|
|
เพื่อเธอ...jerry yan [ 2547 ] ภาค1
13 สค. 2547
บุ๋มบิ๋มถึงแอร์พอร์ตพร้อมน้องเก๋ประมาณ 10
โมงกว่า...รอคอยสมาชิกกลุ่มเคแอลเอ็มจนครบพวกเราก็
ออกเดินทางไปไต้หวันด้วยเที่ยวบิน kl 877 .....พวกเราถึง
สนามบินเจียงไคเช็ค ไทเป ประมาณ 5โมงกว่าเกือบ6โมง
แล้วเราก็ต้องรอเหล่าแฟนๆเจอร์รี่ของประเทศอื่นในไฟ
ล้ท์ทุ่มครึ่ง...ช่วงเวลาว่างระหว่างรอบางส่วนก็นั่งคุยกันและ
ผลัดกันเฝ้ากระเป๋าแล้วก็สลับกันไปถ่ายรูปบริเวณด้านหน้า
ของแอร์พอร์ทที่เป็นฉากถ่ายสนามบินเรื่องMGแต่มืดไปนิด
นึงไว้ขากลับค่อยถ่ายตอนสว่าง555แล้วก็ไปถ่ายด้านหน้า
ทางเข้าผ่าน ตอ.มอ....หลายๆตอนเลยหล่ะ555 ออก
จากสนามบินตอน 2 ทุ่มนิดๆเพื่อไป taichung ใช้เวลา
ประมาณ2ชม.ตอนแรกคิดไว้ว่าชื่อเมือง ไท่จุง อาจจะเป็น
เมืองเล็กๆที่ไม่ค่อยเจริญนักแต่จิงๆแล้วเป็นเมืองค่อนข้าง
เจริญ...พอไปถึงรถพวกเราผ่านหน้าห้างsogoซึ่งเป็นที่จัด
งานวันพรุ่งนี้...รูปเจอร์รี่ใหญ่มากติดอยู่บนเวที..มีกลุ่ม
แฟนๆประมาณ 30คน ยืนและนั่งอยู่บริเวณนั้น...พวกเราบน
รถโบกมือกับเหล่าเพื่อนๆด้านล่างกันสนุกสนาน...รถบัสพา
เราไปโรงแรม...โทษทีเหอะอยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้องห้างsogo ..
แค่นี้เอง..พระเจ้า...เฮ้..เฮ้...พวกเราไปเช็คอินห้องพักกับ
staff แล้วก้อต้องไปเข้าแถวเพื่อจองคิวในเวลาตีหนึ่งถึงตี
สองเป็นเวรยาม..ทำการแจกเสื้อแจกป้ายและอุปกรณ์
กัน...จากนั้นพวกเราก้อกลับมาพักผ่อนเปลี่ยนเวรให้
ประเทศอื่นบ้าง...นอนเพื่อต่อสู้กับภาระกิจในวันพรุ่งนี้.
14 สค. 2547
เช้านี้ตื่นมารีบเก็บกระเป๋าทานข้าวเช้าที่ รร.
แล้วก็ต้องรีบเอากระเป๋าไปเรียงแถวไว้เพื่อให้เจ้าหน้าที่ รร.
นำขึ้นรถบัสให้ ( มี 10 บัส ของบุ๋มบิ๋มอยู่บัส 7 พวกเรา
ชาวไทยอยู่บัส 7 กะ 8 ) ....9 โมงเช้าต้องรีบไปนั่งเข้าคิวที่
หน้าsogo ..แฟนๆพอสมควร..เราต้องนั่งรอเธอมาบ่าย
สอง...ช่วงนี้มีการส่งตัวแทนประจำรถไปจับสลากเพื่อจัด
แถวนั่ง...ไชโย...ตัวแทนบัส 7 จับได้เบอร์สองได้นั่งแถว
2 ส่วนบัส 8 ต้องอยู่ด้านหลังไปอีก...ที่จัดแถวนี้คือเพื่อ
ตามคิวขึ้นเวทีเพื่อนำแฟ้มภาพที่มีสร้อยคอและ vcd mv
ขึ้นไปให้เธอประทับตราและจะให้จับมือกะเธอด้วย...พระ
เจ้า...นี่ฉานมานั่งตากแดดจนเกรียมเหมือนไปดำนามาเพื่อ
พ่อคนนี้จิงๆหรือนี่.....เวลาผ่านไปเร็วนะ...แต่พอช่วงบ่าย
โมงถึงบ่ายสองรู้สึกว่ามันช้าจัง....ช้ามั่กมาก...ตอนนี้มี
พิธีกรมาworm up พวกเราก่อน..เริ่มมีแฟนๆชาวไต้หวันมา
เพิ่มอีกแล้ว..แต่ต้องเข้าคิวหลังพวกเราชาว oversea
fan ..เพลง one meter เปิดตลอดเวลา..ร้องกันเข้า
ไป.....มีการให้ออกไปแข่งร้องเพลงนี้คนชนะจะได้กอด
เจอร์รี่..แฟนชาวแคนาดาที่นั่งหลังเราพยายามบอกให้เรา
ขึ้นไปเพราะเห็นนั่งฝึกร้องอยู่แล้วมีแววมั้ง...แต่เราก้อไม่
กล้าอ้ะกัวร้องผิด...อายเค้า...ปรากฎว่าเค้าให้เอาเนื้อร้อง
ขึ้นไปได้..โธ่เอ๊ย...รู้งี้ขึ้นก็ดีหรอก5555คนที่ชนะเค้าร้องดี
มาก....สมควรน่ะนะ...ไอ้เรามัน ภาษาจีน
อะลิตเติ้ลบิต ภาษาอังกฤษไม่ได้เล้ย 55555มีการนับถอย
หลังกันเพื่อรอเจอร์รี่..จุดที่บุ๋มนั่งมองเห็นหลังเวที...จ้าก...
