|
|
๑๖๑-ทางแยก
ชายนักเดินทางยังคงเดินทางต่อไป แม้เขาจะได้ผ่านอดีตอันขื่นขม และภัยร้ายจนแทบเอาชีวิตไม่รอด แต่เขาก็สามารถฝ่าฟันมาถึงวันนี้ วันที่ถึงทางแยก
ถึงแม้ตลอดเวลาที่เดินทาง จะมีทางแยกมากมาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ชายนักเดินทางต้องลังเลมากเท่ากับการเดินทางมาถึง ทางแยกที่แห่งนี้
เขาหยุดยืนเพื่อคิดว่าจะเดินทางไปในเส้นไหนต่อ เพราะทางแยกทั้งสองนั้น มีลักษณะะภูมิทัศน์เหมือนกันทุกอย่าง ไม่ต่างอะไรกับภาพที่สะท้อนผ่านกระจกเงา ต้นไม้ ภูเขา ก้อนเมฆ ทั้งสองเส้นทางมีองค์ประกอบและสภาพแวดล้อมเหมือนกัน ไม่ต่างอะไรกับสำเนาที่ถ่ายออกมาจากเครื่องถ่ายเอกสาร
ไม่นานนัก ชายนักเดินทางก็สามารถตัดสินใจเลือกเส้นทางที่เขาจะเดินต่อไปได้แล้ว เขาเลือกเดินไปทางแยกในทิศขวามือของตัวเอง อย่างไม่มีเหตุผล แต่แล้วเขาก็ต้องสะกิดใจ เมื่อมีความรู้สึกเหมือนกับมีใครสักคนกำลังเดินทางมาข้างหลัง เมื่อเขาเหลียวหลังไปดู ก็พบชายคนหนึ่ง มีรูปร่างหน้าตา เหมือนกับชายนักเดินทาง ไม่ต่างอะไรกับฝาแฝด ซึ่งเขาคนนั้นกำลังเดินทางไปในทิศทางตรงกันข้ามกับเขาเอง
นี่มันอะไรกัน
ที่แห่งนี้เป็นกระจกเงา สะท้อนภาพการเดินทาง หรือสิ่งแวดล้อม รอบด้านหรืออย่างไร หากเป็นกระจกเงาจริง ก็ต้องมีการเคลื่อนที่สัมพันธ์กับเจ้าของร่าง หากแต่ชายผู้นั้นก็ยังคงเดินต่อปเรื่อย ๆ ในทิศทางตรงกันข้าม ไม่ได้หยุดนิ่งเหมือนกับชายนักเดินทาง
หยุดก่อนครับ คุณครับ คุณเป็นใครมาทำอะไรที่นี่ครับ ชายนักเดินทางถาม ทำให้ชายนักเดินทาง ผู้ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับเขาต้องหยุด และหันหลังมาสนทนาด้วย
ทั้งสองคนต่างตกใจเมื่อเห็นน่ากัน เพราะรูปร่างหน้าตา ความสูง ท่าทาง เหมือนกันยังกับคน ๆ เดียวกันอย่างนั้น
คุณคือ... ชายสองคนพูดพร้อมกัน
ผมเป็นนักเดินทาง ชายนักเดินทางพูดพร้อมกัน
ผมเป็นนักเดินทาง...ตัวจริง ชายนักเดินทางตัวจริงพูด
ผมก็เป็นนักเดินทางตัวจริง ชายอีกคนพูดเช่นเดียวกัน
ความลังเลสงสัยในสถานที่พิสดาร เกิดขึ้นกับชายทั้งสองคน ซึ่งแต่ก่อนหรือไม่กี่นาที่ที่ผ่านมา เขาเคยเป็นคน ๆ เดียวกัน แต่ด้วยสถานที่ และทางแยกทำให้ เกิดการแยกออกเป็นสองคน สองทิศทางที่ต้องแยกกันเดิน
หมายความว่าอย่างไร ...ทำไม..เราสองคนจึงหน้าตาเหมือนกัน ผมจำได้ว่าไม่เคยมีพี่น้องฝาแฝด ชายนักเดินทางตัวจริงถามขึ้น
ผมก็ไม่เคยมีพี่น้องฝาแฝดเช่นกัน ตลกชะมัด ผมว่าคุณต้องปลอมตัวมา เพื่อแก่งแย่งสมบัติ และคนรักของผมใช่มั้ย" ชายนักดินทางทักท้วง และทำหน้าไม่พอใจ
ไม่ใช่ ๆ ครับ ผมแค่... ชายนักเดินทางตัวจริงพูดชะงัก
ใช่สิ ผมเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องตาย ผมจะไปพาเธอกลับมา ชายนักเดินทางอีกคนพูดแทงขึ้นมา
หมายความว่ายังไงไปพาเธอกลับมา ชายนักเดินทางตัวจริงถาม
อย่ามาทำเป็นโง่เลย คุณก็ต้องการเธอใช่ไหม จึงเดินทางมายังที่แห่งนี้ ชายนักเดินทางอีกคน ถามขึ้นอย่างตรงประเด็น
