28-02-09 Rally การกุศล กรุงเทพฯ-เขาใหญ่ อันเนื่องมาจากเพื่อนๆ พี่ๆ ของอิชั้นบางคน ไม่สามารถเปิด hi5 จากที่ทำงานได้ค่ะ เพราะโดนบล๊อกจากไอที โดยแอดมินของหน่วยงานนั้นเค้าแจ้งเหตุผลว่า เว็บฮิห้า เป็นเว็บสำหรับหาคู่เดท..โอ้วววมายก๊อด (อิชั้นไม่อยากจะบอกเลยค่ะ ว่าเป็นหน่วยงานใดในประเทศของเรา เดี๋ยวจะอึ้งกันเป็นแถว) ก็เลยจำเป็นจะต้องอัพบล๊อกนี้ขึ้นมา เพื่อให้เจ๊แกได้รับข่าวสารจากภายนอกซะบ้าง... หากเพื่อนๆ คนไหนเข้ามาอ่านแล้วงงๆ ไม่รู้เรื่อง ก็ขออภัยไว้ด้วยนะคะ เพราะไม่สามารถเลือกเป็นหน้า private ได้ เนื่องจากสมาชิกร่วมก๊วนแต่ละท่าน อายุมากแล้ว และไม่ชินกับการใช้วัสดุไฮเทคต่างๆ จึงขอแบบง่ายๆ ไว้ก่อนค่ะ เอาเป็นว่าลองอ่านดู ถ้าสนุกก็เม้นท์มาคุยกันได้นะคะ ถ้าไม่สนุกก็ ขอโต๊ดเด้อ เริ่มเลยดีกว่า... เมื่อวันหยุดที่ผ่านมา (28/2-1/3/09) เราไปร่วมทำบุญที่เขาใหญ่มาค่ะ เป็นการบริจาคอุปกรณ์การเรียนให้แก่โรงเรียนที่ขาดแคลนที่นั่น อย่า...อย่า...อย่า..อย่าเพิ่งคิดว่าเราเป็นคนดีขนาดน้านนนนน มันม่ายช่ายยยย จริงๆ แล้วคือได้ไปร่วมแข่งแรลลี่การกุศลของสมาคมศิษย์เก่า ป.โท รามคำแหง มานั่นเองงงง นำทีมโดยป๋านิตที่รักและเคารพของเรา ไปพร้อมกับภรรเมีย และลูกรักรวมกัน 4 ชีวิต พี่แหม่มผู้ซึ่งเป็นทุกอย่าง เรียกได้ว่า ขอให้ป๋าบัญชามา กรูจะจัดห้ายยยย ไม่ว่าจะกรอกใบสมัคร จองห้องพัก โอนเงิน รวมไปจนถึงตั้งชื่อทีมที่แสนจะ.... (เดาชื่อทีมกันเอาเองนะจ้ะ..เพราะไม่ผ่านเซ็นเซอร์ และกรรมการก็ไม่ยอมให้ใช้ชื่อที่ตั้งไปซะด้วย) งานนี้เจ๊แกลากคุงสามีไปด้วย เพราะต้องไปเป็นเนฯ ให้คนขับ เป็นงัย ขนาดเนฯ เรายังต้องใช้คนระดับผู้ตรวจสอบของแบงค์ชาติ(ไหนฟ่ะ ) กันเลยทีเดียว อย่าเพิ่งหนาว สมาชิกร่วมทีมอีกคนนึงที่ไม่พูดถึงไม่ได้ คือพี่สุ สาวหล่อ(มั้ย??? ) เพราะแกเป็นผู้ผลักดันให้พวกเราเข้าฐานร่วมกิจกรรมทุกฐาน แม้ว่าร่างกายจะไม่อำนวยก็ตาม ถ้าไม่ได้แก เราอาจจะไม่มีเรื่องราว กลับมาเล่าให้เพื่อนๆ พี่ๆ ฟังกันก็ได้นะ เมื่อสรุปจำนวนได้ 3 ทีม 8 ชีวิต ซึ่งเป็นทีมที่ออกจากจุดปล่อยรถ ณ ลานพ่อขุน เรียกได้ว่าเป็นทีมเกือบสุดท้ายยยกันเลยหล่ะ งานนี้ตั้งใจช้าค่ะ..55 จากทีมทั้งหมดเกือบ 200 ทีม เพราะเราตั้งใจไว้แล้ว ว่าเราจะสอยรางวัลบู้บี้มาให้ได้ นี่คือโฉมหน้าสมาชิกทั้ง 8 คนของเรา(อย่าลืมนับคนถ่ายด้วยนะจ้ะ) เปล่าหรอกค่ะ...เรื่องของเรื่องคือตื่นสาย ไปช้า นั่นแหล่ะ แหม..