|
|
แม้นมั่นคำสัญญา FanFic จากคนอ่าน
สวัสดีค่าทุกคน
หลังเปิดจองรวมเล่มแม้นมั่นคำสัญญาได้หนึ่งสัปดาห์ก็มีแฟนๆ ของต้นกับไผ่ทยอยจองหนังสือเข้ามาเรื่อยๆ ถ้าใครยังไม่สะดวกตอนนี้ก็โอนเงินเข้ามาได้ถึง 20 มีนาคมนะคะ รายละเอียดดูที่ลิ้งค์นี้เลยค่ะ [คลิก]
เพื่อไม่ให้บล็อกร้างระหว่างเตรียมการรวมเล่ม + อยากแชร์ความปลื้มที่มีแฟนนักอ่านได้แรงบันดาลใจจากเรื่องราวของต้นกับไผ่จนเขียนกลอนและแฟนฟิคมาให้ (Fanfic = เรื่องราวที่คนเขียนได้แรงบันดาลใจจากเรื่องออริจินอล) ก็เลยขออนุญาตแฟนๆ เหล่านั้นนำผลงานที่ส่งเข้ามาให้มาโพสต์ให้ท่านอื่นๆ ได้อ่านด้วยค่ะ มีกันแบบสองอารมณ์ ทั้งหวานซึ้งและโหดมันส์ฮาเลยทีเดียว ว่าแล้วก็ไปอ่านกันเลยดีกว่าเนอะ
ผลงานลำดับที่ 1: กลอนจากพี่ยู
ผลงานชิ้นนี้หวานมาก ซึ้งมาก เป็นกลอนที่พี่ยูเขียนถ่ายทอดความรู้สึกของต้นที่มีให้กับไผ่ค่ะ เราอ่านแล้วอายม้วนไปเลยเพราะไร้ความสามารถในการเขียนบทกลอนเข้าขั้นเฉียดติดลบ เป็นกลอนที่สะท้อนความในใจของต้นได้ถึงแก่นและละมุนละไมมากๆ ขอบคุณพี่ยูที่เขียนกลอนบทนี้ให้ และที่อนุญาตให้นำมาเผยแพร่ให้แฟนคนอื่นๆ ได้อ่านด้วยค่ะ
ต้นรักไผ่เท่าที่ใจสอนให้รัก
ร้อยทอถักความสัมพันธ์ที่ฝันหา
ร้อยวจีพลอดพร่ำพรรณนา
หวังเพียงว่าไผ่ตอบรักต้นสักคำ
*************************
ผลงานลำดับที่ 2 & 3: น้ำส้มสายชูเป็นเหตุ จากพี่แอ๋ว & พี่ Lith
ก่อนอื่น ผลงานชิ้นที่สองและสามนี้ไม่เชิงเกิดจากความร่วมมือกันเขียน แต่พอดีว่ามันต่อกัน ก็เลยเอามาลงติดกันไปเลย ที่มาที่ไปของผลงานชิ้นนี้มาจากรูปด้านล่างนี้ ซึ่งเราบังเอิ๊ญไปเจอในครัวที่บ้าน เลยอดไม่ไหวต้องถ่ายรูปแล้วอัพขึ้น facebook ให้แฟนๆ ได้ดูด้วย พอพี่แอ๋วมาเห็นก็เลยเกิดคุยกันเล่นๆ ว่าถ้าต้นเปิดโรงงานน้ำปลาเพิ่มจะเป็นยังไง ก็เลยออกมาเป็นเรื่องภาคต่อแบบพิสดารนี่ละ
*คำเตือน* โปรดเตรียมทิชชู่ไว้ซับน้ำตา...หรือไม่ก็ยาแก้ปวดท้อง และถ้าเป็นไปได้ก็ลืมๆ บุคลิกของตัวละครในเรื่องหลักสักระยะระหว่างที่อ่าน XD
[ตอนที่ 1 จากพี่แอ๋ว]
