- 04 FEVRIER 09 - คู่ชีวิตของฉันอีกคน คู่ชีวิตของฉันอีกคน une autre partenaire de ma vie ...      ตอนที่กลับเมืองไทยไปเมื่ออาทิตย์ก่อน ภารกิจสำคัญอย่างหนึ่ง คือ การเปิดบัญชีให้กับ บริษัท สำนักพิมพ์ กำมะหยี่ จำกัด      ใช่แล้วค่ะ สำนักพิมพ์กำมะหยี่ สำนักพิมพ์เล็กๆ แห่งนี้ได้เวลาจัดรูปแบบการดำเนินการแบบนิติบุคคลเป็นเรื่องเป็นราวเรียบร้อยแล้ว จากเดิมที่มีฐานะเป็นเพียงบุคคลธรรมดา      หุ้นส่วนใหญ่ของฉันคือ คุณแอน สาวสวยร่างเพรียวสูง ผู้ที่ดูผาดๆ เหมือนจะเป็นสาวมั่นไฟแรงไม่หวั่นใครหน้าไหน หากลึกๆ แล้วแฝงด้วยความเปราะบาง คล้ายยังไม่บรรลุหลุดจากกรอบ มีเรื่องติดขัดข้องใจในบางประเด็นอย่างบอกไม่ถูก      คุณแอนมีเพื่อนพ้องที่ทำงานสำคัญใหญ่โตมากมายที่บางครั้งนำความสะดวกสบาย บางครั้งนำความขัดเขินมาให้ อย่างเช่น ตอนที่เราจะเปิดบัญชีบริษัทเมื่อวันจันทร์ที่แล้ว เนื่องจากสนพ.กำมะหยี่ ประกอบด้วยหุ้นส่วนสองคนหลักๆ ที่ไม่ชอบออกจากบ้านไปธนาคาร คนหนึ่งอยู่อินเดีย อีกคนหนึ่ง ถึงจะมีธนาคารอยู่หน้าคอนโดแค่ข้ามถนนไปก็ถึง แต่เราอยากจะใช้ระบบการโอนเงินออนไลน์      คุณแอนจริงจัง จัดการหาข้อมูลเกี่ยวกับบริการออนไลน์ต่างๆ ของธนาคารต่างๆ มาเปรียบเทียบ สุดท้ายเธอเลือก ธนาคาร ก. ด้วยความที่เธอมีเพื่อนฝูงมากมายอย่างที่บอก เพื่อนของเธอคนหนึ่งจึงเป็นผู้จัดการฝ่ายไอทีอะไรสักอย่าง และส่งลูกน้องมาพรีเซนต์ระบบการโอนเงินให้ซัพพลายเออร์ในประเทศ ในนัดเดียวกันนั้นเองก็มีเจ้าหน้าที่จากฝ่ายการโอนเงินข้ามประเทศออนไลน์มาพรีเซนต์งานของตนด้วย การนำเสนอจัดขึ้นที่ชุดรับแขกในห้องโถงทางเข้าคอนโดคุณแอนกันง่ายๆ อย่างนั้นเอง      ทั้งสองแผนกพรีเซนต์งานของตน ฉันนั่งฟังไปนิ่งๆ ออกจะงุนงงเล็กน้อยติดจะขำๆ ทำท่าไม่ถูก เพราะดูเหมือนมันจะกลายเป็นเรื่องของบริการสำหรับธุรกิจพันล้าน มีคู่ค้าเยอะๆ เป็นสิบๆ ราย ไม่ใช่ปีละล้านนิดๆ มีคู่ค้าอยู่ไม่ถึงสิบเจ้าอย่างเรา ส่วนคุณแอนซึ่งมาบอกในตอนหลังว่าออกจะตกใจอยู่เหมือนกันที่ทีมงานของธนาคารมากันมากมาย ขนาดผู้จัดการแผนกมาเองขนาดนั้น เธองัดวิชาความรู้ศัพท์แสงทางไอทีที่ร่ำเรียนและเคยทำงานมาออกมาถาม แบบไม่ให้เสียหน้าว่าไม่ใช่ไม่มีความรู้หรอกนะคะ      เด็ดกว่านั้นก็คือ รายการต่อไปที่เราจะต้องทำเพื่อสมัครใช้บริการสองอย่างนี้ คือ การเปิดบัญชีธนาคารของบริษัท ติดอยู่ก็แต่ว่าเรายังไม่ได้หมายเลขผู้เสียภาษีของบริษัท ด้วยอิทธิฤทธิ์บารมีของคุณแอนที่พูดเปรยๆ ให้เจ้าหน้าที่ธนาคารที่มาพรีเซนต์ช่วยเบิกทางกับทางธนาคารสาขาให้ด้วย ถึงแม้ว่าตามกฎแล้วทางธนาคารจะไม่เปิดบัญชีธนาคารให้ถ้าไม่มีหมายเลขภาษีนั่น ... พอไปถึงธนาคาร