กุ้ยหลิน เมืองสวรรค์ในหุบเขา ตอนที่ 2 วันที่ 12 พฤศจิกายน 2007 Merry Land and Resort Hotel     เริ่มต้นทริปการท่องเที่ยว ด้วยการตื่นเช้าแต่ดี 5.15 ทำไมหนะเหรอ ไม่ใช่ว่ากรูนอนไม่หลับเพราะต่างถิ่นนะ กรูจะตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้น (ติสต์ป่าว) ทริปนี้กรูกะจะมาถ่ายรูปให้กระจาย เลยลงทุนตื่น เหมือนตอนกรูอยู่บ้านจะไปทำงานเลย แต่กรำมาก ออกมา อากาศก็หนาวโคตร Sweater เอาไม่อยู่เฟ้ย กลับเข้าห้องไปเปลี่ยนเป็นเสื้อหนาวออกมา อากาศน่าจะประมาณ 12 – 13 องศาได้ หนาวโคตร ออกมาหรือ ไม่มีใครซักคน กรูก็อุตสาห์ตั้งตารอ แต่เอ๊ะ และกรูจะรู้ได้ไงฟะว่าทิศไหนคือทิศตะวันออก เมื่อวานถามไกด์ ก็ลืมถามด้วยว่าพระอาทิตย์ขึ้นทางไหน มัวแต่ถามว่าพระอาทิตย์ขึ้นกี่โมง (ไกด์ก็ดันตอบมาได้ว่าขึ้น ตี 5 ) สุดท้าย ก็กลายเป็นกรูเดินตะเวนทั่วโรงแรม หาทิศตะวันออก หงะ จะ 6 โมงเช้าแล้ว กรูยังไม่เห็นพระอาทิตย์เลย คงอดแน่เลยกรู อุตสาห์จะโรแมนติก มาดูพระอาทิตย์ขึ้นซะหน่อย สุดท้ายกรูก็เลยต้องกลับมานอนเล่นต่ออีกซักครึ่งชั่วโมง หลังจากตื่นนอนอีกรอบ อาบน้ำแต่งตัว ก็เก็บกระเป๋าเช็คเอาท์เลย โรงแรมนี้นอนคืนเดียวเอง เพราะเป็นแค่เมืองทางผ่าน ไปกินข้าวเช้าที่ห้องอาหาร อาหารเช้ามื้อนี้ ก็คล้าย ๆ American Breakfast แต่ทำไมอาหารมันจีน ๆ เหลือเกิน มีหมั่นโถว น้ำเต้าหู้ ประมาณเนี้ย แต่ก็ดีครับ อร่อยดี นาน ๆ มาเมืองจีนจะได้กินอาหารที่รสชาติถูกปาก     วันนี้เริ่มต้นเที่ยว ที่ 9 โมงเช้า ตามสูตรการไปเที่ยวกับทัวร์ส่วนมาก คือ สูตร 7 – 8 – 9 อันนี้จะไม่เหนื่อยมาก แต่เที่ยวน้อย แต่ถ้า 6 – 7 – 8 อันนี้ไปเที่ยวเยอะ แต่เหนื่อย ตื่นเช้าตรู่ แต่ส่วนมากก็ยอมหละ (ไม่ใช่ว่าจะมาเที่ยวได้บ่อย) วันนี้ไปเที่ยวที่สวนสนุกแมรี่แลนด์ เค้าบอกว่า เป็นสวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจีน กรูไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมกรูต้องมาเล่นสวนสนุกที่เมืองจีนด้วยฟะ จะเล่น กรูไปเล่นที่ดรีมเวิลด์ก็ได้ ไม่ต้องเสียค่าเครื่องบิน บินมาเล่นที่เมืองจีนหรอก แต่ฟังคุณไกด์อธิบาย ก็ยังดีครับ สวนสนุกแห่งนี้มี 2 ส่วน คือ ส่วนเครื่องเล่น และส่วนสวนตกแต่ง กรูเลยตกลงใจว่าจะเดินในส่วนสวนตกแต่งก่อนแล้วกัน ส่วนเครื่องเล่นค่อยกลับมาเล่นถ้ามีเวลาเหลือ         พอเข้าไปในสวนสนุกแห่งนี้ แล้วคิดถึงเมืองโบราณทันทีเลย เป็นสถานที่ท่องเที่ยว ที่มีพื้นที่กว้างขวางมาก          เค้าสามารถขุดคลองให้กลายเป็นทะเลสาบจำลองได้ ใหญ่โต จุดแรกที่เริ่มไปเดิน ก็เป็นสะพานลมและสายฟ้า (wind and storm bridge) เป็นสะพานที่มีหลังคา สวยอะ ได้บรรยากาศดี เสียอย่างเดียว วันนี้อากาศปิดไปหน่อย มีหมอกเยอะพอควร       เดินทางไปเรื่อย ๆ ก็ ก็จะถึงเจดีย์ (เรียกถูกป่าว) ที่เห็นมาตั้งแต่อยู่ฝั่งโน้น    พวกพี่ที่มาทัวร์ด้วยบอก เข้าไปดูซะ มีอะไรเด็ด ๆ เราก็งง อะไรหว่าเด็ด ๆ    พอเห็นภาพฝาผนัง ก็เข้าใจเลย หลักกามาลาสูตร ฉบับภาพประกอบเต็มผนังไปหมด เดินเข้าไปข้างใน ก็เหมือนมีรูปปั้นเจ้าแม่ และก็มีเด็กล้อมรอบ   น่าจะเป็นเจดีย์สำหรับมาขอลูก สำหรับคนจีนหละครับ ออกมาก็เดินผ่านสะพานแขวนไม้เพื่อขึ้นไปยังวิหารบนเขา สูงเหมือนกันนะเนี่ย เดินเริ่มเหนื่อย เหงื่อเริ่มออก   ริมทางมีร้านกาแฟด้วย ตกแต่งด้วยไม้ทั้งหลัง เห็นวิวรอบ ๆ สวยดี น่านั่ง ก็มาถึงวิหารด้านบนจนได้   ข้างในวิหารมีรูปปั้นเจ้าแม่กวนอิม สวยครับ ฉากหลังสีส้มนวล สดใสเชียว ชอบ     ที่นี่การตกแต่งทำได้สวยงามครับ กลมกลืนกันทุกอย่างเลย     