Bloggang.com : cat-cat - ราชคฤห์ อดีตอันรุ่งเรือง (เขาคิชฌกูฎ)

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ยามว่างและพักผ่อนหย่อนใจ

Group Blog

All blogs

ราชคฤห์ อดีตอันรุ่งเรือง (เขาคิชฌกูฎ)

กรุงราชคฤห์ ในอดีตเดิมเป็นเมืองหลวงของแคว้นมคธในสมัยพระพุทธองค์ เป็นเมืองที่รุ่งเรือง มีเจ้าแห่งลัทธิมากมายเป็นเมืองที่มีภูเขาห้าลูกล้อมรอบ

พระพุทธศาสนาได้ประดิษฐานอยู่ที่กรุงราชคฤห์อย่างมั่นคงในสมัยพระเจ้าพิมพิสารซึ่งเป็นราชาแห่งแคว้นมคธที่ให้การอุปถัมภ์พระพุทธศาสนาเป็นอย่างดี

ปัจจุบันเป็นเมืองชนบทเล็กๆเต็มไปด้วยทุ่งนาและพื้นที่เกษตรกรรม
ขึ้นกับแขวงนาลันทา รัฐพิหารซึ่งเป็นชื่อใหม่ของแคว้นมคธ ไม่เหลือความเป็นเมืองใหญ่ให้เห็น

สถานที่แวะคือยอดเขาคิชฌกูฏซึ่งเป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้าที่กรุงราชคฤห์
ต้องไต่เขากันพอได้เหงื่อซึมๆ
บางคนที่เดินไม่ไหวก็จ้างคนหามนั่งเสลี่ยงขึ้นไปได้
ทางเดินปูด้วยหินกว้างเดินสบาย เป็นถนนที่พระเจ้าพิมพิสารสร้างไว้
ทางการอินเดียได้บูรณะอย่างดี
เนื่องจากมีทั้งผู้แสวงบุญและผู้เยี่ยมเยือนค่อนข้างมาก
ตลอดทางมีขอทานผู้หญิงนั่งขอทานอยู่หลายคน

ขึ้นไปสักพักพบเห็นสิ่งก่อสร้างสี่เหลี่ยมข้างทางสันนิษฐานว่าเป็นที่พระเจ้าพิมพิสารลงจากหลังช้างพักข้างทางก่อนเดินทางขึ้นไปเฝ้าพระพุทธเจ้าบนยอดเขา
มองไปบนยอดเขาจะเห็นมูลคันธกุฎีที่ประทับของพระพุทธเจ้า

เขาคิชฌกูฏนี้เป็นที่จำพรรษาของพระอัครสาวกหลายองค์ เช่น พระอานนท์
พระโมคคัลลา พระสารีบุตร พระมหากัสสปะ พระอนุรุทธ พระอุบาลี เป็นต้น
ที่ยอดเขาเคิชฌกูฏเป็นบริเวณที่ตั้งมูลคันธกุฎีที่ประทับของพระพุทธเจ้า
ซึ่งเห็นเป็นเพียงฐานอาคารที่บูรณะต่อๆกันมา

มูลคันธกุฎี ที่ประทับจำพรรษาของพระพุทธเจ้า
มีพุทธศาสนิกชนมากราบไหว้สักการะบูชากันมากมาย
โดยเฉพาะคณะทัวร์จากประเทศไทยที่มานั่งสวดมนต์
กันรอบๆมูลคันธกุฏี

บริเวณที่คับแคบอยู่แล้วก็ยิ่งคับแคบลงไปอีกด้วยจำนวนผู้คน

การได้ขึ้นมายังที่ที่เคยเป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้านั้น
มีความรู้สึกปิติอย่างยิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้

ถึงแม้ว่าอาจจะหงุดหงิดกับบางสิ่งบางอย่าง
ก็ต้องทำใจกันบ้างเพราะการทำมาหากินของมนุษย์ก็ต้องมีอยู่
เพื่อการดำรงชีวิต เป็นสัจธรรมในทุกที่ซึ่งก็ไม่ถึงกับทนกันไม่ได้
เราชาวพุทธเมื่อมาแสวงบุญต้องละวางและปล่อยวาง

กุฎิพระอานนท์

ระหว่างทางที่ขึ้นมีถ้ำที่พระโมคคัลลาจำพรรษา(เราแวะขาลง)
มีหินก้อนใหญ่ตั้งอยู่ มีก้อนหินเล็กๆที่พระทิเบตนำมาเรียงบนก้อนหินใหญ่
เพื่อเป็นเจดีย์บูชาและก้อนหินอธิษฐานกระจายอยู่ทั่ว
รวมทั้งก้อนหินก้อนเล็กก้อนน้อยที่ผู้มาเยือนโยนขึ้นไปเสี่ยงทายไม่ให้ชีวิตตกต่ำโดยหันหลังโยนขึ้นไป ทางขึ้นลงทางมีเดียว

ด้านหลังมีก้อนหินใหญ่เรียงกันสามก้อนมีช่องเขาพอเดินผ่านได้ที่เชื่อกันว่าเป็นบริเวณที่พระเทวทัตกลิ้งหินใส่พระพุทธเจ้า ปัจจุบันก่อหินปิดช่องทางแล้ว

มีขณะทัวร์นั่งสวดมนต์กันเต็มพื้นที่ในถ้ำเราก็เลยได้แค่ปิดทองกันนอกถ้ำ
และสวดมนต์ในใจกันแบบสั้นๆ

อีกถ้ำหนึ่งเป็นถ้ำที่พระสารีบุตรเคยใช้เป็นที่จำพรรษา
เรามีโอกาสแค่ปิดทองที่ก้อนหินปากถ้ำเช่นเดิม

จากนั้นก็นั่งรถต่อโดยระหว่างทางผ่านหมู่บ้านเล็กๆที่ห่างเมืองราชคฤห์ประมาณสิบกว่ากิโลเมตร มีร้านขายขนมที่ขึ้นชื่อว่าอร่อยเรียกว่าขนม"ขะชา"หรือ "คาจา" ซึ่งเป็นขนมแต่สมัยโบราณมีชื่อในการทำขนมชนิดนี้
เราไม่มีโอกาสได้แวะซื้อชิมเลยไม่ทราบว่ารสชาดเป็นอย่างไร แต่เห็นว่ามีอยู่หลายสิบร้าน คล้ายทำด้วยแป้งและน้ำตาลเป็นหลัก

เล่าสืบกันมาว่าพระพุทธเจ้าเสด็จผ่านหมู่บ้านนี้เพื่อไปเมืองนาลันทา ชาวบ้านได้นำขนมชนิดหนึ่งมาถวาย พระพุทธเจ้าทรงฉันแล้วดำเนินต่อไป พร้อมกับมีพระราชดำรัสว่า "คาจา" ซึ่งแปลว่า"กินแล้วก็ไป" ต่อมาชาวบ้านจึงเรียกขนมชนิดนี้ว่า"คาจา" สังเกตเห็ยหลายๆร้านจึงมักมีรูปพระพุทธเจ้าหรือไม่ก็มีคำว่า Buddha