ไผ่ : ได้ยินใช่มั้ยต้น "พี่จะหนีกลับเชียงใหม่จริงๆนะ ถ้าต้นยังไม่เลิกทำน่ะ"
ต้น : แต่ต้นว่าอนาคตมันรุ่งนะ โธ่... ไผ่ก้อ น้า... แล้วทำไมต้องแทนตัวเองว่าพี่ด้วยล่ะ ต้นเคยบอกแล้วไงว่าไม่ชอบน่ะ
ไผ่ : ต้น.... -"- พี่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน...นะ เออ.. ถ้าทำโรงงานกะทิยังพอว่า ยิ่งตอนนี้กะทิกำลังขึ้นราคาอยู่ รู้หรือปล่าวว่าน้ำปลาน่ะมันดำ สู้กะทิก็ไม่ได้ ขาว... ข้น... กว่าตั้งเยอะ ยิ่งเวลาได้จับ ได้ขยำเนื้อมะพร้าวขาวๆ ฟูๆ นั่นอีก โอ้ว..... สุดยอด
ต้น : มันสุดยอดตรงไหน ต้องนั่งขูดมะพร้าวหลังขดหลังแข็ง แล้วยิ่งสมัยนี้ กระต่ายขูดมะพร้าวหายากจะตายไป
ไผ่ : หายากตรงไหน พี่เห็นที่บ้านน้องรินมีตั้ง 2-3 ตัว แล้วอีกอย่างนะ ทำโรงงานกะทิเนี่ยมันต้องมานั่งขูดมะพร้าว มานั่งคั้นน้ำเองตรงไหน ต้นเข้าใจอะไรผิดหรือปล่าว พี่จะทำเป็นระบบโรงงานส่งออกไปขายนะ ไม่ใช่จะทำแกงเขียวหวานไปงานวัดที่จะต้องมานั่งคั้นเองน่ะ อ้อ... แล้วอีกอย่างอย่ามาเถียงแชมป์ขูดมะพร้าวประจำตำบลอย่างพี่นะ ชิส์...
ป๊ะป๋า : อ้าว.. 2 คนนั่นทะเลาะอะไรกัน เสียงดังโหวกเหวกโวยวายเนี่ย
ไผ่ : คุณลุง.. ก็ดูต้นซิครับ บอกว่าจะทำโรงน้ำปลาต่อ ไผ่ไม่อยากให้ทำ บอกว่าถ้าจะทำโรงน้ำปลา ทำโรงงานกะทิดีซะกว่าอีก ต้นก็ยังเถียง
ป๊ะป๋า : อ้าว... ต้น... พ่อฝากหนูรินไปบอกแล้วงัยว่า "ไปปิดโรงงานเดี๋ยวนี้! เสียชื่อวงศ์ตระกูลหมด!!" หนูรินไม่ได้บอกเหรอ
ต้น : บอกแล้วครับ แต่...พ่อครับ... ไผ่จ๋า... ต้นอยากทำนี่นา
ป๊ะป๋า+ไผ่ : " ไม่ได้...... "
สรุป... โรงงานน้ำปลาของเฮียต้นก็เป็นอันต้องปิดตัวลงภายในระยะเวลาชั่วข้ามคืน เพราะคำสั่งฟ้าผ่าของ "พ่อบังเกิดเกล้า และ ศรีภรรยาที่เคารพ" ดังนี้แล ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ( น้องต้นเกียมัว น้องต้นกลัวเมีย ฮ่าๆๆๆๆๆ )
[ตอนที่ 2: แม่เบี้ยภาคพิสดาร จากพี่แอ๋ว]
ต้น : ไผ่จ๋า.... ทำอะไรอยู่จ๊ะ
ไผ่ : ปิ้งกบอยู่มั้ง ก็เห็นๆ อยู่ว่ากำลังขูดมะพร้าวอยู่เนี่ย ไหนมาใกล้ๆ หน่อยดิ
...