ห้องน้ำ ก็ทำเป็นสไตล์จีน ๆ    ถังขยะ ก็สไตล์จีน เก๋ไปอีกแบบ   บริเวณโดยรอบ ก็มีการจัดสวน การตกแต่งสวยเชียว      แถมยังมีเลี้ยงนกยูงด้วย     ปล่อยให้เดินอยู่ตามธรรมชาติเลย เห็นมีปลูกดอกไม้อยู่ มีผีเสื้อบินเยอะแยะ อดใจไม่ไหว สอยมาด้วย macro ซักหน่อย สะจายเจง             เดินมาแค่นี้ก็เกือบ 11 โมงแล้ว ทำเวลาได้ไม่ดีเลย เหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียว เลยรีบเดินกลับเพื่อกลับไปเล่นเครื่องเล่นบ้าง เดี๋ยวโดนประณาม ว่ามาสวนสนุกเจือกไม่ได้เล่นเครื่องเล่นไรเลย     กลับมารอคิวเล่นเครื่องที่คล้าย ๆ เฮอริเคน บ้านเรา     ทำใจกล้า กรูเอาฟะ เล่นก็เล่น (อยู่เมืองไทยไม่กล้าเล่น สงสัยเห่อของนอก เลยอยากเล่น) เสียวโคตร หมุนตัว 2 รอบ ทำมุม 360 องศา สะจาาาาายยยยยย จบรอบแรกไม่พอ ขอเบิ้ล 2 เลยแล้วกัน ลงมาขาสั่นเล็กน้อย ให้พอรู้ว่าเสียว อิอิ   ดูเวลา กรูเหลือเวลาอีกแค่ครึ่งชั่วโมง คราวนี้ยิ่งกว่าชีพจรลงเท้าอีก ทำตัวเป็นมือปืนมาก เดินไป ยิงรูปไป แบบมานั่งละเมียดถ่ายสวย ๆ ไม่ได้แล้ว     เดินดูไปทั่ว ๆ สวนสนุกเค้า ก็บอกได้คำเดียวว่า สวนสนุกบ้านเราเจ๋งกว่าเยอะ ถึงแม้พื้นที่ของเราจะน้อยกว่า แต่เครื่องเล่น ดูน่าสนุกกว่าเยอะ ของเขามีดี ตรงส่วนที่มีพื้นที่เยอะ และตรงสวนตกแต่งเนี่ยหละครับ ที่ทำให้มันมีอะไรมากกว่าถ้าไม่ชอบเครื่องเล่น สุดท้ายกรูก็ทำเวลาได้พอดี (เจง ๆ ที่ว่าพอดี คือ ออกจากสวนสนุกตรงเวลา) แต่พอมาถึงที่ทานข้าว เค้าก็ล่วงหน้ากันไปแล้วประมาณ 1/3 อาหารมื้อนี้ ก็ไม่แตกต่าง ยิ่งเจอแกงจืด(สนิท) ใส่ข้าวโพด 1 ฝัก ไม่อยากกินเลย แต่ก็ต้องฝืนกิน (ใช้คำเหมือนดูดี) เพราะเดี๋ยวไม่มีแรงเที่ยวต่อ จะแย่ ทานเสร็จ เราก็เดินทางออกจากโรงแรมเพื่อไปเที่ยวต่อ   ไว้มาต่อไปเที่ยวช่วงบ่ายนะ   Create Date : 09 ธันวาคม 2550     2 comment Last Update : 9 ธันวาคม 2550 18:31:08 น.     Counter : 2047 Pageviews.   Share Tweet

กุ้ยหลิน เมืองสวรรค์ในหุบเขา ตอนที่ 1 ตุลาคม 20007  ณ.ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิตย์ งานท่องเที่ยวไทย   กุ้ยหลิน ชื่อเมืองโด่งดังในเมืองไทย กับคำเรียกเขื่อนเชี่ยวหลานว่าเป็นกุ้ยหลินเมืองไทย เมืองกุ้ยหลิน เมืองที่พยายามชวนเพื่อน ๆ ทั้งหลายแหล่ให้ไปเที่ยว ไปเหอะแก ทัวร์ราคาถูกมากนะเนี่ย 14900 บาท ทัวร์ 6 วัน 5 คืน พักโรงแรม 5 ดาว (จริง ๆ เน้นที่ ทัวร์ราคาถูกมาอันดับแรก) แต่สิ่งที่เพื่อน ๆ ตอบกลับคือ แกจะไปดูอะไรกับเมืองจีน ไปดูธรรมชาติหรือ ไม่ดีกว่า สุดท้ายกรูก็ต้องไปกับพี่เมย์ สอง ต่อ สอง อีกแล้วหรือเนี่ย ใครเห็นก็หาว่าไปเดทกันอีกแล้ว แต่เอาเหอะ กรูว่ากรูจะไป ไม่สนใจหรอก ไม่มีใครไป กรูไปคนเดียวก็ได้ฟะ สิ่งที่คิดในใจ กรูจะโดนหลอกหรือเปล่าฟะ ทำไมทัวร์มันถูกอย่างนี้ โรงแรมมันจะ 5 ดาวจริงหรือเปล่า (แอบเข้าเวปไปเปิดดู ก็จริงนี่หว่า 5 ดาว) ลองไปหาข้อมูล review ในเวปเกี่ยวกับเมืองกุ้ยหลิน ดู ๆ ไปเมืองก็ธรรมดา นี่หว่า เอาเหอะ ไปเหอะ คิดมาก ยังไงก็หาทริปไปเที่ยวให้ได้ดีกว่า สุดท้ายก็ตกลงใจหลวมตัวไปในที่สุด   11 พฤศจิกายน 2007   ณ.