* ชี้แจงเรื่อง การนำเสนอเนื้อหา สตีฟ จ็อบส์ ตายแล้วไปไหน ของเว็บไซต์ต่างๆ

     เนื่องจากทางสถานีโทรทัศน์ DMC ได้มีการนำเสนอเนื้อหาเรื่อง Where is Steve Jobs? และได้มีเว็บไซต์ต่างๆ สรุปเนื้อหา Where is Steve Jobs? ไปไว้ในเว็บไซต์ของตน ซึ่งการสรุปเนื้อหาดังกล่าวนั้น เป็นการสรุปโดยความเห็นส่วนตัว

     ทั้งนี้ทางผู้จัดทำเนื้อหาไม่ได้มีวัตถุประสงค์หรือเจตนาที่จะ ดูหมิ่น เหยียดหยาม หรือทำให้บุคคลใดบุคคลหนึ่งเสียชื่อเสียง แต่เป็นไปเพื่อศึกษาเรื่องกฎแห่งกรรมเท่านั้น  จึงขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณ      

     Where is Steve Jobs? เป็นความรู้เรื่องกฎแห่งกรรม, การเวียนว่ายตายเกิดของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ซึ่งได้นำมาถ่ายทอดให้เข้าใจได้ง่าย  เพื่อให้เข้าใจถึงเรื่องราวความจริงของชีวิตว่า เกิดมาทำไม ตายแล้วไปไหน อะไรเป็นเป้าหมายของชีวิต นำไปสู่ผลการปฏิบัติของผู้ฟัง ทำให้ผู้ฟังเกิดความเกรงกลัวต่อบาป รักในการทาบุญกุศล รักการปฏิบัติธรรมสืบไป

      เรื่องราว ปรโลกนิวส์ ตอน สตีฟ จอบส์ ตายแล้วไปไหน นี้เป็นเพียงทรรศนะหนึ่งเท่านั้น ผู้ฟังมีสิทธิ์ที่จะเชื่อหรือไม่ก็ได้

ทีมงาน //www.dmc.tv

 ดังจะเห็นได้จากในภพชาติที่ตัวเขาได้เกิดมาเป็นเกษตรกร แล้วก็ได้ปรับปรุงและพัฒนาระบบชลประทานในหมู่บ้านให้ดียิ่งขึ้นไปกว่าเดิม เรียกได้ว่าแม้ในภพชาตินั้นจะไม่ใช่ยุคไฮเทคเพราะเป็นยุคเกษตรกรรม แต่สิ่งที่ตัวเขาคิดออกมานั้นถือว่าเป็นนวัตกรรมใหม่ หรือแนวการแก้ปัญหาแบบใหม่ที่ไฮเทคมากๆ สำหรับในยุคนั้น   เพราะไม่มีใครสามารถคิดและนำมาประยุกต์ใช้ได้จริงเหมือนอย่างกับตัวเขาเลย

หรือในอีกภพชาติหนึ่ง ที่ตัวเขาได้เกิดอยู่ในหมู่บ้านที่มักจะเกิดภัยพิบัติอยู่เป็นประจำ แล้วตัวเขาก็ได้ใช้ดวงปัญญาของเขาคิดค้นสิ่งประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายๆ กับกังหันสัญญาณเตือนภัย ที่สามารถช่วยให้ทุกคนในหมู่บ้านได้รู้ และสามารถรับมือกับภัยธรรมชาติที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงที เป็นต้น ซึ่งสิ่งนี้ถือว่าเป็นผลงานการใช้ความคิดสร้างสรรค์เพื่อสร้างนวัตกรรมใหม่ที่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างตรงจุดแบบสุดๆ

       และด้วยความที่ตัวเขาได้ใช้ดวงปัญญาของเขาในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ซึ่งเป็นการทำบุญแบบสงเคราะห์โลกนี้เอง จึงทำให้ปัญญาบารมีของเขามีปริมาณที่เพิ่มพูนยิ่งขึ้นไปอีก เรียกได้ว่าปัญญาของเขายิ่งใช้ยิ่งมีไม่หมดสักทีติดไปชาติหน้าเลยทีเดียว

