Bloggang.com : แมวดำตัวหนึ่ง - อย่าหลุดว่าฆ่า 嘘をもうひとつだけ

อย่าหลุดว่าฆ่า 嘘をもうひとつだけ

อย่าหลุดว่าฆ่า 嘘をもうひとつだけ

ผู้เขียน : Keigo Higashino
ผู้แปล : มินามิ
สำนักพิมพ์ : เนชั่นบุ๊คส์ อินเตอร์เนชั่นแนล

ราคา 195 บาท

คำโปรยปกหลัง

ฆาตกรรมใดในโลกที่ไร้ร่องรอยให้สาวถึง หากเหตุนั้นเกิดจากแรงจูงใจ...ทุกคำพูดที่เปิดปากออกมามีค่าไม่ต่างจากการแง้มประตูกรงขัง

เจ้าหน้าที่ประจำคณะบัลเลต์พลัดตกลงมาจากระเบียงห้องพักตนเองในอพาร์ตเมนต์ คดีถูกคลี่คลายไปในแง่ว่าเป็นการฆ่าตัวตาย แต่แล้วตำรวจสืบสวนนายหนึ่งได้ไปหาอดีตนักบัลเลต์เอกหญิงที่อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์เดียวกัน เธอไม่มีทั้งแรงจูงใจในการฆาตกรรม หรือพิรุธใดๆ ทั้งสิ้น ทว่า....

(เครดิตข้อมูล : //www.se-ed.com)

อย่าหลุดว่าฆ่า 嘘をもうひとつだけ

เป็นหนังสือหนึ่งในสองเล่มที่สอยมาจากงานหนังสือฯ เมื่อปี 51 (จากสี่เล่มที่คิดว่าจะซื้อ) สรุปว่าคราวนี้เราไปสอยมาแต่ของเก่าที่คลาดไปเมื่องานหนังสือฯ ต้นปี และเล่ม นี้หลังจากลองไปอ่านรีวิวที่มีคนหนึ่งเขารีวิวเอาไว้ (ซึ่งคนอ่านแกอ่านจากต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น) ก็พบว่าเนื้อหาน่าสนใจ เป็นรวมเรื่องสั้นเกี่ยวกับการสืบคดีของ "คางะ" นายตำรวจประจำกองสืบสวนสอบสวนที่หนึ่งสถานีตำรวจเนริมะ

ซึ่งนอกจากอ่านรีวิวจากบล็อกนั้นแล้ว ก็คำนวนเอาจากที่เคยได้อ่านเนื้อเรื่องคำโปรยปกหลังก็พบว่าเนื้อหาน่าสนใจ คำแปลดูไม่มีปัญหาอะไร ก็เลยตัดสินใจว่าคราวนี้แหละ จะต้องไปสอยมันซะที (หลังจากทื่สืบแล้วว่าเราคงไปขอไถเรื่องนี้จากใครไม่ได้ ฮะฮะ)

ที่บอกว่าคำแปลไม่มีปัญหาอะไร แม้จะเป็นที่รู้กันว่า การแปลการ์ตูน(บางเล่ม)ของ ned นั้นแจ่มขนาดไหน แต่มันคงใช้วัดไม่ได้กับหนังสือประเภทอื่นในเครือ เพราะตัวเองเคยมีประสบการณ์สยองมาจากตอนไปเปิดอ่าน ZOO ของโอ๊ตจี้ (โอทสึ อิจิ) ในร้านหนังสือก่อนตัดสินใจซื้อ และพบว่าคนแปลแกไม่แปลคำว่า โอฮาโย่ แต่กลับเลือกที่จะใส่เชิงอรรถลงไปว่า เป็นการกล่าวทักทายยามเช้าของคนญี่ปุ่นแทน - -" (และไปถามคุณวัวเหยื่อใกล้ตัวที่ซื้อเล่มนั้นไป ก็พบว่า ช่างแปลได้ไม่รู้เรื่องเอาซะเลย) ก็ตัดสินใจว่า ก่อนจะซื้อนิยายของเนชั่นฯ ก็จะต้องผ่านการไตร่ตรองก่อนชั้นหนึ่ง