สนามบินสุวรรณภูมิ (สนามบินแห่งความภาคภูมิใจของคนไทยทั้งประเทศ) ทัวร์เค้านัด 14.30 กรูก็มาก่อนเวลาพอเป็นพิธี ซัก 10 นาที ไม่ให้คนอื่นเค้าด่าว่าสายตั้งแต่ต้นทัวร์ พอมาถึง เจอคนที่จะไปทริปเดียวกันมหาศาล ถามไปถามมา ก็ทราบว่ามี 2 บริษัทมาจอยทัวร์กัน แต่บริษัทที่ไปด้วย มีคนร่วมทริปทั้งหมด 30 คน อีกทัวร์นึงมีคนประมาณ 50 คน อืม อย่างนี้กรูคงไม่โดนหลอกคนเดียวแล้ว อิอิ ก็จัดการโหลดกระเป๋าเรียบร้อย   สนามบินแห่งนี้ว่าไปแล้วก็ใหญโต หรูหรากว่าสนามบินดอนเมืองเยอะเลย ดอนเมือง มืด ๆ ทึม ๆ ที่นี่ยังสว่างกว่า ขนาดก็ใหญ่โต ดีกว่าสนามบินเมืองนอกหลาย ๆแห่งหละ ให้เวลาปรับปรุงอีกซักหน่อยก็สุดยอดหละ            ก็เตรียมขึ้นเครื่องบิน คราวนี้เดินทางด้วยเครื่องบิน Airbus A320 เที่ยวบิน PG821 สายการบิน Bangkok Airway ออกเดินทางเวลา 16.30 น. ใช้เวลาเดินทาง 2 ชั่วโมง ถึงปลายทางที่เมืองกุ้ยหลิน เวลา 19.55น. เวลาท้องถิ่น (เร็วกว่าเมืองไทย 1 ชั่วโมง)      เครื่องรุ่นนี้ก็ดูใหม่ และก็สะอาดสะอ้าน มีอาหารเสริฟ์ด้วย ขนาดบินแค่ 2 ชั่วโมง ตอนแรกกะจะไม่กินแล้ว เพราะเดี๋ยวลงเครื่องไปก็ต้องไปกินข้าวอีก แต่เอาฟะ กรูกินหน่อยก็ได้ เดี๋ยวเสียน้ำใจอุตส่าห์แจก (จริงๆ ก็งกหนะหละ) ขอบอกว่าขนมเค้ก (ในถ้วยด้านซ้ายมือ) อร่อยมาก        การเดินทาง ก็เดินทางโดยสวัสดิภาพ (ต้องใช่ดิ ไม่งั้นคงไม่ได้มานั่งพิมพ์ตรงนี้หรอก) รูปนี้ตรงอยู่ที่ ตม.ของเมืองกุ้ยหลิน เค้าไม่ให้ถ่ายรูป กรูไม่รู้หรอก กรูก็ถ่ายไปเรื่อย ๆ เห็นคนอื่นโดน ตม. เตือนเลยหยุดถ่าย      กว่าจะผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมือง ก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่ม 45 แล้ว เพราะพอดีทริปนี้เค้าทำวีซ่าเป็นกรุ๊ปทัวร์ มากี่คน ก็ให้เข้าพร้อมกันให้หมด มันเลยช้าหน่อย พอออกมานอกสนามบิน ก็เจอกับอากาศหนาวเลยเฟ้ย ดีใจ หนาวกำลังได้ใจเลย อากาศน่าจะซักประมาณ 14 – 15 องศาได้ รอบ ๆ สนามบินมืดสนิท (ตัวสนามบินออกมานอกตัวเมืองไกลพอสมควร) แต่ก็ยังมีสีสัน เพราะมีประดับไฟพอเป็นพิธีให้ตื่นตาเล่น         ไกด์ก็ให้เอากระเป๋าเก็บขึ้นรถ ไกด์คนจีนก็แนะนำตัว ชื่อ คุณเหลียง โดยมีชื่อภาษาไทยว่า ชัชวาลย์ (แต่ไม่มีใครเรียกชื่อนี้) เป็นไกด์ที่พูดภาษาไทยได้ชัดเจนประมาณ 85% คุณเหลียงก็แจ้งโปรแกรมทัวร์ว่า เดี๋ยวเราจะต้องเดินทางอีกประมาณ 1 ชั่วโมง เพื่อไปที่อำเภอ ซิงอาน พักที่โรงแรม Merryland Resort Hotel กว่าจะไปถึงโรงแรม ก็เกือบ 4 ทุ่มแล้ว มาถึง ไกด์ก็แจ้งว่า ได้เวลารับประทานอาหารแล้ว เหอะ ๆ อาหารมื้อแรกที่เมืองจีน ตอน 4 ทุ่ม มีแต่คนบอกว่า ดีนะ ที่กินอาหารบนเครื่องบินมา ไม่งั้นได้หิวตายแน่เลย อาหารเมืองจีน รสชาด ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย อาหารจืด มัน เลี่ยน ๆ บนโต๊ะมีเบียร์ 2 ขวด น้ำอัดลม 1 ขวด ไม่มีน้ำแข็งต้องขอถึงจัดให้ แต่ด้วยความหิวโซของแต่ละคน สุดท้ายก็กินซะเรียบ กว่าจะได้เข้าห้องก็เกือบ 5 ทุ่มครึ่ง แต่กว่ากรูจะนอนจริง ก็เกือบ เที่ยงคืนครึ่ง เพราะมัวแต่ถ่ายรูป และก็รอพี่อีกคนอาบน้ำออกมา เฮ้อออออออ วันแรกก็เริ่มจะเหนื่อยซะแล้ว   Create Date : 23 พฤศจิกายน 2550     2 comment Last Update : 23 พฤศจิกายน 2550 21:00:24 น.     Counter : 879 Pageviews.   Share Tweet

เมืองโบราณ กับ ความทรงจำ ที่หายไป 15 ปี ย้อนกลับไป สมัยเรียน ป.4 (เน้นนะ ว่า ป.4) กับการทัศนศึกษาครั้งแรก ยังจำความได้ เลือน ๆ ราง ๆ (ก็แน่หละ 10 กว่าปีแล้ว)......     