BlogGang.com : : คุณยายกลิ่นโสม - เรื่องของดวงดาว

สำหรับท่านที่ไปมหาสู่สมาคมโหรอยู่เสมอ คงจะพอทราบเค้าบ้างว่า ได้มีขบานการที่กระทำการอย่างลับๆ ล่อๆ อยู่ขบวนการหนึ่ง ได้ใช้ความพยามหลายรูปแบบที่กัดกร่อนฐานรากของคณะกรรมการชุดปัจจุบัน ซึ่งมี พ.ต.ท. ประสิทธิ์ ลีละยูวะ เป็นนายกและมี อาจารย์สมัยวงศาโรจน์เป็นกำลังสำคัญในการเผยแพร่โหราศาสตร์ไทย เพื่อที่พวกตนจะได้เข้ามามีอำนาจในการบริหารสมาคม

วิธีการเท่าที่ปรากฎค่อนข้างชัดเจนก็คือ ทางหนึ่งดำเนินแผนจำกัดแผนจำกัดปฎิทินสุริยาตรและวิชาโหราไทย และอีกทางหนึ่งเที่ยวพูดยุแยงปลุกปั่นสมาชิกว่า ตแหน่งนายกสมาคมของคนปัจจุบัน ได้มาเพราะคนให้มาคอยโห่คอยแซวผู้ท่จะมาเปิดเผยก่ีเบียดบังผลประโยชน์ของสมาคมในการประชุมใหญ่แต่ละครั้ง

เรื่องของนายกและคณะกรรมการที่ทำหน้าที่บริหารผมไม่ได้ร่วมและไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย และไม่ปราถนาจะเกี่ยว ซึ่งจะเห็นได้ว่าผมไม่เคยมาร่วมประชุมในการเลือกตั้งเลยที่เผอิญไปมีชื่อปรากฎอยู่ในคณะที่ปรึกษา ก็เนื่องจากสมาคเกิดให้เกียรติแบบบินก่อนผ่อนทีหลัง คือเอาชื่อไปประกาศแต่งตั้งแล้วจึงบอกกล่าวขอร้องให้รับ

แม้จะไม่ได้มาคลุกคลีที่สมาคม แต่ก็ได้รับการบอกเล่าให้ทราบแผนการกำจัดปฎิทินสุริยาตรและหลักวิชาโหราไทย ด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์อยู่เสมอ ผมจึงได้เข้ามาเกี่ยวข้องและขัดเส้นทางด้วย เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว แผนการกำจัดโหราศาสตร์ไทยก็ไม่มีวันที่จะทำได้สำเร็จ

การมาพูดมาบรรยายทุกเรื่องทุกครั้ง ผมมีความมุ่งมั่นอยู่ที่การพิทักษ์ปกป้องสมบัติดั้งเดิมของโหรไทยไว้ โดยชี้แจงให้เห็นคุณค่าของปฎิทินสุริยาตรและวิธีพยากรณ์แบบไทยๆ ซึ่งมักถูกกระแนะกระแหนว่าเป้นวิชาล้าสมัยอยู่เสมอ

การมาพูดเรื่องของดาวของผมเมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม ที่ผ่านมา ได้เป็นประดยชน์แก่ "แผนวัสสการพราห์ม" ของขบวนการดังกล่าวเป็นอันมาก สามารถนำไปใช้ยุแยกผู้ที่เคยเผชิญปัญหาร่วมกันมาอย่างเหนียวแน่นให้แตกกันได้สำเร็จ

อาจจะเป็นเพราะความอ่อนด้อยในเชิงการพูด หรือไม่ก็เพราะความประมาทที่ไม่ได้ระมัดระวังว่ามีคนคอยจับผิด คอยจับไหวจับพริบเพื่อเอาไปใช้ประโยชน์ในการยุแหย่จึงทำให้เกิดช่องว่างสำหรับการหยิบยกไปตัดต่อความหมายให้ผิดไปจากเจตนาของการพูดได้อย่างคนละทิศละทาง

จึงขอทบทวนเรื่องของดวงดาวที่ผมได้พูดไปแล้ว เอาใจความมาให้ท่านที่ฟังผมพูดก็ดี และได้อ่านเรื่องที่ผมพูดในพยากรณสารฉบับประจำเดือนพฤษภาคมนี้ก็ดี ได้พิจารณาดูว่ามีจุดหรือสาระสำคัญเช่นนี้หรือไม่

