|
|
ลวง
เจ้านกน้อยลอยละล่องอยู่กลางท้องฟ้า
พลันเห็นผลไม้สีสันหน้าตาสวยสด
จึงเผลอโฉบเข้ามาเพื่อหวังจะได้ลิ้มรสอันน่าพิสมัยของผลไม้นี้
กลิ่นเจ้าช่างยั่วยวนชวนลิ้มลอง
เจ้านกไม่รอช้ารีบเด็ดกิ่ง กลืนกิน ผลไม้สุดพิเศษนี้
แทบจะทันใดนั้น เจ้านกรับรู้สึกความขมฝาดของเจ้าผลนี้
จึงรีบคายเจ้าผลนี้ทิ้งเสีย แล้วบนออกไปสู่ท้องนภา
แต่.............
เจ้านกรู้สึกตัวอีกครั้งหนึ่ง
มันกรอกตามองขึ้นข้างบน
มันรู้สึกว่าคอมันขยับไม่ได้ดั่งที่ใจคิดไว้
เมื่อมองไปข้างบนแล้ว พบแต่กิ่งไม้ในป่าทึบ
จึงมองไปรอบๆพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางผืนป่าแห่งหนึ่ง
พยายามขยับปีกและแขนขาแต่ไม่เป็นผล
มันจึงรู้ตัวว่า ร่างกายมันขยับไม่ได้เสียแล้ว
มันรู้สึกว่าปากมีความขมจางๆอยู่
ทำให้มันเข้าใจว่ามันกินผลไม้พิษเข้าไปเสียแล้ว
มันพยายามร้องเรียกหาเพื่อนๆ
แต่ไม่สำเร็จผล เพราะมันไม่สามารถขยับปากได้
มันจึงเศร้าใจ รอความหวังที่ดูเหมือนจะไม่เป็นจริง
ชายคนหนึ่งเดินทางเข้ามาในป่า
เขามองไปรอบๆ กำลังมองหาบางสิ่งบางอย่างอยู่
บังเอิญพบเจ้านกน้อยเข้า
เขาลังเลอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะตัดสินใจเดินเข้ามาหาเจ้านกน้อย
มือเขาสั่นเทา ก่อนที่เอื้อมมือเข้าไปจับเจ้านกน้อย
เจ้านกน้อยตกใจในครั้งแรก เช่นเดียวกับชายคนนั้น
เจ้านกน้อยพยายามขยับปีก ซึ่งก็ทำไม่ได้
แต่ก็บรรเทาลงเมื่อมือของชายคนนั้นโอมล้อมเจ้านกน้อยเอาไว้
ชายคนนั้นพาเจ้านกน้อยเข้าไปรักษาที่บ้าน
เขาพยายามให้อาหารเจ้านกน้อย
แต่เจ้านกน้อยไม่สามารถอ้าปากได้
ถึงแม้จะเขาจะตั้งใจถึงเพียงใด แต่ก็ไร้ผล
เขาจึงปล่อยให้เจ้านกอยู่ตามลำพัง
เจ้านกนึกถึงฝูงของตนเอง
คิดถึงช่วงเวลาที่ยังผาดโผนอยู่กลางเวหา
และคะนึงถึงว่าเมื่อใดตนเองจะได้ขึ้นไปสู่กลางเวหาอีกครั้ง
แล้วก็ผล็อยหลับไป
วันต่อมาเจ้านกตื่นขึ้นมายามเช้า
ชายคนนั้นพยายามนำอาหารมาให้เจ้านกอีกครั้ง
แต่เจ้านกก็ยังอ้าปากไม่ได้เช่นเดิม
ชายคนนั้นจึงละเลิกความพยายาม แล้วอุ้มเจ้านกขึ้น
พยายามขยับตัว ขยับขาของเจ้านก
แล้วก็จากไป ทิ้งเจ้านกไว้กับรังที่ชายคนนั้นสร้างให้เจ้านก
เจ้านกรู้สึกหิวมาก
แต่ไม่สามารถขยับปากเพื่อตะโกนร้องได้
ยิ่งพยายามยิ่งหิวมากขึ้น
จึงปลงตกและก็เลิกที่จะขยับปาก
เจ้านกมองห้องไปรอบๆ
ห้องนี้เป็นห้องแบบกล่องสี่เหลี่ยม
มีฝุ่นกระจายตัวทั่วในแต่ละจุดของบ้าน
ของที่วางในบ้านดูกระจัดกระจาย
มีวัตถุที่เจ้านกไม่เข้าใจว่าคืออะไรอยู่เยอะแยะ
เมื่อเจ้านกไม่เข้าใจก็ผล็อยหลับไปอีก
ชายหนุ่มกลับมาอีกครั้ง
นำเจ้านกขึ้นไปบนต้นไม้
เจ้านกตื่นลืมตาขึ้นมา
