|
หนมปังร้องไห้2
เอาล่ะค่ะ พระเจ้า
พระองค์หูตากว้างมาก หนูขอพระเจ้าเขกหัวหนูสักโป๊ก
ยังไม่ทันข้ามวัน พระเจ้าเข๊กซะโป๊กเบ้อเริ่มจนชาไปทั้งหัวเลย
ว่องไวได้ใจจริงๆ
แต่การเขกกะโหลกฝีมือพระเจ้าครั้งนี้เป็นอะไรที่สุดยอดมาก หายมึน หายเมา ตาสว่างขึ้นมาเลย
หนูเป็นใครเหรอ? จะถามทำไมพระเจ้าก็เคยบอกแล้วตั้งหลายครั้ง แถมยังเคยตัดสินใจต่อหน้าพระเจ้ามาแล้ว "เป็นคนของพระเจ้า เป็นฝ่ายของพระเจ้า"
หนูควรทำอะไร? ถามแปลกๆ ก้มมองดูในมือตัวเองดูสิ พระเจ้าให้อะไรมาก็ทำๆไปให้เต็มที่ แล้วที่ได้รับมามันน้อยซะเมื่อไร "จงสัตย์ซื่อในสิ่งเล็กน้อย"
ทำไมพระเจ้าถึงไม่พูดอะไรเลย? เพราะเวลาในขณะนี้ไง เพื่อเวลาแบบนี้ที่หนูถูกทำให้หายงง
หนูกลัวว่าตัวเองจะไม่มีค่า พูดอะไรอย่างนั้น ที่รู้สึกแบบนี้เพราะช่วงนี้ทำตัวห่างเหินพระเจ้าอ่ะดิ เลยดูเหมือนตัวของตัวเองหล่นหาย ถามหน่อย ถ้าไม่มีค่าแล้วพระเจ้าจะมาเขกกะโหลกให้เสียพระหัตถ์เรอะ "ผู้ที่ถูกตีสอน ก็ถือว่าเป็นบุตร"
เหนื่อยไหม? เหนื่อยล่ะถูกแล้ว ถ้าเหนื่อยแสดงว่าออกแรง ดีกว่านอนเหนื่อย กินเหนื่อย อยู่เฉยๆก็เหนื่อย
และแล้วพระเจ้าก็ให้กระจกวิเศษหนมปัง กระจกที่ไม่เพียงส่องหน้าตารูปร่างภายนอก แต่เป็นจิตใจ จิตวิญญาณ นิสัย สันดอน(เพราะมันยังขุดๆได้)
กระจกที่เรียกว่า "ปัญหา" และ "ความอ่อนแอ"
เอาล่ะ หนูขอโทษค่ะพระเจ้าที่โกรธพระองค์ทั้งๆที่พระเจ้าก็มีเหตุผลของพระองค์ ขอโทษที่ทำร้ายความรู้สึกพระองค์นะคะ หนูอาจจะรู้หลายๆเรื่อง แต่ยังไม่ตระหนัก หนูอาจจะเข้าใจหลายๆอย่างแต่ขาดความกล้า และก็เข้าไปโวยวายเอากับพระเจ้า
และพระเจ้ารักหนูจริงๆล่วย ถึงขนาดเพื่อหนูจะได้ตาสว่าง ถึงกับยอมถูกโกรธ
ถึงเมื่อคืนจะบ่นบ้าระคนขอบพระคุณ ปนกับการข้างๆคูๆนิดๆหน่อยๆ แต่หนูก็ดีใจที่พระเจ้าฟังหนู และให้อภัย
หนูไม่อยากเป็นคริสเตียนก๊องแก๊ง คริสเตียนคุณหนู ประเภทเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ(แม้หลายครั้งในอดีตจาทำตัวแบบนั้นไปแร้วก็ตาม)
ขอบคุณพระเจ้าที่พยายามอย่างยิ่งที่จะเลี้ยงหนูให้ทนแดดทนฝน ไม่ใช่คุณหนูกรีดกรายทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็โอด และสติปัญญาที่พระเจ้าทำในการสร้างหนูมันเกินความเข้าใจมนุษย์จริงๆ
เราไม่เคยตามใจเจ้า แต่เราให้เกียรติในความเป็นเจ้าเสมอ "จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด เพราะพระเจ้าทรงสถิตย์กับเจ้า"
รักค่ะ จะพยายามมากขึ้นอีก
Create Date : 10 ตุลาคม 2550 | | |
Last Update : 10 ตุลาคม 2550 9:23:15 น. |
Counter : 474 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
หนมปังร้องไห้
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเกิดเหตุการณ์ขึ้นมากมาย ทั้งที่เกี่ยว และไม่เกี่ยวกับหนมปัง
หนมปังเป็นสิ่งมีชีวิตที่แปลกประหลาด ค.รู้สึกทุกอย่างที่แย่ๆหนมปังจะนิยามได้คำเดียว
"เหนื่อย..."