ในการพูดนั้น ผมได้หยิบยกเอาความแตกต่างของดวงดาวในปฎิทินตาสงๆมาให้ผู้ฟังดูเป็นตัวอย่าง เพื่อให้เห็นว่า ตำแหน่งของดาว คือองศา-ลิปดาในแต่ละปฎิทินมีโอกาสจะแตกต่างกันได้อยู่เสมอ เนื่องมาจากการึำนวณต่างกันบ้าง หรือใช้อยนางศ์ต่างกันบ้าง

ที่นำมากล่าว ก็เพื่อให้เป็นที่สังเกต ด้วยความปราถนาจะให้ผู้ศึกษาและผู้พยากรณ์อย่าได้ติด หรือยึดมั่นอยู่กับองศา-ลิปดาของดาวในปฎิทินเป็นกรตายตัวทีเดียว เพราะมิฉะนั้นแล้ว เมื่อไปพบว่าปฎิทินหนึ่งบอก องศา-ลิปดาอย่างหนึ่ง ก็จะ "เป็นปัญหา ว่าใช้องศา-ลิปดาไหน"

เมื่อชี้ให้เห็นว่าการยึดมั่นกับองศา-ลิปดา ในปฎิทินมันคงเกินไปเป็นเหตุให้เกิดปัญหาแล้ว ก็ได้แนะนำวิธีแก้ปัญหาให้ว่า " อย่ายึดมั่นกับองศาดาวอย่างเดียว ควรสนใจศึกษาให้รู้ คุณสมบัติของดาว และให้รู้ทันดาวด้วยซึ่งจะช่วยให้สามารถพยากรณ์ได้ดี แม้จะใช้ปฎิทินที่ไม่บอกองศา-ลิปดาเลย ก็ยังพยากรณ์ได้ "

ก็ขนาดปฎิทินไม่มีองศา-ลิปดาเลย ไม่ได้บอกเวลาดาวยกเลย ผมยังบอกว่าใช้ได้แล้วจะไปว่าปฎิทินที่มีองสา-ลิปดาใช้ไม่ได้ มันจะเป็นไปได้อย่างไร

ผมพุดว่า " ความแตกต่างทำให้ เป็นปัญหา" และแนะนำวิธีแก้ปัญหาให้ ไม่ได้พูดว่า " ความแตกต่างเป็นความที่ใช้ไม่ได้ "

ลองพิจารณาดูว่าที่ผมพูดไป และเป็นบทความลงหนังสือพยากรณสารฉบับเดือนพฤษภาคม มีสาระสำคัญช่นที่ว่านี้หรือเปล่า

เจตนาที่แท้จริงในการเอาเรื่ององศา-ลิปดามาพูด มุ่งหมายค้านผู้ที่ชอบตำหนิพวกโหราไทยที่ใช้ปฎิทินสุริยาตรและพยากรณ์แบบไทยว่า "ดูดวงโดยไม่ดูองศาจะได้ผลแน่นอนอย่างไร ใช้ปฎิทินสุริยาตรที่บอกตำแหน่งดาวผิดกับความจริงบนท้องฟ้า จะพยากรณ์ให้ได้ผลถูกต้องได้อย่างไร " แต่เมื่อมีผู้เห็นว่ามีทางเป็นไปได้ที่จะแปลเจตนาว่าเป็นการตำหนิทำลายปฎิทินดาราศาสตร์ก็ไม่รู้ว่าอย่างไร

ไม่ทราบเหมือนกันว่า ที่อธิบายเพิ่มเติมนี้ ความสามารถในการอธิบายจะช่วยให้เกิดความเข้าใจตามที่ถูกต้องและเป็นจริงได้แค่ไหน

เรื่องการปกป้องมรดกไทยอย่างแข็งขันของผมนี้ ท่านอาจารย์ที่ให้ความกรุณาสอนคอมพิวเตอร์แก่ผม ซึ่งเป็นคนสมัยใหม่และถือความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์เป็นหลักเคยตำหนิผมเหมือนกัน ท่านว่าผมแก่อนุรักษ์ไทนไปหน่อย