จนกระทั่งมาถึงภพชาติที่สำคัญซึ่งเป็นภพชาติที่พลิกชีวิตของเขาเลย นั่นก็คือภพชาติที่ตัวเขาเกิดเป็นพ่อค้าขายภาชนะและเครื่องครัวต่างๆ  ซึ่งในภพชาตินี้ตัวเขาได้สั่งสมเหตุปัจจัยแห่งความสำเร็จทั้ง 7 ประการดังที่ได้กล่าวไปแล้วอย่างเต็มที่เต็มกำลังด้วยหัวใจที่พองโตและปลื้มปีติในบุญอย่างสุดๆ

      ซึ่งจุดเริ่มต้นที่สำคัญที่ทำให้ตัวเขาได้สั่งสมเหตุปัจจัยแห่งความสำเร็จทั้ง 7 ประการนั้น ก็คือตัวเขาได้เห็นวัดแห่งหนึ่งที่มีบรรยากาศร่มรื่นและแลดูสะอาดสะอ้าน จนทำให้ตัวเขาเกิดความรู้สึกประทับใจและอยากที่จะเข้าไปภายในวัดแห่งนั้น หรือพูดง่ายๆ ว่าแรกเห็นก็ประทับใจแล้ว

       ซึ่งลูกๆ ทุกคนโดยเฉพาะลูกๆ พระธรรมทายาททุกรูปจะเห็นได้ว่าวัดที่มีบรรยากาศร่มรื่นและแลดูสะอาดสะอ้านนั้น เป็นประดุจแม่เหล็กที่จะดึงดูดใจของผู้คนที่ได้พบเห็น ให้เกิดความปรารถนาอยากที่จะเข้าไปศึกษาหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ดังนั้น เราจึงต้องช่วยกันทำให้ใครๆ ที่ได้เห็นและได้เข้ามาในวัดแล้ว เกิดความรู้สึกประทับใจเหมือนกับคุณสตีฟ จ็อบส์ ในภพชาตินั้น

และเมื่อตัวเขาได้เข้าไปภายในวัดแห่งนั้นแล้ว ตัวเขาก็ได้พบกับมงคลชีวิตข้อที่ 29 คือ "สะมะณาณัญจะ ทัสสะนัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง การได้เห็นสมณะนั้น เป็นมงคลอย่างสูงสุด"  เพราะทันทีที่ตัวเขาได้เห็นพระภิกษุสงฆ์หลายรูป กำลังกวาดลานวัดอยู่  ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกเลื่อมใสศรัทธาในข้อวัตรปฏิบัติของพระภิกษุเหล่านั้นเป็นอย่างมาก

      และเมื่อมาถึงจุดนี้ลูกๆ  นักเรียนทุกคนอย่าฟังผ่านกันนะ เพราะไม้กวาดที่พระภิกษุใช้กวาดลานวัดนั้น   แม้จะไม่ได้มีราคาแพง แต่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้กับคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) มากๆ  เรียกได้ว่าการได้เห็นพระภิกษุกวาดลานวัด (ซึ่งเป็น 1 ในกิจวัตร 10 ประการนั้น) ถือว่าเป็นไวรัสแห่งความดี ที่แม้จะเป็นจุดเล็กๆแต่มันก็ขยายได้ จนสามารถไปปิดประตูอบายและเปิดประตูสวรรค์ให้กับผู้ที่ได้พบเห็นเลยทีเดียว(สรุปได้ว่า ถ้าวัดน่าเข้า พระน่าใกล้ ก็จะทำให้ใจหยุดนิ่งได้)

และเมื่อคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้เข้าไปสนทนากับพระภิกษุที่อยู่ในวัดแห่งนั้นแล้ว ตัวเขาก็ได้ทราบข้อมูลสำคัญว่า “ พระมหาเถระที่เป็นเจ้าอาวาสของวัดแห่งนี้   ได้ปลีกวิเวกไปนั่งสมาธิอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง ” ซึ่งทันทีที่ตัวเขาได้ทราบเช่นนั้น ตัวเขาก็รู้สึกอยากที่จะพบกับพระมหาเถระรูปนั้นเป็นอย่างมาก ซึ่งเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่และสร้างมหาปีติให้กับตัวเขาอย่างสุดๆ

