Books are all around.
|
|||
Chapter XIII : เรื่องเล่าของเหล่าลูกศิษย์ 1
ทักทายครับ
วันก่อนหลังจากสอนเสร็จ กำลังขับรถกลับที่ทำงานอย่างสบายอารมณ์ อยู่ๆ ก็มีเสียงโทรศัพท์ของผมดัง นศ.ที่ผมเพิ่งสอนเสร็จเมื่อกี้โทรมา "อาจารย์ๆ เว็บเอกสารการสอนของอาจาร์ยทำเป็นภาษาอังกฤษเหรอค่ะ" "เปล่านี่ - - ผมทำเป็นภาษาไทย" ผมเริ่มงง ก็เลยให้นศ.ทวน url มา เอ๊ะ url ก็ถูกนี่ (หว่า) เริ่มงงหนักเข้าไปอีก มีคนมาแฮงค์เวป(กู)หรือเนี่ย ขนาดกระทรวง ICT ยังโดนเลย แล้วของเราจะไปเหลือเหรอ ก็เลยให้นศ.อ่านว่าที่เห็นใน web นั้นเขียนว่าอะไร เผื่อจะได้รู้ว่าใครมาแฮงค์ ถ้าขึ้น Hi Taksin หล่ะเป็นเรื่องแน่ นักศึกษาตอบมาเลย "มันขึ้นว่า เพจน๊อตฟาวด์* อะไรเนี่ยแหล่ะค่ะอาจารย์ แล้วก็มีอะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด หนูอ่านไม่ออก แต่เป็นภาษาอังกฤษหมดเลย"  ******************************** *Page not found Chapter XII : ประชุมอีกแล้ว
ทักทายครับ
วันนี้ประชุมกันทั้งวัน เหนื่อยแสนเหนื่อย แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าเลย * * * คนไทยนี่ก็แปลกน่ะครับ ไม่ค่อยตรงเวลากันเท่าไหร่ นัดบ่ายโมงครึ่งมาถึงบ่ายโมงสี่สิบห้าเป็นเรื่องปกติ แล้วก็อ้างว่างานยุ่งบ้าง มีธุระอื่นบ้าง แล้วคนที่มาตรงเวลาเขาไม่มีงานเยอะหรือไง - - แปลกแฮ่ะ พวกนี้มักถือว่าตัวเองเป็นศูนย์กลาง (เห็นแก่ตัว) แล้วคนอื่นหล่ะครับ เขายังจัดการตัวเองให้มาตรงเวลาได้ มาตรงเวลาแล้วต้องมารถพวกไม่ตรงเวลานี่ น่าเบื่อมาก ผมว่ามันอยู่ที่นิสัย หรือถ้าให้พูดตรงๆ ก็คือสันดานนั่นแหล่ะครับ พวกนี้ - - พวกมาสายก็จะมาสายเป็นประจำ จนการมาสายเป็นเรื่องปกติของคนเหล่านั้นไปแล้ว เมื่อไหร่หนอ ที่พวกนี้จะเลิกนิสัยแบบนี้ * * * พอเขียนมาถึงตอนนี้ ทำให้นึกถึงคำคำหนึ่งที่ว่า ข้อเสียของการตรงต่อเวลาก็คือการไม่มีคนอยู่กับเราเพื่อชื่นชมมัน Chapter XI :Google กับเนปาลประมาณสะดือของนิ้วกลม
ทักทายครับ
วันนี้ลูกหมูของผมไม่รู้นึกอะไรลอง search google โดยใช้คำว่า 'นิ้วกลม เนปาลประมาณสะดือ' ผลออกมาเป็น WebOPAC ห้องสมุดตัวเองในผลการค้นอันดับที่ 1 เล่นเอาลูกหมูงง ว่าทำไม ทั้งๆ ที่คุณเธอต้องการที่จะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่างหาก พอดีคุณเธอเพิ่งอ่านเสร็จเลยอยากรู้เพิ่มเติม พอมาบอกผม - - ผมก็งงซิครับ ห้องสมุดเล็กๆ ของผมขึ้นอันดับ 1 google ถึงแม้จะเป็นคำค้นไม่ได้สำคัญมากมายอะไรหนักหนา กับแค่คำว่า นิ้วกลม และคำว่า เนปาลประมาณสะดือ * * * ในฐานะที่สอนเรื่องการสืบค้นข้อมูล ผมก็ตอบลูกหมูไปว่า ตามหลัก algoritm ของ Google เนี่ย (พยายามพูดภาษาอังกฤษเข้าไว้ และให้ดีต้องให้วกวนเข้าไว้ - - ลูกหมูจะได้งง และไม่ถามมาก) เขาจะนับ hit ที่คนเข้าไปใช้เป็นส่วนประกอบหนึ่งในการจัดอันดับการแสดงผลนอกเหนือจากคำที่ใช้ในการค้นแล้ว แล้วหน้านี้มัน hit เยอะตรงไหน แค่หน้าแสดงรายการทางบรรณานุกรมของหนังสือ 1 เล่ม นั่นน่ะซิ ผมก็ออกจะงงๆ อยู่ แต่จริงๆ แล้วไม่มีใครรู้หลักการเรียงผลการค้นของ Google หรอกครับ - - มันเป็นความลับสุดยอด ลองคิดดูซิครับถ้าใครรู้หลักของมันหล่ะก้อ...รวยเละ ค้นคำอะไรก็ให้เว็บตัวเองอยู่อันดับแรกๆ ทุกที คนเรามีแนวโน้มในการเข้าเว็บต้นๆ ของการค้นอยู่ซะด้วยซิ ผมยังสอนนักศึกษาเลยว่าถ้าคุณค้น Google ให้ดูแค่ 50 อันแรกก็พอ ถ้าได้ไม่ตรงกับที่ต้องการคุณต้องการ ให้เปลี่ยนคำค้น หรือวิธีการค้นใหม่ จะได้ไม่เสียเวลา * * * กลับมาที่ผมของการค้นของ Google กับคำว่า นิ้วกลม เนปาลประมาณสะดือ มันเป็นWebOPAC ที่แสดงรายการทางบรรณานุกรมของหนังสือเนปาลประมาณสะดือแค่นั้นเองครับ ไม่มีอะไร ไม่มีเกร็ดคนเขียน ไม่มีเกร็ดเกี่ยวกับหนังสือ แต่ทำให้่รู้ว่าหนังสือเล่มนี้อยู่ที่ไหน เลขเรียกอะไร มีคนยืมไปหรือเปล่า ถ้าไม่มีคนยืมแล้วอยากอ่าน ก็ต้องมาอ่านหรือมายืมที่ห้องสมุดเอง ส่วนตอนนี้ (วันที่ 16/2/2550) ที่เห็น check out นั่นแหล่ะผมเป็นคนยืมเอง ถึงแม้ว่าผมจะอ่านมาบ้างแล้วตอนวิเคราะห์หมวดหมู่ แต่มันต้องอ่านแบบรีบๆ พอให้รู้ว่าเป็นหนังสือเกี่ยวกับอะไร พอที่จะให้เลขหมู่กับหัวเรื่องได้ นั่นมันทำงานครับ แต่การยืมมาอ่านที่บ้านนี่คือการพักผ่อน คือไม่ต้องรีบร้อนอะไร เ็ก็บอารมณ์ตามของคนเขียนไปเรื่อยๆ หรือจะเกาสะดือไปด้วยก็ได้จะได้เข้ากับชื่อเรื่อง บรรณารักษ์ที่นี่ไม่มีเส้นครับ ยืม-คืนตามกฏเหมือนกัน แต่ตอนเลือกซื้อนี่ เล่มนี้ผมเลือกเอง แห่ะ แห่ะ  * * * อ้อ! ผลการค้นมี blog ของเพื่อนบ้าน- - คุณดาริกามณีด้วยน่ะครับ ว่างๆ ก็แวะไปเยี่ยมเธอด้วย Chapter X : เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา
ทักทายครับ
ปีใหม่ผ่านมาแล้ว 1 เดือน เร็วน่ะครับ - - - เวลา กะว่าจะทำโน่น ทำนี่ บางอย่างก็ยังไม่ได้ทำเลย เวลาก็ผ่านไปซะแล้ว เฮ้อ.... อย่างเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา แทนที่จะตรวจงานนักศึกษาให้มันเสร็จๆ ไปซะ ดันเอาเวลาไปดู DVD ซะ 3 เรื่อง ไม่ได้สาระอะไรเลย แล้วก็ไม่มีเรื่องไหนดีพอให้จดจำอีก เสียเวลาไปเปล่าๆ พอตอนคืนวันเสาร์ก็ไปนั่งคุย (กินเบียร์) ที่บ้าน Admin อีก ผมเปล่าไปเองน่ะ แกโทรมาชวนผมต่างหาก ดีน่ะที่อย่างน้อยวันนั้นผมก็ได้ล้างรถแล้ว ก่อนที่จะไปบ้าน admin ไม่งั้นอาจถูกคนแถวนี้ประนามได้ว่าไม่ทำอะไรให้เป็นประโยชน์บ้าง * * * นี่ก็เพิ่งส่งคะแนนเก็บของนักศึกษาที่สอนไปวันนี้เอง ทั้งๆ ที่ส่วนที่ผมรับผิดชอบสอนเสร็จไปตั้งแต่ต้นเดือน กว่าจะตรวจงานเสร็จ เล่นเข้าไป 2 อาทิตย์ ตอนตรวจงานนักศึกษานี่ ผมว่าทำให้สุขภาพจิตเราเสียๆ อย่างไงก็ไม่รู้น่ะ แบบว่าไงหล่ะ พอตรวจๆ แล้วก็ขัดใจ ว่าที่มันทำมาอย่างนี้น่ะ มันเอาสมองส่วนไหนคิดฟร่ะ เฮ้อ....