แน่นอนว่า ด้วยความที่ตรวจกันแค่นั้น ไม่ได้ลองเปิดอ่านดู (ออกแนวเสี่ยงเป็นเสี่ยงกัน) เพราะตัวเล่มมันบางกว่าที่คิดไว้ตอนแรกโข ราคาก็เบาๆ อยู่ที่เล่มละประมาณสองร้อย ไปซื้อในงานก็ลดลงไปเหลือเล่มละประมาณร้อยห้าสิบ เลยรู้สึกว่าหากแปลไม่ดี หรือเนื้อเรื่องไม่โดนก็คงไม่รู้สึกอะไรนัก เลยตัดสินใจซื้อมาเลยโดยที่ไม่ได้ลองอ่านดูก่อน

แต่ปรากฎว่าพอได้เปิดอ่านดูจริงๆ ก็ดีกว่าที่คิดและผิดหวังกว่าที่คาด (มันยังไงวะ)

คำเตือน

ต่อไปนี้จะมีเนื้อหาที่อาจจะทำให้คนที่ยังไม่ได้อ่านเกิดการอุทานได้ว่านี่มันสปอยล์นี่หว่า

เพราะฉะนั้นพวกสปอยล์โฟเบียทั้งหลายที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้ จะปิดๆ ไปซะก็ได้นะ ไม่โกรธไม่เคืองกันแต่อย่างใด

แน่นอนว่า ส่วนที่ดีกว่าที่คิดย่อมเป็นในส่วนของเรื่องราวในหนังสือ ซึ่งตอนที่อ่านจากที่คนที่รีวิวแกสปอยล์ไว้นิดๆ ไม่ได้ทำให้คิดเลยว่าลักษณะการดำเนินเรื่องมันจะเป็นแบบนั้น อย่างที่บอกว่า นี่เป็นรวมเรื่องสั้นเกี่ยวกับการสืบสวนคดีของคางะ แต่การดำเนินเรื่องนั้นกลับไม่ได้ตกเป็นหน้าที่ของคางะแต่อย่างใด

ซึ่งการ ดำเนินเรื่องแบบนั้นก็เป็นดาบสองคมไม่น้อยสำหรับคนที่อ่านนิยายแนวสอบสวนสืบ สวนที่ต้องการลุ้นระทึกว่าใครเป็นฆาตกรตัวจริงด้วยการที่คนอ่านเอาชื่อใคร สักคนมาเป็นประกันก่อนทำการเดาว่าฆาตกรตัวจริงในเรื่องคือใคร

เพราะทันที ที่พ้นบทแรกไป หลังจากนั้น เราก็จะสามารถเดาได้ทันทีว่าฆาตกรในตอนนั้นคือใครฮะฮะฮะ (แต่สำหรับตัวเองอ่านบทหนึ่งยังไม่ทันไรก็เดาได้แล้วว่าใครเป็น)

เนื่องจาก แนวของเรื่องนี้นั้น คนเขียนแกก็คงไม่ได้ตั้งใจจะให้เขียนไปในแนวให้คนอ่านหาฆาตกรตัวจริงกันอยู่ แล้ว ถึงแม้จะยังคงขนบธรรมเนียมเดิมๆ ของนิยายแนวนี้ที่ให้ผู้อ่านรู้สึกลุ้นระทึกอยู่หน่อยๆ ว่าใครกันแน่ที่เป็นฆาตกร

เพราะแก่นหลักของเล่มนี้อยู่ที่การนำเสนอว่าฆาตกรจะโกหกอย่างไรต่อหน้าตำรวจต่างหาก!!

ถึงได้บอก ยังไงล่ะว่า แค่พ้นบทแรกไป ทุกท่านก็จะสามารถเดาได้แล้วว่าใครกันแน่เป็นฆาตกรตัวจริง โดยไม่ต้องเอ่ยชื่อคุณปู่ออกมาเดิมพัน - -"

แต่ก็อย่างที่บอก(อีก)นั่นแหละ ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสืบคดีของคางะ

ในเมื่อเรื่องนี้ว่าด้วยการโกหกของเหล่าคนร้ายแล้ว หน้าที่ของคางะในเรื่องก็คือ การจับโกหกคนร้ายนั่นเอง