ต้น : ว่าไงจ๊ะที่รัก
ไผ่ : ผั๊วะ
ต้น : มาเบิดกะโหลกเค้าทำไมอ่ะ ต้นทำไรผิดเนี่ย ไผ่อ่ะใจร้ายยยย
ไผ่ : ต้น... อย่ามากระแดะ ว่างอยู่ใช่มั้ย เนี่ยมะพร้าวที่ไผ่ขูดแล้ว มาเลยมาคั้นน้ำให้หน่อย เดี่ยววันนี้ไผ่จะทำขนมจีน แกงเขียวหวานซะหน่อย
ต้น : ทำไมไม่ให้ป้าแสนทำให้ล่ะ จะทำเองทำไมให้เหนื่อย แล้วเนี่ยทำไมมะพร้าวมันเยอะยังงี้ล่ะ จะทำไปเลี้ยงคนทั้งหมู่บ้านหรือไง บ้านเรามีกันแค่ไม่กี่คนเองน้า
ไผ่ : อืม.. ไผ่ว่าจะปิดซอยเลี้ยง....
ต้น : เนื่องในโอกาสอะไรเหรอ ???
ไผ่ : มีสามีใหม่.....
ต้น : อ๊า... ม๊ายน้า.... ต้นผิดไปแล้ว ฮือๆๆๆๆ ต้นขอโทษคร้าบบบบ
เวลาผ่านไปนานเท่ากลิ่นตดจางหาย.... ( ตดใครฟร๊ะ )
ต้น : ไผ่ ต้นถามจริงๆนะ ไผ่ทำตั้งเยอะแยะเนี่ย จะเอาไปไหนเหรอ
ไผ่ : ก็ทำไว้กินเอง , แบ่งป้าแสนกับคนอื่นๆในบ้าน แล้วก็ว่าจะทำไปให้หนูริน กับ พี่แอ๋วด้วย รายหลังเห็นบ่นว่าอยากกิน เห็นว่าช่วงนี้กำลังไม่เข้าตา โดนเจ้านายล๊อคเงินเดือนไว้ สงสัยสิ้นเดือนนี้จะกินแกลบหน่ะ ( เง้อ... น้องไผ่ขายพี่ซะแล้ว )
ต้น : อืม... น่าสงสารแกเนอะ อ้าวแล้วหนูรินล่ะ รายนั้นอยากกินเหมือนกันเหรอ
ไผ่ : ปล่าว... ติดสินบนน่ะ
ต้น : ไผ่ไปบนอะไรไว้เหรอ หรือไปขูดหวยมา ท่าทางหนูรินเนี่ยจะศักดิ์สิทธิ์น่าดูเน๊อะ ไม่งั้นไผ่คงไม่ไปบนหรอก ใช่ป่าว.... ว่าแต่ถูกกี่ตัวเนี่ย 3 ตัวบน หรือ 3 ตัวล่าง หรือว่า เลขท้าย 2 ตัว ทำไมไม่บอกต้นบ้างล่ะ ต้นจะได้ซื้อด้วย แล้วเนี่ยซื้อกับใคร ป้าแสนเหรอ
ไผ่ : ไอ้ต้น.....
ต้น : ขอโทษก๊าบบบ โอ๊ย... ไผ่อย่าดึงหูต้นดิ เดี่ยวหูยาน พนักงานเห็นแล้วโดนล้อกันพอดีว่าต้นกลัวเมียอ่ะ
ไผ่ : หรือไม่กลัว ???
ต้น : กลัวก๊าบบบบ เกรงใจด้วย แหะๆๆๆๆ
ไผ่ : หนูรินอุตส่าห์ไปมุดใต้ถุนบ้านหากระต่ายขูดมะพร้าวมาให้ไผ่ยืม ไผ่ก็เลยว่าจะทำขนมจีนแกงเขียวหวานไปให้ซักหน่อยน่ะ สงสาร ได้ข่าวว่า โดนแมลงสาบ กับ หนู เล่นงานมา โทษฐานที่ไปวุ่นวายอณาเขตมัน ตอนเอากระต่ายมาให้เนี่ยสภาพดูไม่ได้เลยหล่ะ ไผ่เห็นแล้วสงส๊านสงสาร เนี่ยโดนขโมยหอมแก้มด้วย ไม่รู้จะติดเชื้อหรือปล่าว
ต้น : เฮ้ย... งั้นรีบไปโรงบาลดีกว่าไผ่ เกิดติดเชื้อพิษสุนัขบ้าขึ้นมาจะแย่เอานา
ไผ่ : บ้าเหรอ ไผ่เช็ดเด็ดตอลแล้ว อาบน้ำผสมด่างทับทิมอีกตั้งหลายรอบ ไม่เป็นไรหรอก.... มั้ง
เวลาผ่านไป ( ก็ให้มันผ่านไปซิฟร๊ะ )
ต้น : เอ่อ.... ไผ่...