มีรถตู้สีดำมาจอดแย้ว...เย้..เห้นแล้ว...เจอร์รี่มาแล้ว....เธอ
ใส่เสื้อผ้ายืดสีดำแขนยาวกางเกงมีสายรัดแบบในเอ็มวี
เพลง one meter น่ารักจัง..
จัง....เธอดูคล้ำและผอมลง..แต่ยังคงน่ารัด..เอ๊ย...น่ารัก
และหล่อเหมือนเดิมเธอร้องเพลงและทุกคนก้อร้องตาม..
เสียงดีขึ้นจิงๆพ่อคุณ...เพราะจัง...เคลิบเคลิ้มเคลิบ
เคลิ้ม....( พิธีกรบอกไว้ว่าเธอจะร้องที่นี่เท่านั้นเพราะอีก2ที่
ไม่มีเวลา ) จากนั้นคนชนะร้องเพลงก็ได้กอดเธอ..เธอกอด
ไปยิ้มไป...น่ารักจิง...จากนั้นก็ให้แฟนๆที่เข้าคิวกันไว้ขึ้น
เวทีเพื่อให้เธอประทับตราชื่อบนของที่ระลึก...คนละ1ชุด(
มีคนละ 4 ชุด..แต่ cd ยังไม่ได้นะจ๊ะเพราะยังไม่ถึงวันวาง
แผงคือ 20 สิงหาคมต้องรอให้เพื่อนๆผู้จัดงานรับแทนไว้
ให้...) .....ตื่นเต้นจัง....ตื่นเต้นอีกแล้วอ้ะ...เดินไปสายตา
ก้อมองเวทีไป..คนอาไร้น่ารักชะมัด...เค้าจะให้เดินขึ้นไป
เรื่อยๆ จะมีเจ้าหน้าที่คอยสกรีนว่าเราสวมเสื้อของทีมที่จัด
คิวรึเปล่า..มีบัตรห้อยคอไม๊..และต้องมีแฟ้มที่จะให้ประทับ
ตราด้วยไม่งั้นอด...พอถึงคิวเรา..ก่อนจะถึงโต๊ะประทับตรา
จะมีเจ้าหน้าที่ถือถุงดำไว้ให้เราใส่จดหมายและของขวัญลง
ไป..ก็เลยใส่การ์ดให้เธอไป...(ไม่ต้องตกจาย..แค่บอกเธอ
ไปว่าผอมไปนะ..กินมากมากนอนมากมากเพื่อพวกฉันนะ
จ๊ะ...พวกเรามาเพื่อสนับสนุนคุณ..สู้สู้...อะไรประมาณนี้แห
ล่ะ..)..แล้วก็ยื่นแฟ้มให้ จนท. อีกคนคอยยื่นให้เธอ
ประทับ..พอเธอประทับเสร็จก็จะยื่นมือซ้ายมาจับกะเรา...
บุ๋มบอกเธอว่า Jerry see you in Bangkok พลางจ้องตา
เธอ...เธอก้อจ้องกลับฮ่ะ...แล้วก้อพูดว่า..แท้งคิ่ว..ยิ้มนิด
นึง....เราต้องรีบเดินออกมาแล้ว..เพราะจะมี จนท.ชายอีก
คนคอยดึงและลากคนที่จับมือแล้วยึกยักไม่ยอมออกมา
อยู่...ไม่อยากโดนลากอ้ะ...พอลงจากเวทีพวกเราต้องรีบ
ข้ามทางข้ามใต้ดินเพื่อกลับไปขึ้นรถที่ รร. เพื่อเดินทางไป
จุดที่สองของวันนี้..รถเราใหญ่วิ่งได้ช้ากว่ารถเธอจึงต้องรีบ
ไปก่อนเธอจะจบภาระกิจที่นี้...นั่งกินข้าวกล่องบนรถอย่าง
มีความสุข..เป็นข้าวกล่องที่อร่อยจัง....กินไปยิ้มไป....วิว
สวยจัง...ข้าวอร่อยจิง...
