Group Blog
 
All blogs
 
เล่ห์ลวงใจ บทนำ

บทนำ


ติ๋ง...ติ๋ง...

เสียงหยดน้ำตกกระทบอ่างล้างหน้าเป็นจังหวะแผ่วเบา ก่อนที่มือของใครคนหนึ่งจะยื่นออกไปหมุนปิดก๊อกให้สนิท เด็กหนุ่มรูปร่างผอมเพรียวหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กบนราวข้างอ่างมาซับน้ำบนหน้า เมื่อเสร็จแล้วก็แขวนผ้าไว้ที่เดิมแล้วเท้ามือลงบนขอบอ่าง นัยน์ตากลมโตเขม้นมองเงาของตนซึ่งสะท้อนอยู่ในกระจกบานใหญ่

ภาพที่เขาเห็นคือเด็กหนุ่มร่างเพรียวในชุดเสื้อคอโปโลแขนสั้นกับกางเกงยีนส์ เรือนผมสีดำที่ตัดสั้นไว้ล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่ คิ้วเข้มกับดวงตากลมโตขับให้ดวงหน้ายิ่งดูอ่อนเยาว์กว่าอายุยี่สิบเอ็ด ถึงแม้จะสูงเพียง 168 เซนติเมตร แต่รูปร่างที่ค่อนข้างผอมก็ทำให้เขาดูสูงเพรียวกว่านั้น ยกเว้นเวลาที่ยืนเทียบเคียงกับคนที่ตัวสูงกว่า

นี่เรามาทำอะไรอยู่ที่นี่นะ...

ธีระถามตัวเองขณะลูบไรผมชื้นๆ ซึ่งแนบบนหน้าผากออก พลันเสียงห้าวต่ำที่เอ่ยถามอย่างเกียจคร้านจากด้านหลังก็ทำให้เขาสะดุ้ง

“จะรีบตื่นไปไหนล่ะ ไม่ใช่วันทำงานสักหน่อย”

ธีระเหลียวกลับไปมองร่างสูงใหญ่ของคนที่กำลังยืนเอามือเท้าประตูห้องน้ำ ไรเคราที่เริ่มขึ้นเป็นปื้นบนใบหน้าคร้ามเข้มสร้างความรู้สึกดิบเถื่อนตัดกับผิวสีอ่อน นัยน์ตาคมปลาบจับจ้องเขาด้วยแววตาล้ำลึกอันยากจะอ่านความนัย ทว่าสิ่งที่ทำให้โลหิตฉีดซ่านขึ้นบนผิวหน้าของธีระคือการที่อีกฝ่ายไม่สวมใส่อะไรปิดบังเรือนร่างอันเปลือยเปล่าเลยสักชิ้น

“ผมจะกลับห้องครับ มีอะไรต้องทำหลายอย่าง”

“อย่างเช่น?”

คนถามดันตัวห่างจากประตูและก้าวเข้ามาในห้องน้ำขนาดไม่เล็ก แต่เมื่อเขาถูกแรงกดดันให้ถอยหลังหนีจนเข้าไปชิดมุมห้อง ธีระก็รู้สึกว่าห้องน้ำในคอนโดหรูนั้นแคบไปถนัดใจ

“อย่างเช่นซักผ้า เก็บกวาดห้อง... ผมไม่ได้มีเงินจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดให้เหมือนคุณกฤต ผมก็ต้องทำเรื่องพวกนี้เอง”

“ถ้าอยากได้แม่บ้านไปช่วยทำความสะอาด เดี๋ยวฉันให้ยืมแม่บ้านของฉันก็ได้”

“ไม่จำเป็นครับ”

ธีระแทบอยากแทรกตัวเข้าไปในผนังเมื่อคู่สนทนาเข้ามาประชิดและยื่นแขนทั้งสองยันผนังไว้ กักให้เขาอยู่ในวงล้อมของไออุ่นที่เจ้าตัวแผ่ออกมาโดยแทบไม่เปลืองแรง ระดับสายตาซึ่งตรงกับแผงอกเปลือยพอดีทำให้เขาเห็นรอยข่วนซึ่งรู้ดีว่ามาจากน้ำมือของตัวเองเมื่อคืน จึงฝืนทำคอแข็งเงยหน้าขึ้น และพบว่านัยน์ตาสีนิลมองเขาอยู่ก่อนแล้ว

