Group Blog All Blog
|
ตอนที่ 14 อ่านเอง ไม่มีชื่อเรื่อง เรื่องแรกสำหรับวันนี้เราทำงานอยู่ที่โต๊ะคอม ซึ่งมีลิ้นชักวางคีย์บอร์ด แล้วมันก็ต้องเลื่อนออกมาใช้ เราก็เอามือเข้าไปเลื่อน พอดีมือเราไปโดนขอบโต๊ะเข้า เราร้องว่า โอ๊ย!เจ็บ ก้องยืนอยู่ใกล้ ๆ มันฟังเป็น โอ๊ย!เห็บ มันก็ถามว่า พี่หมูมีเห็บเหรอ เราบอกว่า "วะ จะมีเห็บได้ไง คนนะ ไม่ใช่หมา" ไม่รู้ฟังยังไงของมัน ---------------------------------------------------- เวลานุชจะกินกุ้ยช่าย หรือขนมอะไรก็แล้วแต่ มันจะมาถามพี่หมูกับพี่ก้อยว่า จะกินกุ้ยช่ายหรือเปล่า เราก็จะต้องตอบมันว่า อยากกิน ทุกครั้งไป แล้วมันก็จะได้ค่ากุ้ยช่ายจากเราและก้อยไปซื้อมากิน โดยที่บางครั้งเรากะก้อยไม่ได้กินเลย เพราะใจจริงไม่อยากกิน เนี่ยคิดดูซิ ไอ้นุชมันประหยัดค่าขนมไปเยอะเลย แต่เราก็เต็มใจให้นะ มันทำตัวน่าเอ็นดู ตลกๆ ---------------------------------------------------- ปุ้ยบ้านอยู่ ต.ศรีสุข อ.สีชมพู จ.ขอนแก่น พอดีวันนี้มีคนมาสมัครงานที่ร้าน อยู่ อ.สีชมพูเหมือนปุ้ยเลย พวกเราก็เอามาคุยกันว่า เออ! อยู่บ้านเดียวกับปุ้ยเลยเน๊อะ อำเภอสีชมพู ก้อยถามว่า แล้วนุชล่ะสีอะไร นุชบอกว่า "สีดำ"  ---------------------------------------------------------- ตอนเย็นนุชอยากกินส้มตำ ว่าแล้วก็บ่นอยู่นั่นแหละ ซักพักก็ถือจานออกไปซื้อ ไม่รู้ซื้อยังไงนานมาก จนเราลืมไปแล้ว อยู่ๆ ก็ถือจานส้มตำเข้ามา กลิ่นโชยเชียว ถามนุชว่าซื้ออะไรมากิน นุชบอกว่า "ส้มตำ" เราถามว่า "ส้มตำ หรือส้นตีน" นุชบอก "ส้นตีน" เราถาม "ส้นตีนอะไร" นุชบอก "ส้นตีนตำไทย" เราบอกว่า "อ๋อ! ส้นตีนไทย" แล้วนุชก็เดินไปหลังร้านเพื่อกินส้มตำพร้อมกับถามเราว่า "พี่หมู กินมั๊ย" เราบอก "กินอะไร" นุชพูดพร้อมกับทำหน้าแหยๆ  "ส้มตำ"
|
หมูน้อยตัวโต
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