ไม่ว่าจะเศร้าเสียใจ หรือ ย่ำแย่ อย่างไรจะนิยามได้อยู่คำเดียว
และเพราะความเหนื่อยน่ะแหละ เมื่อวันก่อนเลยร้องไห้ซะเป็นชั่วโมงเลย
พระเจ้า หนูกลัวมาก กลัวว่าจะกลายเป็นคนไม่มีค่า พระเจ้า หนูเหนื่อยมาก เพราะเหมือนสิ่งที่หนูลงแรงไปมันมองไม่เห็นค.สำเร็จซะที พระเจ้า หนูไม่รู้ ไม่รู้แล้วว่าหนูเป็นใคร ทำอะไรได้บ้าง และควรจะเป็นใคร และควรจะทำอะไรบ้าง
หนูเหนื่อยจริงๆ แต่ยังไม่อยากหยุด หนูกลัวจริงๆ แต่ยังอยากจะไปต่อ หนูไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ไม่รู้และไม่มั่นคงเลย แต่ก็ยังอยากจะเป็นตัวเอง
หนูโกรธพระเจ้า โกรธจริงๆที่ไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง ที่จงใจให้หนูอยู่ในสถานการณ์แบบนี้
แต่หนูก็ยังรักพระองค์ และเป็นห่วงความรู้สึกของพระองค์ที่สุดอยู่ดี ยังคอยมองหาหลักฐานที่บอกว่าพระเจ้ายังรักหนูอยู่เสมอ ยังอยากที่จะปกป้องพระองค์จนสุดกำลัง ยังเป็นห่วงเป็นใยในค.รู้สึกของพระองค์ ความต้องการขอพระองค์
แต่หนูมันเด็กบ้าๆคนนึงที่ไม่น่ารัก เอาแต่ใจ พูดไม่เก่ง ชอบอาละวาดเอากับพระเจ้าบ่อยๆ และหลายครั้งก็ไม่ยอมฟังพระองค์เอาซะเลย เป็นคนเล็กน้อยในอาณาจักรอันกว้างใหญ่ของพระเจ้า หลายครั้งก็ทำให้พระเจ้าไม่พอใจ โวยวาย ทั้งที่ตัวเองเป็นแค่มนุษย์แท้ๆ
ทั้งที่หลายคนเป็นเด็กดี แต่หนมปังเป็นแต่เด็กขี้หงุดหงิดและเอาแต่ใจ
และมันเปลี่ยนลำบากเหลือเกิน
พระเจ้า หนมปังรักพระเจ้ามาก รักมากจริงๆ จะมีซักกี่คนที่ทนหนมปังได้ขนาดนี้ แต่หนมปังกลัวมาก กลัวว่ายิ่งทียิ่งทำให้พระเจ้าเสียใจ
แต่หนมปังก็ไปไม่ได้ ไปจากพระเจ้าไม่ได้ เพราะมันคงทำร้ายค.รู้สึกพระเจ้ามากอย่างที่สุดจนไม่รู้จะบรรยายยังไง และหนมปังเองไม่มีบ้านที่อื่นที่ไหนนอกจากพระองค์
หนมปังเป็นใครเหรอคะ ทำไมหนมปังถึงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้ ทำไม ทำไม
หนมปังถึงโกรธ พระเจ้าทำไมถึงเงียบล่ะคะ ทำไมไม่ตอบหนมปังอย่างที่เคยตอบทุกคำถามเหมือนเมื่อก่อน
หนมปังอยากเป็นเด็กดี แต่ก็ทำไม่ได้ อยากจะทำอะไรดีๆให้พระเจ้า ก็กลับกลายเป็นวุ่นวาย
เหนื่อยค่ะ... อยากฟังพระเจ้า พระเจ้าพูดสักคำสิคะ จะต่อว่าก็ได้ จะสาปก็ยังได้ เขกหัวสักโป๊กก็ยังดี
Create Date : 09 ตุลาคม 2550 | | |
Last Update : 9 ตุลาคม 2550 10:44:25 น. |
Counter : 321 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
แต่งตัวยังไง ให้เกียรติคนมอง
ขออณุญาติเล่าประสบการณ์ของพี่สาวท่านหนึ่งให้ทัศนา เพราะประทับใจกับเรื่องราวและคำพูดของเธอเหลือเกิน
เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นพี่สาวคนนี้เพิ่งมาเป็น CT ไม่นาน เธอเป็นคนแต่งตัวตามสมัยนิยมเพราะเรียนอยู่ในมหาลัยเอกชนที่มีชื่อเสียง และเป็นแหล่งรวมสาวงาม
มีสาวงามอยู่รวมกันที่ไหน วัฒนธรรมแฟชั่นที่นั่นย่อมเฟื่องฟู