เจ้าหน้าที่ที่มาพรีเซนต์ดึงตัวเจ้าหน้าที่ธนาคารที่สาขาไปพูดอะไรไม่ทราบ สองนาทีหลังจากนั้น บริษัท สำนักพิมพ์กำมะหยี่ จำกัด ก็สามารถเปิดบัญชีได้ โดยสามารถส่งเอกสารหลักฐานตามมาทีหลัง แต่กระนั้น วันนั้นทั้งวัน เราสองคนก็ต้องเซ็นเอกสารสำเนาต่างๆ มากมาย เปิดบริการออนไลน์ทุกอย่างจนเสร็จสิ้น ก่อนจะไปฉลองกันด้วยก๋วยเตี๋ยวเป็ดเจ้าอร่อยแถวนั้น      หวานใจบอกฉันเสมอว่า กำมะหยี่จำเป็นต้องมีคนอย่างคุณแอนเอาไว้ดูแลกิจการ ซึ่งฉันก็เห็นด้วย เพราะถึงฉันกับคุณแอนจะมีพื้นเพการศึกษา อยู่ในแวดวงสังคมที่แตกต่าง แม้จะไม่ใช่คนละขั้วแต่ก็คนละแนวทาง เธอเป็นสาวบัญชีแนจะไฮโซแสนสวย ฉันเป็นเด็กอักษรที่ไม่ค่อยจะเหมือนสาวอักษร สิ่งที่เราสองคนเหมือนกันคือความมุ่งมั่นตั้งใจจริง ทนงานหนัก เสพติดความสมบูรณ์แบบและชอบการเรียนรู้      แปลกทีเดียว บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนจับความรู้สึกจับความเป็นไปในชีวิตของคุณแอนได้ ไม่ใช่เพียงผ่านบล้อกของเธอ แต่จากถ้อยคำผ่านอีเมลสั้นๆ วันที่เธออยากนอน 18 ชั่วโมง เงียบหายไปแปลกๆ ฉันก็ได้ทำใจเย็นๆ รอให้เธอกลับมามีไฟลุกโหมอีกครั้ง แต่ครั้นที่เธอไฟท่วมขึ้นมา ฉันก็ต้องตั้งน้ำเย็นเอาไว้คอยซับความดุเดือดของพายุอีเมลที่โหมใส่หลายถังอยู่      คนที่เห็นการทำงานหรือบุคลิกของฉันกับเธอผ่านๆ อาจจะนึกภาพเอาง่ายๆ ว่าฉันเป็นคนที่มีความเป็นมนุษย์ เห็นอกเห็นใจ ผ่อนคลายสบายๆ กับเพื่อนร่วมงาน ส่วนเธอเป็นคนที่คอยจี้เร่งงานสวมบทแม่มดใจร้ายน่ากลัวเป็นที่สุด แต่ถ้ามารับรู้เบื้องหลังแล้วจะรู้ว่า คนที่เย็นชา เอางานไม่เอาคน(ที่ไม่สามารถทำให้เราบรรลุถึงเป้าหมายตรงตามกำหนดได้)ที่สุด คือ ฉัน ไม่ใช่คุณแอนที่ลงทุนไปตรวจดูกิจการของโรงงานเข้าเล่มด้วยตัวเองเลยสักนิดเดียว      เราสองคนคงจะต้องเรียนรู้นิสัย ความใผ่ฝันสูงสุดในชีวิต คุณค่าต่างๆ ที่แต่ละคนให้ความสำคัญ ความชอบ ความเกลียด จังหวะอารมณ์ในการรับมือกันและกัน ผ่อนหนักผ่อนเบา ผลัดรุกผลัดรับ เพื่อจะได้รู้ใจกันและช่วยกันนำมะหยี่ก้าวต่อไปอย่างราบรื่น      ไม่ต่างกับการเรียนรู้ในการเป็นคู่ชีวิตกันเลยทีเดียว ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่   Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 4 กุมภาพันธ์ 2552 22:11:26 น. Counter : 977 Pageviews.   0 comment Share Tweet