เมื่อสบตากัน มุมปากได้รูปของร่างสูงก็หยักขึ้นเล็กน้อยอย่างล้อเลียน

“เมื่อคืนก็ไม่ค่อยรู้สึกตอนที่โดนข่วนหรอกนะ แต่ตอนนี้แสบแผลเป็นบ้า ว่าจะให้เธอช่วยทายาให้อยู่เชียว”

ธีระพยายามระงับความอายจากวาจายั่วยุ เขากำมือทั้งสองข้างอย่างข่มอารมณ์พลางตอบด้วยเสียงที่บังคับให้นิ่งที่สุด

“ถึงผมไม่ช่วย ก็คงมีสาวๆ อีกเยอะแยะเต็มใจจะมาดูแลคุณกฤตอยู่แล้วล่ะครับ เผลอๆ จะบริการให้มากกว่าทายาซะด้วยซ้ำ อึ้ม!”

คำพูดยอกย้อนของเขาจุดกองเพลิงในแววตาของกฤตภาสให้ลุกวาบ ร่างสูงใหญ่กระชากธีระเข้าหาตัวอย่างกะทันหันจนคนตัวเล็กกว่าปลิวเข้าหาอ้อมแขนแข็งแรงอย่างง่ายดาย เด็กหนุ่มพยายามจะเม้มปากเมื่ออีกฝ่ายก้มลงบดขยี้ริมฝีปากบนกลีบปากช่างหาเรื่องของเขาอย่างรุนแรง กระนั้นก็ยังช้ากว่าปลายลิ้นร้อนที่แหย่เข้ามาควานหารสหวานภายในอย่างดึงดัน

“คุณ...กฤต...ปล่อย!”

ร่างผอมพยายามจะผลักไสคนที่กำลังจาบจ้วงกับร่างกายของเขา แต่ความเหนื่อยอ่อนจากคืนที่ผ่านมาก็ทำให้ไม่มีเรี่ยวแรงอย่างที่ตั้งใจ ความดึงดันอันไร้ผลนั้นทำให้กฤตภาสยิ่งหงุดหงิด ร่างสูงใหญ่เบียดตัวเข้าหามากขึ้นและย่อลงช้อนสะโพกเพรียวให้ลอยขึ้นจากพื้น ส่งให้ธีระต้องหนีบขารอบเอวสอบโดยอัตโนมัติเพื่อไม่ให้ตัวเองหล่น

“คุณกฤต!”

ธีระตวาดเมื่อรับรู้ได้ว่าส่วนอ่อนไหวของตนกำลังถูกอีกฝ่ายบดเบียด ถึงแม้จะมีกางเกงยีนส์กั้นขวาง แต่ความรุ่มร้อนที่ถ่ายทอดมาก็ยังทะลุผ่านเนื้อผ้าจนเด็กหนุ่มสัมผัสได้ และความพยายามจะดิ้นรนของเขาก็สร้างความพึงใจแก่คนที่กำลังถือไพ่เหนือกว่าอย่างมาก เพราะกฤตภาสกอดรัดเขาแน่นยิ่งขึ้นขณะพรมจุมพิตไปบนลำคอบอบบาง

“ดิ้นอีกสิ น่าจะรู้นี่ว่ายิ่งดิ้นฉันก็ยิ่งมีอารมณ์”

เสียงกระซิบริมหูทำให้ธีระหยุดการเคลื่อนไหวในทันที อารามอยากต่อต้านเมื่อครู่ทำให้เขาพยายามดิ้นรนเพื่อให้ร่างกายเป็นอิสระ ต่อเมื่อหยุดดิ้นจึงได้รู้ตัวว่าเผลอไปกระตุ้นความต้องการของอีกฝ่ายเข้าเสียแล้ว

และที่แย่ยิ่งกว่านั้นคือ...ร่างกายของเขาก็กำลังมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบเดียวกัน

“คุณกฤต...”