ก็นะ ตอนสมัยเรียนโทด้วยกัน ดิชั้นยังไม่เคยตื่นก่อน 8 โมงเลยนะ งานนี้อุตส่าห์ลงทุนตื่นตีห้าครึ่งเชียวนะ เกรงใจป๋าอ่ะ แกไปรอตั้งแต่เราตื่นแล้วมั้ง อย่างว่าอ่ะนะ สะเก็ดข่าวจบ ป๋าแกก็นอนแล้วอ่ะ เลยตื่นเช้าได้...555 เริ่มออกเดินทางปุ๊บ นิสัยเดิมเราก็โผล่ปั๊บ พวกเด็กท้ายห้องก็เงี้ยะแหล่ะ ทัวร์ไม่เกรงใจใคร ไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักกินน้ำปัสสาวะไปตามเรื่อง พวก สามโลขี้ สี่โลเยี่ยว (ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพนะจ้ะ) แต่ขอโบกกกกก ถึงเรียนไม่ดี แต่กิจกรรมเด่นนะจ๊าาาาาา เราตั้งใจหา RC กันเต็มที่ ไม่มีพลาดเลยซักจุด ถึงขนาดที่ว่าขับรถเลย RC ชั้นก็ไม่ยอมถอย เพราะกลัวเสียไมล์ ไกลชั่งมัน เราใช้ให้เนฯ วิ่งกลับไปแทน...55...กรูแกล้งคนแก่แท้ๆ เลยวุ้ย บาปมั้ยหล่ะ อาจจะช้ามั่ง ลอกกันมั่ง อย่าไปพูดถึง เพราะมันเหนื่อยยยย.. พอเข้าฐานเล่นเกม ถึงแม้ว่าจะไม่อยากเล่นเนื่องจากสังขารไม่ให้ แต่ก็สู้ขาดใจหล่ะค่ะ ขอเล่าข้ามมาจนถึงจบเลยละกันเนาะ ระหว่างทางขี้เกียจเล่า เรื่องมันยาวมากกกก หลังจากที่เหนื่อยตัวเหม็นกันมาทั้งวัน แล้วเราก็คุ้มค่าเหนื่อยกันแล้วค่ะ เมื่อน้องๆ พี่ธีกรบนเวทีประกาศให้เรา 2 ทีมขึ้นไปรับรางวัล แต่เนื่องจากคะแนนเท่ากัน จึงเป่ายิ้งฉุบให้ทีมพี่แหม่มได้ชนะเลิศไปค่ะ เราได้รองชนะเลิศ ใช่แล้วค่ะ...ทุกคนอ่านไม่ผิดหรอก ถ้วยชนะเลิศ กับถ้วยรองชนะเลิศ เป็นงัย เริ่ดมั้ย...หุหุ ถ้าเปลี่ยนเป็นเงิน จะเริ่ดได้กว่านี้ แต่ไม่เป็นไร ไม่ได้เงิน แต่ได้หน้า..หยวนๆ ละกัน นี่ขนาดมาเล่นๆ กันนะเนี่ย ถ้าตั้งใจจะขนาดไหน ...ไม่อยากจะ saiddddddd แหม...ดวงมันแรง คนมันจะชนะอ่ะนะ อะไรก็ฉุดไม่อยู่ นี่แหล่ะ มันเป็นที่มาของประโยคที่ว่า... ...ฝนตกขี้หมูไหล..คน...(อะไร)...มารวมกัน... เอาเป็นว่า งานนี้ประทับใจกันไปตามระเบียบค่ะ กะว่าจะฉลองกันไปชั่วลูกชั่วหลาน ขอบคุณป๋านิต ที่พาเราไปกินไปเที่ยวไปเจอกัน ถึงแม้จะกินไม่ค่อยได้ นอนไม่ค่อยลงก็ตาม ขอบคุณพี่แหม่มที่เป็นธุระต่างๆ ให้ตลอดจนเสร็จงาน(อะไรๆ ก็กรู..ชิมิ๊) ขอบคุณพี่สุที่ไม่ทำอะไรเลย สบายมาก แล้วก็เคี่ยวเข็ญแกมบังคับให้เราเล่นเกม ขอบคุณม๊ากกกกกก ซาบซึ้งใจจิงๆ อ้อ...