- 03 FEVRIER 09 - ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป une par une - Je ne peux pas faire tous en même temps ...      วันนี้ตื่นเช้า ทั้งที่เมื่อคืนชิมคอนยัคที่ซื้อมาจากร้านดิวตี้ฟรีมากไปนิดนึง      วันนี้จึงตั้งใจเป็นวันงดเครื่องดื่มมึนเมา ดื่มน้ำเปล่ามันทั้งวัน พอๆ กับการทำงานมันทั้งวัน เริ่มวันใหม่ ด้วยการทยอยส่งอีเมลเรื่องต่างๆ เปิดต้นฉบับแปลที่จัดหน้ารอบแรกของ "เย็บถากปากร้าย"ขึ้นมาตรวจเช็คปรับแก้ เปิดทีวีช่อง TV5 ทิ้งไว้ พอข่าวช่วงสิบโมงครึ่งมา ลุกขึ้นไปดูว่าเครื่องอัดทำงานเรียบร้อยหรือเปล่า แล้วกลับมาทำงานต่อ      ข่าวจบปุ๊บ ทางช่องเก้าส่งอีเมลมาปั๊บมาเลือกข่าวไหนบ้าง วันนี้เป็นข่าว กูเกิลโอเชียน โปรแกรมสำรวจดูใต้มหาสมุทรตัวใหม่ที่พ่วงอยู่กับกูเกิลเอิร์ธ กับข่าวการแข่งขันอัลไพน์สกีชิงแชมป์โลกที่ฝรั่งเศส ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจจะพิสูจน์ตัวเองกับตัวเองว่าไม่ได้เครื่องฝืดสนิมเขลอะเกินกว่าจะทำงานให้เร็วกว่าเดิมได้ ประกอบกับข่าววันนี้ไม่ได้วกวนคดเคี้ยวมากนัก เที่ยงสี่สิบห้าฉันก็ส่งอีเมลพร้อมเนื้อข่าวกลับไปเป็นอันเรียบร้อย      พักกินข้าวกลางวัน มันจุฬาทอดปลาทูให้กินกับข้าว เธอนำเสนอซอสดานน์ซึ่งเป็นถั่วชนิดหนึ่งที่เธอเตรียมมาจากที่บ้าน ฉันตักกินไปนิดหน่อย ก็อร่อยดีหรอก แต่อยากกินอาหารรสชาติเรียบง่ายกว่านั้น      พูดถึงเรื่องอาหาร ฉันกับหวานใจตกลงเห็นพ้องกันว่า เราจะต้องมีการวางแผนวางผังจัดเมนูมื้ออาหารล่วงหน้า จะได้เตรียมการออกไปซื้อกับข้าวและเครื่องปรุงมาเก็บตุนไว้ได้ถูก บ้านของเราไม่ได้อยู่ติดกับแหล่งอาหารสดจนสามารถออกไปซื้อได้ทุกวัน แต่ถึงจะอยู่ติดข้างบ้านเลย ฉันคงไม่สะดวกจะออกนอกบ้านไปซื้อกับข้าวได้ทุกวันแน่ๆ ดังนั้นเราต้องจัดการกับเรื่องใหญ่มากๆ สำหรับเราสองคนเรื่องนี้กันใหม่ ไม่งั้นมาคิดรายการกันตรงหน้า ขับทำเฉพาะของที่เหลืออยู่ในตู้เย็น เดี๋ยวไอ้นั่นขาด ไอ้นี่หมด (ฉันเป็นแม่ครัวโรคจิต ถ้าเครื่องไม่ครบ ฉันไม่ทำ) เพิ่มความเครียดให้ชีวิตคู่เสียเปล่าๆ      เราคงจะเริ่มลองจัดตารางเมนูอาหารประจำสัปดาห์ด้วยกันวันเสาร์หน้า เพราะจะออกไปซื้อของมาทำดินเนอร์ที่จะเชิญเพื่อนๆ มากินที่บ้านด้วย สัปดาห์นี้ หลังจากกลับพักร้อนที่เมืองไทยเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ทั้งเขาและฉันต่างก็มีงานงานมากมายท่วมหัว ไม่มีสมองมาคิดอ่านอะไรแล้ว      กินปลาหมดตัว ข้าวหมดจาน กลับมานั่งตรวจต้นฉบับต่อ ลากยาวจนถึงห้าโมงเย็น ขึ้นไปอาบน้ำสระผม วันนี้ฉันหมักผมด้วยน้ำมันมะพร้าวที่มีส่วนผสมของสารธรรมชาติที่ข้างขวดเขาบอกว่าจะช่วยแก้ปัญหาผมร่วงได้เป็นชะงัด ถ้าหมักไว้ 8 ชั่วโมง สามครั้งต่ออาทิตย์ ฉันคิดว่าจะลองใช้ให้หมดขวดแหละ ถึงตอนนี้ผมสั้นกุดแล้วก็เถอะ ...