การเดินทางของใบชะมวง กับ หมู ฉึ่กๆ
หมายเหตุ - ทีแรกไม่คิดจะเขียนเรื่องรักแรกคลิกเข้าครัว เพราะอาหารมันเป็นเมนูบ้านๆ แถมถ่ายภาพไม่นิ้ง เนื่องจากมือหนึ่งถือกล้อง มือหนึ่งถือตะหลิว และต้องรบรากับห้วงนาทีที่เดินหน้าไปบนเตา
แต่ที่เขียนเพราะสัญญากับป้าแอ๊ด ณ บลอกแกงค์ว่าจะเอาหมูชะมวงไปฝาก หวังว่าป้าแอ๊ดจะได้รับหมู(ชะมวง)ในอวยนี้แล้วนะคะ
แกงหมูชะมวงเป็นอาหารพื้นถิ่นของชาวจันทบุรี ระยอง รสชาติออกเค็มๆหวานๆและติดเปรี้ยวที่ปลายลิ้น ซึ่งเป็นอานิสงส์จากความแก่นเปรี้ยวของใบชะมวง
เรื่องของเรื่อง เป็นเพราะเช้าวันอาทิตย์พี่ชายเอาใบชะมวงจากเมืองปักษ์ใต้มาให้สามกิ่ง ฉันไม่รู้สูตรทำแกงหมูชะมวงมาก่อนในชีวิต แต่สงสารใบชะมวงที่ต้องเหี่ยวแห้งถ้าเราไม่ทำอะไรกับมันสักอย่าง
จึงงัดตำรา conFUSION FOOD มั่วทำออกมาโดยอาศัยเพียงหลักความน่าจะเป็น
ใบชะมวงหน้าตาเป็นอย่างนี้
เขาว่าใครเจอใบ Clover ติดกันสามกลีบจะโชคดี แล้วถ้าฉันเจอใบชะมวงสามกลีบล่ะ จะเหมาว่ามีโชคด้วยได้ไหม
พาสปอร์ตสู่การเดินทางเพื่อ แกงหมูชะมวงในฝัน หมายเหตุ - - นี่เป็นเพียงภาพใช้ในโฆษณาเท่านั้น ( ของจริงอาจมีปริมาณมากกว่าในภาพราว 10 - 20 เท่า)
และแล้วก็มาถึงการปรุงแกงหมูชะมวงสูตรมั่วสไตล์รักแรกคลิก
เครื่องปรุง -
-หมูเนื้อแดงสันนอกติดมัน 7 ขีด (เลขเจ็ดเลขสวย เลยซื้อแค่เจ็ดขีด เหตุผลไร้สาระ แต่ทำกับข้าวคือกิจกรรมสนุกๆ ดังนั้น ฉันไม่ค่อยมีแบบแผนมาก)
- ใบชะมวง สามกิ่ง เด็ดแต่ใบ และริดก้านแกนกลางทิ้ง เวลาเด็ดใบชะมวง ไม่ต้องพูด รัก ไม่รัก .... ใครได้ยิน อายเขา
- น้ำตาลปิ๊บ พอดีแม่ครัวหวานอยู่แล้ว ใส่พอประมาณก็พอ .... - น้ำปลา ขยอกน้ำปลาดีลงหม้อไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก
เครื่องน้ำพริกลงโขลก
(ในครัวบ้านฉัน ไม่มีมูลิเนกซ์ เพราะฉันถือว่าศิลปะการโขลกด้วยครกกับสากแบบตะวันออกเป็นศิลปะชั้นสูง กิจกรรมทำวัตุดิบให้แหลกจึงอาศัยครกหินอ่างศิลาเป็นหลัก )
- พริกไทย กระเทียม เกลือ รากผักชี กะปิ ผงโอวัลติน ( วัตถุดิบสุดท้ายคือสูตรเด็ดเคล็ดลับในการทำพะโล้ของฉัน)
- ข่า หอมแดง พริกแห้งแดงเม็ดใหญ่ ไม่รู้ว่าต้องใส่ เลยไม่ได้ใส่เสียอย่างนั้น
วิธีทำ - - โขลก หมัก ผัด แกง ปรุง
หมายเหตุ -ถ้าไม่เข้าใจวิธีการทำข้างต้น โปรดโทรบอก จะไปทำให้กินค่ะ : )
ออกมาหน้าตาเกือบเหมือน แกงใบชะมวงใส่หมู ฉึ่กๆ
ฉันชอบกินกับข้าวหลายๆอย่าง เลยทำสะตอผัดกุ้งเป็นจานเสริม
น้ำปลาพริกบีบมะนาวสูตรรักแรกคลิก พ่อบอกว่ามีแค่ถ้วยนี้ พ่อก็รอดตาย.... ปากหวานจริงๆ พ่อใครเนี่ย
มื้อเย็นแบบอนาถา ไม่นับกับข้าวจานเล็กจานน้อยที่อยู่นอกเฟรม
ความสุขง่ายๆของคนทำครัว ไม่ใช่แค่ตอนกำลังทำอาหารเท่านั้น แต่ยังสุขต่อเนื่องมาถึงตอนเห็นแววพอใจในใบหน้าของคนกินด้วย
ขออภัยที่รูปไม่ค่อยชัด กล้องก็เก่า คนก็แก่ค่ะ
Create Date : 04 สิงหาคม 2553 | | |
Last Update : 4 สิงหาคม 2553 15:19:34 น. |
Counter : 5123 Pageviews. |
| |
|
|
|