วันนี้ ในที่สุด ก็ได้กลับไปเที่ยว ที่จุดเดิมอีกครั้ง ไปรำลึกความหลัง (ที่มีเหลืออยู่น้อยเหลือเกิน)     จริงๆ สาเหตุที่ไปเที่ยวเพราะต้องการไปเคาะสนิมกล้องซะหน่อย หลังจากร้างรากับการถ่ายรูปมานานกว่าครึ่งปี เห็นเค้าไปถ่ายรูปกันเยอะที่นี่ เมื่อคืนคิดได้ว่าวันนี้หยุด ก็เอาฟะ ไปมันวันนี้เลยแล้วกัน   ก็เปิด net หาข้อมูลทันที สุดท้ายก็รู้ว่าไปง่ายนิดเดียว เพราะอยู่ใกล้บ้าน ก็ออกมา ต่อ 2 แถวสาย 36 ตรงสามแยกไฟฟ้าเทพารักษ์ แล้วก็นั่งไปประมาณ 15 นาทีก็ถึงแล้ว ค่าโดยสารก็แสนถูก 7 บาทเอง (2 แถวไม่เห็นโวยวายต้องขึ้นค่ารถเหมือนรถเมล์เลย ทำไมหว่า)   ไปถึงก็เกือบเลยหละ เพราะไม่ได้สนใจดูข้างทางเลย มัวแต่อ่านหนังสือ ดีที่พี่สองแถวใจดี เค้าจอดให้ (จริง ๆ บอกเค้าไว้แล้วหละ ว่าถึงแล้วให้บอกด้วย) ไปถึงก็ 9 โมงครึ่ง ก็เดินเข้าไปซื้อบัตร 100 บาท ตอนแรกกะว่าจะนั่งรถราง (เพราะขี่จักรยานไม่ค่อยแข็ง) แต่เค้าบอกว่าต้องเป็นจอยกรุ๊ป จะประเภทเดินไป ถ่ายไป เห็นรถคันไหนมาก็ขึ้นไม่ได้ สุดท้ายก็เลยเอาจักรยานก็ได้ฟะ ถ้าปั่นแล้วไปชนรถยนต์จะทำไงเนี่ย แต่ม่ายเป็นราย กรูมีประกัน เหอ ๆ (ประกันชีวิตตัวเอง) เช่ามาขี่วันละ 50 บาท ขาดตัว มีให้เลือกหลายรุ่น หลายแบบ ประเภทมีตระกร้าช้อปปิ้งไปจ่ายตลาดก็มี สุดยอดดดด   เข้าไปแล้ว ก็เริ่มดูรายละเอียดของสถานที่คร่าว ๆ เห็นแล้วก็หนาวแล้ว เนื้อที่กว่า 800 ไร่ ถ้ากรูไม่ขี่รถ กรูจะเดินดูทั่วไหมฟะ   เข้าไปโซนแรกจะเป็นของภาคใต้ ในเมืองโบราณมีการจัดเรียงของพี้นที่เหมือนกับรูปทรงของประเทศไทย มีภาคใต้ ภาคกลาง ภาคอีสาน และก็ภาคเหนือ มีสิ่งก่อสร้างกว่า 116 อย่าง โซนแรกที่ชอบที่สุด ก็คงเป็นตลาดโบราณมั้ง เพราะอยู่ใกล้ ๆ ทางเข้าเลย มีของขายหลายอย่าง แต่เนื่องจากยังเช้าอยู่ กรูก็เลยผ่านไปก่อน เพราะคิดว่ายังไงเดี๋ยวขากลับก็ต้องกลับมา   ก็ออกมา ขี่จักรยานไป ถ่ายรูปไป ที่นี่มีจุดท่องเที่ยวให้ถ่ายรูปเยอะมาก ประเภทเกิดมาเพื่อเป็นนางแบบ ถ้ามาเดินที่นี่คงเข็ด ไม่อยากเป็นแน่นอน เพราะต้องโพสต์กันจนเมื่อย   จุดแรกที่เอารูปมาอวด ก็คงเป็น เทวรูปปัลลาวะ ที่พังงา      จุดที่ 2 เป็นขี้ผึ้งจำลองปราสาทสัจธรรม     จุดที่ 3 เป็นพระพุทธรูปทวาราวดี     จุดที่ 4 เป็นพระที่นั่งจักรีมหาปราสาท     จุดที่ 5 เป็นพระที่นั่ง พระศรีสรรเพชญ ที่อยุธยา       ลวดลายภายในพระที่นั่งศรีสรรเพชญ     จุดที่ 6 เป็นด้านนอกของปราสาทหินพนมรุ้ง บุรีรัมย์         จุดที่ 7 เป็นวิหารทวาราวดี       จุดที่ 8 เป็นพระประธานในวัดภูมินทร์ จังหวัดน่าน       จุดที่ 9 เป็นรูปปั้นในสวนเทวโลก     จุดที่ 10 เป็นวิหารหลวงวัดมหาธาตุ จังหวัดสุโขทัย        จุดที่ 11 เป็นไม้แกะสลักพุทธประวัติ ในหอคำ จังหวัดลำปาง     จุดที่ 12 เป็นศาลาพระอรหันต์             จุดที่ 13 เป็นพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรแสดงปาฏิหารย์     จุดที่ 14 เป็นศาลาในเขาพระเมรุ     กว่าจะเที่ยวได้ครบ ใช้เวลาปั่นจักรยานน่องโตไปเกือบ 6 ชม. เอาผิวไปตากแดดกลายเป็นสีแทน (จนเกือบดำ เพราะลืมทากันแดดเสียนี่) ยอมรับเลยว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ดีมาก เคยไปเมืองจำลองพัทยา ไปแล้วก็แค่นั้นหละ ไปครั้งเดียวพอ แต่ที่นี่ ถ้าให้มาอีกครั้ง ก็ยังจะมาอีก สวยงาม ร่มรื่นมากเลย   เอารูปเจ้ากวางตัวน้อยมาฝาก ที่นี่เค้าปล่อยเลี้ยงกวางแบบ Outdoor เลย เลยได้ถ่ายภาพแบบใกล้ชิด ไม่ค่อยตื่นคนเท่าไหร่       ยังไง ก็คงได้กลับมาที่นี่อีกครั้งแน่ ๆ เพราะคราวนี้ถึงแม้จะเที่ยวครบ แต่ก็ประเภทแตะ ๆ ทัวร์จริง ๆ คราวหน้ามามีเวลา จะมาเจาะเป็นจุด ๆ เลย ฝากไว้ก่อนนะ เมืองโบราณ         Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550     0 comment Last Update : 4 พฤศจิกายน 2550 22:19:03 น.     Counter : 1092 Pageviews.   Share Tweet

