ลืมตาดูโลก

หม่าม้าเล่าว่าตอนเกิดมาไม่นาน อากงก็ถูกจับไปเรียกค่าไถ่ แต่ก็ปลอดภัยกลับมา เพราะพี่น้องช่วยกันตามหา

แล้วก็พูดคุยตกลงกันได้ จึงไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น นับว่าเป็นโชคดีที่มีีพี่น้องที่รักและช่วยเหลือกันค่ะ

และด้วยความที่เป็นลูกคนโตของป๊ากับม้า และเป็นหลานคนโตของอากงและอาม่า ทำให้ไ้ด้เรียนโรงเรียนใกล้บ้านตลอด

ไปโรงเรียนก็ไม่ต้องพกเิงิน เพราะอยู่ใกล้บ้านอยู่แล้ว ข้าวกลางวันอากงก็จะเอาใส่ปิ่นโตมาให้ทุกวัน ยังจำไ้ด้เลยว่าตอนนั้น

กินข้าวกับไข่ต้มทุกวัน แต่ก็ไม่เคยเบึ่อเลย เป็นอย่างนี้ตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถม3 พอเริ่มประถม4 ถึงจะได้พกเงินไปโรงเรียน

สมัยนั้น พกไปแค่วันล่ะบาทเอง อาม่าให้เป็นค่าขนม อ้อลืมบอกไปสมัยนั้นอยู่กับอาม่าและที่บ้านขายของพวกโชห่วย แล้วก็มี

พวกขนมด้วยก็เลยไม่ค่อยชื้อ พวกขนมซักเท่าไหร่ ส่วนมากจะหมดกับพวกวิตามินซีซะมากกว่า สมัยนั้นยังขายกันเป็นสตางค์อยู่เลย

ส่วนข้าวเที่ยงก็ทานที่ โรงอาหารของโรงเรียน โดยโรงเรียนจะให้เป็นคูปองทานอาหาร แต่ถ้าขนมต้องชื้อนอก แต่ค่าข้าวตอนนั้น

ถาดนึงถ้าจำไม่ผิดน่าะประมาณ 4 บาทน่าจะได้ เห็นราคาตอนนี้เีทียบกันแล้วปริมาณเท่าเดิม แต่ราคาไม่ต้องพูดถึง....

Create Date : 21 มกราคม 2553
Last Update : 23 มกราคม 2553 20:47:35 น.		0 comments
Counter : 168 Pageviews.
Share Tweet