- 23 JUIN 11 ชีวิตวันๆ ของวันสองวันนี้ ชีวิตวันๆ ของวันสองวันนี้ เมื่อวานพาเด็กหญิงไปดู X-Men First Class อันเป็นภาคล่าสุดของหนังชุดนี้ แต่เป็นภาคที่เล่าเรื่องราวย้อนกลับไปในตอนแรกเริ่ม ความเป็นมาเป็นไปของ X-Men ดูเสร็จ พอดีต้องเอาดีวีดีไปคืนที่ร้านเช่า เลยเช่า X Men ภาคอื่นๆ คือ X2 (2003), X-Men: The Last Stand (2006)และ X-Men Origins: Wolverine (2009) ขาดภาคแรก X-Men (2000) ไป แต่ไม่เป็นไร ฉันชอบหนังชุดนี้ เพราะนอกจากเนื้อเรื่องและเอฟเฟคที่น่าตื่นตาตื่นใจแล้ว ยังมีประเด็นอื่นๆ ให้ขบคิด เช่น เรื่องการแบ่งแยกเขาแยกเรา ความหวาดกลัวในสิ่งที่ไม่รู้ อคติฝังใจในเรื่องความแตกต่าง เมื่อคืนดูสามแผ่นจบไป กว่าจะขึ้นนอนก็ตีสามกว่า เช้านี้ลุกจากเตียงเที่ยงวัน แต่สลึมสลือลุกมาเปิดประตูให้อ้วนออกนอกห้องลงไปปลดทุกข์และกินข้าวเช้าตอนเจ็ดโมง แปดโมงลุกไปเปิดประตูให้อ้วนมานอนเฝ้าอีกรอบ เมื่อลุกจากเตียงแล้ว อาบน้ำ (ที่ต้องบันทึกเอาไว้ เพราะไม่ได้อาบทุกวัน) ลงมาข้างล่าง แล้วเริ่มทำงานตามโควต้าที่กำหนดในวันนี้ ได้ครบบางเรื่อง เช่นงานอีดิทสองบทสุดท้ายของล็อตนี้ ได้อัพบล็อกสำนักพิมพ์ บางเรื่องผัดไปพรุ่งนี้ พักสายตาและสมอง หยิบกล้องมาเก็บภาพสองหมาแป๊บนึงตามที่เห้นในสไลด์ประกอบบล็อกวันนี้ ตอนบ่ายจดรายการซื้อกับข้าวให้คุณ ก. กับเด็กหญิงออกไปจ่ายตลาด กะเมนูให้ครบจนถึงวันมะรืนมื้อเช้า มื้อเย็นวันนี้ เป็นน้ำพริกกะปิ ปลาทูทอดกับผักลวกและชะอมทอดไข่ พรุ่งนี้ทำข้าวมันไก่ เช้าวันเสาร์ว่าจะผัผัดกบุ้ง ระหว่างที่สองคนไปตลาด ฉันรับหน้าที่ให้อาหารหมาทั้งสองหน่อ พาไอ้อ้วน หมาหนุ่มไปเดินเล่นปลดทุกข์ กลับมานั่งทำงานหน้าจอต่อ ขนาดตื่นเที่ยง เริ่มงานบ่าย ศิริรวมเวลาทำงานแล้วก็แปดเก้าชั่วโมงเหมือนกันนะนี่ คิดถึงหวานใจ พรุ่งนี้บ่ายเขาถึงจะกลับมาจากญี่ปุ่น ต่อด้วยเสาร์-อาทิตย์ พาเด็กไปหาหมอ พาหมาไปหาหมอ ดูแลให้หมด ให้จบวันแล้วมีสิ่งที่จัดการเสร็จไปเป็นเรื่องๆ เพื่อรอให้เรื่องอื่นๆ ทยอยเข้ามาให้ดูแลต่อ งานเยอะบ่นเหนื่อย งานน้อยบ่นหน่าย ไม่มีงานบ่นคล้ายคนรู้สึกไร้ค่า เรื่องมากจริงหนอมนุษย์เน้อ >> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่   Create Date : 23 มิถุนายน 2554     Last Update : 23 มิถุนายน 2554 23:24:12 น. Counter : 864 Pageviews.   2 comment Share Tweet

