Bloggang.com : Makaveli_J - อ่อนไหว ร้องไห้กับ เพลงหมอลำ

Group Blog

All Blog

อ่อนไหว ร้องไห้กับ เพลงหมอลำ

01/03/2014

ไม่รู้เป็นเพราะอากาศหนาวๆๆ ฝนตกบ่อยๆๆ หรืออะไรไม่รู้ ช่วงนี้รู้สึกว่า อ่อนไหวง่ายๆๆ เหลือเกิน ชีวิตที่ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไร หรือ ขาดความรักอะไรให้โหยหา หวยก็เพิ่งจะถูกทั้งๆๆ ที่ซื้อครั้งแรก แต่ไม่รู้ทำไมเราคิดมากจัง คิดถึงที่บ้าน คิดถึงพ่อ คิดถึง แม่และ น้องๆๆ

ปกติเราจะเป็นคนเข็มแข็ง ไม่ค่อยร้องไห้อะไรง่าย ๆๆ แต่ก็นะ เราก็แค่มนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง มันก็ต้องมีบ้างละ อารมณ์อ่อนไหว เหงา เศร้า แบบไม่รู้ตัว

มีเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง แชร์ลิงค์หมอลำ มาให้ฟัง เราเลยลองเปิดเข้าไปฟังดู ไม่อยากจะเชื่อ ภาพความทรงจำต่างๆๆ ในวัยเด็ก มันฝุดขี้นมาเอง ช่วงเวลาแห่งความสุข ฟังหมอลำตอนหัวค่ำ กับพ่อและน้องๆๆ รอแม่ทำกับข้าวเย็นเสร็จ เด็กบ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างเรา โทรทัศน์ไม่มี มีแต่วิทยุเครื่องน้อยเป็นที่ผ่อนคลายย

พิมพา พรศิริ นักร้องหมอลำ ที่โด่งดังในยุคนั้น ตอนเป็นเด็กๆๆ ใครๆๆ ก็ร้องเพลงหมอลำของเธอได้ เพลง อีสานเขียว..

... เมื่อก่อนอีสานแห้งกรอบ ใครรับผิดชอบ เหลียวแล บ้าง หนอ .....

สุดซึ้งในน้ำพระทัย ยากจะหาเปรียบได้สุดพรรณา มีลุ่ม มีคลอง มีน้ำมีป่า เนื่องจากเจ้าฟ้า ท่านมาโปรดปราน ..

น้ำตาไหลออกมาเองเลย มันจุก ตื้นตันในลำคอ มันเป็นน้ำตาแห่งความตื้นตัน คิดถึงคืนวันเก่าๆๆ รักในหลวงท่าน คิดถึงยุคสมัยที่คนไทยยังไม่แบ่งแยก คิดถึงบ้านนอก

ถึงจะเป็นแค่วิทยุราคาถูกๆๆ เครื่องเดียว แต่พ่อ ก็สร้างจินตนาการ และ ความทรงจำให้ลูกเสมอๆๆ ภาพน้องคนเล็ก ทั้ง ร้องและเต้น เพลงอีสานเขียว พร้อมใบหน้า และ รอยยิ้มอย่างไร้เดียงสาของเด็กหญิงตัวน้อย น้องคนกลางเป็นหางเครื่อง ส่วนเราเป็นมือกลองเคาะกระป๋อง เป็นจังหวะ มีความสุขจริงๆๆ เลย

คิดถึงทางบ้านค่ะ