ไผ่ : หืม... แล้วนั่นจะไปไหนหน่ะยังคั้นไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ
ต้น : คือ... นั่งตรงข้ามไผ่แล้วไม่ค่อยดีหน่ะ
ไผ่ : ทำไม มีอะไรเหรอ
ต้น : ไผ่.....เคยดู แม่เบี้ย ป่าว
ไผ่ : ไม่เคย ทำไมเหรอ
ต้น : งั้นเดี่ยวคืนนี้ ต้นจะให้ไผ่ดู ไผ่จะได้รู้ว่า ทำไม ต้นต้องย้ายที่นั่ง
ไผ่ : ต้น......(กรุณาทำเสียงสูง โซปราโน่ ) ทำไมน้ำกะทิต้นมีสีแดงล่ะ เฮ้ย... ต้น.. เลือดกำเดา
โอ้ว... ต้นของพี่ไปซะแร้ว
ฟิ๊ว... วิ่งหลบเกี๊ยะหนูริน...
[ตอนส่งท้าย จากพี่แอ๋ว]
ไผ่ : พี่แอ๋ว ไผ่มีเรื่องจะปรึกษาครับ
พี่แอ๋ว : ว่าไงจ๊ะน้อง
ไผ่ : เมื่อกี้ตอนที่ไผ่ขูดมะพร้าวอยู่ แล้วให้ต้นมาช่วยคั้นน้ำกะทิให้ อยู่ดีๆต้นก็ย้ายที่นั่งเฉยเลย แถมคั้นไปไม่นานเลือดกำเดาก็ไหลซะงั้น เสียน้ำกะทิไปตั้ง 1 หม้อแนะ พอถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ยอมบอก แต่กลับถามไผ่กลับว่าเคยดูหนังเรื่องแม่เบี้ยมั้ย แล้วยังบอกอีกนะว่าคืนนี้จะเอาให้ดู แล้วไผ่จะรู้เอง แต่ไผ่ไม่อยากรอคืนนี้อ่ะ ไผ่สงสัยเลยโทรมาปรึกษาพี่แอ๋วก่อน
พี่แอ๋ว : อืม.... แล้วตอนไผ่ขูดมะพร้าวเนี่ย ไผ่แต่งตัวยังไงล่ะ
ไผ่ : ก็เสื้อยืดห่านคู่คอวีที่น้องรินซื้อให้ กับ กางเกงเลตัวที่พี่แอ๋วซื้อมาฝากจากสงขลาอ่ะครับ ทำไมเหรอ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเสื้อผ้าไผ่ละเนี่ย
พี่แอ๋ว : อืม... ก็นะ คือ... พี่ก็เคยช่วยแม่ขูดมะพร้าวนะ ตอนนั้นหน่ะ ร้อนก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อย เหงื่องี้ออกท่วมตัวเลย
ไผ่ : อืม ไผ่ก็เป็น เนี่ยเสื้อไผ่อ่ะเปียกหมดเลย เหงื่องี้ไหลย้อยตั้งแต่ขมับลงมาจนถึงหน้าท้องเลยอ่ะ ร้อนก็ร้อนเนี่ยขนาดถลกขากางเกงขึ้นมาถึงต้นขาแล้วนะยังไม่ค่อยรู้สึกเย็นขึ้นเท่าไหร่เลย กว่าจะทำเสร็จสงสัยน้ำหนักไผ่จะลดลงไปหลายกิโล
พี่แอ๋ว : เอื๊อก ( เสียงตูกลืนน้ำลาย โอ้ว... น้องตู มิน่า.... ) เอ่อ... แล้วต้นอยู่ช่วยตั้งแต่ต้นจนเสร็จเลยเหรอ
ไผ่ : อืม... แต่ไม่ได้ช่วยทำกับข้าวหรอกนะ ต้นหน้ามืดไปซะก่อน ไผ่ก็เลยให้ต้นไปพักน่ะ เอ้อ.. ตกลงต้นเป็นอะไรเหรอพี่
พี่แอ๋ว : เอ่อ...คาดว่าจะเสียเลือดมาก
ไผ่ : ไม่ใช่ อันนั้นไผ่รู้แล้ว แต่อยากรู้ว่าทำไมต้นถึงเป็นอย่างนั้น
พี่แอ๋ว : เอ่อ... แล้วไผ่นั่งขูดมะพร้าวท่าไหนอ่ะ
ไผ่ : ท่าพระจันทร์....