ธีระท้วงด้วยใบหน้าเหยเก ผิวแก้มเนียนเป็นสีแดงจัดขณะที่คิ้วเข้มมุ่นเข้าหากันแน่น ซึ่งดูเหมือนเจ้าตัวเองก็จะไม่รู้ว่าน้ำเสียงและท่าทางของตนยามตัดพ้อนั้นแฝงแววออดอ้อนแกมยั่วยวนแก่คนเห็นเพียงไร เขาได้แต่ขมวดคิ้วแล้วส่งเสียงอู้อี้เมื่อกฤตภาสก้มลงแนบริมฝีปากเคล้าคลึงกลีบปากของเขาอีกครั้ง

จูบนี้นุ่มนวลและปลอบประโลมกว่าเมื่อครู่ และแม้ว่าจะยังสับสน แต่ความอ่อนหวานที่ได้รับก็ทำให้เด็กหนุ่มเคลิบเคลิ้มจนลืมต่อต้านไปชั่วคราว

“R-r-r-r-r-r-”

เสียงโทรศัพท์ที่แผดลั่นกลางห้องนอนทำให้กฤตภาสคำรามในคออย่างขัดใจ เสียงนั้นฉุดรั้งสติสัมปชัญญะที่กำลังเตลิดของธีระให้กลับคืนมา เด็กหนุ่มพลันตระหนักได้ว่าตนอยู่ในท่าทางน่าอายแค่ไหน จึงพยายามตะเกียกตะกายจะลงยืนเองท่ามกลางแววตาไม่พอใจของกฤตภาส แต่ร่างสูงก็ปล่อยมือจากเขาโดยดีก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นรับสาย

“ฮัลโหล....อ้อ สวัสดีครับแม่”

เสียงของชายหนุ่มอ่อนลงเมื่อพบว่าคู่สนทนาคือหม่อมหลวงมุกตาภา ศิตานนท์ มารดาซึ่งหย่าขาดจากบิดาตั้งแต่เขายังเด็กและอาศัยอยู่ต่างประเทศ นัยน์ตาคมกริบเหลือบมองเด็กหนุ่มที่กำลังพยายามจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อยและเดินไปทางประตูห้อง และราวจะรับรู้ได้ถึงแววตาที่จ้องมอง ธีระจึงเหลียวมาสบตาเขาแวบหนึ่งก่อนจะเดินออกไปแล้วงับประตูตามหลัง

กฤตภาสมองประตูที่ปิดลงด้วยนัยน์ตาเยือกเย็นยากจะอ่านความรู้สึก กระทั่งเสียงจากปลายสายทักขึ้น เขาจึงค่อยเบนความสนใจกลับมายังคู่สนทนาอีกครั้ง

“ครับ แม่จะให้ผมทำอะไรนะครับ?”


++------++


ธีระไม่ได้ยินเสียงใดอีกเมื่อประตูปิดลง เขายืนนิ่งอยู่อึดใจใหญ่ก่อนจะสาวเท้าไปที่ลิฟต์อย่างเชื่องช้าด้วยความรู้สึกเหมือนแต่ละก้าวมีตรวนหนาหนักถ่วงเอาไว้

เด็กหนุ่มกดลิฟต์และก้าวเข้าไปด้านใน จากนั้นก็กดปุ่มเพื่อลงไปชั้นล่าง เขาเหลือบมองกระจกที่กรุในผนังลิฟต์แล้วก็สังเกตเห็นรอยบางอย่างบนซอกคอ จึงขยับเข้าไปใกล้กระจกมากขึ้นพร้อมกับแบะปกเสื้อออกเพื่อสำรวจให้ชัดเจน และพบว่าร่องรอยเหล่านั้นน่าจะมาจากกฤตภาสที่ประทับไว้บนร่างกายของเขาตั้งแต่เมื่อคืน


"มองแค่ฉัน เวลาอยู่กับฉัน ห้ามคิดถึงคนอื่น"


เด็กหนุ่มนึกถึงประโยคเชิงคำสั่งที่ได้ยินเมื่อคืน ก่อนที่คนพูดจะทำให้ในหัวเขาขาวโพลนจนคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ด้วยเพลิงปรารถนาที่เร่าร้อนดุจพายุ ทว่าเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อเช้า นัยน์ตากลมโตที่ล้อมกรอบด้วยแพขนตายาวก็หม่นแสงลง

อีกแล้วหรือ...นี่เขากำลังจะพาตัวเองเข้าสู่วังวนอันเจ็บปวดอีกแล้วใช่ไหม ...เมื่อครึ่งปีก่อนเขาเคยหลงรักคนที่พลาดพลั้งเข้ามาในชีวิตของเขาชั่วคราวทั้งที่เจ้าตัวไม่เคยลืมใครอีกคนแม้เพียงเสี้ยววินาที ส่วนครั้งนี้...เขากำลังหวั่นไหวกับคนที่สร้างเงื่อนไขให้เขามีความสัมพันธ์ทางกายด้วย ทั้งที่เจ้าตัวก็มีหญิงสาวรายล้อมอยู่แล้วมากมาย และไม่ได้มีรสนิยมฝักใฝ่กับคนเป็นเกย์เช่นเขาเลยสักนิด

นี่เขาต้องเจ็บอีกกี่ครั้ง ...ถึงจะเข้มแข็งพอจะหันหลังให้กับความรู้สึกที่เรียกว่ารัก...สักที?



