Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
My bookshop
[นิยาย Y] เล่ห์ลวงใจ
[นิยาย Y] แค่สบตา ก็รู้ว่ารัก
[นิยาย Y] แม้นมั่นคำสัญญา
[นิยาย Y] ลำนำรักสีรุ้ง
[นิยาย Y] ลำนำรักสีรุ้ง Bonus
[นิยาย Y] เมื่อหัวใจเราใกล้กัน
[นิยาย Y] ยินดีที่ได้รู้จัก...รัก
[นิยาย Y] เหตุเกิดจากวันนั้น...
[นิยาย Y] ขอเพียงเอ่ยว่ารัก
[นิยาย Y] บ่มรักบ่วงเสน่หา
รวมเรื่องสั้น
อ่านแล้วมาบอก
กินแล้วมาเล่า
เท้าพาไปเที่ยว
พร่ำ(เพ้อ) รายสะดวก
Favorite Comments
About me
Private
All blogs
เล่ห์ลวงใจ ตอนพิเศษ: แสงแรกแห่งปีใหม่
เล่ห์ลวงใจ ตอนพิเศษ: Pillow Talk
เล่ห์ลวงใจ ตอนพิเศษ: Twenty-Four-Seven
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 42 (ครึ่งหลัง)
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 42 (ครึ่งแรก)
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 41
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 40
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 39
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 38
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 37
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 36
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 35
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 34
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 33
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 32
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 31
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 30
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 29
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 28
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 27
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 26
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 25
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 24
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 23
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 22
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 21
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 20
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 19
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 18
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 17
เล่ห์ลวงใจ ตอนพิเศษ คั่นเวลา 1
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 16
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 15
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 14
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 13
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 12
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 11
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 10
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 9
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 8
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 7
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 6
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 5
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 4
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 3
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 2
เล่ห์ลวงใจ บทที่ 1
เล่ห์ลวงใจ บทนำ
เล่ห์ลวงใจ แนะนำตัวละคร
เล่ห์ลวงใจ บทนำ
บทนำ
ติ๋ง...ติ๋ง...
เสียงหยดน้ำตกกระทบอ่างล้างหน้าเป็นจังหวะแผ่วเบา ก่อนที่มือของใครคนหนึ่งจะยื่นออกไปหมุนปิดก๊อกให้สนิท เด็กหนุ่มรูปร่างผอมเพรียวหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กบนราวข้างอ่างมาซับน้ำบนหน้า เมื่อเสร็จแล้วก็แขวนผ้าไว้ที่เดิมแล้วเท้ามือลงบนขอบอ่าง นัยน์ตากลมโตเขม้นมองเงาของตนซึ่งสะท้อนอยู่ในกระจกบานใหญ่
ภาพที่เขาเห็นคือเด็กหนุ่มร่างเพรียวในชุดเสื้อคอโปโลแขนสั้นกับกางเกงยีนส์ เรือนผมสีดำที่ตัดสั้นไว้ล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่ คิ้วเข้มกับดวงตากลมโตขับให้ดวงหน้ายิ่งดูอ่อนเยาว์กว่าอายุยี่สิบเอ็ด ถึงแม้จะสูงเพียง 168 เซนติเมตร แต่รูปร่างที่ค่อนข้างผอมก็ทำให้เขาดูสูงเพรียวกว่านั้น ยกเว้นเวลาที่ยืนเทียบเคียงกับคนที่ตัวสูงกว่า
นี่เรามาทำอะไรอยู่ที่นี่นะ...
