• ~NongBonus~
• Myhobby

ประสบการณ์วันเบ่งเจ้าโบนัส และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง คุณหมอนัดคลอดวันที่ 12 มกรา หลังจากที่นับวันรอแล้วรอเล่า..คืนวันที่ 6 มกราก็มีอาการปวดท้องแปลกๆ ก่อนหน้านี้คืนนึงจำได้ว่าปวดแบบนี้แหละ แต่ปวดอยู่ 2 ทีก็หายไป..แต่เราก็ไม่ได้ติดใจสงสัยว่าจะเป็นการปวดเตือน เพราะคิดว่าคงคลอดวันที่หมอนัด จนคืนวันที่ 6 ประมาณตี 2 กว่ามันปวดบ่อยๆ ปวดแบบไม่เคยปวดมาก่อนเลยลองจับเวลา แล้วปลุกพ่ออ้วนบอกว่าอาจจะใกล้คลอดแล้วนะ รู้สึกปวดท้องแปลกๆ หลับไปก่อนก็ได้ยังไงจะปลุกอีกรอบนะ ตอนนั้นไม่แน่ใจว่าเจ็บจริง หรือเจ็บหลอก อะไรเป็นยังไงไม่รู้เพราะท้องแรก แต่อาศัยอ่านประสบการณ์เพื่อนๆ ในห้องชานเรือน(ขอบคุณทุกคนจริงๆ ค่ะ^^) จากนั้นลองจับเวลาแรกๆ ห่างกันแบบไม่สม่ำเสมอก็หลับๆ ตื่นๆ อยู่อย่างนั้นจนปวดถี่ประมาณทุก 5 นาที มันไม่ได้ปวดแบบทรมานทรกรรม แต่ก็บอกไม่ถูกอธิบายไม่ได้ว่าการปวดนี้มันปวดแบบไหน จะปวดอึก็ไม่ใช่ จะปวด ปจด.ก็ไม่เชิง แต่เราจะรู้เองโดยสัญชาตญาณว่ามันน่าจะปวดท้องคลอดแหละ คิดในใจสวดขอแม่พระว่าหนูขอให้เป็นปวดท้องคลอดจริงๆ เถอะค่ะ อยากเห็นหน้าลูกแล้ว ก็ปวดถี่อยู่ซักพักจนประมาณเกือบตี 5 ปลุกพ่ออ้วนบอกว่าไป รพ.กันเถอะ จากนั้นแต่งตัวหยิบกระเป๋าที่เตรียมมานานนับเดือน ปลุกแม่บอกว่าปวดท้องคลอด หน้าตาเราก็ยิ้มๆ ปนกังวลเล็กๆ ดีใจที่จะได้เห็นหน้าลูกแต่ก็กลัวการคลอดด้วย ไปถึง รพ.ก็นั่งอยู่ในรถรอดูว่าจะปวดอีกรึเปล่า กลัวว่าลูกจะกลัวหมอ อิอิ แต่ก็ยังปวดอยู่เหมือนเดิม คุณพ่ออ้วนก็ดีเหลือเกินจอดรถซะไกลบอกว่าเดินไปนะจะได้คลอดง่ายๆ แหม..เห็นใจภรรเมียซะเหลือเกินนะ แต่ก็ยังเดินไหว แต่พอปวดขึ้นมาก็หยุดเดินก่อน มาถึงหน้าเคาวเตอร์เพื่อนๆ ที่อยู่เวรดึกก็มาต้อนรับดีใจที่จะได้เห็นหน้าหลาน จากนั้นก็ไปห้องรอคลอดพี่พยาบาลก็มาถามว่าปวดตั้งแต่กี่โมง กี่วีคแล้ว ฯลฯ จากนั้นก็ตรวจปากมดลูก พี่เค้าบอกว่าปากมดลูกนิ่มแล้วนะแต่เปิดแค่ 1 ซม. พี่ให้แอดมิดเลยแล้วกัน โอ้ว..ในใจเราคิดว่าชั้นจะคลอดเองได้ป่าวทำไมปวดตั้งหลาย ชม.เปิดนิดเดียวเองนึกว่าจะเปิดซัก 3 ซม.ซะอีก จากนั้นพี่พยาบาลก็มาทำความสะอาดน้องแล้วก็โกนๆ แล้วสวนอุจจาระ ในใจก็อายนะ มีแต่คนรู้จักกันทั้งนั้น แต่ก็นะ..ทำใจซะ มัวอายพี่เค้าจะทำงานไม่สะดวก จากนั้นก็ให้ไปนอนที่ห้องรอคลอด แล้วก็มาข่มขู่นิดนึงว่าเดี๋ยวพี่ห้องผ่าตัดอาจจะมาชวนไปห้องผ่าตัด คือกะว่าส่วนใหญ่ทนปวดท้องกันไม่ไหวหรอก ต้องหนีไปผ่ากันทั้งนั้น เราก็ยิ้มๆ เพราะก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าจะทนได้ป่าว แต่ ณ เวลานั้นมันยังพอทนได้อยู่และก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะคลอดเองให้ได้ พี่พยาบาลก็มาตรวจปากมดลูกเป็นระยะๆ แต่เปิดค่อนข้างช้า เราเองก็ปวด เริ่มปวดมากขึ้นทีละนิดๆ คุณหมอก็เลยสั่งน้ำเกลือเร่งคลอด ในใจคิดว่าเอาแล้วซิ เห็นเค้าบอกกันว่ามันจะยิ่งทำให้ปวดมากขึ้น ตอนเจาะน้ำเกลือก็เสียวๆ แต่มันก็เหมือนเดิมนะ ไม่ได้ปวดเพิ่มขึ้นซะแบบรวดเดียวจนทนไม่ได้ เวลาผ่านไปก็เริ่มปวดมากขึ้นเรื่อยๆๆ พี่พยาบาลบอกว่าแล้วแต่คนนะบางคนเร่งคลอดได้ผล บางคนไม่ได้ผล เราก็โอเคยังไงก็ได้ มันปวดไปหมดไม่สนไรแล้ว คิดแต่ว่าถ้ายังทนได้ก็จะทนปวดต่อไป ไม่อยากผ่า ..แล้วคนโน้นคนนี่ก็แวะมาเยี่ยมเยียน(เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ออฟฟิศ เช้ามาทำงานก็รีบขึ้นมาเป็นกำลังใจกันยกใหญ่ ด้วยความอยากเห็นหน้าหลาน) แต่อารมณ์นั้นไม่อยากเจอใครเลย ให้ตายเถอะอยากอยู่คนเดียว แม้กระทั่งพ่ออ้วนก็ไม่อยากเจอไม่อยากฟังเสียงใครเลย เพราะมันเริ่มปวดมากๆ แล้วจนจิกผ้าปู ปลอกหมอน จนมันถึงเวลาพีคสุดๆ ปวดถี่ทุก 2 นาทีพี่พยาบาลเดินมาบอกว่าจะให้ยาแก้ปวดนะ แต่ไม่ต้องดีใจมันไม่ทำให้หายปวดมันจะทำให้ง่วง จะได้พักเวลามันไม่ปวด อืม..อะไรก็ได้ตอนนี้ มันปวดมากมาย ใครที่คิดว่าปวดท้องคลอดแล้วจะไม่ร้องเลิกคิดไปได้เลย ทีแรกเราก็อายนะคนรู้จักทั้งนั้นร้องดังไปอายเค้าแย่ แต่วินาทีนั้นมันต้องร้องออกไปเพื่อบรรเทาอาการปวด แล้วมันก็ช่วยได้ อีกอย่างคือช่วงเวลาที่ปวดให้หายใจเข้าออกลึกๆ ช่วยได้มากเลย แอร์เย็นแค่ไหนเหงื่อก็ออกเยอะมาก พ่ออ้วนมาให้กำลังใจเกาะไม้เกาะมือ เราก็ดันไปตะคอกว่าอย่ามาจับ!! ก็อารมณ์นั้นมันปวดจนจะแย่แล้ว ทั้งปวดถี่ขึ้นและแรงขึ้นมาก ไม่อยากให้ใครมายุ่งเลยจริงๆ นะ ขออยู่คนเดียว สงสารคุณสามีเหมือนกัน เห่อๆ จากนั้นมาตรวจปากมดลูกมันหยุดที่ประมาณ 5 ซม.