- 21 JUIN 11 เรื่องหมาๆ และเรื่องอื่นๆ เรื่องหมาๆ และเรื่องอื่นๆ หวานใจขึ้นเครื่องบินไปเรื่องงานที่ญี่ปุ่นเมื่อตอนบ่าย จะกลับมาวันศุกร์ เด็กหญิงขึ้นห้องนอนดูละครย้อนหลังผ่านยูทูบกับคุณ ก. ข้างบน ตอนนี้เด็กหญิงเก่งกาจ ใช้คอมพ์คล่องแคล่ว ค้นหาการ์ตูนและเกมต่างๆ บนอินเตอร์เน็ตได้ด้วยตัวเองแล้ว โดยมีฉันแวบไปแวบมาคอยดูว่าไปเที่ยวเล่นที่ไหนบ้าง และคอยขู่ว่าระวังเจอเว็บโป๊ ที่เซ็งๆ อย่างนึงก็คือ แทนที่แกจะดูการ์ตูนเป็นภาษาอังกฤษเพื่อฝึกการฟัง กลับเปิดดูแบบพากย์ไทยเสียนี่ อย่างนี้เมื่อไหร่จะพูดได้ ฟังรู้เรื่อง (ยังไม่อยากข้ามไกลไปถึงการอ่านการเขียน) เอ้า หยุดบ่น เลิกเป็น control freak ได้แล้ว เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลา ให้เวลาแกอีกสักนิด และไหนยังจะต้องให้เวลาตัวฉันเองด้วย ในการเคลียร์งานการต่างๆ งานอีดิท งานบริการสนพ. และงานแปลที่แป๊กนิ่งค้างมานาน ถึงตอนนี้จะอยากเร่งเครื่องให้ความรู้เด็กหญิงอย่างไร ฉันก็ไม่มีเวลาปลีกให้ได้มากดังที่หวัง ดังนั้นบ่นปากเปียกปากแฉะไป นอกจากเด็กจะรำคาญแล้ว ฉันเองก็อาจจะรำคาญตัวเองด้วย อัพเดทเรื่องหมาๆ บ้าง ไอ้อ้วนหนุ่ม เป็นหวัด ไอแค่กๆ เมื่อวันเสาร์ เลยพาไปหาหมอ โดนฉีดยาหนึ่งเข็ม ได้ยาเม็ดมากินสองถุง ตอนแรกหวั่นใจว่าจะกินยายาก แต่ทดลองใช้ผลิตภัณฑ์หลอกหมาที่ชื่อว่า Pill Pockets เป็นก้อนอาหารที่มีรูตรงกลางเอาไว้ห่อหุ้มยา โชคดีที่ไอ้อ้วนกินอาหารแบบไม่เคี้ยว ใช้วิธีกระเดือกลงคอ เลยไม่ได้กัดละเอียดจนเจอยา ตอนนี้อาการดีขึ้นแล้ว ไม่มีไอ แต่ยังต้องให้ยาจนหมดก่อนถึงจะวางใจได้ พอไปหาหมอ ฉันก็ได้ทีซื้อสายรัดตัวมาใช้แทนที่ปลอกคอ ดังรูปประกอบในวันนี้ ที่ต้องเปลี่ยนเพราะเวลาพาเดินปลดทุกข์ไอ้อ้วนชอบลากสายจูงแรงๆ เวลาดึงกลับ ปลอกคอรัดคอแน่นจนน่าสงสาร สายรัดแบบพันตัวอย่างนี้ เวลาดึงตัวกลับ ถึงจะออกแรงมากหน่อยเพราะต้องดึงน้ำหนักทั้งหมด 25 กิิโลกรัม แต่สายรัดไม่รัดคอ ส่วนหนูนิท(เช) ลูกหมาตาลอยไม่อือไม่หือ ไม่แยแสสนใจอะไรในตอนแรก ตอนนี้ดวงตาเริ่มมีประกาย