ธีระถามตัวเองขณะลูบไรผมชื้นๆ ซึ่งแนบบนหน้าผากออก พลันเสียงห้าวต่ำที่เอ่ยถามอย่างเกียจคร้านจากด้านหลังก็ทำให้เขาสะดุ้ง
จะรีบตื่นไปไหนล่ะ ไม่ใช่วันทำงานสักหน่อย
ธีระเหลียวกลับไปมองร่างสูงใหญ่ของคนที่กำลังยืนเอามือเท้าประตูห้องน้ำ ไรเคราที่เริ่มขึ้นเป็นปื้นบนใบหน้าคร้ามเข้มสร้างความรู้สึกดิบเถื่อนตัดกับผิวสีอ่อน นัยน์ตาคมปลาบจับจ้องเขาด้วยแววตาล้ำลึกอันยากจะอ่านความนัย ทว่าสิ่งที่ทำให้โลหิตฉีดซ่านขึ้นบนผิวหน้าของธีระคือการที่อีกฝ่ายไม่สวมใส่อะไรปิดบังเรือนร่างอันเปลือยเปล่าเลยสักชิ้น
ผมจะกลับห้องครับ มีอะไรต้องทำหลายอย่าง
อย่างเช่น?
คนถามดันตัวห่างจากประตูและก้าวเข้ามาในห้องน้ำขนาดไม่เล็ก แต่เมื่อเขาถูกแรงกดดันให้ถอยหลังหนีจนเข้าไปชิดมุมห้อง ธีระก็รู้สึกว่าห้องน้ำในคอนโดหรูนั้นแคบไปถนัดใจ
อย่างเช่นซักผ้า เก็บกวาดห้อง... ผมไม่ได้มีเงินจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดให้เหมือนคุณกฤต ผมก็ต้องทำเรื่องพวกนี้เอง
ถ้าอยากได้แม่บ้านไปช่วยทำความสะอาด เดี๋ยวฉันให้ยืมแม่บ้านของฉันก็ได้
ไม่จำเป็นครับ
ธีระแทบอยากแทรกตัวเข้าไปในผนังเมื่อคู่สนทนาเข้ามาประชิดและยื่นแขนทั้งสองยันผนังไว้ กักให้เขาอยู่ในวงล้อมของไออุ่นที่เจ้าตัวแผ่ออกมาโดยแทบไม่เปลืองแรง ระดับสายตาซึ่งตรงกับแผงอกเปลือยพอดีทำให้เขาเห็นรอยข่วนซึ่งรู้ดีว่ามาจากน้ำมือของตัวเองเมื่อคืน จึงฝืนทำคอแข็งเงยหน้าขึ้น และพบว่านัยน์ตาสีนิลมองเขาอยู่ก่อนแล้ว
เมื่อสบตากัน มุมปากได้รูปของร่างสูงก็หยักขึ้นเล็กน้อยอย่างล้อเลียน
เมื่อคืนก็ไม่ค่อยรู้สึกตอนที่โดนข่วนหรอกนะ แต่ตอนนี้แสบแผลเป็นบ้า ว่าจะให้เธอช่วยทายาให้อยู่เชียว
ธีระพยายามระงับความอายจากวาจายั่วยุ เขากำมือทั้งสองข้างอย่างข่มอารมณ์พลางตอบด้วยเสียงที่บังคับให้นิ่งที่สุด
ถึงผมไม่ช่วย ก็คงมีสาวๆ อีกเยอะแยะเต็มใจจะมาดูแลคุณกฤตอยู่แล้วล่ะครับ เผลอๆ จะบริการให้มากกว่าทายาซะด้วยซ้ำ อึ้ม!
คำพูดยอกย้อนของเขาจุดกองเพลิงในแววตาของกฤตภาสให้ลุกวาบ ร่างสูงใหญ่กระชากธีระเข้าหาตัวอย่างกะทันหันจนคนตัวเล็กกว่าปลิวเข้าหาอ้อมแขนแข็งแรงอย่างง่ายดาย เด็กหนุ่มพยายามจะเม้มปากเมื่ออีกฝ่ายก้มลงบดขยี้ริมฝีปากบนกลีบปากช่างหาเรื่องของเขาอย่างรุนแรง กระนั้นก็ยังช้ากว่าปลายลิ้นร้อนที่แหย่เข้ามาควานหารสหวานภายในอย่างดึงดัน
คุณ...กฤต...ปล่อย!