ภายหลังจากที่ตัวเขาออกจากวัดแห่งนั้นมาแล้วด้วยความเลื่อมใสศรัทธาในข้อวัตรปฏิบัติของคณะสงฆ์ที่อยู่ในวัดแห่งนั้นนี้เอง จึงทำให้ตัวเขาคิดตลอดเส้นทางว่า “ ตัวเขาอยากที่จะทำบุญกับคณะสงฆ์ที่อยู่ในวัดแห่งนั้นมากๆ มากๆ  ”  โดยที่ตัวเขาไม่ได้กังวลเลยว่า ณ ตอนนี้  ตัวเขาเองมีทรัพย์น้อย เพราะตัวเขาคิดเพียงแค่ว่า “ ตัวเขาจะต้องสร้างมหาทานครั้งนี้ให้ได้ ”ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้ตัวเขาเกิดความปลื้มปีติในบุญไปตลอดเส้นทาง

       แล้วตัวเขาก็ได้ครุ่นคิดหาวิธีการที่จะทำบุญใหญ่ในครั้งนี้ให้ได้ และในที่สุดผู้แสวงหาก็ย่อมค้นพบเพราะเมื่อตัวเขาได้มองดูรอบๆ ตัวของเขาแล้ว   ตัวเขาก็พบว่า “แม้ตัวเขาจะไม่มีเงินตรา แต่ตัวเขาก็มีสินค้าอยู่นี่ตัวเขาจะต้องนำสินค้าที่ตัวเขามีอยู่นี้มาทำความปรารถนาของเขาให้สำเร็จให้ได้”

และเมื่อตัวเขาคิดได้เช่นนี้ตัวเขาจึงได้เอาสินค้าพวกถ้วยโถโอชามของตัวเขาที่เป็นภาชนะใส่อาหาร มาแปรเปลี่ยนเป็นภาชนะที่ใช้ตักตวงบุญ ด้วยการชักชวนชาวเมืองให้มาทำบุญร่วมกับตัวเขา 

       โดยตัวเขาได้จัดโปรโมชั่นที่พิเศษสุด  คือถ้าใครนำภาชนะที่ตัวเขานำมาขายนี้ไปใส่ภัตตาหารแล้วก็นำไปถวายแด่พระภิกษุที่วัดแห่งนั้นร่วมกับตัวเขา หลังจากที่พระภิกษุสงฆ์ได้ขบฉันภัตตาหารเป็นที่เรียบร้อยแล้ว   ตัวเขาก็จะมอบภาชนะดังกล่าวให้กับคนๆ นั้นไปเลย เรียกได้ว่าตัวเขานี้เป็นผู้ที่ไม่อับจนปัญญาจนทำให้ปัญหาต้องอับจนต่อตัวเขา ซึ่งการที่ตัวเขามีปัญญามากนั้นก็เกิดจากการที่ตัวเขาได้สั่งสมปัญญาบารมีมาหลายภพหลายชาติแล้วนั่นเอง

และจากเรื่องราว ณ ตรงนี้ ไม่คิดก็ไม่แปลก ยิ่งคิดก็ยิ่งแปลก และยิ่งคิดเพิ่มขึ้นไปก็ยิ่งอัศจรรย์ เพราะถ้วยโถโอชามใครๆ เขาก็มีกันทั้งนั้น แต่ก็ไม่มีใครสามารถที่จะคิดเอามาแปรเปลี่ยนเป็นบุญได้เหมือนอย่างคุณสตีฟ จ็อบส์ในภพชาตินั้น อีกทั้งตัวเขาก็ยังอยู่ในช่วงที่ไม่ค่อยมีเงิน แต่ตัวเขาก็กล้าที่จะเสี่ยงโดยการแจกภาชนะให้กับชาวเมืองทั้งหลายเพื่อทำบุญใหญ่ในครั้งนี้ ซึ่งจะว่าไปการแจกภาชนะเหล่านั้นไปแล้ว ตัวเขาก็อาจจะไม่ได้เห็นภาชนะเหล่านั้นกลับมาอีกเลยก็เป็นได้ แต่ตัวเขาก็ไม่ได้กังวลใจในจุดนี้เลย ซึ่งก็ถือได้ว่าตัวเขาเป็นคนที่ใจใหญ่มากๆ เพราะถ้าหากตัวเขามีเงินมากๆ ในขั้นมหาเศรษฐีเรื่องนี้ก็จะเป็นเรื่องที่เล็กๆ เท่านั้นเอง

