|
|
ผู้ชาย ที่ทำผู้หญิงอย่างชั้นร้องไห้ (นายแน่มาก)
บางครั้งการที่มีเพื่อนมากมายสนุกสนานเฮฮา สังสรรค์จนมืดค่ำดึกดื่น แต่พอกลับมาที่ห้องหรือบ้านมันช่างรู้สึกเหงาใจจนบอกไม่ถูก ครั้งหนึ่งเราเคยมีคนข้างกายที่เคยคิดว่าเรามีเพื่อนก็คือแฟน แต่ทำไมแฟนหรือเพื่อนของเราไม่เหมืนคนอื่น เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราไม่ได้กินข้าวด้วยกันทุกเช้าเย็น เราไม่ได้ทำกิจกรรมตอนวันหยุดยาวด้วยกัน เราไม่ได้ไปดูหนังฟังเพลงสังสรรค์และอีกหลาย ๆ กิจกรรมที่ไม่เคยได้ทำร่วมกัน แล้วทำไมเราต้องเรียกเพื่อนคนนั้นว่าแฟนด้วยก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เราบ้างานแต่ก็ยังพอมีเวลาที่จะแบ่งสรรค์บันส่วนให้พ่อแม่เพื่อนและแฟน แต่แฟนของเราไม่เห็นจะมีเวลานั้นเพื่อใครๆ นานเข้านานเข้าจากแฟนที่ได้แต่คุยโทรศัพท์กันตลอดทุกเวลาที่มีโอกาสก็เริ่มลดเวลาน้อยลงเหลือเป็นแค่วันละสองครั้งเช้าเย็น และก็ลดลงเหลือแค่วันละหนึ่งครั้ง สองสามวันครั้ง อาทิตย์ละครั้งจนแทบจะไม่ได้คุยกันเพราะมัวแต่ทะเลาะกันเรื่องทำไมไม่โทรหากันเหมือนก่อน และจะทะเลาะกันทุกครั้งที่โทรหากันท้ายสุดก็เลยไม่ได้คุยกัน ประมาณ 6 เดือนผ่านมาที่ชีวิตต้องทุกข์ทนที่สุดกับช่วงเวลาที่ว่างเปล่า เวิ้งว้างเปล่าเปลี่ยวนอนร้องไห้ทุกคืน วิธีเดียวที่จะหลับและลืมเรื่องราวคือการออกไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ ดื่มหนักมากทุกวัน เมื่อเมาได้ที่มักจะโทรไปหาคนที่เรียกว่าแฟนโทรไปด่าไประบายว่ากล่าวเรื่องราวที่ผ่านมาทุกครั้งที่มีอาการมึนเมา แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีๆ กลับคืนมา ระยะหลังเค้าเริ่มไม่รับโทรศัพท์แล้วก็ไม่มีการติดต่อหากันอีกเลย 1 เดือนเต็มๆ ที่ทำตัวเหลวไหลกับชีวิตดื่มเหล้าอย่างหนัก สูบบุหรี่ทำตัวก๋ากั่น แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังรักษาไว้ได้คือไม่มั่วผู้ชายให้เสื่อมเสียกับภาพลักษ์ไปมากว่านี้ จากเหตุการณ์ครั้งนั้นเกือบเอาชีวิตไปสังเวยความรักโง่ๆ คือเมื่อดื่มหนักมักขาดสติขับรถเร็วมากทำตัววัยรุ่นซิ่งซ่าจนเกิดอุบัติเหตุขับรถชนหลักม้าลายข้างทาง โชคยังดีที่รถแค่พังยับแต่คนกลับไม่เป็นอะไรเลย เหตุการณ์ครั้งนั้นคงสะกิดจิตสำนึกบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้บ้าง ว่าทำไมล่ะเราไม่รักตัวเองเลยเราทำอะไรไปเหลวไหลกับชีวิตมากไปหรือป่าว เรามีหน้าที่การงานที่ดีมั่นคงเป็นหัวหน้าคน การศึกษาก็ดีและกำลังศึกษาปริญญาโท ด้านบริหารธุรกิจที่หวังว่าจะมีโอกาสเติบโตในหน้าที่การงานในอนาคตข้างหน้า มีครอบครัวที่รอคอยการกลับบ้านในช่วงวันหยุดยาวทุกๆ ครั้ง แล้วทำไมล่ะเราไม่ไปคิดถึงสิ่งเหล่านั้นให้มากกว่าคนที่เป็นใครก็ไม่รู้ ที่ไม่เคยแม้จะมารับรู้ช่วงที่เราทุกข์ทนที่สุดว่าเราจะดำเนินชีวิตยังไง เอาล่ะเราควรทำอย่างไรต่อกับชีวิตที่มีค่ามากกับครอบครัวและตัวเราเอง แล้วมาพบกับคนใหม่ในโอกาสต่อไป>
   
| Create Date : 28 มีนาคม 2551 |
| Last Update : 30 มีนาคม 2551 18:50:30 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 220 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: nattabe  วันที่: 28 มีนาคม 2551 เวลา:22:42:09 น. |
|
|
|
| โดย: C&C_BamBoo วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:14:09:56 น. |
|
|
|
| โดย: แม่หมูกี้ วันที่: 30 มีนาคม 2551 เวลา:12:58:27 น. |
|
|
|
| โดย: 0^oJ (juneongreen ) วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:0:12:33 น. |
|
|
|
| โดย: จิ๊บเองจ้า IP: 202.69.139.194 วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:9:27:56 น. |
|
|
|
| โดย: kuakul วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:10:34:13 น. |
|
|
|
| โดย: kik IP: 161.246.1.37 วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:12:17:10 น. |
|
|
|
| โดย: tillsilly IP: 58.181.153.10 วันที่: 26 มกราคม 2552 เวลา:8:40:25 น. |
|
|
|
โดย: หายดีแล้วผู้ชายไม่ได้แข้มแข็งกว้าเราหรอก (hi five  ) วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:20:59:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นครปฐม Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เป็นคนที่เข้ากับคนง่าย แต่คนทั่วไปมักจะเข้าถึงตัวตนที่แท้จริงได้ยากเนื่องจากมักไม่สนใจใครเป็นพิเศษ จะไม่คบใครเต็มร้อยไม่ทุ่มเทจนสุดกำลัง จะสนใจคนที่เข้ามาใหม่แค่ระยะเวลาสั้นๆๆ หลังจากนั้นก็เฉยๆๆกันไป แต่ถ้าหากใครคือเพื่อนที่ดีต่อกันก็จะรักมากทุ่มเทสุดๆ ซึ่งเป็นอะไรที่แปลกมากๆที่มักทำอะไรแปลกๆ และตรงข้ามกันอยู่เสมอๆๆ ชอบทำอะไรคนเดียวคล่องตัวดี
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
เป็นกะลังใจให้น๊า