เปล่าครับ ผมเป็นนักเดินทาง และกำลังจะไปดินแดนที่มีชื่อว่านิพพาน คุณก็ต้องเดินทางไปดินแดนแห่งนี้ใช่มั้ย
ฮ่ะ ๆ นิพพง นิพพานอะไรกัน ผมเป็นนักเดินทางที่จะพาคนรักของผมกลับคืนมาต่างหาก ดินแดนที่คุณว่าผมไม่สนใจหรอก ชายนักเดินทางอีกคนพูด และหันหลังเดินจากชายนักเดินทางตัวจริงอย่างช้า ๆ
ประสบการณ์จากดินแดนต่าง ๆ ที่ผ่านมา รวมทั้งเรื่องพิศดารที่เกิดขึ้นมากมาย ทำให้ชายนักเดินทางรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องแปลกประหลาดน้อยลง และพยายามให้ สติ ปัญญาไตร่ตรอง หาเหตุหาผล ถึงเส้นทางที่เขากำลังยืนอยู่
ทางแยกนี้เป็นทางแยกแห่งความคิดระหว่าง เป้าหมายของคน ๆ หนึ่ง ชายนักเดินทางผู้ปรารถนานิพพาน เป็นซึ่งสุดท้ายปลายทาง แต่ในขณะเดียวกัน ภายใต้ติตสำนึก เขายังคงมีอารมณ์ต่อโลก ต่อคนรัก และความโศกเศร้าเสียใจอยู่
การมาถึงทางแยกนี้ได้จึงเป็นการ แสดงให้เห็นถึงกระจกที่สะท้อน แยกแยะความปรารถนาของคน ๆ นั้น ออกมาให้เห็นเป็นรูปธรรม การไปยังดินแดนนิพพานนั้น จะต้องวางใจ วางภาระ วางความรัก วางความอาลัย วางความรู้สึก วางทุกสิ่งทุกอย่างให้หมดสิ้น ไม่มีใครที่จะแบกเอาความรู้สึกที่มีตัวตน ตัณหา ราคะ เขาสู่ดินแดนนิพพานไปได้
ชายนักเดินทางรู้สึกตัวเบาขึ้น หลังจากที่ถึงทางต้องแยกกับตัวตนอีกคนหนึ่งของเขา ชายนักเดินทางเองก็ไม่ได้ปรารถนาที่จะสนทนากับตัวปลอมของเขา ซึ่งเป็นอดีต เป็นตัวฉุดดึงขัดขวางไม่ให้เขาเดินทางไปสู่จุดหมายได้สำเร็จ
ชายนักเดินทางวางใจอำลา ความรักแบบโลก ๆ ไปแล้ว อย่างไม่เหลือน้ำตาอาลัยให้กับมันอีก เพราะความรู้สึกเหล่านั้นมันได้ค่อย ๆ เลือนหายไปในทิศทางตรงกันข้ามอย่างช้า ๆ บนเส้นทางที่ถูกเรียกว่าทางแยกแห่งนั้นเอง...
-จบ-
| Create Date : 27 พฤษภาคม 2552 |
| Last Update : 27 พฤษภาคม 2552 8:34:00 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 564 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Nissan_n  วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:21:18 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 27 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:41:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:52:36 น. |
|
|
|
| โดย: zeedhama วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:09:53 น. |
|
|
|
| โดย: มินทิวา วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:02:09 น. |
|
|
|
โดย: ร่มไม้เย็น  วันที่: 28 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:33:47 น. |
|
|
|
| โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:05:59 น. |
|
|
|
| โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:6:30:57 น. |
|
|
|
|
| โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:8:46:44 น. |
|
|
|
|
|
ดอยสะเก็ด 
ดอยสะเก็ด 
ดอยสะเก็ด 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
สวัสดีค่ะคุณอัสติสะ