่ เวลาหน้าแล้ง  น้ำแถวนี้จะลึกและกว้างมาก  พวกเราก็จองมองว่าเมื่อไหร่จะโชคดีเห็นฮิปโปตัวเป็นๆสักที เห็นแต่ฝูงนก  และแล้วเราก็เห็นแวบๆ ฮิปโปสองตัว เห็นแต่หัว คว้ากล้องมาถ่ายไม่ทัน เอารูปนกมาแทนก่อนนะ หุหุ  จับกล้องมาใว้ที่มือเพราะเพื่อนบอกว่าแถวนี้มีฮิปโป อีกถ้าเห็นให้รีบถ่ายรูปทันทีเพราะฮิปโปธรรมชาติแถวนี้กลัวคน และขี้อายไม่เหมือนฮิปโปในสวนสัตว์  แล้วเราก็ได้เห็นฮิปโป อีกสองตัว พยามยามถ่ายรูป แต่ที่ดูได้มีอยู่ภาพเดียวฮิปโปตัวดำดำ ดำผุดดำโผล่ เล่นกันอยู่สองตัว แล้วก็ดำหายไป เป็นภาพที่สวยงามประทับใจมากๆ  แล่นมาอีกสักพัก ก็เห็นเรื่อข้ามฟาก บรรทุกรถบัสมาด้วย  เรือได้มาถึงทะเลสาบที่กว้างใหญ่สุดตา ท้องฟ้ากับสายน้ำ  เราเรี่ม วนในทะเลสาบ เพื่อนบอกว่า ถ้าไม่มีคนชำนาญทางมาอาจหลงได้ แต่เราไปหาผู้ชำนาญทาง เขาบอกว่าต้องนัดเขาล่วงหน้าถ้าไม่ได้นัดเขามีงานที่ต้องทำ สรุปคือพวกเราต้องไปกันเอง จะหลงทางไหมน้าาา  พวกเราก็มองหาผู้คนเพื่อจะถามทาง แต่ก็ไม่ลืมที่จะนำภาพดีดีมาฝากกัน  นกคู่ฟ้าปลาคู่น้ำ แต่พวกเราจะหลงทางมั๊ย (เกี่ยวกันมั๊ยเนี้ย)  จากความพยายามของเพื่อนที่คอยถามทางตลอด จนเรามาถึง Mopti ซึ่งเป็นคนละที่ที่เราลงเรือมาคือGao  แถวนี้มีชาวบ้านมาหาปลากันมาก  อีก  ภาพย้อนแสงของเด็กชายที่พายเรือเพื่อไปหาปลา  เราต้องขึ้นจากเรือเพื่อไปนั่งรถกลับบ้านเรา  ผลงานจากความอ่อนเพลีย  เราขับรถไปบูร์กินยา ฟาโซ ไปพักและทานอาหารที่โรงแรมของเพื่อน ระหว่างทางรถก็สั่นและโยก จนพวกเราตื่นกัน พอลงไปเช็คดูปรากฎว่ารถยางแบนครับ จะทำยังงัยดี? ก็ช่วยกันเปลียนยางอะไหล่ และช่วยกันภาวนาให้ถึงโรงแรมของเพื่อน จะได้ให้เขาพาไปเปลี่ยนยาง  ถึงโรงแรมก็มืดพอดี หิวด้วยก็เลยกินอาหารที่อร่อยของเราเหมือนเดิม อิอิ  หลังจากอาหารเช้า เราก็ไปเปลียนยางรถกัน (แพงมาก)  ขับมาใกล้จะถึงกาน่า ยางหลังอีกเส้นก็รั่วอีก  มาถึง ทามาลี ตอนเหนือของกาน่า มืดพอดี ต้องรอเปลียนยางพรุ่งนี้ พักที่เกสเฮ้าท์เดิม  เปลี่ยนยางเสร็จเราก็ขับรถมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย ภาพเก็บตก มะม่วงที่บูร์กินยา ฟาโซ  ภาพความประทับใจ สวัสดีค่ะ เมืองทิมบุกตู (Timbuktu) ประเทศมาลี
ทิมบุกตูเป็นเมืองที่สร้างขึ้นเมื่อคริสต์ศตวรรษที่ 12 เป็นจุดศูนย์กลางที่กองคาราวานสินค้า 4 สายของโลกอาหรับ ซึ่งในขณะนั้นกินเนื้อที่ตั้งแต่สเปนไปจนถึงตะวันออกกลางเดินทางมาบรรจบกัน ทำให้ทิมบุกตูเป็นสถานที่ที่มีความมั่งคั่งมากที่สุดของโลกแห่งหนึ่งในยุค นั้น สวยงามด้วยศิลปะแบบ อาหรับ-มุสลิม ในอัฟริกาตะวันตก