++---TBC---++



A/N: และแล้ว Bellbomb ก็เปิดเรื่องใหม่จนได้ แต่หากใครเคยอ่าน "ยินดีที่ได้รู้จัก...รัก" นิยายอีกเรื่องของเรามาก่อน คงพอจำน้องตี้ หรือธีระซึ่งกลายมาเป็นตัวเอกในเรื่องนี้ได้ ความจริงหลังจากรวมเล่ม "แค่สบตา ก็รู้ว่ารัก" จบไปก็มีพล็อตนิยายที่อยากเขียนเป็นกระบุงเลยค่ะ แต่พอลองหยิบแต่ละเรื่องมาร่างโครงคร่าวๆ ก็เห็นแววมหากาพย์ทั้งนั้นจนไม่กล้าเริ่ม ก็เลยลองเอาพล็อตที่คิดเล่นๆ ให้น้องตี้มาลองเขียนดูก่อน ปรากฏว่าดีเทลค่อนข้างลงตัว ก็เลยตัดสินใจว่าเขียนเลยแล้วกัน และจากบทนำก็คงเห็นแล้วว่าพระเอกเรื่องนี้จะฉีกแนวพระเอกเรื่องอื่นๆ ของเราอยู่สักหน่อย ก็ขอฝากตากฤตกับน้องตี้ให้ติดตามกันด้วยนะคะ ^^


Create Date : 30 สิงหาคม 2556
Last Update : 3 กันยายน 2556 17:54:10 น. 6 comments
Counter : 1770 Pageviews.
Share

 
เหมือนน้องตี้มารำพึงรำพันต่อหน้าคนอ่านเลย. ตอนท่ีแล้วก้อเห็นใจ. ตอนนี้จะวิบากขนาดไหน


โดย: JIRA IP: 110.169.144.48 วันที่: 5 กันยายน 2556 เวลา:22:23:48 น.  

 
คุณ JIRA น้องตี้ต้องการกำลังใจมากๆ เลยค่ะสำหรับภาคนี้ ติดตามกันต่อไปด้วยนะคะ


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 6 กันยายน 2556 เวลา:9:50:36 น.  

 
ตามอ่านตอนต่อไปเลยดีกว่า ลุ้น เอาใจช่วยน้องตี้
แต่สงสัยกฤตโกรธอะไร


โดย: จุ๋ม IP: 49.230.133.229 วันที่: 13 ตุลาคม 2556 เวลา:17:34:35 น.  

 
เป็นปริศนาที่ต้องติดตามค่ะพี่จุ๋ม ^_^


โดย: bellbomb (Applebee ) วันที่: 14 ตุลาคม 2556 เวลา:19:39:33 น.  

 


ได้ฤกษ์ อ่านตาเฒ่ากฤต แล้ว หลังจากซุ่มอ่านคอมเม้นต์ในเฟสอยู่นาน กร๊ากกกกกกกกกกก

ตามลุ้นตามเชียร์เป็นกำลังใจให้น้องตี้กันต่อไป



โดย: ภัทร IP: 110.169.249.230 วันที่: 29 ตุลาคม 2556 เวลา:11:19:40 น.  

 
เอิ่ม..... มัยตาคนนั้นมันหน้าไม่อายขนาดเน้.... อี๊..... เค้าจะเป็นตากุ้งยิงป่าวเนี๊ย


โดย: aew IP: 192.99.14.36 วันที่: 2 มีนาคม 2558 เวลา:15:30:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Applebee
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ให้ทิปเจ้าของ Blog [?]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [?]



ลายปากกา



~ สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ~
ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิดโดยนำข้อความทั้งหมดหรือส่วนใดไปเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากฝ่าฝืนจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด!!
Friends' blogs
[Add Applebee's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.