เพื่อนๆ พี่ๆ อ่านแล้ว อย่าโกรธป๋านะคะ ที่ไม่ยอมส่งข่าวให้ทราบ เรื่องของเรื่องคือ ป๋ามาบอกเราตอนที่เค้าหมดเขตรับสมัครไปแล้ว ซึ่งไม่มี MMM รุ่น 2 คนไหนทราบเรื่องเลย เพราะ(ไอ้)คุณประธานรุ่น 2 หรือไอ้คุงพี่ทูน่ากระป๋อง มันหายเฮดไปไหนไม่ทราบได้ ทำให้รุ่น 2 ตกสำรวจจากการประชาสัมพันธ์ต่างๆ พอป๋ารู้เรื่อง ก็เลยโทรมาบอกเรา ว่าเค้ากันไว้ว่างๆ ให้รุ่น 2 แค่ 5 ทีม ป๋าอ่ะ แกไปอยู่แล้ว เพราะแกหวังจะเอาหน้ากับอาจารย์...55 (ล้อเล่งนะป๋า) แต่แกเกรงใจไม่กล้าชวนน้องๆ เพราะมันแพง แล้วก็มันต้องเตรียมเอกสารอะไรกันวุ่ยวายมาก (แต่ทำไมไม่เห็นเกรงใจกรูเลยฟ่ะ...ไม่เห็นถามกรูซักคำ ว่ากรูอยากไปรึป่าวววว..55 ) ไอ้เราก็เห็นแกแก่แล้ว ตาก็ไม่ค่อยจะดี มองใกล้ก็ไม่ชัด มองไกลก็ไม่เห็น ก็เลยต้องแท๊คทีมกับพี่แหม่ม พี่สุไปติดตามรับใช้แกซะหน่อย สร้าง added value (ตามที่เรียนมา..ได้แค่นี้แหล่ะ) ให้แกดูมีบารมี ลูกน้องล้อมหน้าล้อมหลัง ดูจากภาพก็คงจารู้ว่า ที่เค้าเรียกว่า "คนมีบารมี" มันเป็นยังงัยยย เราเรื่องคนกันเองมาเยอะแล้ว ขอเล่าเรื่องน้องๆ บ้าง เป็นสิ่งเล็กๆ ที่สังเกตจากงานครั้งนี้นะคะ ถ้าน้องๆ ผู้จัดเข้ามาอ่าน ก็อย่าโกรธกันนะ แต่ถ้าโกรธ ก็โกรธป๋าละกัน ที่ดันชวนพี่ไปด้วย..55 1. สงสารน้องๆ ผู้จัด(ได้ข่าวว่า อ.สัมพันธ์แกตัดเกรดจากกิจกรรมนี้ด้วยนะ) เพราะเห็นว่าคงเหนื่อยกันมาก โดยเฉพาะสคริปต่างๆ บนเวที การจัดแรลลี่มันไม่ง่าย ถ้าไม่เคยทำ แต่ก็ไม่ยาก ถ้าตั้งใจ งานนี้พี่ให้ผ่านแบบฉิวเฉียดละกันนะคะ บุคคลากรมีเยอะ แต่การประสานงานอาจจะน้อยไปหน่อย งานเลยออกมาอย่างที่เห็น 2. ขอบคุณน้องๆ อีกเหมือนกัน ที่จัดงานนี้ ให้เราได้มาสนุกสนานร่วมกัน หลังจากที่ห่างกันไปนานมากกกก เนื่องจากเป็น MMM รุ่นแรกๆ เลย ถ้าจะให้ดี น่าจะ PR ให้ดีกว่านี้ เพื่อนๆ พี่จะได้มากันเยอะๆ ไม่งั้นขามันไม่ครบอ่ะ...ไม่มันส์เลย ก่อนกลับกรุงเทพฯ ก็ถ่ายรูปกันลืมแก่หล่ะคะ ดูกันเพลินๆ นะคะ อย่าคิดมากกก ถ้วยนี้ ท่านได้แต่ใดมา...(งงหล่ะสิ..55) โปรดสังเกตหมายเลยข้างรถ แหม...งวดนั้นกลับมามันออก 911...ปั๊ดโถ่ รมย์เสียยย ...นี่คร้าบบบบบ นำเหนอ..นำเหนอ... สุดท้ายยยย...พิเศษสำหรับเพื่อนๆ พี่ๆ MMM 2/3 นะคะ งานนี้เราคว้าถ้วยมาเผื่อทุกคนแล้วนะ วันหลัง เราไปเที่ยวด้วยกันทั้งหมดเลยดีมั้ย คิดถึงอ่ะดิ...นะ..นะ..นะ (อ้อ..หวังว่าเจ๊คงเปิดอ่านได้นะ เหนื่อยนะเนี่ย กว่าจะอัพเสร็จอ่ะ เม้นท์กลับมามั่ง)   Create Date : 12 มีนาคม 2552     1 comment Last Update : 12 มีนาคม 2552 23:48:50 น.     Counter : 186 Pageviews.   Share Tweet