มีชีวิตชีวา ร่าเริง เริ่มมากระโดดเกาะอยากเล่นด้วย เริ่มเรียนรู้ เรียกเข้ามาก็มา ที่สำคัญคือเริ่มกินได้มากขึ้น ชักจะมีเนื้อมีหนัง พุงเริ่มกลม ส่วนเรื่องอึเรื่องฉี่ เข้าเป้าหนังสือพิมพ์บ้าง ไม่เข้าบ้าง ที่ไม่เข้า ถ้าเด็กหญิงอยู่ตรงนั้นก็จะรับหน้าที่เจ้าของหมาที่ดี ไปหยิบผ้าขี้ริ้วมาเช็ด ถ้าเด็กหญิงไม่อยู่ตรงนั้น มองไม่เห็นใครอื่น ฉันก็ต้องจัดการเอง กล่าวกว้างๆ ได้ว่า ชีวิตยังคงอยู่ในช่วงการเรียนรู้ต่อไปเรื่อยๆ เรียนรู้ที่จะพักเมื่อเหนื่อย เรียนรู้ที่จะทำงานเมื่อจำเป็นต้องทำ อีกเรื่องหนึ่งที่กำลังเรียนรู้อยู่ คือ การกำหนดการทำงานแบบไม่หักโหม แต่สม่ำเสมอและมีการวางแผนงานล่วงหน้า ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป วันนี้ลองใช้โปรแกรม ICal ลงตารางกำหนดการทำงานต่างๆ บนเครื่อง สามารถซิงก์ต่อเข้า IDisk และ Iphone ได้ อันที่จริง เมื่อลองลงตารางเวลาเห็นชัดๆ บนหน้าจออย่างนี้ ก็ได้เห็นว่าชีวิตฉันไม่ได้มีภาระมากมายนัก แค่มันกองขมวดพันกันยุ่งๆ เมื่อแกะออกมาทีละอย่าง ทำทีละเรื่อง มันก็ไม่มีอะไรมากมายเกินความสามารถ เพียงแต่ต้องเจียดเวลามานั่งลงวันเวลาล่วงหน้าเท่านั้นเอง หวังว่าจะทำได้ตลอดรอดฝั่งจนเป็นนิสัยที่ดี จะได้เลิกหลีกเลี่ยงงานที่ไม่ชอบเพราะไม่ถนัด ทำบ่อยๆ จะได้ถนัดเผื่อจะชอบสักวันหนึ่ง ส่วนงานที่ชอบก็ลงมือทำให้ทันท่วงทีเลิกผัดผ่อน นอกจากเรื่องงานการ ต่อไปก็จะเป็นเรื่องของคนและสัตว์รอบๆ ตัว รวมทั้งตัวเอง ที่จะมีการจัดเวลาอย่างเป็นระเบียบสมเหตุสมผลขึ้น ถ้าทำถึงจุดนั้นได้ ชีวิตน่าจะดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ >> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่   Create Date : 21 มิถุนายน 2554     Last Update : 21 มิถุนายน 2554 22:03:40 น. Counter : 1047 Pageviews.   1 comment Share Tweet

- 16 Juin 11 พักผ่อนไป หาข้อแก้ตัวไป พักผ่อนไป หาข้อแก้ตัวไป สี่ทุ่มกว่าแล้ว หวานใจยังไม่กลับจากที่ทำงาน ศรีภรรยาอย่างฉันก็นั่งรอหน้าจอไป ไม่รู้จะทำอะไร เปิดอ่านต้นฉบับแปลที่ผู้แปลส่งมาให้ ทั้งที่วันนี้ตั้งใจจะไม่ทำงาน เพราะอากาศมัวซัว ฝนตกปรอยๆ ตลอดทั้งวัน เช้านี้ ตื่นลืมตาขึ้นมา