ห่างหายจากการเขียนบล็อกมานานพอสมควรถึงวันหยุดสุดสัปดาห์ทั้งที ระหว่างรอทำภาระกิจที่แพลนไว้ก็ขอใช้เวลารอนี้เขียนบล็อกสักหน่อย หัวข้อที่จะเขียนวันนี้ก็คือ “คุณฝากอนาคตไว้กับอะไร” แค่หัวข้อก็น่าอ่านแล้วว่ามีอะไรนะ ในเนื้อหานี้เริ่มจากคำถามง่ายๆก่อนเลยว่า ทำไมคนเราต้องคิดถึงอนาคต ทำไมล่ะ ทำไมต้องคิดคิดแล้วมีผลอย่างไร ไม่คิดได้หรือไม่ คิดแล้วได้อะไร

โดยทั่วไปแล้วคนเรามีความกลัวว่าจะไม่สมหวัง เพราะทุกครั้งที่เราทำอะไรสำเร็จ เราจะรู้สึกปลาบปลื้มตัวเองเพราะความสำเร็จมันให้ความรู้สึกว่า ฉันเจ๋งนะ แน่นะ แล้วชีวิตมันก็สดชื่นขึ้นมามันผ่านเรื่องยากไง ทำให้คนชอบท้าทายที่จะทำเรื่องยากขึ้นไป เสมือนการเดินขึ้นบันไดทีละขั้น ทำให้คนชอบทำหลายสิ่งหลายอย่างตามขั้นตอน แต่หากใครลัดขั้นตอนแล้วได้ผลดีหรือใช้เวลาอันสั้นในการ achieve มันก็เหมือนเจ๋งกว่าคนเราเลยอยากเรียนจบไวก่อนอายุ ทำงานได้ไว ตลอดจนหาเงินได้ไวๆเพื่อจะเกิดความแตกต่าง แตกต่างแบบที่เรามองจากจุดนี้แล้วพูดว่า เจ๋งอ่ะ เก่งอ่ะเราชอบสนองนีดตัวเอง เลยชอบทำนู้นนี่ที่ได้ผลลัพท์ หรือเริ่มทำบางอย่างที่รับรองว่าชีวิตดีตามค่านิยมการเรียนดี การเรียนสูงๆ การทำงานที่ดีๆ การดูแลพ่อแม่ ทุกอย่างที่ว่าดี ถ้าเราทำได้ตามที่คิดก็ดีแต่ทุกคนก็รู้ทั้งรู้ว่าชีวิตที่ผ่านมามันไม่ใช่หนังสือคู่มือที่ทำตามสิ่งที่คิดแล้วจะเป็นไปตามนั้นทุกอย่างดังนั้นคนเราจึงมีหลักหรือเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เพื่อพักพิงในเวลาที่ควรปล่อยวางให้ได้ทบทวนในเวลาที่สมควร ยึดใจไว้เพื่อบอกว่าเกิดมาเพื่อทำสิ่งนี้ หรือคือสละชีพได้เพื่อความเป็นธรรม