      จากนั้นตัวเขาก็ได้ชวนคนทำบุญด้วยความปลื้มปีติเบิกบานใจอย่างสุดๆ เรียกได้ว่าเจอเป็นชวน เจอเป็นชวน   ยิ่งชวนก็ยิ่งสนุก ยิ่งชวนก็ยิ่งปลื้มคือ ก่อนทำ ตัวเขาทั้งปลื้มทั้งสนุกนั่นเอง

และเมื่อถึงวันจริงตัวเขาก็ยิ่งรู้สึกปลื้มหนักเข้าไปอีก เพราะเขาได้เห็นพวกชาวบ้านเอาภาชนะกลับมาพร้อมกับภัตตาหารที่หลากหลายมากมายไม่ซ้ำอย่างกันเลย ดังนั้น ตัวเขาจึงไม่รอช้าได้รีบทำหน้าที่จัดคิวเจ้าภาพภัตตาหารด้วยความเบิกบานและปลื้มปีติอย่างสุดๆ ด้วยความคิดว่า “ ชิตังเม เราทำได้แล้ว  เราทำสำเร็จแล้ว   เราสามารถเลี้ยงพระสมดังความตั้งใจของเราได้แล้ว”

      และแม้เหตุการณ์ทำบุญใหญ่ในครั้งนั้นจะผ่านไปแล้ว ตัวเขาก็ยังปลื้มไม่เสร็จ ปลื้มไม่จบ ปลื้มไม่เลิก   และเมื่อนึกถึงทีไร ก็เป็นปลื้มทุกครั้งเลย และด้วยความที่ตัวเขาปลื้มในการสั่งสมบุญทุกขั้นตอน คือตั้งแต่ก่อนทำ ขณะทำ และหลังทำนี้เอง จึงทำให้ผังแห่งความสำเร็จของตัวเขาหนาแน่นมากๆ  

ซึ่งการสร้างมหาทานบารมีตลอด 7 วันของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ถือว่าเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่และอัศจรรย์มากๆ มากๆ  ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวเขาเพิ่งจะมาเจอกับคณะสงฆ์ที่วัดแห่งนี้เป็นครั้งแรก แต่ตัวเขากลับเกิดศรัทธาอย่างเฉียบพลัน  แล้วก็กล้าตัดสินใจอย่างกะทันหันที่จะทำบุญใหญ่โดยการเลี้ยงพระถึง 7 วัน   ซึ่งเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาเลย

       เมื่อลูกๆ ทุกคนติดตามเรื่องราวมาถึงตรงนี้ลูกๆ ทุกคนจะเห็นได้ว่าแม้คุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) จะมีทรัพย์น้อย แต่ตัวเขาก็สามารถชวนคนโน้นคนนี้มาทำบุญได้จนสำเร็จ

และเมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปจนครบ 1 ปีคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ก็ยังปลื้มไม่รู้จบ จนกระทั่งตัวเขาได้เดินทางกลับมาที่วัดแห่งนั้นอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งการกลับมาในครั้งนี้ตัวเขาก็ได้ยินข่าวดีที่ตัวเขารอคอยมาข้ามปี  นั่นก็คือ “ อีกไม่กี่วัน พระมหาเถระที่เป็นเจ้าอาวาสของวัดแห่งนี้ ซึ่งได้ปลีกวิเวกไปนั่งสมาธิอยู่ในถ้ำกำลังจะกลับมาแล้ว ”