 ทิมบุกตู ในประเทศมาลีนั้นเข้าสู่ยุครุ่งเรืองที่สุดในช่วงศตวรรษที่15-16โดยเน้น ศูนย์กลางภูมิปัญญาและจิตวิญญาณของศาสนาอิสลามที่แพร่กระจายไปทั่วแอฟริกา ด้วยมีที่ตั้งอยู่บนชายขอบทะเลทรายซาฮาร่า มีความคล้ายคลึงกับสวนลอยแห่งบาบิโลน1ใน7สิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคโบราณที่ล่มสลายไป ทิมบุกตู จึงกลายเป็นเส้นทางการค้าสำคัญของการค้าทอง งาช้าง เกลือ ทาส และสินค้าอื่นๆ ของพ่อค้าชาวเผ่าทัวเร็ก เผ่ามันเด และเผ่าฟูลามี่ ในย่านทะเลทรายซาฮาร่าที่ขนถ่ายสินค้าจากชุมชนมุสลิมในทางตอนเหนือไปลงเรือ ที่นิแจร์ด้วยขบวนคาราวาน ชื่อทิมบุกตูนั้นบ้งก็ว่ามีรากศัพท์ทางนิรุกศาสตร์มาจากคำพื้นเมือง ทิน ซึ่งแปลว่าสถานที่ และคำว่า บุกตู ซึ่งมาจากชื่อของหญิงชราชาวมาลีที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น และบ้านของเธอก็เป็นสถานที่ซึ่งพวกเร่ร่อนมักจะนำสิ่งของที่ไม่ต้องการแล้ว มาทิ้งไว้ สถานที่แห่งนี้ได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกโดยองค์กร UNESCO ในปี1988 พวกเราไป ทิมบุกตู เพื่อไปดูงาน Mali Music Festival ก็ได้แวะไปชม Timbuktou mosque แต่เขากำลังซ่อมแซม ก็เลยได้ดูแต่ข้างนอก แต่ก็มีรูป ที่อื่นมาให้ดูจ้า  เราอยู่ที่งาน Mali Music Festival กันสามวันสามคืน นอนกลางทะเลทราย กินกลางทรายกันเลย  มีอูฐมาโชว์ ให้นักท่องเที่ยวได้ชม และได้ขี่เล่นทุกวัน ยามแดดร่ม ลมตก  อูฐมองกล้องพอดีเลย แต่คนใจลอยหุหุ  น้องอูฐคุกเข่ารอให้เราขึ้นนั่ง  น่ารักจัง  สามวันผ่านไปไวเหมือนโกหก เราก็ไปบ้านเพื่อนอีกคนของเรา  หลานเขาน่ารักดี  จากนั้นเราก็ ลงเรืออีกสามวันสามคืน กว่าที่เราจะไปเอารถที่จอดใว้บ้านเพื่อน  ติดตามตอนกลับได้ในตอนต่อไป II ประเทศมาลี ทะเลทรายซาฮาร่าและเสียงดนตรีที่ใฝ่ฝัน //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=07-02-2010&group=6&gblog=27 I ประเทศมาลี ทะเลทรายซาฮาร่าและเสียงดนตรีที่ใฝ่ฝัน //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=29-01-2010&group=6&gblog=25 ประเทศมาลี ทะเลทรายซาฮาร่าและเสียงดนตรีที่ใฝ่ฝัน
ประเทศมาลี เป็นความใฝ่ฝันของคุณสามี โดยเฉพาะ Mali Music Festival พ่อเจ้าประคุณพร่ำบ่นว่าอยากจะไปมาหลายปีแล้วแต่ก็ไม่ได้ไปสักที จนมาถึงปีนี้ก็สมใจอยากของสามีแล้ว จาก เมืองอรักกรา ประเทศกาน่า เราเรี่มเดินทางตอนสายๆของวันที่ ๑ ม.ค.๕๓