พี่แอ๋ว : ไผ่.... ( โปรดทำเสียงดุตาม เหอๆๆๆ )
ไผ่ : แหะๆๆ ไผ่ล้อเล่น เอ... ตอนนั้นเหรอ อืม... รู้สึกว่าจะนั่งคร่อมนะ แล้วตกลงมันเกี่ยวอะไรกันเนี่ย เดี่ยวถามเสื้อผ้าที่ใส่ เดี่ยวถามท่าขูดมะพร้าวเนี่ย ไผ่เริ่มงงแล้วนะ
พี่แอ๋ว : เอางี้นะ ไผ่ลองคิดตามพี่นะ สมมุติว่าไผ่เป็นต้นนะ แล้วนั่งคั้นน้ำมะพร้าวอยู่ตรงข้ามกับที่ต้นนั่งขูดมะพร้าว กำลังคั้นอย่างเมามัน ไผ่ก็เงยหน้าขึ้นมา แล้วเห็นต้นนั่งคร่อมกระต่ายขูดมะพร้าว อยู่ในสภาพเสื้อห่านคู่คอวีกว้างๆๆๆๆๆๆๆๆบางๆๆๆๆๆๆๆๆ กางเกงเลที่ถลกขาขึ้นมาถึงต้นขา มี่เหงื่อไหลย้อยเรื่อยลงมาตั้งแต่ขมับ ไหลเรื่อยๆ ตามใบหน้า หยดลงจากปลายคาง บางส่วนก็ไหลเรื่อยตามลำคอผ่านเข้าไปในเสื้อยืด เกิดเป็นรอยเปียกชื้น
ไผ่ : พะ.....พอ..... แล้วพี่ เอ่อ..... แค่นี้นะครับ
พี่แอ๋ว : เฮ้ย.... ไผ่ ไผ่........ ยู้ฮู้........ วางไปซะแระ เฮ้อ... คนเรา แล้วคืนนี้น้องตูจะรอดมั้ยเนี่ย
จบแร่ว.... วิ่งหนีด้วยความอับอาย
[ตอนต่อจากพี่ Lith]
ไผ่ : หนูริน ไผ่เอาแกงเขียวหวานมาให้ตามสัญญาแล้วนะ เพราะฉะนั้นหนูรินก็ห้ามลืมที่ตกลงกันไว้ล่ะ
ริน : อ่ะ ไผ่เอาจริงเหรอ รินนึกว่าไผ่พูดเล่น งื้อ
ไผ่ : พูดจริงสิ ทำไมหนูรินนึกว่าไผ่พูดเล่นล่ะ
ริน : ก็...ก็เห็นไผ่...อ่า...ก็ Happy ดีนี่นา แล้วไหง......
ไผ่(หน้าแดงนิดหน่อย): ก็ Happy แต่ไผ่เขินนี่ อยู่ๆหนูรินก็จะเขียนเพิ่มตอนโน้นตอนนี้ แค่นี้ต้นก็ได้ใจจะแย่แล้ว อีกหน่อยต้นไม่โดนหนูรินสปอยล์จนเหมือนเป้เหรอ
ต้น : ได้ยินไผ่พูดชื่อต้นแว่วๆ มีอะไรเหรอ
ไผ่ : ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ไหนว่าวันนี้ประชุมเลิกช้าไง
ต้น : ไม่มีอะไรจริงน่ะ? ทำไมไผ่หน้าแดงๆ รินทำอะไรไผ่น่ะ?