เรื่องของเรื่อง คือ ไหนๆ ก็ซื้อมาแล้ว ความงกไม่เข้าใครออกใคร      ห้าโมงยี่สิบ วิ่งหอบพรมโยคะออกจากบ้าน วันนี้ที่ชั้นเรียนนัดกันไปเข้าชั้นก่อนเวลาอาจารย์มา 10 นาที เพื่ออุ่นเครื่องทำท่าสุริยะนมัสตะกันก่อน วันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามาร่วมชั้นด้วย และเป็นวันแรกที่ฉันรู้สึกเหงื่อออกนิดๆ ในชั้นเรียน น่าจะมีผลมาจากการฝึกนานกว่าปกติ 10 นาทีนี่ล่ะ ตอนแรกฉันตั้งใจว่าวันนี้เรียนโยคะเสร็จ จะเข้าห้องยิมไปเดินให้เหงื่อออก ต่อด้วยห้องสตีม แต่พอกลับเข้าบ้านแล้ว ความขี้เกียจก็เข้าครอบงำ ผัดไปเดินเรียกเหงื่อวันพรุ่งนี้ละกัน      เหมือนจะพูดซ้ำซากหลายรอบ แต่การเรียนโยคะนี่ดีมากๆ นะคะ เป็นการทำสมาธิ กำหนดลมหายใจจดจ่อ ตัดเรื่องอื่นๆ ที่รายรอบได้เด็ดขาดนัก ยิ่งฝึกบ่อยๆ ยิ่งรู้จักควบคุม ยิ่งทำได้คล่อง โยคะช่วยให้ฉันรู้จักตัดปัญหากองเอาไว้ก่อน รู้จักหยุดทำงาน เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อน คืนที่อยู่คนเดียวเนื่องจากหวานใจต้องดินเนอร์กับคนจากสำนักงานใหญ่ที่เดินทางมาจากปารีสแบบคืนนี้ ฉันคนเดิมคงจะรีบกอบโกยเวลาอันมีค่าหยิบงานขึ้นมาหักโหมทำต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงที่สุดของที่สุด      แต่ฉันคนนี้ในตอนนี้ สมองไม่มีเรื่องงานเข้ามาแผ้วพาน เปิดเพลงฟังสบายใจ และมานั่งอัพบล้อกเขียนบันทึกที่ไม่ใช่การทำงาน หย่อนอกหย่อนใจไปเรื่อยๆ      โดยไม่รู้สึกผิด หรือรู้สึกว่ากำลังใช้เวลาได้ไม่เป็นประโยชน์สูงสุดเลยสักนิดเดียว ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่   Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 22:04:59 น. Counter : 770 Pageviews.   1 comment Share Tweet

- 02 FEVRIER 09 - กลับถึงอินเดียแล้ว - งานรอเพียบตามเคย กลับถึงอินเดียแล้ว - งานรอเพียบตามเคย Me revoila en Inde -- Tjs beaucoup de travail...      นอนหลับๆ ตื่นๆ ในเครื่องบินจากเมืองไทยสามชั่วโมงกว่า ๆ เมื่อคืนตอนเที่ยงคืน ถึงบ้านที่บังกาลอร์เรียบร้อยแล้ว      เช้านี้ตื่นมาก่อนนาฬิกาปลุก เพราะใจมันกังวลเรื่องวิดีโออัดข่าว TV5 ที่รับปากกับช่อง 9 ว่าจะทำแทนคุณตู๋ที่ติดธุระที่ฝรั่งเศสสองเดือน เริ่มต้นวันนี้วันแรก ไม่แน่ใจว่าระบบอัดภาพและเสียงกับภาพที่ส่งมาจากจานดาวเทียมบริษัทเคเบิ้ลอินเดียจะทำงานได้อย่างที่ควรจะเป็นหรือเปล่า      เลือกผ้าเค็มลงเครื่องซักผ้า ลงห้องนั่งเล่น หยิบรีโมทตั้งเวลาอัด ทั้งอัดจริงและอัดทดสอบ พอหวานใจออกจากบ้านไปทำงาน ฉันเปิดคอมพ์น้องปอมม์ เริ่มดาวน์โหลดอีเมลจากที่อยู่อีเมลทั้งสี่มาไล่ตอบกลับทีละเรื่อง      วันนี้วันจันทร์ วันเคลียร์งานกำมะหยี่ ทั้งเรื่องโปรดักชั่น ต้นฉบับ แบบปก การจัดหน้า ตลอดรวมไปถึงเรื่องลิขสิทธิ์และสัญญาสารพันที่คั่งค้างอยู่ นอกจากนั้นก็มีเรื่องธุรการในบริษัทที่ยังพอจะผลัดไปวันหลังได้ -- แฮ่ๆๆ คุณแอนมาอ่านเจอต้องค้อนขวับแน่ๆ เลย      10 โมงครึ่ง ได้เวลาเครื่องอัดวิดีโอทำงานตามโปรแกรมที่วางไว้ ทางช่องเก้าอีเมลมาแจ้งหัวข้อที่จะทำ ช่วยให้การทำงานง่ายขึ้นมาก เพราะไม่ต้องใส่ใจข่าวอื่นๆ ที่ไม่ได้รับเลือกมากนัก อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่ทิ้งร้างไม่ได้ทำงานนี้ไปกว่า 6 เดือน การเริ่มต้นใหม่จึงค่อนข้างฝืดเคืองเชื่องช้ากว่าเดิม กินเวลานานถึง 3 ชั่วโมง แทนที่จะเป็นแค่ 2 ชั่วโมงเหมือนแต่ก่อน      ไม่เป็นไร พรุ่งนี้น่าจะดีขึ้นเอง และวันต่อไปก็น่าจะราบรื่นรวดเร็วขึ้นเรื่อยๆ      แปลข่าว ส่งเสร็จเรียบร้อย กลับมานั่งทำงานต่อ เปิดหนังสือของพ่อมาร์ค เลอวี ที่แปลรอบแรกค้างไว้ได้ไม่ถึงครึ่งเล่ม ออกแกะและเล็มไปเรื่อยๆ ที่จริงแล้วถ้ามีเวลาทำตามกำหนดโควต้าประจำวันได้ทุกวัน วันละ 15-16 หน้า ใช้เวลาแค่ 16 วันทำงานก็แกะหมด นี่ยังไม่พูดถึงการเกลาแต่อย่างใด แต่ตอนนี้ฉันจำเป็นต้องจัดเวลาเอาไว้ให้งานการด้านอื่นๆ ด้วย เลยตัดสินใจว่าจะเปิดมาทำทุกวัน วันละ 6-7 หน้า ไม่ครบตามที่วางไว้ก็ยังดี กำหนดส่งต้นฉบับเล่มนี้ คือ สิ้นเดือนนี้ แต่ดูท่าทางแล้วจะไม่สามารถทำได้อย่างแน่นอน อาจจะต้องเขียนไปเลียบๆ เคียงๆ ขอเลื่อนเวลาส่งกับแพรวฯ อีกแล้วค่ะท่าน      เดือนนี้เป็นเดือนเตรียมหนังสือเพื่อจะออกก่อนงานหนังสือเดือนมีนา เป็นช่วงไฮซีซันของสำนักพิมพ์ใหม่หัดตีพิมพ์อย่างกำมะหยี่ทีเดียว ที่เร่งที่สุดอยู่ตรงหน้า คือ การเคาะปก และปรับการจัดหน้า เขียนคำนำสนพ. เล่ม "เย็บถากปากร้าย" เตรียมการเล่ม "เจ้าชายน้อย ฉบับการ์ตูน" ที่จะต้องเร่งแปลเร่งตามประสานกับใครต่อใครมากมาย ต่อด้วยเล่ม "รวมเรื่องสั้นฮารูกิ มูราคามิ" ฉบับหลายคนแปล เท่านั้นยังไม่พอ ยังอยากจะออก "เกย์ วินชีโค้ด" ให้ทันด้วย แล้วไหนจะ "หลับฝันดี" ที่ตอนนี้อยู่ในโรงพิมพ์อีกล่ะ      คำเตือน : ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ อาจจะมีการโม้คุยเขื่องแทรกเจืออยู่บ้างเล็กน้อย หากไม่ใช่การพร่ำบ่นเพราะความเหนื่อยหน่ายแต่อย่างใด เนื้อหาใจจริงของการไล่เรียงรวบรวมเรื่องราวชีวิตช่วงหนึ่งของตัวเองไว้ที่นี่ เป็นเพราะการเขียนบล้อก นอกจากเป็นการสรุปบันทึกช่วงหนึ่งในชีวิตแล้ว ยังเป็นการทำ "To ดู List" ที่ได้ผลชะงัดนัก เพราะเมื่อประกาศต่อสาธารณะขนาดนี้แล้ว จะกลับคำกันง่ายๆ ก็ยังไงอยู่      การเขียนไล่เรียงงานการที่ต้องทำในบล้อก จะช่วยให้มิตรสหายที่มีจิตใจดี มีกำลังใจมอบให้ต่อกันได้ช่วยลุ้นว่างานการถูกเก็บกวาดไปถึงไหนแล้ว ส่วนศัตรูคู่แข่งก็สามารถเข้ามาอ่านเพื่อติดตามความเคลื่อนไหว เพื่อล้วงข้อมูลกลับไปจัดทัพของตนเพื่อแก้ทาง หรือเพื่อเกาะกระแสที่กำลังก่อตัวอย่างสวยงามของเรา      ถ้าคุณป็นพวกหลัง .. ระวังกับดักด้วยนะคะ ...