ร่างผอมพยายามจะผลักไสคนที่กำลังจาบจ้วงกับร่างกายของเขา แต่ความเหนื่อยอ่อนจากคืนที่ผ่านมาก็ทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงอย่างที่ตั้งใจ ความดึงดันอันไร้ผลนั้นทำให้กฤตภาสยิ่งหงุดหงิด ร่างสูงใหญ่เบียดตัวเข้าหามากขึ้นและย่อลงช้อนสะโพกเพรียวให้ลอยขึ้นจากพื้น ส่งให้ธีระต้องหนีบขารอบเอวสอบโดยอัตโนมัติเพื่อไม่ให้ตัวเองหล่น
คุณกฤต!
ธีระตวาดเมื่อรับรู้ได้ว่าส่วนอ่อนไหวของตนกำลังถูกอีกฝ่ายบดเบียด ถึงแม้จะมีกางเกงยีนส์กั้นขวาง แต่ความรุ่มร้อนที่ถ่ายทอดมาก็ยังทะลุผ่านเนื้อผ้าจนเด็กหนุ่มสัมผัสได้ และความพยายามจะดิ้นรนของเขาก็สร้างความพึงใจแก่คนที่กำลังถือไพ่เหนือกว่าอย่างมาก เพราะกฤตภาสกอดรัดเขาแน่นยิ่งขึ้นขณะพรมจุมพิตไปบนลำคอบอบบาง
ดิ้นอีกสิ น่าจะรู้นี่ว่ายิ่งดิ้นฉันก็ยิ่งมีอารมณ์
เสียงกระซิบริมหูทำให้ธีระหยุดการเคลื่อนไหวในทันที อารามอยากต่อต้านเมื่อครู่ทำให้เขาพยายามดิ้นรนเพื่อให้ร่างกายเป็นอิสระ ต่อเมื่อหยุดดิ้นจึงได้รู้ตัวว่าเผลอไปกระตุ้นความต้องการของอีกฝ่ายเข้าเสียแล้ว
และที่แย่ยิ่งกว่านั้นคือ...ร่างกายของเขาก็กำลังมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบเดียวกัน
คุณกฤต...
ธีระท้วงด้วยใบหน้าเหยเก ผิวแก้มเนียนเป็นสีแดงจัดขณะที่คิ้วเข้มมุ่นเข้าหากันแน่น ซึ่งดูเหมือนเจ้าตัวเองก็จะไม่รู้ว่าน้ำเสียงและท่าทางของตนยามตัดพ้อนั้นแฝงแววออดอ้อนแกมยั่วยวนแก่คนเห็นเพียงไร เขาได้แต่ขมวดคิ้วแล้วส่งเสียงอู้อี้เมื่อกฤตภาสก้มลงแนบริมฝีปากเคล้าคลึงกลีบปากของเขาอีกครั้ง
จูบนี้นุ่มนวลและปลอบประโลมกว่าเมื่อครู่ และแม้ว่าจะยังสับสน แต่ความอ่อนหวานที่ได้รับก็ทำให้เด็กหนุ่มเคลิบเคลิ้มจนลืมต่อต้านไปชั่วคราว
R-r-r-r-r-r-
เสียงโทรศัพท์ที่แผดลั่นกลางห้องนอนทำให้กฤตภาสคำรามในคออย่างขัดใจ เสียงนั้นฉุดรั้งสติสัมปชัญญะที่กำลังเตลิดของธีระให้กลับคืนมา เด็กหนุ่มพลันตระหนักได้ว่าตนอยู่ในท่าทางน่าอายแค่ไหน จึงพยายามตะเกียกตะกายจะลงยืนเองท่ามกลางแววตาไม่พอใจของกฤตภาส แต่ร่างสูงก็ปล่อยมือจากเขาโดยดีก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นรับสาย
ฮัลโหล....อ้อ สวัสดีครับแม่
เสียงของชายหนุ่มอ่อนลงเมื่อพบว่าคู่สนทนาคือหม่อมหลวงมุกตาภา ศิตานนท์ มารดาซึ่งหย่าขาดจากบิดาตั้งแต่เขายังเด็กและอาศัยอยู่ต่างประเทศ นัยน์ตาคมกริบเหลือบมองเด็กหนุ่มที่กำลังพยายามจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยและเดินไปทางประตูห้อง และราวจะรับรู้ได้ถึงแววตาที่จ้องมอง ธีระจึงเหลียวมาสบตาเขาแวบหนึ่งก่อนจะเดินออกไปแล้วงับประตูตามหลัง
กฤตภาสมองประตูที่ปิดลงด้วยนัยน์ตาเยือกเย็นยากจะอ่านความรู้สึก กระทั่งเสียงจากปลายสายทักขึ้น เขาจึงค่อยเบนความสนใจกลับมายังคู่สนทนาอีกครั้ง
ครับ แม่จะให้ผมทำอะไรนะครับ?