แล้วก็นิ่งอยู่อย่างนั้น พี่เค้ามาดูถามว่าปวดฉี่มั้ยเราบอกว่าไม่ปวด พี่เลยลองสวนปัสสาวะปรากฏว่าเต็มกระเพาะเลยค่ะ พี่บอกว่าอย่างนี้แหละแยกไม่ออกว่าปวดอะไรเป็นปวดอะไร จากนั้นพอสวนปัสสาวะปากมดลูกก็เปิดอย่างรวดเร็ว พี่พยาบาลบอกว่าเพราะเจ้าปัสสาวะนี่แหละทำให้ปากมดลูกเปิดช้า จากนั้นคุณหมอมา เราก็ถูกย้ายตัวไปห้องคลอด พี่พยาบาลมารุมกันเต็มเลย คุณหมอยังบอกว่าแหม..เพื่อนเยอะนะ เราก็ไม่มีอารมณ์อายแล้ว พี่ทุกคนช่วยกันเบ่ง อึ........อึ........กว่าจะออกเบ่งอยู่หลายที มีเสียงมากระซิบ.. อ๊อฟอย่าอ้าปากๆ ..อ้าปากก็ไม่ได้เดี๋ยวลมออกปาก ต้องเม้มปากไว้ อีกเสียงกระซิบว่า ..อ๊อฟ หายใจลึกๆ เบ่งยาวๆ เอ้า..อึบ...หน้าจะระเบิดแล้ว คุณหมอบอกเอ้าเบ่งยาวๆ ..เราจะหมดลมแล้ว เพลียจากการปวดท้อง จำได้ว่าเบ่งซะยังกะหัวหรือหน้าเราจะระเบิดเลย คุณสามีไปยืนดมยาดมอยู่ข้างนอกเนื่องจากพี่ๆ พยาบาลอยู่กันเต็มห้อง แต่เราก็บอกแล้วว่าไม่ต้องถ่ายวีดีโอหรอกไม่อยากดูเวลาตัวเองเลือดอาบ กว่าจะออกเบ่งหลายรอบเหมือนกัน สุดท้ายก็ออกมา เหมือนมีก้อนอะไรใหญ่ๆ หลุดออกมา แล้วหมอก็เอาน้องโบนัสมาวางที่พุงเรา เราก็เหลือบตาไปมองเด็กน้อยตัวเล็กๆ ผิวซีดๆ ขาวๆ ม่วงๆ เห็นลูกมีขามีแขนก็โอเคแล้ว วินาทีนั้นหมดแรงมากมาย เพลียสุดๆ จากการปวดท้อง และเบ่งคลอด หมอจะทำอะไรทำไปเลย แต่ก็แอบเหลือบมองหมอกำลังสาวเข็มเย็บแผลอยู่ แต่ก็ไม่รู้สึกอะไรเลย ตอนที่หมอกรีดตอนคลอดก็ไม่รู้สึกอะไรเลย มันปวดจนลืมเจ็บไปหมดเหมือนที่หลายๆ คนบอกจริงๆ นอนพักในห้องคลอด พี่ป้าน้าอาที่ออฟฟิศก็พากันแห่ไปดูลูกเสียงดังไปหมด จนเราอยากจะเจอลูกบ้าง ซักพักพี่พยาบาลก็เอาลูกมาให้ดูดนม โบนัสก็ดูดราวกับว่าหิวมากมาย ก็คงหิวแหละเพราะว่าตั้งแต่เมื่อคืนยันบ่ายวันคลอดไม่ได้กินอะไรเลย เพราะพี่เค้าบอกว่าเผื่อว่าจะเปลี่ยนใจผ่า งดน้ำงดอาหารไว้เลยแล้วกัน โบนัสก็เลยดูดนมแม่อย่างเมามันเลย เราก็มองหน้าลูก เหมือนใครกันนะ ไอ้คนนี้เหรอที่รอมานาน ไอ้คนนี้เหรอที่ชอบถีบพุงแม่ มันน่าอัศจรรย์จัง ออกมาจากพุงซักที รอมานานแล้ว..สุดท้ายก็คลอดเองได้ แอบภูมิใจนิดๆ ที่เราทนได้..^^   Create Date : 03 มีนาคม 2552     Last Update : 3 มีนาคม 2552 16:57:39 น. Counter : 1300 Pageviews.   22 comment Share Tweet