ผมไดเรียนขอความเห็นใจท่านในเรื่องนี้ และยอมรับในเรื่องอนุรักษ์ แต่ไม่ใช่งมงานของเก่าจนปฎิเสธความก้าวหน้าของหลักวิชาใหม่ๆ เพราะถ้าผมงมงายึดมั่น ก็คงไม่ขวนขวายมีเครื่องคอมพิเตอร์และเสียเวลาเรียนคอมพิวเตอร์ เพื่อใช้ค้นคว้าวิชานี้

ผมยังมั่นใจว่าผมไม่ผิด ในข้อที่มีความผิดว่า ครูบาอาจารย์ที่เคยสอน ก.ไก่ ให้เรามา แม้บัดนี้ท่นจะแก่ และความรู้น้อยเราแล้ว ก็ไม่ควรที่จะเอาตัวไปเปรียบเทียบข่มท่าน

ที่ผมปกป้องปฎิทินสุริยาตรและหลักวิชาโหราศาสตร์ไทยอยู่ตลอดมาก็ด้วยความรุ้สึกดังกล่าวนี้

มาพูดถึงเรื่องความเป็นห่วงเรื่องปฎิทินโหรของสมาคมของหลายท่าน ซึ่งเกิดขึ้นภายหลังจากที่พยากรณสารฉบับประจำเดือนพฤษภาคม ๒๕๒๕ ออกแล้ว เพื่อนบ้าง ศิษย์บ้างและผู้ใหญ่ที่เคยร่วมงานสมาคมโหรฯกันมาบ้าง ที่ได้อ่านหนังสือฉบับนี้ ต่างก็พากันสอบถาม

มีบางท่านที่เป็นห่วงว่า ต่อไปจะไม่มีคนทำปฎิทินให้สมาคม เพราะท่านอุปนายก ฝ่ายบริหาร อรุณ ลำเพ็ญ ประกาศวางมือไม่คำนวณให้ต่อไป เนื่องมาจากการพูดเรื่องของดวงดาวของผม ซึ่งน่าจะถือว่าผมมีส่วนต้องรับผิดชอบ

ที่ผมตอบๆไป ก็ตอบด้วยวาจา ได้ยินฟังและได้รู้จักกันเฉพาะผู้ที่มีโอกาสได้ไต่ถามพูดจากัน เป็นเรื่องเลื่อนลอยปราศจากหลักฐาน จึงขอนำคำตอบมากล่าวในทีนี้เพื่อให้เป็นหลักฐาน สำหรับจะได้ใช้ยืนยัน ถ้าเห็นว่าผมพูดความจริง หรือไปผิดคำพูดขึ้นเบท้องหน้า คือผมได้ตอบผู้ที่ถามๆกันไปว่า

"ไม่ต้องห่วงเรื่องสมาคมจะไม่มีปฎิทินใช้ ถ้าคุณอรุณ ลำเพ็ญ วางมือไม่คำนวณปฎิทินให้สมาคม ทางสมาคมจะให้ผมรับผิดชอบ ผมก็จะรับอย่างที่เคยรับมาแล้ว คือไม่ได้รับคำนวรให้ด้วยตัวเอง แต่รับที่จะสอนเด็กให้เป็นผู้คำนวณให้ โดยรับรองคุณภาพว่าเด็กที่ผมสอนจะสามารถคำนวณได้อย่างถูกต้อง อย่างน้อยก็เทียบเท่ากับปฎิทินที่ถือว่าเป็นมาตราฐาน"

ที่ผมกลัวรับรองเป็นมั่นเหมาะเช่นนี้ ก็เพราะผมมีความเชื่อฝีมือและความสามารถในเรื่องปฎิทินแบบสมาคมโหรฯที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันนี้เต็มที่

เพราะว่าปฎิทินโหรของสมาคมโหรที่ใช้กันอยู่นี้ ผมเป็นคนให้กำเนิด เนื่องจากเป็นผู้รับมอบอำนาจสิทธิ์ขาดจากคณะกรรมการที่ทำหน้าที่บริหารในขณะนั้นให้ป็นผู้จัดการเรื่องนี้

ปฎิทินนี้ผมเป็นคนออกแบบปก เป็นคนออกเงินค่าจ้างเขียนแบบ และเป็นคนออกเงินค่าทำบล๊อคให้สมาคม รูปแบบปฎิทินที่เปลี่ยนจากบอกสมผุสเวลา ๗ นาฬิกามาเป็นเวลา ๒๔.๐๐ น. เพื่อให้สะดวกในการเปรียบเทียบดูความแตกต่างกับปฎิทินสุริยาตร ผมก็เป็นผู้กำหนดขึ้น