ริน : เปล๊าาาาาาา รินเปล่านะ ถ้าจะมีใครทำไผ่หน้าแดงก็มีอยู่คนเดียวล่ะน่า
ไผ่(พยายามดึงต้นกลับเข้าบ้าน) : พอเหอะ ต้นไปอาบน้ำดีกว่า จะได้กินข้าวกัน ไปก่อนนะหนูริน อย่าลืมที่คุยกันไว้นะ
ต้น(พึมพำ) : มีพิรุธน่าสงสัยจริงแฮะ สงสัยระหว่างอาบน้ำนี่คงต้องสอบกันให้รู้เรื่องแล้วละมั้ง
[ตอนต่อจากพี่แอ๋ว]
พี่แอ๋ว : ต้นพี่ได้ข่าวว่า น้องไผ่ กะ หนูริน มี something กันอ่ะ รู้ป่าวว่าเรื่องอะไร
ต้น : โธ่... พี่แอ๋ว ต้นจะไปรู้ได้งัยเนี่ย นี่ขนาดปิดห้องน้ำสอบปากคำตั้ง 2-3 รอบ ยังไม่ยอมหลุดปากเลยอ่ะ
พี่แอ๋ว : จริงเหรอ... ไม่มีอะไรหลุดออกจา...กปากเลยอ่ะ
ต้น : เอ่อ... จริงๆก็มีบ้างนิดหน่อยอ่ะนะ
พี่แอ๋ว : อะไรเหรอ ???
ต้น : พี่อย่ารู้เลย
พี่แอ๋ว : เฮ้ย... ได้งัย นี่ไม่รักกันแล้วช่ายมะ เดี่ยวนี้ได้หลังลืมหน้าเหรอ เฮ้ย... ไม่ช่าย..... น่านะบอกพี่หน่อย พี่อยากรู้ น้า..... น้องต้นน้า.... น้องต้นน่ารัก มาดแมน แอนด์ แฮนซั่ม อีกต่างหาก นะจ๊ะสุดหล่อ....
ต้น : เอาจริงอ่ะพี่ แน่ใจนะ
พี่แอ๋ว : อือ
ต้น : ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ก็พูดซ้ำไปซ้ำมา ประมาณ อ้า.. อืม... โอ๊ย... โอ้ว... อีก... แล้วก็............
พี่แอ๋ว : เอ่อ... พอแล้วจ๊ะ พี่ไม่อยากรู้แล้ว
ต้น : อ้าวทำไมละพี่ ยังมี จะ...ถึง.........
พี่แอ๋ว : พ้อ........ แก..... ไอ้ต้น...... ไอ้น้องบ้า.....
"แล้วหนูแอ๋วก็วางสายไปด้วยประการละฉะนี้แล นิยายตอนนี้สอนให้รู้ว่า อย่าพยายามอยากรู้อยากเห็น ไม่งั้นของจะเข้าตัว แง้ๆๆๆๆๆ"
[ตอน Side Story จากพี่ Lith]
ฮัดเช้ย ฮัดเช้ย
...เสียงจามดังติดๆกันสองสามครั้งเรียกให้ผมหันไปหาต้นเสียงที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ๆแล้วถามอย่างเป็นห่วง
"เป้ ไม่สบายหรือเปล่า วิวเห็นจามไม่หยุดมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ"
คนตัวโตขยี้ปลายจมูกไปมาแล้วส่ายหน้า "ไม่นะ เป้ว่าเป้ไม่ได้เป็นอะไร แต่เมื่อกี้ไม่รู้ทำไมจามไม่หยุดเลย"
สีหน้าของคนพูดก็ปกติดีจริงๆ อย่างที่ว่า อีกอย่าง ถ้าหากว่าป่วยจริงละก็เป้เป็นต้องเข้ามาออดอ้อนอย่างโน้นอย่างนี้กับผมแล้ว ทั้งๆ ที่บางทีก็ไม่ได้ถึงขั้นล้มหมอนนอนเสื่อสักหน่อย แต่ผมก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้ จึงลุกขึ้นเดินเอามือไปทาบหน้าผากเป้เพื่อความแน่ใจ เจ้าตัวจึงถือโอกาสโอบแขนไว้รอบเอวผมแล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มให้ ผมยกมือขึ้นเสยผมบนหน้าผากอีกฝ่ายเล่นแล้วเอ่ยล้อ