       เมื่อตัวเขาได้ทราบเช่นนี้ตัวเขาก็เกิดความรู้สึกตื่นเต้น ดีใจ และก็ปลื้มปีติใจในระดับที่กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยทีเดียว อย่างนี้สมควรแล้วที่เขาจะรวย ที่ตัวเขารู้สึกเช่นนี้นั้นทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเขาปรารถนาอยากที่จะพบพระมหาเถระรูปนี้มากๆ มากขนาดที่ว่าแม้เวลาจะผ่านไปเป็นปี แต่ความปรารถนานี้ก็ไม่ได้เลือนรางจางหายไปจากใจเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

เรียกได้ว่าหัวใจของเขาในตอนนั้น ไม่แตกต่างอะไรไปจากท่านสุทัตตะเศรษฐี หรือที่เรารู้จักกันในนามว่าอนาถบิณฑิกเศรษฐีเลย คือทันทีที่ท่านสุทัตตะเศรษฐีได้ยินคำว่า “ บัดนี้  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บังเกิดขึ้นแล้ว ”  ตัวท่านก็เกิดความปลื้มปีติจนถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ และก็อยากที่จะเร่งวันเร่งคืนให้ดวงอาทิตย์ขึ้นไวๆ เพื่อที่ตัวท่านจะได้รีบรุดไปพบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยเร็ว

แต่เมื่อท่านสุทัตตะเศรษฐีไม่สามารถเร่งวันเร่งคืนหรือเร่งดวงอาทิตย์ให้ขึ้นได้ ตัวท่านก็เลยตัดสินใจเดินทางออกจากบ้านไปในทันที โดยไม่รอให้ดวงอาทิตย์ขึ้นเสียก่อน

       ซึ่งในระหว่างที่ตัวท่านเดินทางไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่นั้น ก็ได้มียักษ์ที่ไม่ปรากฏตัวมาส่งเสียงว่า “ให้ท่านเศรษฐีเดินต่อไป ให้เดินต่อไป ให้เดินต่อไป ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น” ที่ยักษ์มาคอยเป็นดูแลความปลอดภัยและคอยให้กำลังใจให้ท่านสุทัตตะเศรษฐีมุ่งหน้าที่จะไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ต้องหวาดกลัวอะไรเลยนั้นทั้งหมดนี้ก็เป็นบุญของยักษ์ แล้วในที่สุดท่านสุทัตตะเศรษฐีก็ได้พบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตามความปรารถนาที่ตัวท่านได้ตั้งใจเอาไว้นั่นเอง

ส่วนตัวคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) หลังจากที่ตัวเขาได้ทราบข่าวดีว่า “ อีกไม่กี่วันพระมหาเถระที่เป็นเจ้าอาวาสของวัดแห่งนี้ ซึ่งได้ปลีกวิเวกไปนั่งสมาธิอยู่ในถ้ำกำลังจะกลับมาแล้ว ”ตัวเขาก็รีบเดินทางนำสินค้าไปขายในตัวเมืองทันที ด้วยความตั้งใจว่า “ ในปีนี้ตัวเขาจะต้องสร้างบุญใหญ่ให้ยิ่งกว่าปีที่ผ่านมา ”

      และเมื่อตัวเขาได้ไปตั้งร้านขายสินค้าของเขาในตัวเมืองแห่งนั้นแล้ว ก็ได้มีผู้คนแห่มารอซื้อสินค้าตัวเขาอย่างมากมายแบบถล่มทลายเลยทีเดียว ซึ่งตรงกันข้ามกับเหตุการณ์ในปีที่ผ่านมาอย่างลิบลับที่ตัวเขาขายสินค้าไม่ค่อยออกเลย