++------++
ธีระไม่ได้ยินเสียงใดอีกเมื่อประตูปิดลง เขายืนนิ่งอยู่อึดใจใหญ่ก่อนจะสาวเท้าไปที่ลิฟต์อย่างเชื่องช้าด้วยความรู้สึกเหมือนแต่ละก้าวมีตรวนหนาหนักถ่วงเอาไว้
เด็กหนุ่มกดลิฟต์และก้าวเข้าไปด้านใน จากนั้นก็กดปุ่มเพื่อลงไปชั้นล่าง เขาเหลือบมองกระจกที่กรุในผนังลิฟต์แล้วก็สังเกตเห็นรอยบางอย่างบนซอกคอ จึงขยับเข้าไปใกล้กระจกมากขึ้นพร้อมกับแบะปกเสื้อออกเพื่อสำรวจให้ชัดเจน และพบว่าร่องรอยเหล่านั้นน่าจะมาจากกฤตภาสที่ประทับไว้บนร่างกายของเขาตั้งแต่เมื่อคืน
"มองแค่ฉัน เวลาอยู่กับฉัน ห้ามคิดถึงคนอื่น"
เด็กหนุ่มนึกถึงประโยคเชิงคำสั่งที่ได้ยินเมื่อคืน ก่อนที่คนพูดจะทำให้ในหัวเขาขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ด้วยเพลิงปรารถนาที่เร่าร้อนดุจพายุ ทว่าเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อเช้า นัยน์ตากลมโตที่ล้อมกรอบด้วยแพขนตายาวก็หม่นแสงลง
อีกแล้วหรือ...นี่เขากำลังจะพาตัวเองเข้าสู่วังวนอันเจ็บปวดอีกแล้วใช่ไหม ...เมื่อครึ่งปีก่อนเขาเคยหลงรักคนที่พลาดพลั้งเข้ามาในชีวิตของเขาชั่วคราวทั้งที่เจ้าตัวไม่เคยลืมใครอีกคนแม้เพียงเสี้ยววินาที ส่วนครั้งนี้...เขากำลังหวั่นไหวกับคนที่สร้างเงื่อนไขให้เขามีความสัมพันธ์ทางกายด้วย ทั้งที่เจ้าตัวก็มีหญิงสาวรายล้อมอยู่แล้วมากมาย และไม่ได้มีรสนิยมฝักใฝ่กับคนเป็นเกย์เช่นเขาเลยสักนิด
นี่เขาต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง ...ถึงจะเข้มแข็งพอจะหันหลังให้กับความรู้สึกที่เรียกว่ารัก...สักที?