นักศึกษาสมัยนี้มันฉลาดน้อยหรือว่าตัวเราเองสอนไม่รู้เรื่องก็ไม่รู้สิเนี่ย พอดีงานที่ผมให้ทำเนี่ยเป็นรายงาน 1 เล่ม บางกลุ่มเนี่ยมีกันอยู่ 4 คน ทั้งเล่มมี 10 หน้า เวรกรรม ขอโทษเถอะ - - ผมว่ารายงานของผมตอนผมเรียนมัธยมมันยังดูมีเนื้อมีหนังมากกว่านี้เลย บางกลุ่มก็เขียนชื่อตัวเองผิด เลขประจำตัวผิดบ้าง กว่าจะหาชื่อมันเจอ เนี่ยถ้าหาชื่อมันไม่เจอน่ะจะให้มัน 0 ไปเลยจะผิดไหมเนี่ย - - ก็หาชื่อไม่เจอนี่หว่า ดีน่ะมันไม่พิมพ์ชื่ออาจารย์ผิด ไม่งั้นมันคงมี E กับบ้างหล่ะครับ งานนี้ Chapter IX : เมื่อผมไปเป็นอาจารย์พิเศษ
ทักทายครับ
หายไปอีกแล้ว เรื่องเดิมๆ งานยุ่งจริงๆ ไม่ได้โม้ เนี่ยว่าจะไปคุยกับผู้บริหารดูเพื่อขอคนเพิ่มอยู่ * * * * ช่วงนี้อย่างที่เคยบอก มีสอนนักศึกษาที่สถาบันอื่นด้วย เป็นสถาบันระดับอุดมศึกษาเหมือนกัน อยู่ในจังหวัดเดียวกับที่ผมอยู่เหมือนกัน สอนทั้งหมดก็ 6 class class ละ 40 กว่า ๆ แค่ตรวจงานของนักศึกษาก็ไม่มีเวลาทำอะไรแล้ว ตอนนี้งานของตัวเองเลยสุมอยู่เต็มห้อง ไม่ได้อุปมานะครับ สุมจริงๆ ยิ่งพอดีเดือนที่แล้วได้หนังสือบริจาคจากอเมริกามา 64 กระสอบได้ cataloger อย่างผมเลยเหนื่อยเลยซิคราวนี้ มองไปทางไหนก็มีแต่หนังสือสุมอยู่เต็มไปหมด แว่วๆ ว่าอาจจะมีหนังสือจากจีนมาอีก ถ้าจริงหล่ะก้อ บรรน่ารักอย่างผม อาจตายได้ * * * ที่ไปสอนมีอยู่ class หนึ่งมีโอกาสสอนนักศึกษาเอกบรรณารักษ์ บางคนก็ตั้งใจเรียนดี ตาเป็นประกายเชียว (สงสัยอาจารย์หล่อ แฮ่ม!) บางคนก็เหมือนกับว่าไม่รู้ว่ามาอยู่ตรงนี้ทำไม แบบเรียนๆ ให้มันจบๆ ได้ปริญญาตรีอะไรมาก็ได้ ขอให้จบตรีไว้ก่อน สอนไปก็นึกถึงตัวเองยังละอ่อนอยู่ ไม่นึกเลยว่าตัวเองจะมายืนอยู่ตรงนี้ ได้ถ่ายทอดความรู้ให้กับว่าที่บรรณารักษ์รุ่นต่อไป (สำนวนนี้เหมือนเจ้าสำนักสั่งลาลูกศิษย์เลย ^_^) * * * อาทิตย์หน้าก็จะเป็นอาทิตย์สุดท้ายที่จะไปสอนแล้ว เพราะหมดส่วนที่ผมรับผิดชอบแล้ว ก็คงมีเวลากลับมาสะสางงานตัวเองที่สุมอยู่ในห้องซะที ไปสอนคราวนี้แล้วก็ทำให้ผมรู้ว่า "การสอนคือการที่เราได้เรียนรู้ซ้ำอีกครั้ง" |
บรรน่ารัก
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] "I have always imagined that Paradise will be a kind of library" -Jorge Luis Borges- 
Group Blog All Blog
|
||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||