39 weeks..เมื่อไหร่จะออกมาจ๊ะ เล่นตัวจริงๆ เล้ย.. ..39 วีคแล้ว คุณเธอก็ยังนอนสบายในพุงแม่..ไม่คิดจะออกมาก่อนเลยเหรอจ๊ะ..จะรอจนครบเลยใช่มั้ยคุณลูก แม่กะพ่อไม่รู้จะอ้อนวอนยังไงแล้วนะ ออกมาจะจับตีก้นซะหน่อย..แม่เดินๆๆ จนไม่รู้จะเดินยังไงแล้ว เค้าบอกเดินมากๆ จะช่วยเร่งคลอด..แต่ก็มิได้นำพา แม่รู้ว่ามันยังไม่ครบกำหนดที่คุณหมอนัด..แต่ทำไมคนอื่นเค้าไปคลอดกันแล้วง่ะ ลูกแม่ไม่อยากออกมาดูโลกกว้างบ้างรึไงเนี่ย..แม่กับพ่ออยากเห็นหน้าหนูใจจะขาดแล้วนะ เฝ้าสังเกตอาการตัวเองทุกวัน ยิ่งช่วงกลางคืนยิ่งแล้วใหญ่ นอนไม่ค่อยจะหลับ เฝ้ารอเมื่อไหร่ๆ น้ำจะเดิน เมื่อไหร่จะปวดท้อง แต่ก็ไม่มีอาการเลย กระเป๋าที่จัดเตรียมไป รพ.ก็วางไว้จนฝุ่นจับแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ก็พร้อม พ่อกะแม่ก็พร้อมแล้ว ออกมาได้แล้วจ้า เรารอลูกอยู่นะ เล่นตัวจริงๆ เล้ยลูกสาวใครเนี่ย..อารมณ์ตอนนี้มันทั้งกลัวการคลอด แต่ก็อยากเห็นหน้าลูกจนเต็มที่แล้ว..อาการอื่นก็เหมือนเดิม มีปวดร้าวที่หน้าขารุนแรงขึ้น เป็นมา 3 วันแต่ก็ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ยังไงล่ะเนี่ย..เต็มทีอีก 2 อาทิตย์นะลูก ถ้าไม่ออกมาแม่ต้องโดนมีดหมอแน่ๆ แม่ไม่อยากผ่าเลย อยากคลอดหนูเองมากกว่า ร่วมมือกันหน่อยได้มั้ยเนี่ย..คุณลูกสุดที่รัก..   Create Date : 05 มกราคม 2552     Last Update : 5 มกราคม 2552 10:30:53 น. Counter : 433 Pageviews.   7 comment Share Tweet

พรุ่งนี้ weeks ที่ 38 แล้ว เย้ๆๆๆ ..อีก 1 วันก็เข้าสู่วีคที่ 38 แล้วดีใจจัง อย่างน้อยก็ใกล้เข้ามาอีกหน่อยแล้ว และถ้าลูกออกมาตอนนี้ก็ถือว่าครบกำหนดแล้ว แต่ส่วนใหญ่ท้องแรกจะอยู่ถึง 40 วีคนู้น(พูดเหมือนอีกนานต่างกัน 2 อาทิตย์ - -' แต่สำหรับคนท้องแก่มันทรมานนี่เน๊อะ) แต่แม่ว่าอาจจะไม่จริงเสมอไปมั้ง ยายคลอดแม่ตอน 38 วีคนิดๆ แถมปวดท้องไม่ถึง 2 ชม.ก็คลอดแล้ว ตอนนี้แม่ถามยายว่าปวดท้องคลอดเป็นยังไง ยายก็อธิบายไม่ถูก เพราะยายปวดไม่มากและไม่นานลูก ดีจริงๆเลย แถมไม่ต้องทรมานตอนตรวจปากมดลูกด้วย พยาบาลดูครั้งเดียวเอง แม่ก็พร้อมคลอดเลย ขอให้หนูคลอดง่ายๆ แบบแม่นะ รู้มั้ยน้องโบนัส แม่จะได้ไม่เจ็บปวดมากง่ะ แม่ยิ่งป๊อดอยู่ด้วย ตอนนั้นเตะประตูเย็บไป 4 เข็มก็เสียวสุดๆ แล้ว แล้วคลอดลูกนี่แม่จะซีดแค่ไหนเนี่ย เสียวกว่าเย็บแผลเล็กๆ 4 เข็มอีกหลายเท่าตัวนัก ถึงจะกลัว+กังวล+ป๊อดสุดๆ ยังไงแม่ก็อยากเห็นหน้าหนูมากกว่า หลายคนถามว่ากลัวมั้ย แม่ก็ตอบแบบไม่คิดเลยว่า กลัว..