ร้องไห้กลางสายฝนเดือนตุลา
พรางน้ำตาด้วยม่านพิรุณไหล
ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเจ็บใจ
เมื่อเพื่อนขายวิญญาณคน"ตุลา"

แวะมาสดุดีวีรชนคนกล้าด้วยคนค่ะ

มาฟังเพลงอย่างตั้งใจได้แล้วค่ะ
ถึงที่หมาย....หยุดพัดนิ่งแล้วก็เลยรีบแวะมาหานกแสงตะวัน

จริงไหม..คนเดือนตุลานั้นตายแล้ว
จิตวิญญานลอยลับลิบหายไปยามไหน....
จริงไหม...คนเดือนตุลานั้นตายแล้ว

เหลือแต่คน...เหลือแต่ตน
เดือนตุลานั้นหายไปไหนในตุลา 2550 นี้

.............................................................
จะแวะไปทักพี่น้ำที่โอเคเนชั่น...แต่เขาให้เม้นท์เฉพาะสมาชิกใช่ป่าว

หน้าพี่น้ำ....คล้ายที่จินตนาการไว้พอสมควร
(จริงๆ...วาดไว้ในใจสวยกว่าน่ะ.....จริงนา...อย่างอนล่ะ....ของจริงก็ดีแล้วเนอะ)

รูปนั้นงามสุดแล้วค่ะ ฮา

อ้อ ที่โอเคเนชั่น แค่ไปจองที่ไว้เฉยๆไม่มีอะไรเขียนหรอก(เหมือนเดิม) กลัวคนอื่นเอาชื่อไปใช้น่ะ

โอเค...มีแต่รุ่นใหญ่ป่าว
ดูรายนามแต่ละท่าน...โห
ตุลา...คนตุลาก็ต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

มาแย้มความเศร้า วางความอาลัย..ไว้
ด้วยใจที่ศรัทธา..แม้แสงดาวลับลาไปสิ้นแล้ว

สวัสดีเดือนตุลาค่ะเพื่อนมิตร..ทุกท่าน
ตาพรานบุญ
อย่าร้องไห้..อย่าเสียน้ำตากับคนไร้ค่า ไร้วิญญาณ
คนตุลาด้วยกันเขาร้องไห้มามากพอแล้ว

คุณอุ้ม
งานรำลึกเดือนตุลา ยังมีเสน่ห์นะเราว่า
อย่างน้อยได้เห็นการทบทวน แม้คำว่า"ชำระ"ยังไม่เกิดก็ตาม

สวัสดีค่ะเจ้าการะเกด
วีรชนคนเดือนตุลา ได้รับการคารวะอย่างเต็มหัวใจจากเราเสมอ

ปลายแปรงคะ
ยินดีที่การเดินทางลุล่วง ราบรื่น ปลอดภัย
อยู่ที่ไหนจะอบอุ่นเท่าบ้านเกิด...ไม่มี
อยู่กับใครจะสุขใจเท่าอยู่กับแม่เรา...ไม่มี

อยู่พะเยา ฝากไปเยี่ยมยามคนชื่อสัญจร ด้วยนะ

คนเดือนตุลา ยังไม่ตาย..ยังไม่ตาย
ยังอยู่ในใจเรา อยู่ในวาดหวังของเรา

นั่นสินะ ตาพรานบุญ
คนตุลาต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
แต่คนตุลาบางคนเท่านั้นนะที่ขายวิญญาณเลี้ยงปากท้อง

สวัสดีค่ะสาวฯ ขอนแก่น
ยินดีคะ
เสียงสาวขอนแก่นหวานเชียวละ อะคึ่ ๆ
อยู่ใกล้ ๆ ยังมิได้เจอกันเนาะ
ป่านนี้หาเจอยังคะ วิธีทำโค้ดเพลง บ้านป้ามดน่ะ เอื้อยก็สอนไม่เป็น ต้องขออภัย

สวัสดีค่ะยิปซีสีน้ำเงิน
"มาแย้มความเศร้า วางความอาลัย..ไว้
ด้วยใจที่ศรัทธา..แม้แสงดาวลับลาไปสิ้นแล้ว"

ยังคงมีดาว.. เมื่อฟ้ามืดค่ะ
ดาว..ยังพราย.. ศรัทธาเย้ยฟ้าดิน...
ดาว..ยังพราย.. อยู่จนฟ้ารุ่ง..ราง...