"ถ้าไม่ได้ป่วยก็สงสัยจะโดนใครนินทาละมั้ง จามไม่หยุดขนาดนี้คงโดนหลายกระทง"
เป้หัวเราะ ปลายคางที่บนหน้าท้องผมทำให้จั๊กจี้นิดๆ
"นินทาอะไร แฟนวิวออกจะเพอร์เฟคขนาดนี้จะมีคนนินทาอะไรฮึ"
"ครับ ครับ เพอร์คเฟคมากกกก" ผมแกล้งลากเสียง เป้เลยทำหน้างอนๆ แต่แล้วเจ้าตัวก็กระตุกยิ้มมุมปากขึ้นมา และรอยยิ้มนั้นก็ทำให้ผมระแวง พยายามจะถอยออกจากวงแขนที่โอบเอวไว้แต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะเจ้าคนตัวโตนั่นแกล้งรัดเอวผมไว้แน่น
"เป้รู้ละ สงสัยที่เป้จามไม่หยุดเมื่อกี้เป็นเพราะวิวไม่ได้อาบน้ำแน่เลย"
"บ้า" ผมร้อง พยายามผลักใบหน้าที่ไซ้ไปมาบนหน้าท้องตัวเองออกไป
"ก็อาบไปด้วยกันเมื่อกี้ อย่ามามั่ว"
ทั้งคำพูดและความพยายามผลักเป้ออกไม่ได้ผลทั้งคู่ เพราะเจ้าตัวเลิกชายเสื้อยืดของผมขึ้นแล้วจูบเสียงดังบนท้องผมเหมือนมันเขี้ยวเต็มที่
"ไม่รู้ละ เป้ว่าเป้ต้องได้กลิ่นอะไรแปลกๆ แถวๆ นี้แหละถึงได้จามไม่หยุด เอ๊ะ หรือเสื้อวิวติดพวกละอองเกสรดอกไม้ที่ไหนมาหรือเปล่า ถอดออกดีกว่ามั้ย"
น้ำเสียงเหมือนเป็นห่วงเต็มประดา แต่เนื้อหาสุดจะเจ้าเล่ห์จนผมต้องทุบไหล่หนาไปทีหนึ่งอย่างอดไม่ไหว
"พอเลยเป้ พอ เกสรดอกไม้อะไรจะปลิวมาถึงบนคอนโด เป้ บอกให้หยุด เป้...ฮื้อ..."
[ตอนต่อจากพี่ Lith]
ต้น : ริน ตกลงไผ่มาตกลงอะไรกับรินไว้ฮึ บอกมานะ
ริน : ตกลงอารายยยย ไม่มี๊ ไม่มี รินไม่รู้เรื่องงงงง ถามไผ่ดูก็ได้
ต้น : ถามจนไผ่หมดแรงไปแล้วก็ยังไม่ได้คำตอบ ถึงต้องมาถามจากรินนี่ไง ว่าไง ตกลงอะไร...กันไว้
หน้าตาต้นชักจะเอาเรื่อง หนูรินเลยชักแหยง อีกใจนึกสงสัย ถามยังไงไผ่ถึงหมดแรง???
ต้น(ทำเสียงดุ) : ว่าไงริน จะบอกดีๆไหม?
ริน (หลับตาปี๋...ขอโทษน๊าไผ่ แต่ต้นน่ากลัวง่ะ): ก็ ก็ เรื่องตอนพิเศษที่รินว่ะจะเขียนเพิ่มอ้ะ
ต้น : ทำไม?
ริน : ก็ ก็ ไผ่บอกว่า อย่าเขียนเพิ่มตอนนั้น ให้ไปเขียนตอนอื่นแทนอ้ะ
ต้น : ตอนไหน?
ริน: ก็..ตอนนั้น แหม...ตอนนั้น(กระซิบเสียงเบาๆ) นั่นแหละ ตอนนั้นอ่ะ
ต้น(เอียงหูฟังแล้วทำท่าตกตะลึง) : แลกกับแกงเขียวหวานถ้วยเดียวเนี่ยนะ
ริน : เอ๊...ก็แกงเขียวหวานของไผ่อร่อยมากๆ เลยนี่
ต้น(ยิ้มเจ้าเล่ห์) : งั้นเอางี้ เดี๋ยวต้นเลี้ยงข้าวรินเอง เลือกมาเลยอยากกินที่ไหน แต่...