 เดินทางจาก อักกราไป Kumasi เป็นถนนที่กำลังจะสร้างใหม่ฝุ่นเยอะมาก ถ้าขับแบบเปิดกระจก คงจะต้องกลายเป็นฝรั่งคือผมแดงแน่เลยเรา หุหุ  เพื่อนร่วมทาง คือ มินิบัส ที่ให้บริการจาก เมืองหลวงสู่ชนบท และตามด้วย แท๊กซี่  จะสังเกตุว่า สองข้างทางไม่ว่าจะบ้าน ร้านค้าที่มีโฆษณา เครือข่ายมือถือ สีเหลืองก็คือ MTN  ส่วนสีแดง สู้ สู้ เป็น Vodafone  มาถึง เมืองทามาลี ทางเหนือของกาน่าแล้ว ตามเสาไฟก็ยังมีโฆษณาตลอดเส้นทาง และที่นี่ผู้คนใช้ มอเตอร์ไซต์และจักรยานกันมาก  คืนนี้เราพักที่ เกสเฮ้าส์นี้ หลังจากขับรถมานานถึง ๖-๗ ช.ม.  บรรยากาศยามเช้า ที่ ทามาลี  มาถึงด่านที่จะเข้าไปประเทศ บูร์กิน่า ฟาโซ  เมื่อจัดการประทับตรา ออกนอกประเทศเรียบร้อย ก็ผ่านชนบทของประเทศ บูร์กิน่า ฟาโซ  กระท่อมและ ร้านค้าของชาวบูร์กิน่า ฟาโซ  ที่บูร์กิน่า ฟาโซ มีดอกคำใต้ด้วย  ระหว่างทาง มีที่นอนขายแยะมาก  ธนาคารที่บูร์กิน่า ฟาโซ ที่นี่ มีร้านอาหารไทยถึง สองร้านเลยที่เดียว เพื่อนชาวบูร์กิน่า ฟาโซบอก  พักที่บูร์กิน่า ฟาโซ หนึ่งคืน อาหารค่ำมื้อนี้อร่อยมากๆ  โดยเฉพาะTadjine จานนี้  ได้เวลาเดินทางต่อกันแล้ว ยามเช้า ตามเส้นทาง บูร์กิน่า ฟาโซ ไปมาลี ที่เห็นเป็นหลุมๆ เขาขุดดินไปสร้างบ้านกันจ้า  ผ่านด่านที่จะเข้าประเทศมาลีแล้ว ก็ต้องลงไปประทับตรา ออกจากประเทศ บูร์กิน่า ฟาโซ  เข้ามายังประเทศมาลีแล้ว  เราต้องขับรถผ่านเขา เพื่อจะไปขึ้นรถ(บัส) ไปลงเเรือที่ GAO จอดรถใว้ที่ร้านของเพื่อน  รถคันนี้แหละที่พาเรามาประเทศมาลี  ถนนตัดผ่านเขาสูงมาก  ถ้ามาช่วงกลางคืนต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษเชียวค่ะ  ทางแดงๆที่เราเห็นนั้นเป็นทางที่เราผ่านมา  เรี่มจะเจอหมู่บ้านชาวเขาแล้ว ที่มาลีกลางวันจะร้อนตับแตกส่วนกลางคืนก็จะหนาวเข้ากระดูกดำเลย  รั้วบ้านที่ทำมาจากหินเป็นรั้วที่ต่อกันยาวมากๆ  มาถึง ท่ารถที่จะไป GAO  เสื้อที่หนักมากๆจากร้านเพื่อน  ระหว่าที่รอรถบัส เพื่อนของเพื่อนก็มีน้ำชา มาให้ดื่ม การชงชาของเขาก็คล้ายๆที่การชงประเทศมอร๊อคโก  ภายในรถที่เราใช้บริการ  ผู้โดยสารที่เราขออนุญาตถ่ายรูปเขาแล้ว  ถึง GAO ในตอนเช้า  เรือลำนี้จะพาเราไป Timbuktu ทะเลทราย ซาฮาร่าที่เขาจัด เทศกาลดนตรี ที่คุณสามีใฝ่ฝันอยากไป  เมื่อเรือออก