หลังจากสามีไปทำงานแล้ว หลับตาครวญใคร่ถึงเรื่องงานการต่างๆ ที่ค้างคาอยู่ เมื่อคืนตรวจต้นฉบับบทสุดท้ายของหนังสือหนึ่งเล่มจบไป อ้างกับตัวเองว่า น่าจะพักสมองสักนิด ถ้าพักไม่ได้ต้องหยิบงานอื่นมาทำเลย ขอถามว่าจะเลือกทำงานอิสระทำไม ถ้าต้องทำงานทุกวัน ไม่เว้นวันที่อากาศไม่ชวนทำงาน ถ้าต้องทำงานอย่างนี้ ฉันรับจ้างคนอื่นทำงานเหมือนใครๆ ไม่ดีกว่าหรือ ถ้าฉันเป็นนายของตัวเองจริงๆ ฉันก็ต้องเลือกจะทำหรือไม่ทำงานได้สิ เห็นดีด้วยดังนั้น ฉันเลยไม่ทำงานมันเลยทั้งวัน ใช้เวลาอยู่กับเด็กหญิง ดาวน์โหลดเพลงในยูทูปลงไอพ็อดเก่ารุ่นไม่ทัชของหวานใจให้ไปใส่หูฟัง แต่ไม่รู้เป็นอะไรดาวน์โหลดมาหกเพลงซิงค์เข้าเครื่องไอพ็ดได้แต่สองเพลง เลยพักไว้ก่อน เดี๋ยววันหลังค่อยดูต่อ ระหว่างที่รอดาวน์โหลดก็ชี้ชวนเด็กหญิงสะกดภาษาอังกฤษหน้าจอทีละคำสองคำ หลังจากนั้นก็ดูแลหมาสองตัวไปเรื่อยๆ ถ่ายรูป อัพขึ้นเฟซบุคไปตามเรื่องตามอารมณ์ บ่ายสามกว่าๆ เปิดดีวีดีดูหนังเรื่อง The Ghost Writer สนุกดี ห้าโมงจูงไอ้หมาหนุ่มออกไปปลดทุกข์ เด็กหญิงอุ้มลูกหมาไปด้วย ฉันทวนสูตรคูณแม่หกกับเด็กหญิงซึ่งท่องได้บ้างไม่ได้บ้าง อารมณ์เหนื่อยต้องอุ้มหมาแถมหงุดหงิดท่องสูตรคูณไม่ได้ พอกลับถึงบ้านเด็กหญิงขึ้นห้องปิดประตูปังขังตัวเอง ฉันสะกดใจ ไม่โมโห ไม่โกรธ ไม่มีประโยชน์ พูดกันดีๆ ได้ ขึ้นไปเคาะประตูถามว่า หนูเหนื่อยและหงุดหงิดที่ท่องสูตรคูณไม่ได้ใช่มั้ยคะ เด็กหญิงพยักหน้า โอเค ไม่เป็นไร ดึงตัวมากอดนิดนึง เราค่อยๆ ท่องกันไปด้วยการคูณเลขบนกระดาษด้วยกัน นั่งท่องนั่งทำ คูณเลขสองหลักแล้วบวกเพื่อให้ได้ผลลัพท์ ฉันมีกิมมิกเป็นแสตมป์ที่เขียนว่า very good ประทับให้ ถ้าทำถูกต้อง การตรวจก็ให้เด็กหญิงกดตรวจดูจากเครื่องคิดเลขในไอโฟน โดยมีฉันบอกตัวเลขให้กดเป็นภาษาอังกฤษ ยิงนกทีเดียวได้สามตัว ได้ตรวจงาน ได้ฝึกกดเครื่องคิดเลข ได้ฝึกภาษาอังกฤษ เก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อยๆ ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย นอกนั้นก็ไม่มีอะไร เอื่อยเฉื่อยๆ เรื่อยๆ เรียงๆ และไม่คิดเรื่องงาน (เป็นพัฒนาการที่ภาคภูมิใจมาก สามารถตัด "ห่วง" ทั้งปวงออกไป) ได้พักทั้งกายและใจแบบนี้แล้วรู้สึกสบายดี