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ

ชอบจังนะคะ ไม่ได้ฟังเพลงแบบนี้มานานๆ แล้ว
ความรู้สึกในอดีต กลับมาทำให้ยิ้มออกมาแบบไม่รู้ตัว

แม้ดาวหนึ่งร่วงหล่น....ความทุกข์ทนยังคงอยู่
ชีพนี้แม้อดสู..............จะขอสู้จนวายปราณ

ศรัทธายังคงมั่น........ดุจตะวันนิรันดร์กาล
สาดแสงให้เรืองนาน...เป็นความหวังให้ผู้คน

ชีวิตบนหนทาง......ยืนหยัดไว้อย่างคงทน
อนาคตจะมืดมน.....หรือสว่างร่วมฝ่าฟัน!!

สวัสดีค่ะ คุณทะเล
ยินดีที่บทเพลงทำให้คุณยิ้มให้กับความทรงจำ
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

สวัสดีค่ะคุณคนเดินดินฯ
บทกวีมีความหมาย
ปลุกและปลอบ
ขอบคุณค่ะ


"ดาวศรัทธายังส่องแสงเบื้องบน
ปลุกหัวใจ..ปลุกคนอยู่มิวาย.."

สวัสดีครับ

คุณนกแสงตะวัน

ผมสบายดีครับ ช่วงนี้อยากอ่านหนังสือมากกว่าการเขียน
แต่ผมก็ยังเขียนบทกวีอยู่ทุกวันเพียงแต่ไม่ได้โพส
ขอบคุณมากครับที่ไปเยือน

ผมมาฟังเพลงครับ

.............

อยากเปิดบล็อกที่นี่บ้างแต่เปิดไม่เป็นเล่นไม่เป็น
ในโลกใบนี้รู้แค่ในโอเคเนชั้น
เป็นคนล่าสมัยมากเลย

..............

ไว้รออ่านบทกวีผมที่โอเคฯนะครับ
แต่ก็ยังไม่รู้ว่าวันไหน เบื่อๆอะไรๆชอบกลก็ไม่อาจบอกได้

.............

โชคดีครับ

เดินทางตามบทเพลงแห่งดวงดาว

ท่วงทำนองปวดร้าวจนหนาวหวั่น

หวาดกลัวคีตกานต์ลานแสงจันทร์

ขณะชีวันโศก โลกน้ำตา

................

แวะมาทักทายครับ

คุณนกแสงตะวัน

::::::::::::ผู้ไขว่คว้าหาความรัก:::::::::::

???????????????????????????????????????????