มหาลัยนั้นก็เช่นกัน มีทั้งเสื้อนักศึกษารัดรูป รัดติ้ว รัด...รัด.. และกระโปรงแคบ ผ่า สั้น แล้วแต่จะเลือกใส่ตามอัธยาศัย
ชุดไปรเวทก็ไม่น้อยหน้า ผ่านหอพักรวมก็มีกางเกงขาสั้น สายเดี่ยว สายคู่ แขนกุด กุดมาก กุ๊ด ...กุด ให้เบิ่งกันตามประสา
พีสาวคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงเปรี้ยว แต่เพราะวัฒนธรรมพาไป เธอเลยชอบใส่แขนกุด กระโปรงสั้น (ไม่มากหรอก) ตามสมัยนิยม
พอมาเป็น CT ก็เปลี่ยนตามชุดไปโบสถ์ เป็นกระโปรงยาว เสื้อมิดชิด สีโปรดของเธอคือสีดำ น้ำตาล เทา
เธอเล่าว่าเธอนี่ภูมิใจเหลือเกินที่ได้เปลี่ยนแนวแล้ว คิดว่าเสื้อผ้าที่ใส่มันถูกใจพระเจ้าแน่
จนกระทั่งมีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งมาคุยให้พี่เค้าฟัง
ผู้ใหญ่ท่านนี้เป็นผู้ใหญ่ในโบสถ์(บทสนทนาสรุปมา) "น้องคะ เวลาน้องเลือกเสื้อผ้า เลือกยังไง"
"ก็เลือกที่ถูกใจสิคะ" พี่เค้าว่าไป
"อืม.. รู้รึเปล่าว่ามนุษย์ถูกกระตุ้นได้ง่ายที่สุดคือทางสายตา"
"....."
"เราอาจจะไม่ทันคิด ใส่เสื้อผ้าที่เราอยากใส่ แค่เลือกใส่ให้เราดูดี หรือแค่ตามๆคนอื่น แต่จริงๆแล้วทุกอย่างที่เราเลือกจะกลายเป็นปัจจัยกระตุ้นเร้าของคนอื่น"
".....ยังไงอ่ะคะ"
"เช่นเรามองเห็นสีดำ เทา จะรู้สึกเศร้า มองเห็นสีฟ้าจะรู้สึกสบายตา มองเห็นสีแดงจะรู้สึกร้อน เป้นต้น แล้วน้องรู้มั้ยคะว่าธรรมชาติของผู้ชายเค้ามีความรู้สึกต่อเพศตรงข้ามไวกว่า รุณแรงกว่าเราผู้หญิงมาก"
"อ่ะ...ค่ะ"
"นั่นเป็นสาเหตุ่ทำไมเราถึงต้องให้เกียรติในธรรมชาติของผู้ชาย เราอาจหยุดฮอร์โมนเค้าไม่ได้ เราจึงต้องแต่งตัวมิดชิดให้เกียรติสายตาของผู้ชายด้วย ไม่ใช่ว่าเรามองว่าตัวเองเซ็กซี่ ดูดี แต่เราต้องให้เกียรติคนมองในความเป็นลูกผู้ชายของเค้าด้วย"
"แต่หนูก็แต่งมิดชิดแล้วนะคะ"
"มันละเอียดอ่อนนะ เราให้เกียรติความอ่อนแอของผู้ชาย เราต้องให้เกียรติความอ่อนแอในฐานะมนุษย์ด้วย ไม่ใช่ว่ามิดชิดเกินจนตามสมัยไม่ได้ ใส่แต่สีที่ทำให้เรากลืนไปกับฝูงชน เราไม่ได้ถูกห้ามให้สวย แต่ความสวยของเราต้องจรรโลงใจคน ไม่ได้ไปพาให้ใจเค้าเศร้า หรือพาให้ใจเค้าเตลิด"
"ค่ะ หนูพอเข้าใจแล้วค่ะ"
"ผู้หญิงทุกคนในโลกสวย ไม่มีใครไม่สวย มีแต่คนจะใช้ความสวยความน่ามองออกมายังไง เราสวย ก็สวยอย่างให้เกียรติคนมอง ไม่ได้สวยแล้วสวยเลย ไม่มีประโยชน์"
เป็นคำพูดที่ดีที่หนมปังประทับใจสุดๆ ทุกวันนี้พี่สาวคนนี้แต่งตัวมิดชิด แต่ไม่เชย และสดใสมากมาย แต่งหน้าบางๆ ชอบใส่เสว็ตเตอร์สีขาวทับเสื้อสายเดี่ยว แล้วก็กระโปรงกรุยกรายถึงเข่า ไปไหนใครก็เหลียวหลัง น่ารัก และมองทีไรก็เจริญตา
นั่นแหละ ประทับใจเลยเอามาเล่าให้ฟัง
Create Date : 29 สิงหาคม 2550 | | |
Last Update : 29 สิงหาคม 2550 16:58:58 น. |
Counter : 329 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|