คิดดูดีๆ การใช้เวลาอยู่นิ่งๆ การปลีกเวลาพักแบบนี้ไม่เหมือนกับตอนพักเสาร์-อาทิตย์ เพราะจริงๆ แล้ว เสาร์-อาทิตย์ ฉันไม่ได้ทำงานในกิจการสนพ. หรืองานแปลส่วนตัวก็จริง แต่ฉันไม่ได้พัก ฉันทำงานในหน้าที่ภรรยาที่ต้องดูแลให้สามีผู้ทำงานตลอดสัปดาห์ได้พักหยุดสุดสัปดาห์อย่างปลอดโปร่งที่สุด ให้พ่อกับลูกสาวได้ใช้เวลาทำกิจกรรมร่วมกัน ให้หวานใจมีช่วงเวลาที่สงบสุขเพื่อเก็บพละกำลังกายและใจไปทำงานในวันจันทร์ถึงศุกร์ อือ ก็หาข้อแก้ตัวไปได้เรื่อยๆ เนอะ คนเรา ส่วนหมานิท(เช่) วันนี้กินอาหารได้มากกว่าเดิม ไปฉี่บนหนังสือพิมพ์ที่กางไว้สองรอบ ทั้งฉันและเด็กหญิงตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่ เข้าไปลูบหัวลูบหาง แม้ว่าครั้งต่อๆ ไปจะฉี่ออกนอกเป้า ทุกอย่างค่อยๆ ฝึกค่อยๆ ปรับกันไป เดี๋ยวก็ดีเอง ขณะเดียวกันลึกๆ ในใจแล้วรู้ว่าเมื่อดีเอง มันจะดีอยู่ไม่นาน เดี๋ยวก็จะมีเรื่องใหม่ๆ เข้ามาให้เจออีก อย่าได้คิดเชียวว่าจะพักอยู่นิ่งๆ ชิลล์ๆ ได้ เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว การหาเวลาให้ตัวเองหยุดพักจริงๆ บ้างก็เป็นเรื่องที่ไม่ชวนให้รู้สึกผิดนัก ฮ่าๆๆๆ >> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่   Create Date : 16 มิถุนายน 2554     Last Update : 16 มิถุนายน 2554 21:33:51 น. Counter : 977 Pageviews.   0 comment Share Tweet

15 Juin 11 บันทึกแม่หมา : เลือกที่รัก ฮักที่ชัง บันทึกแม่หมา : เลือกที่รัก ฮักที่ชัง รับหนูนิด ลูกหมาโกลเด้นอายุ 2 เดือนมาดูแลได้สามวัน แม่หมา(ที่คิดว่าตัวเอง)มีประสบการณ์เริ่มลำบากใจ เพราะมีแต่ประสบการณ์เลี้ยงหมาหนึ่งตัว ไม่ใช่ 2 ตัว จึงยังไม่อาจแบ่งใจรักลูกหมาสองตัวเท่าๆ กันได้ คิดว่าเป็นเรื่องปกติ ก็ไอ้อ้วน หมาบูลด็อกหนุ่มอยู่กันมานาน รู้อกรู้ใจ รู้ทางกันดี ถึงจะมีนิสัยดื้อรั้นแต่ไม่หนักใจเพราะรู้วิธีจัดการ ส่วนหนูนิด แม้จะส่อแววฉลาด เรียนรู้ง่าย ไม่ค่อยดื้อรั้น แต่มีพฤติกรรมที่ติดตัวมาบางอย่างที่ต้องแก้ไข เช่น ฉี่และอึ ไม่เป็นที่เป็นทาง (อันนี้ต้องไล่ตามแก้ไขกันยกใหญ่ ต้องใช้เวลาและความเอาใจใส่อย่างสูงยิ่ง ซึ่งฉันมีไม่มากนัก ไหนจะงาน ไหนจะบ้าน