:::::::::อยู่หนใด - จึงหาไม่พบ

:::::::::ซ่อนหลบอยู่แห่งไหน

:::::::::สายลมพลิ้วพัดระบัดไกว

:::::::::ใบไม้โยกเอนไหวกระไรฤา

:::::::::หรือไปซุกซ่อนในก้อนเมฆ

:::::::::คอยแสร้งเสกสายฝนไม่ใช่หรือ

:::::::::ที่เราต่างครอบครองไว้ในกำมือ

:::::::::หรือความจริงจะคือ - ภาพลวงตา

:::::::::ในจุมพิตของผีเสื้อต่อดอกไม้

:::::::::สายรุ้งทอใยระบายฟ้า

:::::::::ในคืนค่ำย่ำผ่านกาลเวลา

:::::::::หรือลำแสงพาดผ่านฟ้ามาสู่ดิน

:::::::::ในร่องรอยระริกไหวของแววตา

:::::::::หรือมีค่าเพียงกรวดหิน

:::::::::เทียวรุกล้ำช้ำอุราจนชาชิน

:::::::::เพียงส่งกลิ่นหอมหวนก็จวนลา

:::::::::อยู่ในการรอคอยของรอยยิ้ม

:::::::::เอมอิ่มแห่งหัวใจปรารถนา

:::::::::ต่างเหตุผลรองรับซ้อนทับมา

:::::::::อาจกลายเป็นเพียง - ว่า

:::::::::เราต่างไขว่ต่างคว้าหาความรัก

?????????????????????????????????????????

สวัสดีครับคุณนกแสงตะวัน

ไม่รู้จะคุยกับใครเลยนึกถึงคุณ

สบายดีนะครับ

สวัสดีค่ะคุณสิงหา
ยินดีค่ะที่คุณคิดถึง
สงสัยสวนทางกันนะคะความคิดถึงของเรา

บทกลอนไพเราะมากค่ะ

อาจกลายเป็นเพียง - ว่า
เราต่างไขว่ต่างคว้า...หาความรัก!



ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ปลดปล่อยความทุกข์เศร้าออกไปจากใจเสีย

สวัสดีครับคุณนกแสงตะวัน
........
มาเพื่อบอกว่า
ผมแปลงบล็อกเป็นสมุดบันทึกเล่มน้อย
คล้ายดั่งไดอารี่เล่มที่อยู่ในมือเสมอ
จะอ่านได้ก็ต่อเมื่อใครบางคนที่เราอยากให้อ่าน
เพราะเรื่องราวที่เขียนเก็บไว้เสมือนมหาสมบัติที่หวงแหน
ที่ผ่านมาคือการหลงเข้ามาในโลกใบใหม่ที่เห็นความมหัศจรรย์ประเดี๋ยวหนึ่ง
...........
ตอนนี้ผมกำลังทดลองอะไรบางอย่างในการนำเสนองานกวีแบบเงียบๆ
และค้นหาบางสิ่งที่ยังไม่ทราบว่าคืออะไร
............
ถ้าคุณมีโอกาศได้เข้าไปอ่านก็
ใส่รหัสผ่านเพื่ออ่าน blog
รหัสผมครับ
pinitsattayanon
.............
สักวันหนึ่งคงไม่ต้องใส่รหัสอ่าน
.............
ขอบคุณมากครับ

คืนนี้ไร้ดาว
แต่ศรัทธายังคงอยู่
วันนี้ท้อแท้ เพราะคนทรยศ
แต่ยังศรัทธาในประชาชน
ชีวิตนี้ มืดมน สับสน
แต่ยังมั่นคง ในผลประโยชน์ของประชาชน ไม่ยึดติดคัมภีร์

...............แม้นผืนฟ้า มืดดับเดือนลับละลาย ...............
...............ดาวยังพราย ศรัทธาเย้ยฟ้าดิน ...............
...............ดาวยังพราย อยู่จนฟ้ารุ่งราง ...............


ดาวศรัทธายังคงอยู่เสมอค่ะ !

เรามาร้องพร้อม ๆ กัน

เมื่อไรเมืองไทยจะไร้ซึ่งศักดินา
เมื่อไรชาวประชา
จะได้มาซึ่งประชาธิปไตย

ดวงดาวพร่างพรายแสง
ส่องให้เห็นความอบอุ่นภายในใจ
เสียงกระซิบกับสายลม
คล้ายดั่งจะเตือนสติให้เราตั้งมั่น
มา..เถิด มา...มา ร่วมกันขับขานบทเพลง
ให้บทเพลงดังก้องกระหึ่ม...สะท้านพิภพ
ให้ราตรี...นี้ถูกขับกล่อมไปด้วยบทเพลง
..........แห่งความรัก และสันติภาพ