ก็ถ่ายภาพบริเวณท่าเรือ  ทะเลทรายกับแม่น้ำไนเจอร์ที่กว้างใหญ่  ทะเลทรายกับแม่น้ำไนเจอร์ที่กว้างใหญ่ ต้องแสงแดดระยิบระยับ  บ้าน และเต้นท์ของผู้อาศัยใกล้แม่น้า  และแล้วเราก็มาถึงที่ Timbuktu ที่เขาจัดงาน กลางคืนมีคอนเสริต  กลางวันมี อูฐมาเดินให้ชม และสนใจจะขี่ก็ได้ แต่ไม่ฟรีนะ  และมีดนตรีพื้นบ้านให้ชมตอนกลางวัน  งานจัดสามวันสามคืน ก็เลยมีโอกาสได้ลองขี่อูฐ  มีอูฐมา บริการนักท่องเที่ยวหลายสิบตัว  เต้นท์ที่เรานอนกัน  ทะเลทรายที่ขาว จนแสบตา  เต้นท์ที่เรานอนและเต้นท์ของคนอื่นๆ  รถแท๊กซี่ที่เราให้เขามารับมาส่งตลอดที่อยู่ในงาน คนขับดีมากๆ  ให้เราไปอาบน้ำที่บ้านเขาด้วย  ถ้าใครไปมาลีสนใจใช้บริการได้ เขาพูดภาษาฝรั่งเศษได้ (คนกลาง)  ติดตามตอนต่อไป ประเทศมาลี ทะเลทรายซาฮาร่าและเสียงดนตรีที่ใฝ่ฝัน II //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=07-02-2010&group=6&gblog=27 และเมืองทิมบุกตู (Timbuktu) ประเทศมาลี //www.bloggang.com/mainblog.php?id=boutiquehome&month=06-02-2010&group=6&gblog=26 |
shada
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?] พระไตรปิฏก เป็นตาที่วิเศษยิ่ง.....พระไตรปิฏก เป็นหูที่วิเศษยิ่ง พระไตรปิฏก เป็นจมูกที่วิเศษยิ่ง.....พระไตรปิฏก เป็นลิ้นที่วิเศษยิ่ง พระไตรปิฏก เป็นกายที่วิเศษยิ่ง.....พระไตรปิฏก เป็นใจที่วิเศษยิ่ง พระไตรปิฏก เป็นครู-อาจารย์ที่วิเศษยิ่ง.....พระไตรปิฏก เป็นพ่อ-แม่ที่วิเศษยิ่ง พระไตรปิฏก เป็นมิตรและเข็มทิศที่วิเศษยิ่ง.....พระไตรปิฏก เป็นแผนที่และป้ายบอกทางที่วิเศษยิ่ง พระไตรปิฏก เป็นแสงสว่างส่องทางสู่นิพพานที่วิเศษยิ่ง ธรรมวินัยอันพระตถาคตเจ้าประกาศแล้วเปิดเผย ไม่กำบังจึงรุ่งเรือง (เล่ม ๑๐ หน้า ๔๖๕_ปกน้ำเงิน) บัญญัติของพระพุทธเจ้า จากพระไตรปิฎกชุด 91 เล่ม ของมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 3 (ปกสีแดง หน้า 887 ปกสีน้ำเงิน หน้า 940) พระบัญญัติ อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่ง ทอง-เงิน หรือยินดี ทอง-เงิน อันเขาเก็บไว้ให้ก็ดี เป็นนิสสัคคียปาจิตตีย์(นิสสัคคียปาจิตตีย์ 1 ตัว ต้องตกโรรุวนรก 1 ชั่วอายุ คือ 4,000 ปีของนรกขุมนี้ เท่ากับ 840,960,000 ล้านปีมนุษย์) พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535 ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.