หึหึ ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่   Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2552     Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2552 18:31:43 น. Counter : 786 Pageviews.   3 comment Share Tweet

- 30 JANVIER 09 -ปฏิบัติการไทยแลนด์ - ดอยห่มฟ้า ปฏิบัติการไทยแลนด์ - ดอยห่มฟ้า Mission Thailande - jan - 09 @ Doi Hom Fah, Chaing rai.... ตอนนี้มาพักที่รีสอร์ทดอยห่มฟ้า ที่แม่จัน เชียงราย หวานใจเปิดดีวีดี เรื่อง Gothika หนังออกแนวสยองขวัญหลอนๆ คล้านจะเป็นเชิงจิตวิทยา ตอนนี้ยังไม่มีคนตายในเรื่อง แต่แสงสีในเรื่อง ฟ้าฝนและเสียงฟ้าร้อง ฟ้าผ่าครืนๆ ในเรื่อง โดยเฉพาะดนตรีที่ฮือๆ ครืนๆ ตลอดเวลา ทำให้คาดว่าอีกไม่นาน แต่ก็อาจจะไม่แน่ ทริปเหนือครั้งนี้จะไม่มีอะไรตื่นเต้นเร้าใจมากมาย เป็นการพักผ่อนกินๆ นอนๆ มีออกไปเยี่ยมศูนย์มะขามป้อมแป๊บนึง แล้วกลับที่พักเข้าห้องอบไอน้ำ ให้เขานวด ทำตัว ทำหน้า ไม่มีการแวะวัด ไหว้พระ ดูชาวเขา หรือขึ้นขี้ช้างใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อวานนั่งรถที่ทางรีสอร์ทส่งไปรับที่มาริษารีสอร์ทที่เชียงราย ผ่านหุบเขาคดเคี้ยว ข้ามจังหวัดเชียงใหม่เข้ามายังเชียงราย แวะกินก๋วยเตี๋ยวข้าวซอยที่ร้านปาริชาตเจ้าดังที่อำเภอฝาง เมื่อคืนเปิดไวน์สามขวดของรีสอร์ทมาชิมกันระหว่างอาหารค่ำ ไม่เลวเลยทีเดียว ดื่มหมดไปหนึ่งขวด อีกสองขวดที่เหลือครึ่งๆ ค่อนๆ จะจัดการไม่ให้เสียของในคืนนี้ เมื่อเช้าเป็นเช้าแรกในทริปนี้ที่ได้ปูผ้าเช็ดตัว แล้วขยับตัวทำท่าสุริยะ นมัสเต หวานใจถ่ายรูปแล้วพากย์ว่า “ต่อไปนี้เป็นวิธีการรวมรวมสมาธิและพลังในการทำงานของผู้บริหารสำนักพิมพ์กำมะหยี่ในยามเช้า” กินอาหารเช้าเสร็จแล้ว นั่งรถของรีสอร์ทไปดูกิจการเจียรนัยพลอย การผลิตชา และไวน์ของเจ้าของรีสอร์ท ซื้อแหวนในแม่หนึ่งวง ให้ตัวเองหนึ่งวง (เป็นแหวนประดับพลอยวงแรกที่ซื้อในชีวิต หวังว่าจะไม่ติดใจซื้อวงต่อๆ ไป) บ่ายวันนี้ ฉันกับหวานใจนอนอ่านหนังสือกันนิ่งๆ บนเก้าอี้เท้าแขนขาบนระเบียงริมสระว่ายน้ำส่วนตัวประจำห้องพักที่มีระดับน้ำต่ำกว่าที่ควรจะมี ไม่สะอาดเท่าที่ควรจะเป็น เครื่องพ่นอ็อกซิเจนไม่ทำงานหรืออีกนัยหนึ่งคือเจ๊งนั่นแหละ แรกเริ่มที่เช็คอินเข้าพัก พอเห็นว่าสระว่ายน้ำในห้องที่หมายมั่นปั้นมือจะว่ายให้สาสมใจมีสภาพเช่นนั้น แม่บ้านประจำห้องให้คำอธิบายแปลกๆ ว่า น้ำเป็นน้ำประปาเขา มันจะเย็น พอเห็นฉันเริ่มงอแงเกือบเข้าขั้นหงุดหงิด หวานใจแก้สถานการณ์บอกว่าเราไปเล่นที่สระว่ายน้ำรวมก็ได้ … เอ้า ก็ได้ก็ได้ ดีนะที่อากาศที่นี่เย็น ไม่ร้อนอ้าวจนรู้สึกว่าการพลาดท่าไม่มีสระว่ายน้ำส่วนตัวเนี่ย เป็นเรื่องที่น่าเสียดายถึงขั้นจะเป็นจะตาย หนังดำเนินไปครึ่งค่อนเรื่องแล้ว มีคนตายแล้ว มีผีด้วย ป.