ดังนั้น ชื่อเรื่อง 嘘をもうひとつだけ นั้น จึงไม่ได้หมายถึงว่า ขอโกหกอีกแค่ครั้งเดียวแน่ๆ

แต่เป็นการสื่อให้เห็นว่า รอให้แกโกหกฉันอีกครั้งหนึ่งต่างหาก ฮะฮะฮะฮะ

เข้าข่ายทำนองว่า แกจะโกหกฉันมากี่ครั้ง ฉันไม่สน ขอแค่แกหลุดโกหกนี่ออกมาเท่านั้น ทำนองนั้นแล (พูดง่ายๆ ก็คือ เหตุเกิดเพราะแค่การหลุดโกหกอีกครั้งหนึ่งนี้มานั่นแหละ)

แต่ปรากฎว่า คนแปลค่ะ ตอนเผลอเฮี้ยนไปเปิดอ่านคำนำในส่วนของคนแปล คุณคนแปลที่เคารพ แกตีไปว่า ชื่อเรื่องนี้ หมายถึงการที่คนร้ายขอโกหกแค่อีกครั้ง - -"

เอ่อ คุณคะ ที่คุณอ่านมาทั้งเล่มนี่ คุณยังไม่เห็นอีกเหรอคะ ว่าคนร้ายมันโกหกกันนันสต๊อปขนาดไหน???

ทั้งเล่ม รวมเรื่องสั้นทั้งหกตอน ไม่มีตอนไหนที่คนร้ายอยากจะขอโกหกแค่อีกครั้ง มีแต่ภาวนาปนสาปแช่ง ไอ้คางะ เมื่อไหร่เมิงจะเลิกถามกูซะที ไม่ก็ กูแหลอุดรูรั่วได้ดีรึยังเท่านั้น - -"

แถมในเรื่องคนที่พูดฟิลทำนองเดียวกับชื่อเรื่องนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน ก็อีตาคางะเองแท้ๆ ไหนคนแปลไพล่ไปคิดว่าเป็นแบบนั้นได้หว่า - -"

และที่บอกว่าเผลอเฮี้ยนไปอ่าน เพราะปกติ ตัวเองจะไม่เปิดไปอ่านคำนำทั้งของสำนักพิมพ์หรือในส่วนของคนแปลก่อนอ่านเนื้อเรื่องเด็ดขาด หรือถึงอ่านเสร็จแล้ว ถ้าไม่จำเป็นก็จะไม่มีการเปิดไปอ่านอีกเช่นกัน

ที่เป็นเช่นนั้น เพราะคนแปลไทยบางส่วน (ขอย้ำว่าบางส่วน) เป็นโรคชอบส้ม

ชอบนัก ส้มป่อย (สปอยล์) เรื่องที่ตัวเองแปลในหน้าคำนำ!!!

เออ ทางนี้รู้แล้วค่ะว่าคุณได้อ่านเรื่องก่อนชาวบ้าน เลยอย่างแบ่งปันประสบการณ์ แต่นี่ไม่ใช่บล็อกจะได้มาแบ่งปันอะไรแบบนี้ แถมชื่อมันก็บอกอยู่แล้วว่าคำนำ มันก็ต้องอยู่ด้านหน้าสิวะคะ แล้วคุณจะมาบอกเล่าเก้าสิบไคลแมกซ์เรื่องที่เขาจะได้อ่านหลังจากอ่านหน้าของคุณแล้วทำไมเนี่ย!!!

จี๊ดค่ะมันจี๊ดดดดดดด!!!

หลังจากเจอสปอยล์แบบนี้ไปหลายหน เราก็ตัดสินใจว่าจะไม่อ่านหน้าคำนำเป็นอันขาด!!

อ่านคำนำของหลายชาติหลายภาษามาก็เยอะ แต่มีคำนำของหนังสือไทยยุคนี้นั่นแหละ ที่ชอบสปอยล์หนังสือตัวเอง - -"

ถึงตัวเองจะกำหนดเอาไว้แบบนั้น แต่ก็เหมือนมีอะไรมาดลใจ

ซึ่งอะไรที่ว่าก็ไม่ใช่อะไรหรอก แต่เนื่องจากอ่านที่เจ๊คนแปลแกแปลไป เราก็พบอะไรแม่งๆ มาเรื่อย

ไม่ว่าจะเป็นคำแปลง่ายๆ อย่างร้านชื่อ ซาบรีน่า เจ๊แกแปลมาเป็น ซาบุรีน่า อืม อืม ยังพอทน

สุดท้ายที่รู้สึก...สุดๆ ก็ไอ้ตรงแปลชาซินนามอน เป็นชินนามอน.............