ให้ไว้ ณ วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2535 เป็นปีที่ 47 ในรัชกาลปัจจุบัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายว่าด้วยคณะสงฆ์ จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำและยินยอมของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทำหน้าที่รัฐสภาดังต่อไปนี้ มาตรา 15 ตรี มหาเถรสมาคมมีอำนาจหน้าที่ดังต่อไปนี้ ...(4)รักษาหลักพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนา **หยุดทำร้ายพระพุทธศาสนา(โยมควรเรียนรู้) ทำบุญแล้วเป็นบาป ตกนรกทั้งพระและโยม 1.ตักบาตรด้วยเงินและทอง 2.ตักบาตรด้วยสิ่งของที่ต้องห้าม ข้าวสารอาหารแห้ง-ดิบ 3.ทำบุญกับพระทุศีล(ผิดศีลธรรมและไม่ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย)รับเงิน รับทอง มีบัญชีเงินฝากธนาคารเป็นของตนเอง มีบัตรเอทีเอ็ม มีบัตรเครดิต 4.ฯลฯ จากพระไตรปิฎกและอรรถกถาแปลไทยฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย 91 เล่ม **ชาวพุทธทั้งหลาย ขอให้อธิษฐานเพื่อถวาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ดังนี้ "ขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงบันดาลบุญของข้าพระพุทธเจ้าให้เข้าไปรวมเป็นพระราชกุศลของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พลังบุญทั้งหลาย ที่พระองค์ได้ทรงกระทำต่อพสกนิกรและราชอาณาจักร ขอบุญนั้นทั้งหมด จงเป็นพลังขับดันโรคภัยทั้งหลายที่กำลังเกิดในพระวรกายของพระองค์ให้อันตรธานไป" จากหลักฐานเทียบเคียงของการใช้สัจอธิษฐาน ในพระไตรปิฎก 91 เล่ม ฉบับมหามกฎราชวิทยาลัย เล่ม 74 หน้า 447-479 ประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ.2499 มาตรา 1, 3, 341, 342 และ 343 หรือศึกษาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่สำนักสงฆ์ป่าสามแยก ต.วังกวาง อ.น้ำหนาว จ.เพชรบูรณ์ (www.samyaek.com) ผู้มีปัญญาทั้งหลาย ขอจงพิจารณาเอาเถิด เพราะไม่บังคับให้ใครมาเชื่อหรือทำตาม เพียงแต่นำคำสอนของพระพุทธเจ้ามาเปิดเผย เพื่อให้ชาวพุทธปฏิบัติได้ถูกต้องตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ยินดีในบุญกับทุกท่านที่รวมใจกันเปิดเผยพระธรรมวินัยให้รุ่งเรือง ค่ะ ชฎา มีโครงการ จะเปิด บ้านพักตากอากาศ ติดถนน ติดทะเล ไม่ไกลจาก ท่าเรือ ท้องศาลา บรรยากาศ เหงียบ สงบ เป็นธรรมชาติ ให้เช่าที่เกาะพงัน "สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด" |