ไหนจะลูกเลี้ยง ไหนจะผัว) ไม่ค่อยเจริญอาหาร (เรื่องใหญ่อย่างยิ่งในบ้านที่รักการกินเป็นชีวิตจิตใจอย่างบ้านของเรา) และที่แปลกอีกอย่าง คือ ไม่ชอบกินอาหารจากชามตัวเองจะชอบยื่นหัวเข้าไปกินอาหารชามเดียวกับไอ้อ้วน สงสัยจะชินจากที่ร้านที่ให้อาหารพร้อมกับหมาตัวอื่น และที่แปลกคือ อาหารหมาเด็กของตัวเองไม่ชอบกิน แต่ชอบกินอาหารบูลด็อกเม็ดใหญ่ที่ให้อ้วนมาก โชคดีที่อ้วนไม่ค่อยหวงอาหาร ถ้าเป็นหมาอื่น คงเจอแฮ่มงับคอขาดไปแล้ว นอกจากปัญหาที่ยังแก้ไม่ตกฝั่งหมาเด็ก ฝั่งหมาหนุ่มก็มีอาการแง่งอนอย่างออกนอกหน้าเวลาฉันเอาใจใส่ดูแลหมาเด็ก หน้าที่งออยู่แล้วยิ่งงุดง้ำมากขึ้นไปอีก พอหนูนิดไม่กินอาหาร ฉันเลยต้องหยิบอาหารขึ้นมาป้อนใส่ปาก พอใส่อาหารใส่ชามของไอ้อ้วน หมาหนุ่มเมินหน้าไม่ยอมกินแถมเดินสะบัดตูดออกไป ต้องเรียกมาป้อนมือด้วยเหมือนๆ กันถึงจะกิน วิธีแก้ที่ทำอยู่ตอนนี้ คือ แบ่งเวลาปลีกตัวปิดห้องให้เวลาอยู่กับหมาหนุ่มสองต่อสอง ไม่มีหมาเด็กมาข้องเกี่ยว ให้รู้สึกว่าแม่ยังรัก ถึงมีหมาใหม่มาก็ไม่ได้คลายความรักลง มีแต่จะมากขึ้น เพราะทำตัวดี เชื่อฟัง เป็นตัวอย่างที่ดีและรักใคร่เล่นกับน้องเป็นอันดี ภาวะแม่หมาตอนนี้ก็เลยหนักนิดนึง จับทางตัวเล็กยังไม่ได้ ส่วนตัวใหญ่ก็ต้องคอยดูไม่ให้น้อยอกน้อยใจ ทั้งเหนื่อย ทั้งขำ >> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่   Create Date : 15 มิถุนายน 2554     Last Update : 15 มิถุนายน 2554 23:06:23 น. Counter : 1435 Pageviews.   0 comment Share Tweet

- 13 JUIN 11 บันทึกแม่หมา : เริ่มมีประสบการณ์ บันทึกแม่หมา : เริ่มมีประสบการณ์ ตอนนี้ที่บ้านมีสมาชิกเพิ่มมาใหม่หนึ่งชีวิต เป็นลูกหมาโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ อายุ 2 เดือน ตั้งชื่อให้ว่า nietzsche - นิทเช และมีชื่อภาษาไทยสำหรับเจ้าของของเขา (เด็กหญิง) คือ นิด แรกเริ่ม เด็กหญิง ไม่ได้ตั้งใจอยากจะได้ลูกหมา แค่อยากมีหนูแฮมสเตอร์มาเลี้ยง แต่เมื่อวันเสาร์พาไปเดินดูที่ตลาดสัตว์เลี้ยง เห็นหนูแฮมสเตอร์ในกรงแล้ว ฉันกลืนน้ำลายเอื้อกด้วยความแหยงนิดๆ ถามเด็กหญิง อยากได้หนูแฮมสเตอร์จริงๆ เหรอลูก ไม่อยากได้ลูกหมาเหรอ เด็กหญิงครุ่นคิดหน้ากรงลูกหมาตามร้านต่างๆ แล้วหันมาบอกว่า อยากได้ลูกหมาค่ะ เลยได้ลูกหมาสมใจ (ฉันและหวานใจ) เดิมที ฉันกับหวานใจคิดๆ กันอยู่เหมือนกันว่าอยากได้หมามาเพิ่มอีกตัวหนึ่ง พันธุ์ที่อยากได้คือ โดเบอร์แมน สีดำ แต่ท่าทางจะเป็นหมาที่หายาก ตามร้านที่ไปเดินไม่เห็นมี เลยได้เจ้าหนูนิด โกลเด้นฯ มาแทน เลือกหมาตัวผู้เพราะกลัวว่าถ้าเอาหมาตัวเมียมา จะต้อง "เสร็จ" ไอ้อ้วนที่บ้าน ได้เป็นย่าของครอกลูกหมาพันธุ์ทางครึ่งบูลด็อก+พันธ์อื่นแน่ๆ คืนวันแรก ให้เด็กหญิงพานิดขึ้นไปนอนด้วย แต่วันรุ่งขึ้น เจอว่าที่ข้อศอกขาซ้ายหน้าขนหลุดไปหย่อมหนึ่ง ผิวหนังตรงนั้นมีสะเก็ดผิวแห้ง และเราไม่ทันได้สังเกตเห็นในร้าน เมื่อวานพาไปหาหมอ ได้ความว่าเป็นเชื้อรา ได้ยามาล้างฆ่าเชื้อโรคกับยาครีมมาหนึ่งชุด ส่วนไอ้อ้วนไม่น้อยหน้า ตรวจเจอว่าในหูมีเชื้อแบคทีเรีย หมอให้ยามาหยอดเช่นกัน ฉันเลยต้องสวมวิญญาณคุณแม่พารานอยด์ ซื้อน้ำยาฆ่าเชื้อเดทตอล ทั้งแบบขวดและแบบเป็นแผ่นเช็ด ใส่เครื่องซักผ้าฆ่าเชื้อโรคตามเสื้อผ้า เช็ดตามโซฟา และให้คุณก.ผสมใส่น้ำเช็ดบ้านเป็นการใหญ่ วันนี้ไอ้ลูกหมาทั้งสองอาการดีขึ้นแล้ว หลังทายาไปตามที่หมอสั่ง และงดให้เด็กหญิงเอานิดขึ้นห้อง ให้นอนข้างล่างตัวเดียวในห้องครัว ตอนที่ปิดประตูห้องครัวก็กริ่งเกรงอยู่ว่าจะห้องโหยหวนตะกุยตะกายเหมือนไอ้ลูกหมาตอนที่รับมาอยู่บ้านสองคืนแรกแล้วให้นอนในห้องครัว (เปิดประตูมาตอนเช้า ห้องกระจุยกระจาย ฉี่ อึ เปรอะหั่วพื้น) แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น นิดมีลักษณะนุ่มนวลกว่าไอ้ลูกหมามาก ไม่เอะอะโวยวาย ไม่วิ่งชนเพ่นพ่านไม่มองหน้ามองหลัง วิ่งกระโดดแต่ละทีกิริยาเบาหวิวเหมือนปุยนุ่น ก็จะไม่เบาได้ยังไง ตอนนี้น้ำหนักน้อยกว่าที่ควรเป็นมาก หมออธิบายว่าเป็นเพราะตามร้านขายลูกหมาจะไม่ให้ลูกหมากินแบบเต็มอิ่ม เพราะกลัวว่าลูกหมาจะตัวโตแล้วคนซื้อไม่อยากซื้อเพราะนึกว่าอายุมากแล้ว ตอนนี้ก็เลยต้องค่อยๆ ขุน ให้อาหารทีละน้อยเพื่อไม่ให้กระเพาะเล็กๆ คราก แต่เน้นให้วันละหลายๆ ครั้ง แม้ว่า อย่างเป็นทางการแล้ว เจ้าของหมาตัวนี้คือเด็กหญิง แต่พอถึงเวลาจริงๆ แล้ว คนที่ดูแลสอนหมา (และสอนเจ้าของหมาให้สอนหมา)ให้อึให้ฉี่เป็นที่เป็นทาง