Zenศึกษา จากแม่ค้าขนมครก
พ่อของฉันปลูกฝังให้ลูกๆสนใจศึกษาวิถีชุมชนด้วยวิธีการง่ายๆเช่น เวลาที่เราเดินทางไปต่างถิ่น พ่อมักชวนเดินตลาดสด หรือชวนแวะข้างทางเพื่ออุดหนุนกล้วยทอด กล้วยปิ้ง ขนมครก กาแฟเย็นโบราณ หรือของกินสัพเพเหระของชาวบ้าน พ่อมักอธิบายสั้นๆว่า ช่วยกระจายรายได้...
ก่อนนี้ฉันทึกทักเอาประสาเด็กว่า พ่อชอบกินกล้วยทอด กับ ขนมครก แต่เพื่อรักษามาด พ่อเลยอ้างแก้เก้อไปอย่างนั้น เวลาแวะซื้อขนมจะได้ไม่เขิน
แต่วิธี'ทำให้เห็น ฝึกให้เป็น' ของพ่อ ทำให้ฉันกระจ่างในเวลาต่อมาว่า พ่อไม่ได้ทำฟอร์ม และพ่อไม่ได้เป็นสาวกกล้วยทอด
แต่การอุดหนุนสินค้าชาวบ้านในทุกที่ทั่วไทย เป็นหลักเศรษฐศาสตร์พึ่งพาแบบไทยทำ ไทยใช้ ไทยเจริญที่จับต้องได้จริงๆ และฉันรับสืบทอดหลักนี้มาจากพ่อโดยไม่ขัดเขิน
รายการตลาดสดสนามเป้าที่ออกอากาศทุกวันอาทิตย์ ตอนหัวค่ำทางช่อง 5 จึงเป็นอีกหนึ่งรายการโปรดของฉัน เพราะเป็นรายการที่ดำเนินคอนเซปเหมือนพ่อเคยสอนเป๊ะ
คืนวันอาทิตย์ก่อน ฉันพลาดดู แต่มาตามดูช่วงกลางรายการจากทีวีเคเบิ้ลที่นำมาฉายซ้ำแทน เทปล่าสุดเขาพาไปชมวิถีการขายของแม่ค้าขายขนมครกคนหนึ่ง
ระหว่างที่แม่ค้าง่วนกับการทำขนมครก พิธีกรรับเชิญก็ถามแม่ค้าว่า ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวไม่เหงาหรือคะ
แม่ค้าคนนั้นบอกเสียงเรียบว่า 'เหงาน่ะมันไม่จริงหรอก ขายขนมครกนี่สิ ของจริง'
ฉันฟังประโยคเมื่อครู่ของแม่ค้าอย่างทึ่ง มันเป็นคำพูดตรงไปตรงมา เรียบง่ายเหมือนวิธีทำขนมครกของเธอ แต่ในประโยคง่ายและสั้นนั้น มันจุดประกายอะไรให้คิดต่อได้อีก
ถ้าสมมติว่านี่เป็นช่วงถาม-ตอบบนเวทีประกวดนางงาม และฉันเป็นหนึ่งในคณะกรรมการ ฉันคิดว่าแม่ค้าคนนี้กวาดคะแนนจากฉันไปเต็มๆ
Create Date : 26 มกราคม 2553 |
Last Update : 26 มกราคม 2553 11:16:55 น. |
|
19 comments
|
Counter : 2245 Pageviews. |
|
|
|