ปักกิ่ง วันแรกของการเดินทางออกนอกราชอาณาจักรไทย ภาค 5 จบแล้วครับ วันแรก วันที่ 24 กันยายน 2006 เวลา 13.30 น.   หลังจากการเดินมาราธอนแล้ว ในที่สุด ก็มาถึงเวลาที่รอคอยแล้ว กินข้าว หิวมากเลย เพราะใช้พลังงานไปเยอะสุด ๆ   ทัวร์ก็พาไปที่ร้านอาหาร ใกล้ ๆ ก็อาหารบนเหลาเช่นเคย มาเมืองจีนเนี่ย ถ้ามากับทัวร์ แล้วไม่ได้มากินอาหารภัตรคาร คงไม่ใช่เมืองจีน แต่ข้อเสีย ก็คือ อาหารมันแทบไม่แตกต่างกันเลย อาหารบนโต๊ะจีน จะมีอยู่ประมาณ 8 อย่าง โดย 8 อย่าง จะต้องประกอบไปด้วย ปลา 1 ชนิด (เป็นปลาจีนมั้ง ไม่แน่ใจ ปลาจะมีก้างเยอะมากเป็นก้างแบบตัว Y) ผัดผักน้ำมันหอยมั้ง (ผักกาดของจีน เขียวมาก) เบียร์จีน 2 ขวด น้ำอัดลม 1 ขวด น้ำชา 1 กา ที่เหลือ ก็อาจต่างกันเล็กน้อย แต่ไม่ต่างกันมาก ซ้ำ ๆ กัน ไม่ค่อยมีเนื้อสัตว์เท่าไหร่ ถึงมีก็ไม่ค่อยอร่อย รสชาติ ก็จืด ๆ เลี่ยน ๆ ดังนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดของทัวร์ คือ เครื่องปรุง หัวหน้าไกด์ทัวร์คนไทย อย่างน้อย ต้องเตรียมไปให้พร้อม มีครบครัน พริกเอย น้ำปลาเอย น้ำพริกเอย สุดท้าย อาหารที่อร่อยที่สุดบนเหลาจีน ก็หนีไม่พ้นน้ำพริก กับอีกอย่างคือ.......... ..  ไข่เจียว ..... (ลงความเห็นกันในกรุ๊ปแล้วว่าอันนี้หละ  ถ้ามื้อไหนมีไข่เจียว ก็จะยิ่งเจริญอาหาร)   หลังจากพักเพิ่มพลังแล้ว ไกด์จีน คุณบุญช่วย ก็ประกาศ มีปรับเปลี่ยนโปรแกรม เพราะตามเดิม จะต้องไปดูเจ้าหมีแพนด้า แต่คราวนี้ จะพาไปเทียนถานแทน ด้วยเหตุผลใด ก็ไม่ทราบ (จะมาทราบตอนหลัง)   แต่เอาเหอะ จะพาไปไหน กรูก็จะไปด้วยหละ เพราะไงก็มากับเค้าแล้วหนิ ไม่ไปด้วยไม่ได้   ก็ในที่สุด ก็ได้มาเที่ยวในสถานที่ สำคัญอีกแห่งของเมืองปักกิ่ง   หอบูชาฟ้าเทียนถาน   เป็นหอที่มีความสำคัญ เพราะฮ่องเต้จะต้องเสด็จมาที่นี้ ปีละ 2 ครั้ง เพื่อทำการบวงสรวงเทพเจ้า ครั้งแรกเพื่อขอความอุดมสมบูรณ์ ครั้งหลัง เพื่อขอบคุณเทพเจ้า   สถานที่นี้ อยู่ออกมาทางนอกเมือง บริเวณรอบ ๆ ก็ทำเป็นสวนสาธารณะไปด้วย เวลาเดินรอบ ๆ ก็จะเห็นคนจีนเต็มไปหมด (ปรกติก็เจอเยอะอยู่แล้ว) ก็จะมีกิจกรรมเต็มไปหมด แต่ที่เห็นเยอะที่สุด ก็คือการเล่นไพ่ ที่เมืองจีน การเล่นไพ่ไม่ถึอว่าผิดกฏหมาย เล่นแล้ว ต้องมีเดิมพันเล็กน้อย เพื่อให้เกิดอรรถรสของการเล่น ไม่งั้นเล่นไปไม่ค่อยสนุกเท่าที่ควร (ข้ออ้างของไกด์จีน) เดินผ่านทางประมาณ 1 กม. เข้าไป เจอวงไพ่ที่คนจีนนั่งเล่น เกือบ 20 วง เต็มไปหมด   มาถึงแล้วหอบูชาฟ้าเทียนถาน ที่นี่แบ่งออกเป็น 3 ส่วน โดยส่วนที่คนจะเคยเห็นเยอะที่สุด คือ ส่วนแรก เป็นหอทรงกลมขนาดใหญ่มาก เรียกว่า ตำหนัก ฉีเหนียนเตี้ยน         ตำหนักนี้สร้างขึ้น โดยไม่ใช้ ขื่อคาน หรือตะปูเลย อาศัยเสาขนาดใหญ่ จำนวน 28 ต้น เพื่อรับน้ำหนักของหลังคาแทน           อันนี้ไม่รู้เขียนว่าอะไร แต่คงเป็นชื่อตำหนัก ฉีเหนียนเตี้ยน           ก็กระเถิบเข้ามาใกล้ ๆ มาดูในความสวยงาม และที่สำคัญ คือ ความใหญ่โตของสถานที่ ที่เห็นว่าสีสันสดใส เพราะตำหนักนี้ เพื่งจะบูรณะไปเมื่อปีที่แล้ว (ที่ทราบ เพราะพี่ที่ทำงานมาปีที่แล้ว ไม่ได้ดูในตำหนักนี้) ไกด์บอกว่า วันนี้คนยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ขนาดคนไม่เยอะนะเนี่ย ยังหามุมปลอดคนยากเหลือเกิน           คราวนี้ก็มาดูภายในกันบ้าง ที่ว่าไม่ใช้ตะปู และคาน เห็นเสาใหญ่โตจริง ๆ ก็ไว้รับน้ำหนักของหลังคา อันนี้ ห้ามเข้า อยู่ได้แต่ด้านนอกเท่านั้น ก็ต้องฝ่าฝูงจีนมุงตามเคย   ตำหนักนี้ จะมีความสำคัญมาก เพราะเป็นที่ฮ่องเต้ มาทำพิธี เพื่อบวงสรวงขอความอุดมสมบูรณ์ ซึ่งเมื่อทำพิธีเสร็จแล้ว จะมีการนำป้ายบวงสรวงไปเก็บไว้ในตำหนักแห่งที่ 2 ซี่งมีชื่อว่าตำหนัก หวงฉงอวี่ ตำหนักนี้ไม่ได้เข้าไปชม และก็ถ่ายรูป เพราะปิดซ่อม (อันนี้คงปิดซ่อม ปีละแห่ง เพื่อรองรับงานโอลิมปิกเกมส์แน่นอน ใครที่ไปเที่ยวช่วง 3 ปีนี้ ก็คงชมได้ไม่ครบ)   ตำหนักนี้ ก็มีรูปทรงคล้าย ๆ กับตำหนักแรก แต่ที่สำคัญ คือ รอบ ๆ ตำหนัก จะมีกำแพงกลมล้อมรอบอยู่ ซึ่งตรงนี้ ถ้าเราพูดในด้านนึง เสียงก็จะวิ่งไปรอบ ๆ ทำให้คนที่อยู่อีกด้านได้ยินด้วย (พี่เค้าเคยไปบอกมา อย่าลืมไปลองนะ แต่กรูก็อดลองจนได้)   ก็ความสำคัญ ก็เป็นที่เก็บป้ายบูชาเทพเจ้า           อันนี้ เป็นต้นสน ที่ไกด์บอกว่าสำคัญนะ เพราะต้นนี้ จะเป็นต้นที่มีลักษณะเหมือนกับมังกรเก้าตัวพันกัน ซึ่งใครที่ถ่ายรูปกับต้นนี้ ก็จะมีอายุยืน           อันนี้ก็มาถึงส่วนที่ 3 อันนี้ถ่ายย้อนกลับไปตำหนักที่ 2 ก็จะเห็นว่าคล้าย ๆ กับตำหนักแรก แต่ยังซ่อมไม่เสร็จ   ในส่วนที่ 3 นี้ จะเรียกว่า  แท่นบวงสรวง หวนชิวถาน แท่นนี้ ลักษณะ ก็เป็นวงกลม คล้าย ๆ กับฐานรองตำหนักแรก โดยประกอบไปด้วย ฐานวงกลม 3 ชั้น แต่ละชั้นจะห่างกัน 9 ขั้น (รายละเอียดตัวเลขจำไม่ค่อยได้แล้ว เพราะนานและ แต่ก็ประมาณว่า อาศัยสร้างเป็นจำนวนเท่าของตัวเลข เพื่อเอาเคล็ด) ถึงชั้นบนของชั้นที่ 3 จะมีชั้นที่ 4 ซึ่งเป็นเหมือนแท่นหินเล็ก ๆ คนไปยืนได้เพียงคนเดียว เป็นจุดสูงสุด ซึ่งเอาไว้ให้ฮ่องเต้ยืน เพื่อเอาไว้ติดต่อกับเทพเจ้า แท่นบูชานี้ จะเอาไว้ทำหน้าที่ขอบคุณเทพเจ้า ที่ให้ความอุดมสมบูรณ์ หลังจากการมาขอครั้งแรกแล้ว เวลาทำพิธี ก็จะเอาป้ายบูชาจากตำหนักที่ 2 มาทำการขอบคุณที่ตรงนี้ แล้วก็เอาป้ายไปเก็บที่ตำหนักที่ 2 เช่นเดิม   สรุป   ตำหนักแรก เอาไว้บูชาขอความสมบูรณ์ ตำหนักสอง เอาไว้เก็บป้ายบูชาเทพเจ้า แท่นที่สาม เอาไว้บูชาขอบคุณเทพเจ้า   ฟังไกด์อธิบายงงมาก เพราะใช้คำที่มันมีความหมายเหมือนกัน เดินไปเดินมา บูชาเหมือนกันมันต่างกันตรงไหนฟะ ต้องมานั่งทำความเข้าใจ ถึงจะรู้เรื่อง   อีกหน่อยนึง สถานที่ตรงนี้ จะเป็นแนว slope โดยตำหนักแรกจะอยู่สูงสุด แล้วมีทางเดินต่อไปจนถึงแท่นที่ 3 แต่ระดับมันจะไล่ลงมาเรื่อย ๆ เพื่อแสดงถึงการติดต่อกับเทพเจ้า จะต้องอยู่สูงสุด   ประตูทางเข้า ต้องมี 3 ช่อง ช่องกลางสำหรับฮ่องเต้ ด้านข้างสำหรับขุนนาง ทางเดินตรงกลางก็ของฮ่องเต้ (แต่ฮ่องเต้ ไม่เดินนะ ต้องนั่งเกี้ยวหาม)   ที่สำคัญ ทั้ง 3 แห่งจะอยู่แนวเดียวกันเป็นเส้นตรง ก็เป็นเกร็ดเกี่ยวกับทางสถาปัตยกรรมของจีน           อันนี้เป็นกระถาง ที่อยู่ในแท่นที่ 3 ในอดีต เอาไว้จุดไฟ โดยใส่พวกไม้สนเอาไว้ เวลาเผาไฟ สนจะมีน้ำมันออกมา ทำให้เผาไหม้เยอะขึ้น และเกิดเสียงดังเพี๊ยะ ๆ ซึ่งไกด์บอกว่ามันเหมือนกับ เป็นเสียงเครื่องดนตรี เพื่อประกอบการบวงสรวงเทพเจ้า           ที่นี้ก็เดินเที่ยวแบบสบาย ๆ เพราะมีเวลาเยอะ ก็มาถึงตอนท้าย ก็มีการจัดสวน รับงานวันชาติจีน ก็เป็นมาสคอตของาน สวยดี คนถ่ายรูปกันตรึมเลยตรงนี้           กำลังจะออก พี่หนึ่ง ก็ไปเห็นเด็กน้อย ด้วยทรงผมที่โดนใจ ทำให้เธอห้ามใจไม่ไหว ต้องเข้าไปถ่ายรูปเจ้าตัวน้อยซะหน่อย เจ้าตัวน้อย ก็ทำท่าเหนียมอายซักนิดนึง พอเป็นพิธี แต่สุดท้ายก็ยอมให้ถ่าย   รูปนี้หลอนนะครับ เพราะเด็กมี 3 มือ บรี๋อ ๆๆๆๆ ........ 