*-* หมิ่งหมิง 7 เดือนแล้วค่ะ โตขึ้นอีกนิดนึง *-* 4 ตุลา 2552

เมื่อวาน (3 ตุลา) หมิ่งหมิง 7 เดือนเต็มแล้วค่ะ

ปกติซนอยู่แล้ว ตอนนี้ซนมากขึ้นอีก แสบด้วย เดี๋ยวนี้นะตอนเช้าเราจะตื่นเช้ามาทำงานจุกจิกๆ ก่อน เสร็จแล้วจะนอนต่อ รอหมิ่งหมิงตื่น พอเค้าตื่นแต่เรายังไม่ตื่น เค้าจะรู้ว่าเรานอนอยู่ใกล้ๆ ก็จะเรียกเรา คือส่งเสียงร้องแอ๊.................................!!! ยาวๆ ดังๆ แบบจริงจัง จนกว่าเราจะตื่น พอเราตื่นเค้าก็จะหยุดส่งเสียง แล้วหันมายิ้มให้เรา หรือเวลาต้องการเรียกคนอื่นๆ ก็จะส่งเสียงแบบนี้เหมือนกัน

พูดเก่ง แต่พูดไม่เป็นภาษานะ พูดคนเดียวด้วย เสียงก็ดัง บางทีเรานั่งดูทีวีอยู่ หมิ่งหมิงพูดเสียงดังมาก จนเราฟังทีวีไม่รู้เรื่องเลย

ตอนนี้นั่งได้มั่นคงขึ้นแล้ว เวลาหมิ่งหมิงนั่งหรือนอนคว่ำหน้า เค้าจะชอบโยกเยก แบบโยกซ้ายโยกขวา เราเคยเห็นแต่ว่าโยกหน้าโยกหลัง ตอนไปฉีดวัคซีนเมื่อวาน ที่รพ.จะมีม้าโยกให้เด็กเล่น เราก็อุ้มหมิ่งหมิงไปนั่งโยกเยกเล่น ม้าโยกมันจะโยกหน้าโยกหลัง เราก็โยกให้เค้าเพราะเค้าโยกยังไม่เป็น ปรากฎว่าขณะที่เราโยกหน้าหลัง เค้าก็โยกตัวไปซ้ายขวาอย่างหนุกหนาน สรุปว่าม้าโยกอันนี้ โยกได้ทั้งซ้ายขวาหน้าหลังเลยนะเนี่ย

ตอนที่ไปฉีดวัคซีน กำลังนั่งรอคิวอยู่ เราสามคน (พ่อแม่ลูก) ก็นั่งที่โซฟาตัวยาว โดยหมิ่งหมิงนั่งกลาง ตอนแรกพวกพยาบาลก็มองไม่เห็นหมิ่งหมิงหรอก พุงพี่โตบัง ซักพักหน้าหมิ่งหมิงก็โผล่พ้นพุงไปมองพยาบาล พยาบาลเห็นหมิ่งหมิงดังนั้น ก็แอบดูกันใหญ่เลย ประมาณว่าเกรงใจแต่อยากเล่นด้วย เราเห็นก็เลยบอกว่า “อยากเอาไปอุ้มเล่นมั๊ยคะ” พยาบาลถามว่า “อุ้มได้เหรอคะ” เราก็บอก”ได้ค่ะ” เค้าก็เอาไปอุ้มซะนาน จนถึงคิว ก็อุ้มเข้าไปในห้องหมอให้ พอพยาบาลเอาหมิ่งหมิงคืน ก็บอกเราว่า อุ้มนานๆ ก็เมื่อยเหมือนกันนะคะ (ก็หมิ่งหมิงตัวหนักนี่นา)

แหม! หมิ่งหมิงเนี่ยชอบสร้างภาพจังเลย ทีอยู่บ้านนะซนหยั่งกะลิง แถมชอบทำหน้าลิงด้วย แต่บางทีก็ชอบทำหน้าหมา ชอบบ๊ายบายแบบนางงาม (อันนี้อธิบายไม่ถูกค่ะ) แล้วยังทำหน้าทะเล้นใส่หมออีก (ยิ้มแล้วแลบลิ้นให้คุณหมอ เฉยเลย) ชอบกางขาแบบสุดๆ 180 องศา เวลานั่งรถเข็นแบบก้านร่ม ขาจะโผล่ ที่จริงต้องนั่งห้อยขา แต่เค้าชอบกางขาชี้ตรงไปข้างๆ เหมือนเรดาห์