ล. มีเรื่องที่ชวนเซ็งไม่น้อย เมื่อวาน ระหว่างที่เสียบการ์ดจากกล้องแคนดีเพื่ออัพโหลดรูปเข้าโน้ตบุค จู่ๆ โปรแกรมก็เดี้ยง แล้วฉันไปคลิกอีท่าไหนไม่รู้ ไฟล์ภาพในการ์ดที่ถ่ายตั้งแต่คืนไปกินกับสาวๆ กำมะหยี่ มาริษารีสอร์ท และที่ดอยห่มฟ้ายามเย็น … หายเกลี้ยงเลย ... หวานใจบอกว่ากลับไปอินเดียแล้วจะลองกู้คืนให้ ก็ต้องลุ้นกันต่อไปว่าจะสำเร็จหรือเปล่า ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่   Create Date : 30 มกราคม 2552     Last Update : 30 มกราคม 2552 19:18:40 น. Counter : 832 Pageviews.   3 comment Share Tweet

- 25 JANVIER 09 - ปฏิบัติการไทยแลนด์ - สองวันแรก ปฏิบัติการไทยแลนด์ - สองวันแรก Mission Thailande - jan - 09 les 2 premiers jours @BKK.... นั่งแฮงค์ตาแข็งอยู่บนระเบียงทางเดินของโรงแรมรีเฟลคชั่น ถนนประดิพัทธ์ >> คลิกไปดูภาพถ่ายของโรงแรม - Click pour voir les photos de l'hotel รอเวลาบ่ายสามจัดการเรื่องประกันให้เสร็จ ตั้งใจจะเปิดหนังสือแปลงานต่อสักหน่อย แต่อดใจไม่ไหวและมาอัพบล้อกก่อน มาถึงกรุงเทพฯ เมื่อเช้าวานนี้ เช้าประหลาดวันหมอกลงจัดจนเครื่องบินที่ฉันนั่งมาจากบังกาลอร์ต้องร่อนไปจอดรอหมอกจางที่สนามบินดอนเมืองอยู่สองชั่วโมงกว่า ก่อนจะบินกลับไปลงจอดส่งผู้โดยสารที่สนามบินสุวรรณภูมิ ออกจากสนามบิน นั่งแท็กซี่มาเช็คอินที่โรงแรมตอนสิบเอ็ดโมงกว่า คราวนี้ได้ห้อง ๒๑๑ Gray day ห้องโทนสีเทา ครีมตุ่นๆ มีภาพวาดการ์ตูน ดอกไม้ แมงมุม สารพัดสัตว์แปะอยู่ตามผนัง ลองต่อเน็ต ไอป๋อม - ไอโฟนพาสเวิร์ดของไวไฟของโรงแรมที่ฉันใส่ไว้เมื่อตอนมาพักคราวที่แล้วได้ รวมทั้งนังปอมปอม บุคแม็คที่นำติดตัวมาด้วย สะดวกดีจัง สองสามีภรรยาอาบน้ำแต่งตัว ลงไปกินอาหารกลางวันที่ร้านของโรงแรม เมนูของที่นี่มีอาหารหลากหลายมากๆ ฉัน สั่งไส้กรอกอีสาน หวานใจได้ทีบอกว่า อย่างนี้ต้องสั่งเบียร์ด้วย และแน่นอนว่า ถ้ามาเมืองไทย เบียร์ที่ฉันจะสั่งถ้ามีให้เลือก คือ เบียร์สิงห์ อารามหิวและอดหยากปากแห้งไม่ได้กินอาหารไทยแซ่บๆ มานาน ฉันสั่งกุ้งแช่น้ำปลา ผัดผักบุ้ง (ของโปรดหวานใจอีกจานหนึ่ง) กับแกงส้มแป๊ะซะขนาดเบ่อเริ่มเทิ่ม ยกมาทั้งตัว กินกันพุงกาง แล้วไปนอนให้นวดในแผนกสปา ตอนที่นอนคว่ำให้น้องหมอนวดเริ่มต้นกดจากด้านหลังในท่าแรก ฉันรู้สึกได้เลยว่าท้องตึงๆ เหมือนนอนทับลูกโป่งใส่น้ำ อีกชั่วโมงหนึ่งต่อมา