ให้เข้ามาหา ให้หยุดซนกัดสายไฟเล่น คือ ฉัน ซึ่งชักจะมีความมั่นใจว่าเป็นแม่หมาที่มีประสบการณ์แล้ว ฝึกหมาบูลด็อกที่ได้ชื่อว่าดื้อนักดื้อหนา เป็นหมาที่เขาว่ากันว่าติดอันดับท้ายๆ ในรายการจัดอันดับความฉลาดของหมาพันธุ์ต่างๆ ให้เชื่อฟัง (ถึงจะช้าหน่อยสั่งทีต้องรอนับหนึ่งถึงยี่สิบในใจรอไอ้ลูกหมาตัดสินใจว่าจะทำตามหรือเปล่า) ได้ในระดับหนึ่ง ส่วนโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ ติดอันดับต้นๆ ในรายการจัดอันดับเดียวกัน จึงไม่น่าหนักใจนัก ตอนนี้เน้นเรื่องสุขภาพของหมานิดให้แข็งแรงปลอดเชื้อและโรคภัยไข้เจ็บที่อาจจะแฝงมาจากร้านขายหมาเอาไว้ก่อน "การมีประสบการณ์" ฉันบอกตัวเองหน้ากระจกขณะกำลังล้างหน้าเมื่อเช้านี้ "ไม่ได้หมายถึงการทำได้สำเร็จไร้ที่ติ ไม่ได้หมายถึงการรู้ว่าปัญหาที่จะเกิดขึ้นอยู่ที่ไหน และรู้วิธีป้องกันหรือแก้ปัญหาเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการรู้ว่า สิ่งที่เรารู้ไม่ใช่ความรู้เบ็ตเสร็จ ปัญหาเดียวกันในสภาพแวดล้อมที่ต่างกัน มีปัจจัยต่างกันก็ไม่อาจใช้แนวทางแก้ปัญหาแบบเดิมได้ อีกทั้งมีสิ่งที่เราไม่รู้อีกมากมายรอเราอยู่ข้างหน้า ผู้มีประสบการณ์จะเตรียมใจพร้อมรับสิ่งที่เราไม่รู้ว่าคืออะไร จะเกิดขึ้นตอนไหน จะเกิดขึ้นหรือไม่ เอาไว้ด้วย" >> ฝากข้อความเชิญคลิกที่นี่   Create Date : 13 มิถุนายน 2554     Last Update : 13 มิถุนายน 2554 23:04:49 น. Counter : 1115 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• ...
• - Je traduis - ผลงานแปล -
• ----
• - Je vis = ชีวิตฉัน
• --
• - J’ecris - Oversee ณ a day
• --
• - J'ecris - Salade ณ Freeform
• --
• - J'ecris - "จากยุโรป" ณ มติชนสุดสัปดาห์
• --
• - J'ecris - Muse'e @ Happening
• -
• - Je bouge = ฉันไปเที่ยว
• ---
• - A LA RECHERCHE DU TEMPS PERDU
• --
• - Gamme Magie Editions - สนพ.กำมะหยี่

• tobetwo99
• นางกอแบกเป้
• JewNid
• แพนด้ามหาภัย
• ช้อย
• grappa
• DesperateMommy
• MoneyPenny
• Thai Wahine
• ปุถุซน
• กัมม์
• DoRaePEET
• Historicus
• Tibou
• whiteuniform
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com