ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป
ผ่านไปเรียบร้อยกับงานศพของอา ผ่านไปด้วยความเรียบร้อยและโศกเศร้า อย่างที่บอกครับ งานนี้ทุกคนทุ่มเทและตั้งใจเพื่อทำให้อาเป็นครั้งสุดท้าย ทั้ง 3 คืน มีแขกมาร่วมฟังพระสวดอภิธรรมพอประมาน หน้าที่หลักๆของผมงานนี้ คือถ่ายภาพทั้งงาน รวมๆแล้วเกือบ 1000 รูป และก็มีหน้าที่เลือกเอาลงเฟสและแท็กไปที่เฟสบุคของพี่(ลูกอาคนที่เสีย) เพราะพี่เค้าอยู่เบลเยี่ยม บางคนไม่ได้เดินทางมาจะได้ดูรูปที่ผมลงทุกคืน อีกหน้าที่คือเป็นผู้ช่วยมัคนายก จัดการเรื่องพิธีสงฆ์ต่างๆ ทั้งการพิมพ์ประวัติของอา รายชื่อคนที่มาช่วยงาน ยกกับข้าว อาหารเลี้ยงแขกที่มาในงาน และยกโต๊ะเก้าอี้ต่างๆ วันเผาได้จัดที่วัด มีพระมาสวดมาติกา และเทศนา 1 กัณฑ์ มีการประชุมเพลิงในเวลา 16.00 น แขกเหลือมากมายจนเก้าอี้ไม่พอนั่ง สิ่งที่ผมได้ทำไปทั้งหมด ทำด้วยใจจริงๆ ไม่ได้ผลตอบแทนสักนิด เพื่ออาที่ผมรักและเคารพ เพราะต่อไปคงทำอะไรให้อาไม่ได้แล้ว หลังจากงานอาผ่านไป ผมก็คิดอะไรๆได้อีกเยอะ ผมว่าเราควรที่จะดูแล ใส่ใจ คนข้างกาย ทั้งพ่อแม่ ผู้มีพระคุนทั้งหลาย ตอนที่เขาเหล่านั้นมีชีวิตอยู่ ดูแล ใส่ใจท่านบ้าง เพราะเราไม่มีทางรู้ได้ว่าพวกเขาจะจากเราไปเมื่อไหร่ ถ้าจากไปแล้ว เราจะไม่มีวันทำอะไรได้เลย นอกจากนำข้าวไปวางข้างโลง แล้วเคาะโลงบอกให้ท่านมากิน แค่นั้นจริงๆ ผมอยากให้ข้อความวันนี้เป็นข้อคิดเตือนใจของพวกท่านทั้งหลาย ได้ฉุกคิดและนำไปปฏิบัติบ้าง ถามตัวเองก่อนเลย ว่าวันนี้เราทำอะไรให้พ่อกับแม่ หรือยัง อย่างน้อยๆโทรหาบ้าง ถามว่ากินข้าวหรือยัง สบายดีไหม สำหรับคนที่ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ หาเวลาไปเยี่ยมท่านบ้าง เราไม่มีทางรู้หรอกว่าระหว่างที่เราทำงานหรือคุยกับแฟน หรือทำอะไรอยู่ มีคนสองคนที่กำลังเฝ้าคิดถึงเราอยู่ และรอวันที่จะได้อยู่กินข้าวกับเขา ส่วนคนที่อยู่กับพ่อแม่ ขอให้ท่านแบ่งเวลาอันมีค่า สนใจพ่อแม่ของท่านสักนิด พาไปเที่ยว กินข้าว หรือพาไปไหว้พระ ไปทำในสิ่งที่ท่านชอบ ท่านคงมีความสุขไม่ใช่น้อย ถ้าท่านทำอะไรไม่ถูกใจ อย่าโมโห อย่าดุท่าน เพราะนั่น คือบาปกรรมที่ยิ่งใหญ่ ขอให้อดทน เหมือนตอนที่พ่อแม่เลี้ยงเรามา สุดท้าย ถึงผมจะไม่ใช่ลูกของอา แต่ผมก็เคารพและรักอานะครับ หลับให้สบายนะครับอา บุญกุศลใดๆท่ี่อาได้ทำสั่งสม ไว้ ขอจงดลบรรดาลให้อาได้ไปสู่สวรรค์นะครับ สู่สุคตินะครับ
Create Date : 26 มีนาคม 2555 |
Last Update : 26 มีนาคม 2555 13:29:36 น. |
|
18 comments
|
Counter : 984 Pageviews. |
|
|
งานรื่นเริงอะไรไม่ไปก็ได้
แต่งานศพไม่ไปไม่ได้ เพราะถือว่า เป็นการไปแสดงความเสียใจครั้งสุดท้ายกับคนที่จากไปแล้ว
มันก็ถูกนะ แต่มันขัดแย้งกับความคิดเรา เราว่า ตอนยังอยู่ ทำดีๆต่อกัน ไปมาหาสู่ หรือแสดงความคิดถึงต่อกัน จะดีกว่าห่างหายกันไป แล้วไปแสดงความเสียใจครั้งสุดท้ายเป็นไหนๆ
ยิ่งกับพ่อแม่พี่น้อง ญาติมิตร ครอบครัวของเรา ยิ่งต้องดีต่อกันมากๆในยามที่ยังมีชีวิตอยู่ เวลาที่เค้าจากไปแล้ว เราจะได้ไม่รู้สึกว่าติดค้าง หรือเสียใจว่ายังไม่ได้ทำอะไรดีดีให้เลย