พอน้องเขานวดแขนขาทั้งด้านหน้าด้านหลัง ถึงคราวนวดท้อง อาหารก็ย่อยเสร็จ ท้องยุบพอดี โล่งใจไป ไม่งั้นตอนลงน้ำมันนวดพุง เดี๋ยวมีกุ้งกระโดดออกมาแน่ๆ สี่โมง นั่งแท็กซี่จากโรงแรม จุดหมายคือสนามบินดอนเมือง เพื่อส่งหวานใจขึ้นเครื่องไปเยี่ยมลูกๆ ที่ขอนแก่น เที่ยวบินจะออกตอน ๖ โมงเย็น นั่ง ไปติดแหง็กอยู่แถวๆ สถานีรถไฟฟ้าสะพานควาย หวานใจชวนลงจากรถเพื่อขึ้นรถไฟฟ้าข้ามจุดที่มีการจราจรคับคั่งแถวสวนจตุจักร ลงจากรถปุ๊บ หวานใจหน้าเสียบอกว่าลืมหยิบพาสปอร์ตมา สงสัยเราจะไปไม่ทันเครื่องแน่ๆ เลย ตกใจก็ตกใจ แต่พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้ลนลาน บอกสามีให้ขึ้นไปกดเงินสด ซื้อตั๋วรอ เดี๋ยวฉันจะเดินกลับไปหยิบพาสปอร์ตที่โรงแรมให้ สวมหัวใจแม่สิงห์ เดินจ้ำอ้าวก้าวยาวๆ ชนคนไปไม่รู้กี่คน ขี้เกียจนับ แวะวินมอเตอร์ไซค์รับจ้าง นั่ง กลับโรงแรม ขึ้นไปค้นจนเจอ แล้วนั่งมอไซค์์คันเดิมที่จอดรอไปที่สถานีรถไฟฟ้า ขึ้นรถไฟฟ้า ลงรถไฟฟ้า ขึ้นแท็กซี่ ปุ๊บ "ซิ่งเลยค่ะ" อีกยี่สิบนาทีต่อมาจึงอาคารผู้โดยสาร ทันเวลาพอดี ... ฮู่ววว ส่งหวานใจเสร็จ นั่งแท็กซี่ไปบ้านคุณนพดล นำวิสกี้ซิงเกิ้ลมอลต์ไปฝากท่าน พอก้นถึงม้านั่งที่โต๊ะอาหารปุ๊บ เบียร์กระป๋องเขียวถูกยกมาวางปั๊บ คุยๆๆๆๆๆ เรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องเก่าเรื่องใหม่ เรื่องงานมูราคามิ และหนังสือเล่มอื่นๆ และกิจการกำมะหยี่ คุณนพดลให้กำลังใจและข้อคิดที่ดีหลายเรื่อง ตกค่ำเพื่อนๆ ของคุณนพดลเริ่มทยอย ถืออาหารมากมายมากินกัน ฉันรากงอกนั่งแจม เนียนกินไปกับเขาด้วยหน้าตาเฉย ทำตัวกลมกลืน อยู่บ้านท่านจนถึงเที่ยงคืน ดื่มไปหลายขนานมาก พูดพล่ามปล่อยไก่อะไรไป ตื่นมาเช้านี้ยังจำได้อยู่เลย เฮ้อ ไม่ไหว อายนะคะเนี่ย ... ฝากข้อความ เชิญคลิกที่นี่   Create Date : 25 มกราคม 2552     Last Update : 25 มกราคม 2552 12:50:13 น. Counter : 876 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• ...
• - Je traduis - ผลงานแปล -
• ----
• - Je vis = ชีวิตฉัน
• --
• - J’ecris - Oversee ณ a day
• --
• - J'ecris - Salade ณ Freeform
• --
• - J'ecris - "จากยุโรป" ณ มติชนสุดสัปดาห์
• --
• - J'ecris - Muse'e @ Happening
• -
• - Je bouge = ฉันไปเที่ยว
• ---
• - A LA RECHERCHE DU TEMPS PERDU
• --
• - Gamme Magie Editions - สนพ.กำมะหยี่

• tobetwo99
• นางกอแบกเป้
• JewNid
• แพนด้ามหาภัย
• ช้อย
• grappa
• DesperateMommy
• MoneyPenny
• Thai Wahine
• ปุถุซน
• กัมม์
• DoRaePEET
• Historicus
• Tibou
• whiteuniform
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com