ขอโทษนะ แปลซาบรีน่า เป็นซาบุริน่า ยังไม่เท่าไหร่ แต่ซินนามอนเนี่ย เป็นอะไรที่คนแปล ไม่มีทางที่ไม่น่าจะเดาผิดได้ (แม้จริงๆ แล้ว แค่ซาบรีน่าก็ไม่ควรจะผิดแล้วก็เหอะนะ) ก็เลยตัดสินใจไปเปิดคำนำดู

พอเจอที่เจ๊แกบอกแบบนี้ไว้ในหน้าคำนำก็.... นะ ก็นะ...

ก็เลยไม่แปลกใจว่าทำไมถึงได้เจอไอ้ใจความแม่งๆ (ไม่ใช่แค่เป็นคำๆ หรอก ที่เป็นประโยคก็มีเป็นระยะ) เยอะแยะขนาดนั้น - -

แถมยังรู้สึกว่าไอ้ความผิดประเภทนี้มันเดจาวูชอบกล หลังจากทนอัดอั้นอยู่หนึ่งวัน ก็ได้เจอกับคุณวัวในเอ็ม ก็เลยถามมันไปว่า

"เฮ้ยเมิง คนแปล zoo ชื่อไรวะ"

"อ้อ เมิง ชื่อ มินามิ ว่ะ ขึ้นแบล็กลิสต์กูเลยว่าคนแปลคนนี้ กูไม่ซื้อ ไมเรอะ"

"เออ กูว่าแล้ว ว่าสำนวนแปลแม่งคุ้นๆ ใช่ไอ้คนแปล zoo จริงๆ ด้วย...."

ใช่แล้ว เจ๊คนแปลเล่มนี้ กับเจ๊คนแปล zoo เป็นคนเดียวกันค่ะคุณ

ก็ขอบคุณตัวเองเป็นอย่างยิ่งที่ตอนก่อนจะซื้อเล่มนี้ ไม่ได้เปิดอ่านดูก่อน หรืออย่างน้อย ก็ไม่เปิดอ่านแว๊บๆ ไปเจอหน้าคำนำ เพราะอย่างงั้นคงไม่ซื้อเด็ดๆ - -

เพราะอย่างน้อยๆ เนื้อหาในเล่มก็โอเคจริงๆ (เฉพาะเนื้อหาที่เป็นโครงหลักโดยรวมของเรื่องนะเคอะ)

แนะนำสำหรับ คนที่อ่านญี่ปุ่นไม่ออก หรืออ่านออกแต่ขี้เกียจอ่านภาษาญี่ปุ่นและชอบแนวสืบสวน ที่ไม่เน้นอ่านแค่ตัวพระเอกนางเอกโชว์เทพ โชว์โก๊ะคลี่คลายคดี เพราะในเล่มจะเน้นถึงสภาวะของคนร้ายในระหว่างหลังจากกระทำการฆาตกรรมไปจนถึง ก่อนจะจำนนต่อหลักฐานค่ะ เพราะข้างในก็ไม่ค่อยเลวร้ายเท่าไหร่นัก ถ้าไม่นับค่าเสียหายจากคำแปลประหลาดๆ ที่มีมาเป็นระยะ แต่ก็รู้สึกว่า ถ้าอ่านของญี่ปุ่นโดยตรงคงจะได้อะไรที่ลุ่มลึกหรือได้ความรู้สึกที่ลุ้น ระทึกกว่านี้ก็เท่านั้น

ส่วนตัวเองคิดว่า รอหลอนก่อนแล้วจะไปซื้อฉบับญี่ปุ่นมาอ่าน เพราะราคามันแพงกว่าฉบับแปลนิดเดียวเอง ฮะฮะ (<--ส่วนที่ต้องรอหลอน เพราะถ้ามีตังค์เหลือ ไม่ได้เอาไปถวายครอบครัวแล้ว ก็คงจะเอาไปถวายพระเจ้าวายเสียหมด ฮะฮะ)

Create Date : 22 ธันวาคม 2552

Last Update : 22 ธันวาคม 2552 17:59:25 น.

1 comments

Counter : 489 Pageviews.