และเป็นคนสอนให้คุณอรุณ ลำเพ็ญ มีความรู้ทำปฎิทินนี้เป็นและเป็นคนมอบหมายให้คุณอรุณเป็นคนทำปฎิทินนี้มา

เรื่องของเรื่องมีว่า จำเดิมนั้น คุณอรุณ ลำเพ็ญ เอาดอกไม้ธปเทียนแพมากราบขอเรียนวิชาโหรสาสตร์ กับผมคู่กับคุณจินดา ธรรมรังษี ซึ่งเคยดำรงตำแหน่งเป็นเหรัญญิกของสมาคมโหรฯ

ผมได้รับไว้ และถ่ายทอดวิชาความรู้ประดามีให้ แบบที่เรียกว่า "มีสิ่งใดก็ให้สิ้น" ไม่เคยปิดบังหรืออำพรางอะไรไว้สำหรับใช้เฉพาะตัวด้วยอกุศลจิตที่กลัวศิษย์จะดีกว่าครู หรือหวั่นเกรงคำโบราณที่ว่าลูกศิษย์คิดล้างครู ความรู้ที่ผมสอนให้ศิษย์คู่นี้ แม้จะไม่อาจจัดได้ว่าสูงส่งดีกว่าของคนอื่นหรือวิเศษสุดในวงการ แต่เป็นการให้ความรุ้ทั้งหมดเท่าที่ผมมีและการสอนก็ไม่ได้เอาค่าวิชาหรือค่าอะไรๆ เลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว แม้กระทั่งตำราหนังสือหรือเครื่องมือ ผลงานที่ลงทุนผลิตออกมา ก็ให้เปล่าทุกชิ้น

ต่อมามีการเปลี่ยนแปลงในสมาคมโหรฯ และสมาคมขาดผู้ที่จะทำปฎิทินให้ คณะกรรมการเห็นว่าผมเป็นผู้มีความรู้ในเรื่องคำนวณดาว โดยปรากฎผลงานเป็นที่ประจักษ์ในวงการโหร จึงมอบหมายเรื่องปฎิทินให้เป็นภาระของผม

ผมมาจินตนาการว่า ชื่อเสียงในเรื่องปฎิทินเรื่องคำนวณาวผมมีเป็นที่รู้จักกว้างขวางแล้วเห็นว่า คุณอรุณ ลำเพ็ย ผู้ซึ่งเป็นศิษย์ติดตามอยู่ ตอนนั้นถึงจะมีอายุมากแล้ว อจจะมีผลงงานมาก่อนในวงการอื่น แต่ในวงการโหร ต้องนับว่าเป็นน้องใหม่ที่ไม่มีใครรู้จักเพราะเพิ่วเหยียบย่างเข้ามาน่าที่จะมอบหน้าที่นี้ให้เพื่อจะได้ความสำคัญให้แก่คุณอรุณให้มีความหมายในวงการโหรฯจะได้ยืนหยัดได้อง่าผ่าเผยและมั่นคง ต่อไป

ผมจึงกระตุ้นให้คุณอรุณ ลำเพ็ญ เรียนการทำปฎิทินโหรเพิ่มขึ้นอีกอย่าง โดยชี้แจงทางให้เห็นว่า "ถ้าจะหาชื่อเเสียงทางพยากรณ์อย่างเดียว กว่าจะเด่นดังเป็นที่รู้จัก ก็คงจะต้องใช้เวลาอีกนาน การทำปฎิทินโหรเป็นการสร้างชื่อเสียงทางลัดอย่างหนึ่ง เพราะคนส่วนมากในวงการเข้าใจว่า ผู้ที่ทำปฎิทินโหรได้จะต้องผ่านการศึกษาค้นคว้ามานาน จะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ลึกซึ้งแตกฉานซึ่งนั่น้ป็นเรื่องของการทำปฎิทินสุริยาตร ที่ต้องคิดต้องคำนวณเอาเองทั้งหมด แต่การทำปฎิทินแบบเอาปฎิทินดาราศาสตร์ มาทำแค่เอาอยนางศ์มาลบแล้วเรียกเสียให้เพราะ "ตัดอยนางศ์" เป็นเรื่องขี้ผง ผมมีทุกอย่างอยู่พร้อม สามารถบันดาลให้คุณมีความรู้สามารถทำปฎิทินโหรได้ภายไนไม่เกิน ๗ วัน "