ริน : แต่?
ต้น : แต่ต้องเขียนตอนนั้นเพิ่มให้ยาวกว่าเดิมสองเท่า!
ริน : สองเท่าเลยเหรอ...(ทำท่าลังเล)
ต้น : จะตบท้ายด้วยเค้กอีกก็ยังได้นะ
ริน : deal!!!!
*ความเห็นจากคนเขียน: นี่เราดูเห็นแก่กินขนาดนั้นเลยเร้อ??*
[ตอนต่อจาก ???]
ไผ่: พี่แอ๋ว พี่ลิธ ริน ทำไมทำกับไผ่อย่างงี้อะ ที่นี่มีแต่คนขี้แกล้ง หนีกลับเชียงใหม่ไปหาเพื่อนๆ ดีกว่า ฮึ!
ต้น: เฮ่ย! ไผ่ตกลงกับต้นว่าจะย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้วนะ จะกลับไปได้ยังไง ต้นไม่ยอม
ไผ่: (ทำตาเขียว) แล้วใครใช้ให้ไปสุมหัวกับคนอื่นมาแกล้งกันขนาดนี้ล่ะ ไม่รู้ด้วยแล้ว เข้ากันดีนักก็ไปอยู่กับพวกเจ๊ๆ ซะเลยแล้วกัน (คว้ากระเป๋าเสื้อผ้าเดินออกจากบ้าน)
ต้น: เฮ้ยยย ไผ่ผผผ ต้นไม่ยอมนะ กลับมาก๊อนนนนนน
เส้นทางชีวิตของสองคนนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป?? โปรดติดตาม!! XD
*************************
ขอบคุณทั้งสามท่านที่อุตส่าห์เขียนผลงานน่ารักๆ ให้ต้นกับไผ่นะคะ ปลื้ม + ดีใจยิ้มแก้มปริตอนเห็นกลอนของพี่ยู และเรื่องของต้น-ไผ่ภาคพิสดารของพี่แอ๋วและพี่ Lith คนเขียนเองก็จะพยายามเขียนตอนพิเศษให้ไม่แพ้ผลงานเหล่านี้เช่นกันค่ะ (แต่เรื่องขำนี่ขอ เพราะคาดว่าคงสู้เรื่องที่เอามาแปะให้อ่านกันนี่ไม่ไหว  ) แล้วเจอกันในอัพเดทคราวหน้านะค้า
| Create Date : 31 มกราคม 2554 |
| Last Update : 31 มกราคม 2554 20:12:04 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 805 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: aew IP: 125.27.90.166 วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:17:41:42 น. |
|
|
|
โดย: bellbomb (Applebee  ) วันที่: 31 มกราคม 2554 เวลา:20:22:42 น. |
|
|
|
| โดย: sherry IP: 223.206.114.127 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:0:04:59 น. |
|
|
|
| โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:46:10 น. |
|
|
|
| โดย: P'Lith IP: 220.54.82.53 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:46:47 น. |
|
|
|
| โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:06:42 น. |
|
|
|
| โดย: P'Lith IP: 220.54.82.53 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:07:28 น. |
|
|
|
| โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:25:17 น. |
|
|
|
| โดย: aew IP: 125.27.86.235 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:13:11:02 น. |
|
|
|
| โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:22:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|
) แล้วเจอกันในอัพเดทคราวหน้านะค้า
) 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [
แต่ว่าพออ่านไปอ่านมา แหม... มันช่างต่อกันพอเหมาะพอเจาะจริงๆน้า แล้วงี้ตาต้นจะเป็นยังไงน้อ หนูไผ่จะยอมยกโทษให้หรือไม่ แล้วเจ๊ๆ ทั้ง 3 จะรอดตัวมั้ย คงต้องตามกันต่อไป ฮ่าๆๆๆๆ
ปล. กลอนพี่ยู ( ขอเรียกพี่ด้วยคนน้า ) หวานม๊ากๆๆๆๆ สั้นๆแต่กินความหมายลึกซึ้งเกินบรรยายจ้า...