++---TBC---++
A/N:
และแล้ว Bellbomb ก็เปิดเรื่องใหม่จนได้ แต่หากใครเคยอ่าน "ยินดีที่ได้รู้จัก...รัก" นิยายอีกเรื่องของเรามาก่อน คงพอจำน้องตี้ หรือธีระซึ่งกลายมาเป็นตัวเอกในเรื่องนี้ได้ ความจริงหลังจากรวมเล่ม "แค่สบตา ก็รู้ว่ารัก" จบไปก็มีพล็อตนิยายที่อยากเขียนเป็นกระบุงเลยค่ะ แต่พอลองหยิบแต่ละเรื่องมาร่างโครงคร่าวๆ ก็เห็นแววมหากาพย์ทั้งนั้นจนไม่กล้าเริ่ม ก็เลยลองเอาพล็อตที่คิดเล่นๆ ให้น้องตี้มาลองเขียนดูก่อน ปรากฏว่าดีเทลค่อนข้างลงตัว ก็เลยตัดสินใจว่าเขียนเลยแล้วกัน และจากบทนำก็คงเห็นแล้วว่าพระเอกเรื่องนี้จะฉีกแนวพระเอกเรื่องอื่นๆ ของเราอยู่สักหน่อย ก็ขอฝากตากฤตกับน้องตี้ให้ติดตามกันด้วยนะคะ ^^
Create Date : 30 สิงหาคม 2556
Last Update : 3 กันยายน 2556 17:54:10 น.
6 comments
Counter : 1770 Pageviews.
Share
Tweet
เหมือนน้องตี้มารำพึงรำพันต่อหน้าคนอ่านเลย. ตอนท่ีแล้วก้อเห็นใจ. ตอนนี้จะวิบากขนาดไหน
โดย: JIRA IP: 110.169.144.48 วันที่: 5 กันยายน 2556 เวลา:22:23:48 น.
คุณ JIRA น้องตี้ต้องการกำลังใจมากๆ เลยค่ะสำหรับภาคนี้ ติดตามกันต่อไปด้วยนะคะ
โดย: bellbomb (
Applebee
) วันที่: 6 กันยายน 2556 เวลา:9:50:36 น.
ตามอ่านตอนต่อไปเลยดีกว่า ลุ้น เอาใจช่วยน้องตี้
แต่สงสัยกฤตโกรธอะไร
โดย: จุ๋ม IP: 49.230.133.229 วันที่: 13 ตุลาคม 2556 เวลา:17:34:35 น.
เป็นปริศนาที่ต้องติดตามค่ะพี่จุ๋ม ^_^
โดย: bellbomb (
Applebee
) วันที่: 14 ตุลาคม 2556 เวลา:19:39:33 น.
ได้ฤกษ์ อ่านตาเฒ่ากฤต แล้ว หลังจากซุ่มอ่านคอมเม้นต์ในเฟสอยู่นาน กร๊ากกกกกกกกกกก
ตามลุ้นตามเชียร์เป็นกำลังใจให้น้องตี้กันต่อไป
โดย: ภัทร IP: 110.169.249.230 วันที่: 29 ตุลาคม 2556 เวลา:11:19:40 น.
เอิ่ม..... มัยตาคนนั้นมันหน้าไม่อายขนาดเน้.... อี๊..... เค้าจะเป็นตากุ้งยิงป่าวเนี๊ย
โดย: aew IP: 192.99.14.36 วันที่: 2 มีนาคม 2558 เวลา:15:30:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Applebee
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [
?
]
~ สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ~
ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดโดยนำข้อความทั้งหมดหรือส่วนใดไปเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด!!
Friends' blogs
AnnsCrafts
ตะแน๋วกิ๋วกิ้ว
พิธันดร
ศรีสุรางค์
D-novel
แก้วกังไส
Emotion-P
kalakonkrua
Junenaka1
ยาคูลท์
ผู้สาวเมืองยศ
นัทธ์
วิรตี
แม่ไก่
Webmaster - BlogGang
[Add Applebee's blog to your web]
Links
บ้านพิธันดร
forwriter.com
Nove[L]ookmuh
fanfiction.net
OneManga
น้ำตาค้างฟ้า
BestChild
Mr. Yerrman Blog
Yolanrita
พรายทราย
myoxygen
ถ่านหินจำศีล
pimmetje
Hawaii Havaii
Paradijs
kazu
เหมือนพระจันทร์
Sha Bha Shine
I^^
หมีป่วยเข้าครัว
Lolay
Lith Athiwen
สิงห์อมบ๊วย
Hell Eating Association of Thailand
Many things else
วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์
Meet Joe's Blog
kazu
Tanaew Lulla
คิงเพนกวิน
Fay's Wonderland
Novel-House
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.