และแล้วผมก็ได้ถ่ายทอดหลักเกณฑ์วิธีการเกี่ยวกับเรื่องปฎิทินให้ พร้อมทั้งเครื่องมือ เครื่องใช้อย่างครบถ้วน สิ่งเหล่านี้ถ้าเอามาเทียบกับคอมพิวเตอร์สมัยนี้ มันก็อาจจะกลายเป็นสิ่งด้อยค่าไม่มีความหมายอะไร แต่ก็เป็นการให้ของที่มีค่าที่สุดเท่าที่ผมจะมีและจะได้ในขณะนั้น และเป็นการให้ด้วยความปราถนาดีอย่างสุจริตใจ

และเพื่อที่จะส่งเสริมศิษย์ ให้ดีได้มากที่สุดเท่าที่ครูบาอาจารย์อย่างผมสามารถจะทำได้ ผมก็ได้บอกกับคุณอรุณ ลำเพ็ยว่า" เพื่อให้คุณสามารถยืนหยัดในวงการโหรได้อย่างเต็มภาคภูมิ เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปบอกใครว่าคุณเพิ่งเรียนรู้ ปล่อยให้เข้าใจไปตามเรื่องของเขา เพราะการที่เขาเข้าใจว่าที่คุณสามารถทำปฎิทินโหรได้คงมีความรู้ แตกฉานจากการศึกษาค้นคว้ามานาน ถึงจะเป็นการเข้าใจไม่ตรงกับความเป็นจริง เราก็ไม่ได้ไปบอกกล่าวหลอกลวงเขาจึงไม่ต้องไปกังวลใจ และการเรียนรู้ การทำปฎิทินกับผม คนที่ไม่รู้ก็ปล่อยให้ไม่รู้ไปไม่ต้องไปบอก และเวลาอยู่ในวงการก็ไม่ต้องแสดงตัวเป็นศิษย์ ให้ทำตัวเหมือนเพื่อน คุณอายุมากกว่าผมคงทำให้ดูสนิทแบบเนียนได้ ขอให้ทำตัววางมาดให้อาจหาญเอาว้คนจะได้เกรง เพราะถ้าไม่ทำอย่างนี้ เมื่อมีผมอยู่ด้วยรัศมีความสำคัญของคุณได้ไม่เต็มที่

และคุณอรุณ ที่ผมที่ผมได้ทุ่ทเทความรู้และจิตใจสอนและส่งเสริมมา ก็สามารถทำปฎิทินให้สมคมโหรฯได้ สืบต่อมาจนถึงปัจจัยน ได้รับความสนใจ ได้รับยกย่องว่าเป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง ไม่ผิดความหวังที่ผมได้ตั้งใจไว้แต่ต้น ที่จะสร้างและส่งเขาให็สูง ให้เด่น และให้ดัง

ที่นำความเป็นมาของปฎิทินสามคมโหรฯมาเล่า ก็เพื่อให้ท่านที่ห่วงเรื่องนี้ได้คลายใจหายห่วง และเพื่อให้มั่นใจกับการรับปากรับรองของผมเรื่องที่จะสอนเด็กมีความรู้ความสามารถมาทำปฎิทินโหรให้สมาคมได้ ว่าไม่ใช่รับปากรับรองแบบขอไปที เพราะผลงานของการสอนคนให้ทำปฎิทินเป็นของผมนั้น มีหลักฐานปรากฎเผ็นหลักประกันอยู่

แต่ขอเรียนที่รับปากเผื่อไว้เฉพาะกรณีที่ไม่มีคคนทำต่อ แต่ถ้าคนมาอาสาทำทางสมาคมก็น่าจะให้โอกสแก่ท่านผู้นั้นบ้าง เพราะผมเองก็ชราแล้วเหมือนกันอยากอยู่อย่างสบายๆ โดยไม่ต้องมีภาระผูกพันกับหน้าที่หน้าที่หรือตำแหน่งใดๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมได้พยายามหลีกเลี่ยงอยู่ตลอดมา