หมิ่งหมิงเป็นตากุ้งยิงตั้งแต่เมื่อวันก่อน แล้วเมื่อวานฉีดวัคซีนก็เลยให้คุณหมอดูให้ คุณหมอให้ยาแก้อักเสบมา แล้วบอกว่า ถ้าเป็นเด็กโตหน่อยก็จะสะกิดออก แต่นี่ยังเล็กไป ยังอยู่นิ่งๆไม่ได้ กินยาแก้อักเสบ พอหัวมันแห้งก็จะหลุดออกมาเอง เพิ่งกินไปได้วันเดียวเอง ไม่รู้กี่วันจะหาย ยังดีนะที่เป็นไม่เยอะ เวลาง่วงนอนหมิ่งหมิงชอบขยี้ตาค่ะ มือคงสกปรก

ถามคุณหมอเรื่องอาหารเสริม คุณหมอบอกเริ่มให้เนื้อสัตว์ได้แล้ว เราบอกว่ายังไม่ได้ให้เนื้อสัตว์ จะให้พวกไข่แดงและตับ เพราะกลัวว่าเนื้อสัตว์จะบดไม่ละเอียดพอ คุณหมอก็เลยบอกว่า ให้อาหารที่หยาบหน่อยได้แล้ว ถึงยังไม่มีฟัน แต่ก็พร้อมที่จะเคี้ยวแล้ว เราก็ว่าดีเหมือนกัน ขี้เกียจบดจะแย่แล้วเรา บดจนตะแกรงบดเริ่มจะขาด กำลังจะซื้อใหม่ ก็เลยคิดว่าไม่ซื้อดีกว่า เอาตะแกรงที่บ้านนี่แหละแต่ช่องห่างขึ้นหน่อย

เดี๋ยวนี้เวลาไปธุระข้างนอก แล้วเอาหมิ่งหมิงไปด้วย ชอบมีคนมองแล้วยิ้ม บางทีก็มาเล่นด้วย กว่าจะทำธุระเสร็จ ต้องหยุดให้คนมาเล่นกะหมิ่งหมิงตลอด เหมือนมีลูกเป็นซุปเปอร์สตาร์เลย แต่เราก็ไม่ซีเรียสหรอก สนุกดี มีคนชมลูกเราน่ารัก เราก็หน้าบานไปตามระเบียบ เฮ้อ! แต่ก็นะ ไม่รู้จะเป็นคนน่ารักของหม่าม๊าไปอีกนานแค่ไหน โตขึ้นเค้าคงไม่มาอยู่ใกล้ๆเราอย่างนี้หรอก

เมื่อคืนนี้ตอนตีหนึ่ง หมิ่งหมิงหลับอยู่ดีๆ ก็ร้องไห้ขึ้นมาดังมาก สะอึกสะอื้น น้ำตาไหล แต่ตายังหลับอยู่ เราคิดว่าเป็นอะไร ก็อุ้มเดินไปมา ปลอบอยู่ซักพัก ไม่หยุดร้อง หรือหิวนม เราเอานมมาป้อน ก็ไม่หยุด ทำไงก็ไม่หยุด เลยวางลงนอน ก็เงียบ สะอื้นติดค้างอีกแป๊บเดียว หลับต่อ สงสัยจะฝันร้ายมั๊ง เรากะพี่โตงงเลย ไม่เคยเจอ

-----------------------------------------------------

ใครก็ว่าหนูน่ารัก งั้นลองดูท่านอนของหนูซะก่อน (อุ๊ย! อายเค้านะลูก)





ไม่ต้องอายหรอกค่ะหม่าม๊า งั้นอีกซักท่าละกัน





เพิ่งตื่นก็ติงต๊องหยั้งงี้แหละ





หมดกัน...ความน่ารัก เหลือหัวฟูๆ กะหน้าผากแดงๆ (นอนทับมือตัวเอง)





เจ้าเล่ห์แต่เด็กเชียว





ทะเล้นจริงๆ ลูกเรา





แน๊! หม่าม๊าว่าแล้วยังจะทำอีก





น่าน! มันต้องหย่างง๊าน





แต่ยังไงเราก็รักกันเนอะ หม่าม๊าเนอะ (อืม! เห็งล่วย)

Create Date : 04 ตุลาคม 2552 Last Update : 4 ตุลาคม 2552 10:01:55 น. Counter : 1160 Pageviews.		2 comments
Share Tweet