เห็นสภาพแวดล้อมดังเช่นอย่างเดิมจึงดีใจ
พยายามโผบินอีกครั้ง....แต่
ร่างกายเจ้านกก็ไม่เป็นอย่างใจคิดเช่นเดิม
มันขยับได้แต่คอให้ยืดมาข้างหน้าไว้เท่านั้น
ชายหนุ่มเห็นอย่างนั้นจึงปล่อยเจ้านกทิ้งไว้ซักพักหนึ่ง
แล้วพยายามให้อาหารเจ้านกอีกรอบ
ซึ่งก็ไม่เป็นผลสำเร็จเช่นเคย
เจ้านกเริ่มไม่รู้สึกตัวด้วยความหิวโหย
แล้วก็ผล็อยหลับไปอีกครั้งหนึ่ง
เจ้านกตื่นมา
พบว่าตัวเองอยู่รังในห้องของชายคนนั้น
เจ้านกมองไปรอบๆด้วยสายตาพร่ามัว
มองเห็นตนเองอยู่กลางฝูงของพรรคพวก
มองเห็นว่าข้างล่างคือแผ่นดิน
บินไปซักพักเห็นป่าใหญ่
เมื่อมองเข้าไปในป่าเห็นผลไม้สีสดใส
ผลไม้มีกลิ่นหอมหวนชวนให้เข้าไปลิ้มลอง
เจ้านกหยุดที่กิ่งไม้นั้น แล้วใช้จะงอยปากเด็ดกินเจ้าผลวิเศษนี้
รสชาติของมันอร่อยจนเกินคำบรรยายใดๆในโลกนี้
ชายหนุ่มเข้ามาพร้อมกับผลไม้สีสันหน้าตาสวยสด
พลันเห็นเจ้านกแน่นิ่งสิ้นใจอยู่กลางรัง
เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ถอนหายใจโผลงใหญ่
แล้วก็นำผลไม้นั้นมารับประทาน
เมื่อลิ้มลองแล้วก็รับรู้ถึงความขมฝาด
จึงหาเครื่องเคียงมาแก้กันกับรสชาติที่ไม่น่าพิสมัยนี้
.................
ชายหนุ่มลืมตาตื่นมา
มองไปรอบๆพยายามจะทรงตัว
แต่เขาขยับตัวไม่ได้
และเขาก็เริ่มรู้สึกว่าหายใจไม่ได้
เขาแน่นหน้าอกอย่างรุนแรง
พยายามกระเสือกกระสนอย่างเต็มที่
แต่ก็ไร้ผล ร่างกายไม่ได้ทำตามคำสั่งเสียแล้ว
ชายหนุ่มมองไปที่เจ้านกอย่างทรมาน
นักเดินทางกลุ่มหนึ่งผ่านมาพบบ้านหลังหนึ่ง
บ้านหลังนี้เป็นบ้านกระท่อมเล็กๆทรงสี่เหลี่ยม....
| Create Date : 09 พฤษภาคม 2550 |
| Last Update : 9 พฤษภาคม 2550 22:24:50 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 349 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: basbas  วันที่: 19 กรกฎาคม 2550 เวลา:20:54:43 น. |
|
|
|
| โดย: Kluay IP: 203.154.27.2 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:15:11:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
กาลเวลาร่องลอยคอยร่วงโรย
น้ำค้างโปรยปรอยทั่วทุกหัวระแหง
ดังความสุขทุกข์มิหลงจงสำแดง
จำต้องแปลงเปลี่ยนเรื่องเพราะเตือนความ
วันเวลาอยู่คู่ความทรงจำ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขเพียงใด
วันเวลาเหล่านั้นจะค่อยเข้ามาสู่ความทรงจำของเราเอง
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ต้องระมัดระวังเวลาจะกินอะไรหรือจะทำอะไร
ความพยายามเอาตัวรอดของนกและชายหนุ่มทั้งที่รู้ว่าไม่มีหวัง
ความมีใจเมตตากรุณา มีน้ำใจของชายหนุ่ม
คุณเขียนดีมากๆครับ
แฮะ ๆ ผมรื้อบ้านของคุณกระจุยหมดแล้ว 55