href="//www.bloggang.com/data/boom4friend
s/picture/1181233163.jpg" target=_blank>
รถติดเหลือเกิน...เลยเวลาที่กำหนดแล้วแต่พวกเราก้อยัง
ไม่ถึง..ไม่รู้ว่าเธอถึงไหนแล้ว?...เรารถติดอยู่อีกประมาณ
1 ป้ายรถเมล์ก้อเลยลงรถวิ่งกันไป...ที่นี่ Tainan ( ไท่
หนาน ) ถึงหน้าห้าง..คนเยอะมาก...ที่นี่มีแฟนมา
รอหลากหลาย..ทั้งชายหญิงเด็กคนแก่...เจอร์รี่ยังมาไม่
ถึง....พวกเรายืนอยู่สักครู่เธอก้อมา..ทักทายนิดหน่อยก็
เริ่มการประทับตรา...ที่นี่เบียดกันมากจน จนท.ต้องมาจัด
ให้ขึ้นสลับกันทีละ 20 คนระหว่างแฟนๆที่นั่นกะพวกโอเวอร์
ซีที่จัดทริปตาม ( ก้อพวกเรานี่แหล่ะ ..10 ประเทศ ) พอ
เราขึ้นไปแล้วเจอร์รี่ประทับตราให้..และเธอยื่นมือซ้ายออก
ให้จับ..เราจับเธอสองมือเลย...เขย่าเบาๆมองหน้าเธอแล้วก็
บอกเธอว่า..jerry เจียโหย่ว เจียโหย่ว ( เจอร์รี่ สู้สู้ ) ..เธอ
ยิ้มจ้องตาพลางพยักหน้าแล้วบอกว่า xiexie (ขอบคุณ
ครับ) ..น่ารักจัง...( พี่เอ๋23จ๋า..จุดเนี๊ย..บุ๋มบิ๋มเอาของขวัญ
ของพี่ใส่ถุงดำให้แย้วนะจ๊ะ )..
โอย...ต้องวิ่งอีกแล้วครับท่านพื่อไปจุดที่3 ที่ เกาสง....รถ
ติดมากๆๆๆ...เราไปถึงทีหลังเธอ..เจอร์รี่อยู่บนเวทีแล้ว...ที่
หน้าsogoที่เกาสง...เราก็รีบไปเข้าแถวเพื่อขึ้นไป...ที่นี่คน
ก้อเยอะเหมือนอีก2ที่ที่ผ่านมา...คราวนี้บุ๋มยกมือไหว้แล้ว
พูดกะเธอว่า jerry sawasdee ka ..เธอก็ยกมือไหว้พูด
sawasdee ka..แล้วเราก้อยกมือขวาขึ้นมาแบบว่าจะgive
me five กะเธอ...เธอก้อยกมือซ้ายขึ้นรอ..ไอ้เราก้อนึกว่า
เธอจะตีมือมาเลยต่างคนต่างรอ..เราเลยต้องตีเข้าไปเอง
เบาๆมากเลยเหมือนมือแปะกัน..เราก้อเลยแปะอีกที..
เหมือนตบมือเบาๆ 2 ครั้ง...เธอไม่มีแรงแล้วอ้ะ..สงสารจัง
แต่เธอก้อยังคงยิ้มอยู่ตลอดเวลาเลยอ้ะ...ขนาดเราลงมา
แล้วไปยืนมองอิริยาบถของเธอก้อยังเห็นเธอยิ้มอยู่ตลอด
เวลา..เหงื่อเธอไหลเปียกเสื้อ.จนชุ่ม...แต่ไม่มีแม้สักแว้บที่
จะแสดงสีหน้าเหนื่อยอ่อน...จนเธอประทับตราเสร็จสิ้น...ก็
ขอบคุณแฟนๆไปรอบทิศทั้งโบกมือและยกมือขึ้นไหว้..ก้ม
หัวโค้ง..ปากก้อพูด xiexieตลอด..แล้วก็วิ่งลงหลังเวทีฝ่าวง
ล้อมแฟนๆขึ้นรถตู้ที่โดนล้อมอยู่เต็มอัตราศึก555 เธอต้อง
รีบไปขึ้นเครื่องบินจากเกาสงกลับไทเป..บั๊ยบัยนะจ๊ะเจอร์
รี่...see you tomorrow...
| Create Date : 04 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2550 0:01:55 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 254 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: yangiuyi  วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:14:46:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หวัดดีค้ะเพื่อนๆบุ๋มเองจ้า...ในบางครั้งพวกเราอาจยุ่งวุ่นวายอยู่กับเรื่องต่างๆในชีวิตจนลืมนึกถึงเพื่อนไป..แต่ในบางครั้งก็อาจต้องการกำลังใจหรือคำแนะนำจากเพื่อนบ้าง..เพื่อนก็คือเพื่อน...เราหวังที่จะเป็น friends forever
กับเพื่อนทุกคนค่ะ.
|
|
|
...เพราะตัวเองเป็นคนล้าสมัย ก็เลยเพิ่งมาเริ่มทำบล็อก...หวังว่าคงไม่ช้าเกินไปสำหรับเพื่อนๆนะค้า.
^_^ชีวิตนี้ไม่มีแฟนไม่เป็นไร...แต่ไม่มีเพื่อนนั้นไม่ได้จริงจริง^_^
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