0..0 ... จริงๆ ก็มือ แม่เด็กหนะหละ แต่ไปซ่อนยังไงไม่รู้ ดันบังมิดเลย      ก็หลังจากนี้ ทางไกด์ก็พาไปดูกายกรรมปักกิ่ง ไปถึงประมาณ 4 โมงครี่ง ยังไม่เริ่มการแสดง ต้องนั่งรอนานมาก ก็นั่ง ๆ ไป ก็หลับครับ เพราะเหนื่อยโคตรวันนี้ ตื่นมาอีกที ก็กำลังจะเริ่ม (ดีนะ ไม่หลับไปจนจบค่อยตื่น กรู) กายกรรมปักกิ่ง โชว์คราวนี้ จะเน้นพวกยิมนาสติก ก็จะแสดงความแข็งแรงเป็นส่วนมาก ประเภท อาศัย Balance ของการลงน้ำหนัก ก็ดูเพลินดี ไม่ค่อยมีพวกโชว์ ควงจาน ควงขวด อย่างที่เคยเห็น มีโชว์สุดท้าย ที่เป็นโชว์เปลี่ยนหน้ากาก ก็แปลกดี ไว้วันหลังต้องไปหาดูใหม่ ตื่นตาตื่นใจดี ดู ๆ ไป ก็ลุ้นเสียวเหมือนกัน มันจะพลาดหรือเปล่าฟะ น่ากลัวอะ บางครั้งเอาผ้ามัดไว้ที่คอ แล้วก็เหวี่ยงอีกคนให้ลอย ถ้ามันพันคอแล้วเกิดหายใจไม่ออกตรงนั้นทำไงวะเนี่ย เฮ้อ เห็นแล้วต้องยอมรับเลยว่าคงมีแต่คนจีนหละ ที่จะทำแบบนี้ได้ เพราะต้องมีการเทรนกันตั้งแต่เด็ก ต้องฝึกกันตลอด   พอจบการแสดง ก็ได้เวลาอาหารอีกแล้ว ก็อาหารภัตรคารคราวนี้ แต่เมนูก็อย่างที่ว่าไป ไม่ต้องเห็นก็เดาได้ว่ามีไรบ้าง แต่ถึงไง กรูก็กินจนเกือบหมดโต๊ะทุกที   ก็กลับเข้าที่พักแล้ว อันนี้เป็นที่พักอยู่นอกเมืองไปหน่อย อยู่แถววงแหวนที่ 2 ต่อ กับ 3 เป็นโรงแรมของมหาวิทยาลัย เอาไว้ให้พวกข้าราชการที่มาเรียนต่อหรือประชุมมาพัก ดูราคาแล้ว เอาเรื่องเหมือนกัน คืนละ 2400 บาท   วันแรกจบลงด้วยเวลาเกือบ 5 ทุ่ม ต้องพักเก็บแรงไว้เยอะ ๆ ยังเหลือเวลาอีกหลายวัน อีกหลายที่ ไม่รู้เค้าจะพากรูไปตรากตรำที่ไหนอีก วันแรก ก็พาเดินจนน่องโป่งหมดแล้ว (T-T) แต่เอาฟะ มาแล้วต้องเที่ยวให้คุ้มโว้ย เสียดายกะตังค์ มาแล้วไม่ไปไหน มานอนเล่นไม่ได้ ไว้เจอกัน ปักกิ่งวันที่ 2 สู้ ๆ ...... ..... ... .       Create Date : 11 ธันวาคม 2549     4 comment Last Update : 11 ธันวาคม 2549 16:16:47 น.     Counter : 527 Pageviews.   Share Tweet

ปักกิ่ง วันแรกของการเดินทางออกนอกราชอาณาจักรไทย ภาค 4 วันที่ 24 กันยายน 2006 เวลา 12.30 น.     หลังจากผ่านชีวิตเปื้อนฝุ่น เดินขาลากเกือบเดี้ยง กว่าจะออกจากพระราชวังต้องห้ามได้     หิวข้าวแล้วโว้ย สิ่งที่เสียงในกระเพาะเรียกร้อง เพราะมันเที่ยงกว่า ๆ แล้วนะ (ทำตัวเป็นคุณหนูกินข้าวตรงเวลา) แต่ยังครับ ยังเที่ยวไม่พอ ไม่งั้นมาเสียเที่ยว   ไกด์จีน คุณบุญช่วย ก็บอกต่อเลย ว่าเรากำลังจะมาถึงสถานที่ ที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกอีกแห่งหนึ่ง   จตุรัสเทียนอันเหมิน ซึ่งอยู่ด้านหน้าพลับพลาเทียนอันเหมิน เพียงแค่เดินข้ามถนน เท่านั้น (จิง ๆ เค้าไม่ให้เดินข้ามถนน นะ เค้ามีอุโมงค์สร้างลอดใต้ถนน ให้เดินตรงนี้ ม่ายงั้นโดนจับ)   จตุรัสนี้มีขนาดใหญ่มาก ใหญ่แค่ไหนหรือ ????   ก็ไกด์บอก ไม่เท่าไหร่หรอก แต่ให้คนมาเดินเพื่อสวนสนามวันชาติจีนได้ 1 ล้านคน แค่นั้นเอง กว้าง โคตร ๆ   จตุรัสตรงนี้ เลยกลายเป็นเหมือนศูนย์กลางของกรุงปักกิ่งไปเลย   ด้านซ้ายมือของจตุรัส จะเป็นพิพิทธภัณฑ์ ที่นี้ไม่ค่อยมีข้อมูล ผ่านค้าบ     ส่วนขวามือ จะเป็นศาลาประชาคม เป็นที่ประชุมประจำปีของพรรคคอมมิวนิสต์จีน จัดคนเข้าประชุมได้ประมาณ 10,000 คน (ห้องประชุมใหญ่) ยังมีห้องประชุมอื่น ๆ อีกมหาศาล   ทั้ง 2 สถานที่นี้ใช้เวลาสร้างไม่ถึง 1 ปี แสดงถึงความพร้อมเพรียงของคนจีน   (การเทียบทิศทาง ให้หันหลังให้กับพระราชวังต้องห้ามนะ ม่ายงั้นหลงทิศกันมั่วซั่ว)   อากาศไม่เป็นใจเลยจริง ๆ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ฟ้าหมอกครึ้มเชียว เที่ยงวันนะเนี่ย   แต่ก็ยังดีอะ ช่วงที่ไป ก็ใกล้วันชาติจีน 1 ตุลาคม เค้าก็เตรียมประดับตกแต่งสถานที่กันสุดชีวิต ก็เลยได้ถ่ายรูป ที่ใคร ๆ ก็ไม่ค่อยมีกัน   ไกด์จีนให้เวลา ครึ่ง ชม. เดินเที่ยวบริเวณนี้ กลุ่มเราได้ฟัง ก็คิดในใจ กรูจะเดินไหวไหมเนี่ย ขาจะลากแล้วเฟ้ย แต่พอไกด์บอกเริ่มแค่นั้นล่ะ องค์ลงเลย เดินไปหาจุดถ่ายรูปทันที (อันนี้เป็นความสามารถพิเศษส่วนตัว ห้ามลอกเลียนแบบ)   ก็อันนี้ อยู่ห่างจากพระราชวังต้องห้ามประมาณ 500 เมตรได้ ดูสภาพอากาศดิ โหดร้ายชะมัด (T-T) กับคนถ่ายรูป       ก็เดินไปทางซ้ายมือ ก็มีซุ้มที่เค้าทำรับกับงานโอลิมปิก 2008 มีตัวมาสคอร์ต 5 ตัว สวยดีชอบ  แต่ก็จะถ่ายเนี่ย ก็ยากโคตร ฝูงจีนมุงอีกแล้วค้าบ ท่านผู้ชม เบียดเกือบตาย   ทั้ง 5 ตัว เรียกรวมกันว่า Fuwa ซึ่งแปลว่า Good-fortune Children (เด็กน้อยผู้โชคดี)          สีฟ้า ชื่อว่า Nini         ตัวสีดำ มีชื่อว่า Jing Jing         สีแดง ชื่อ Huanhuan                     สีส้มชื่อ Yingying         สีเขียว ชื่อ Beibei          ชื่อของทั้ง 5 ตัว มาจากคำว่า  “北京欢迎你 Běijīng huānyíng ni” ซึ่งมีความหมายว่า “Beijing welcomes you” "ยินดีต้อนรับสู่เมืองปักกิ่ง"   กว่าจะฝ่าฝูงชนไปถ่ายรูปมาได้ ก็เกือบตายหละ   ก็ออกมาตรงกลาง ก็จะมีเสาต้นใหญ่ต้นหนึ่ง ถามว่าชื่อไรเหรอ กรูไม่รู้หรอก เพราะตรงนั้นไม่มีใครให้ถามเลย แต่เหมือนเป็นจุดสำคัญ ก็อะนะ เอาซักภาพแล้วกัน         ถัดมาทางด้านขวามือ ก็จะมีการแต่งสถานที่สำคัญของเมืองจีน อันแรกนี้ก็เป็นเขื่อน ไม่รู้เขื่อนอะไร สงสัยจะเป็นเขื่อนกั้นแม่น้ำโขงป่าวฟะ ที่เค้าเถียง ๆ กันอยู่    ก็ยังตกแต่งกันไม่เสร็จเลย ยังมีคนทำงานกันอยู่ รก ๆ หามุมถ่ายยากมากเลย ตรงบริเวณนี้         อันนี้พระราชวัง โปตาลา ในเมืองลาซา ของ ทิเบต  ประมาณว่า เฉลิมฉลองเส้นทางรถไฟ ที่ต่อเชื่อมกับทิเบตสำเร็จ ใช้เวลาวางแผนสร้าง 40 ปี ใช้เวลาก่อสร้างจริง 5 ปี กลายเป็นทางรถไฟที่สูงที่สุดในโลกเลย          ก็แค่เดินเท่าที่เห็น เวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว  มองดูเวลาอีกที ก็ผ่านไปแล้ว 40 นาที มองซ้าย มองขวา ตรงจุดนัด ไม่เห็นมีใครอยู่เลย สงสัยยังไม่มีใครมามั้ง เอ๊ะ ไม่ใช่นี่หว่า เห็นหน้าไกด์คนไทยคุ้น ๆ กวักมือเรียกอย่างเร่งด่วน "ไปไหนมา รีบ ๆ เร็ว เค้าไปกันหมดแล้ว" กรูเอาอีกแล้วหรือ ทริปนี้ ทริปที่แล้ว ก็โดนประณาม ว่ามาช้า เฮ้อออออออ   ก็รีบเดินตามไกด์ไทยอย่างรวดเร็ว แต่สายตาก็ยังไม่หยุดหรอก มองซ้าย ขวาไปเรื่อย ๆ ก็เห็นอะไรไกล ๆ ก็ซูมกล้องไปซะหน่อยแล้วกัน ก็เลยได้รูปนี้มาอีกรูป         ในที่สุด ก็จบแล้ว ทัวร์ครึ่งวันเช้า กับระยะเวลา เดินเท้า 5 ชม. คงเดินได้เกือบ 20 กม.(มั่วไปป่าวฟะกรู) ก็จะได้กินข้าวแล้ว เย้ ๆ หิวโคตร ขนาดมื้อเช้าว่ากินเยอะแล้วนะ แต่มาเดินนี่เผาผลาญพลังงานเยอะมั่ก   ก็ขึ้นรถแล้ว จะพาไปเหลา ไปกินข้าว มาทัวร์จีนก็ดีตรงนี้หละ กินอาหารภัตรคารทุกมื้อ เป็นโต๊ะจีนทุกวัน ไม่อ้วนก็ให้มันรู้ไปเดะ   อยู่บนรถ ก็มีวิวข้างทาง อันนี้ก็เป็นหอธนูสมัยโบราณ กำลังบูรณะ สิ่งก่อสร้างเมืองจีนเนี่ย เน้นใหญ่โตจริงๆ           อันนี้เป็นสถานีรถไฟ สมัยประมาณ สงครามโลกครั้งที่ 1 ตอนนี้ไม่ได้ใช้แล้ว ก็เอามาทำเป็นห้างสรรพสินค้า เห็นบรรยากาศแบบนี้ แล้วเหมือนอารมณ์ดูหนัง เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้เลย          ก็ไปกินอาหารภัตรคาร เพื่อเติมพลังให้พร้อม  สำหรับการท่องเที่ยวในช่วงบ่าย   มีเปลี่ยนโปรแกรมเล็กน้อย เพราะว่าวันนี้ เลท เพราะกรูหรือเปล่าเนี่ย ('-_-) ก็เดี๋ยวกินเสร็จ ก็จากเดิมไปดูหมีแพนด้า ก็จะไปหอบูช้าฟ้าแทน รีบไปดิ เร็ว ๆ หิวแล้ว จะไปไหนก็ไป ยังไงกรูก็ต้องเที่ยวทุกจุดอยู่แล้ว ....... 0.0 ......           Create Date : 05 ธันวาคม 2549     4 comment Last Update : 5 ธันวาคม 2549 13:07:10 น.     Counter : 616 Pageviews.   Share Tweet