Jonathan Littell : The Kindly Ones | ร้านหนังสือ Brentanos ปารีส- ถนนหนังสือปูซาน- วังบูรพาเมืองไทย
ช่วงสุดสัปดาห์ได้แวะไปที่ร้านหนังสือ Kinokuniya มองไปที่แผงหนังสือใหม่เห็นเล่ม The Kindly Ones (Les Bienveillantes) ของ Jonathan Littell วางขาย ติดป้ายลดราคา 20% ผมหยิบซื้อทันที เล่มนี้เคยอ่านรีวิวแล้วรู้สึกกระตุ้นความสนใจอย่างยิ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับอดีตสมาชิก SS ในสมัยนาซี หนังสือหนา 900 กว่าหน้า
เล่มนี้ในปี 2006 ได้รางวัลทางวรรณกรรมที่มีชื่อเสียงของฝรั่งเศสคือ Prix Goncourt และ Grand Prix du roman de l'Academie francaise เป็นหนังสือขายดีในฝรั่งเศสและยุโรป ทว่านักวิจารณ์เสียงแตกกันสุดขั้ว บางคนบอกว่า ยอดเยี่ยม บ้างก็บอกว่า ไม่เอาไหน ผมรอให้อ่านพรูสต์จบก่อน คงได้พิสูจน์ด้วยตัวเอง
ผู้เขียน Littell มีประวัติน่าสนใจ เขาเป็นคนอเมริกัน เกิดที่อเมริกา มาเรียนที่ฝรั่งเศส ปัจจุบันใช้ชีวิตในสเปน เขาเลือกเขียนในภาษาฝรั่งเศส และอยากตีพิมพ์ผลงานกับสำนักพิมพ์ Gallimard
ล่าสุดประเทศกรีซให้รางวัลทางวรรณกรรมกับ Littell แต่เขาปฏิเสธเดินทางไปรับ โดยส่งจดหมายไปยังคณะกรรมการ มีใจความว่า
I have just been informed that my book Les Bienveillantes -- Eumenides in Greek -- has been awarded the Athens Prize for Literature. I am very touched by this honor, all the more so as it has been granted in and by the very city where those same Eumenides, pacified at last, were once settled "in honor for the rest of time," to make "their home at Athene's side."
In the days when Aeschylus wrote his great tragedy, literature was a public affair, the affair of every citizen. It was a political affair, in which the most fundamental values and problems of the polis would be invoked and debated, a religious affair too, an affair of ethics as much as aesthetics. Judgment of the work was thus the business of the whole city. The prize that was awarded incarnated the public's sense that the work had, in some important way, contributed to the public good, and the prize ceremony, like all political and religious ceremonies of the time, was a public event, one worthy of record, to be remembered by succeeding generations.
Today, the matter is different. While literature may touch on affairs of politics or religion, it no longer participates directly in them. Even when it seeks to explore the deepest questions besetting mankind, it now properly belongs, in the common view, to that sphere of human activity known as "culture." The divorce, one might say, is complete. This fact in itself is neither admirable nor deplorable, it is simply a state of affairs. And as such it implies new roles, new responsibilities. It has always been my view that literature is a very private matter now, and that what takes place between a writer and his work belongs to a sphere utterly separate from the interaction of that work with those who read it, comment it, praise it or damn it. Privacy, for me, is a fundamental condition of creation, of work. It was so before my book was published, and must remain so now. It is in this spirit that I express my hope that my inability to join you today will be taken for what it is, an expression of our common love for literature. I thank you very much.
ข่าวร้านหนังสือปิดกิจการลงมีมาเรื่อยๆ ผมได้อ่านข่าวร้าน Brentano's ในปารีสได้ปิดกิจการ หลังจากเปิดมา 114 ปี ใครเดินแถว Opera Garnier คงเคยผ่านตาร้านหนังสือแห่งนี้ ยังจำได้ว่าตัวเองซื้อหนังสือ "Seven Ages of Paris ของ Alistair Horne ที่นี่
วันก่อนได้ดูเคเบิลทีวีช่อง NewsAsia มีสารคดีพาเที่ยวถนนหนังสือ Bosu-dong Book Street ในเมืองปูซาน เกาหลีใต้ ที่นี่ถือเป็นถนนหนังสือแห่งเดียวในประเทศเกาหลี ขายทั้งหนังสือมือสองและหนังสือใหม่ ใน The Korea Times เคยเขียนรายละเอียดไว้
In its heyday, there were about 70 bookstores in the alley. For now, about 50 are in business. You can get a wide variety of books here, and also good bargains. I have been a customer for 30 years, and its really like a treasure trove here, said Jung Jung-min, who said he has been frequenting the alleys bookstores since his school days.
Our alley of bookstores here in Bosu-dong, Busan, is the last remaining second-hand bookstore in the nation, said Ro Sang-gil.
เห็นแหล่งรวมร้านหนังสืออิสระแล้ว หากนึกถึงกรุงเทพ ผมมักนึกถึงวังบูรพา เพราะวัยเด็กสมัยเรียนมัธยมชอบไปเดินเล่นตามร้านหนังสือในย่านนี้ โดยเฉพาะวันเสาร์ ต้องไปเรียนเสริมครึ่งวันเช้าที่โรงเรียน เรียนเสร็จช่วงบ่ายก็ว่าง โรงเรียนอยู่ใกล้วังบูรพา เดินจากโรงเรียนไปดูหนังสือเป็นประจำ ไม่ค่อยสนใจหนังสือเรียน ดูหนังสืออ่านเล่นเป็นหลัก (HA)
| Create Date : 13 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 13 กรกฎาคม 2552 13:24:25 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1551 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
จริงๆแล้วตอนไปเรียนที่ปารีส ผมจะเข้า Gilbert Jeune / Gilbert Joseph แถบ St Michel มากกว่า เพราะมีหนังสือมือสอง หรือ editionเก่า ในราคาย่อมเยาให้เลือกหยิบซื้อ พอเหมาะสมกับงบนักศึกษาตกยากมากกว่า
ส่วน Les Bienveillantes ได้มาหนุนแทนหมอนมาหลายเพลาแล้ว ยังไม่ได้ฤกษ์หยิบมาอ่านเสียที