ส่วนสาเหตุที่ทำให้ในปีที่ผ่านมาตัวเขาขายสินค้าไม่ค่อยออกนั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวเขามีความมั่นใจในตัวเองสูงมากๆ ว่า“สินค้าของเขานั้นดีกว่าสินค้าของเจ้าอื่นในทุกๆ ด้าน” ซึ่งความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นเพราะคุณสตีฟ จ็อบส์เป็นคนที่มีอัธยาศัยมุ่งมั่น ตั้งใจ และพัฒนาสินค้าของเขาให้ออกมามีคุณภาพที่ดีกว่าดีที่สุด ดังนั้น ตัวเขาก็เลยตั้งราคาสินค้าของเขาสูงกว่าสินค้าของเจ้าอื่นๆแต่ด้วยความที่ลูกค้าตามความคิดของเขาไม่ทันจึงทำให้สินค้าของเขาที่เพิ่งเปิดตัวในเมืองแห่งนั้นขายไม่ค่อยจะออกนั่นเอง

        แต่มาในปีนี้สินค้าของเขากลับพลิกล็อกขายดิบขายดีอย่างถล่มถลายแบบเทน้ำเทท่า ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะด้วยผลแห่งบุญที่ตัวเขาได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ในปีผ่านมา ทั้งที่ทำด้วยตัวเองและชักชวนผู้อื่นให้มาทำร่วมกันกับตัวเขาได้ช่องตามมาส่งผล  จึงทำให้ในช่วง 1 ปีผ่านมาหลังจากที่พวกชาวบ้านได้นำภาชนะของเขา ที่ได้รับหลังจากที่ใส่ภัตตาหารไปทำบุญร่วมกับคุณสตีฟ จ็อบส์ไปใช้แล้ว  พวกชาวบ้านก็เกิดความรู้สึกติดใจและได้รู้ว่า “ ของเขาดีจริง  สุดยอดจริง ”

ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้พวกชาวบ้านได้พูดกันแบบปากต่อปากในทำนองที่ว่า “ของเจ้านี้ดีจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นมีด  กระทะ  หม้อ  ไห  หรือถ้วยโถโอชาม ทั้งดีทั้งทนและได้มาตรฐานกว่าเจ้าอื่น ซึ่งในตอนนี้ คนขายก็ได้นำสินค้ากลับมาที่เมืองนี้อีกแล้ว พวกเราจะรอช้าไม่ได้ รีบไปซื้อดีกว่า ของดีๆ อย่างนี้ ถ้าไม่รีบไปซื้อละก็   เดี๋ยวของจะหมดเสียก่อน”

         เมื่อเป็นเช่นนี้พวกชาวบ้านจึงได้แห่กันมาแย่งซื้อและทำให้สินค้าของคุณสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ทำรายได้อย่างถล่มทลาย โดยที่ไม่ต้องมีโปรโมชั่นใดๆ เลยนั่นเอง (ซึ่งก็อาจจะคล้ายๆ  กับในภพชาติปัจจุบันนี้ที่ผลิตภัณฑ์ของตัวเขา ไม่ว่าจะเป็นไอโฟน ไอแพ็ดหรือไอพ็อด ที่มีผู้คนมาต่อคิวรอซื้ออย่างยาวเหยียด

และเมื่อตัวสตีฟ จ็อบส์ (ในภพชาตินั้น) ได้ทรัพย์มาจากการขายสินค้าแล้ว ตัวเขาก็ได้เอาไปเป็นบุญต่อบุญ   ด้วยการไปจัดเตรียมภัตตาหารหวานคาวมาถวายพระมหาเถระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติในทันที

        และทันทีที่ตัวเขาได้พบกับพระมหาเถระรูปนั้นแล้ว ตัวเขาก็รู้สึกตื่นเต้น ดีใจ  และปีติใจอย่างสุดๆ  ที่ตัวเขาจะได้ถวายภัตตาหารแด่ท่านสมดังที่ตัวเขาได้ตั้งใจเอาไว้มา 1 ปีเต็ม

มีต่อส่วน comment ค่ะ
v
v

Create Date : 27 สิงหาคม 2555
Last Update : 27 สิงหาคม 2555 17:45:38 น.		14 comments
Counter : 2563 Pageviews.
Share Tweet