แต่ตอนนี้อยากเห็นหน้าลูกมากกว่า อยากจะให้ออกมาเจ๊อะกันแล้ว แม่ได้แต่กังวลว่าจะปวดท้องคลอดยังไงนะ จะมีน้ำเดินมั้ย ทฤษฏีมีอยู่เต็มหัวไปหมด พ่อเค้าก็ปริ้นข้อมูลในเน็ตมาให้อ่านด้วย(ยังจะชอบไปงอนพ่ออีกแม่นี่ใช่ไม่ได้ ^^) ช่วงนี้ตอนกลางคืนแม่ลุกมาฉิ่งฉ่อง พ่อก็จะลืมตามาดูทุกที แล้วถามว่าเป็นไร สงสัยกลัวแม่เจ็บท้องคลอด เพราะเราต่างก็ลุ้นกันอยู่ว่าลูกจะพร้อมออกมาเมื่อไหร่ แม่ตัดสินใจแบบแน่วแน่แล้วว่าจะคลอดธรรมชาติ เพราะอยากฟื้นตัวเร็วๆ และเมื่อวันก่อนที่แม่ไปหาคุณหมอ คุณหมอก็บอกแม่ว่า หนูเอาหัวลงต่ำแล้ว แม่มีโอกาสที่คลอดเองได้ คุณหมอนัดแม่อีกทีวันที่ 7 นู้นสงสัยคุณหมอเค้าจะไปเที่ยวปีใหม่นะ แม่อยากจะให้หนูออกมาวันปีใหม่เลย พ่อก็เหมือนกัน บอกหนูทุกคืนเลยว่าขอวันที่ 1 เลยนะ ไม่รู้ว่าลูกจะเชื่อฟังกันรึเปล่า แม่หวังว่าแม่คงจะสามารถคลอดหนูได้เองนะ ตอนนี้แม่ตั้งใจอย่างนั้น แต่ถึงเวลาจริงๆ กลัวว่าปวดนานเข้าจะรีบร้องให้หมอผ่าซะ แต่เห็นคนอื่นเค้าเจ็บแผลผ่าตัดแล้วทรมานแทนง่ะ ไม่อยากผ่าเลย ถึงแม้หลายคนจะบอกว่าเร็วกว่า ไม่ต้องทนปวดท้องด้วย แต่แม่ก็อยากคลอดเองอยู่ดี.. อาการที่เปลี่ยนแปลงไปในช่วงนี้..ก็เหมือนเดิม แต่แม่เริ่มจะปวดหลังบ่อยกว่าเก่า ปวดก้นด้วย เหมือนจะมีอาการท้องแข็งบ่อยขึ้น แต่แป๊ปๆ ก็หาย แต่ตอนแข็งนี่เหมือนท้องมันเกร็ง ถ้านอนหงาย หรือขยับตัวจะรู้สึกเจ็บๆ บางทีก็ปวดท้องแปลกๆ ปวดเหมือนปวดอึบ้างแต่ก็ไม่อึ ปวดเหมือนปวด ปจด.บ้าง อยู่ๆ นึกจะปวดก็ปวดขึ้นมาไม่บอกกล่าวเล้ย แล้วก็หายไปดื้อๆ แล้วก็มีตกขาวปนน้ำใสๆ มากขึ้น จะเป็นอาการเตือนรึเปล่าน้า..เมื่อคืนพ่อพาไปกินข้าวนอกบ้าน กินเสร็จก็พาไปเดินย่อยที่งานทุ่งนาเชย แม่ก็ได้ผ้าเช็ดตัวหนูมาอีก แบบบางซักแห้งง่ายๆ สอยมา 4 ผืน เสาร์นี่ถ้าพ่อไม่ไปไหน แม่กะว่าจะไปซื้อของลูกให้ครบ แต่ก็เหลือของจุกจิกนิดหน่อยที่ต้องใช้ช่วงในเดือนเท่านั้น พอครบเดือนแม่คงพาหนูไปช๊อปที่ห้างด้วยกันอยู่แล้ว ไม่ได้กักตุนของไว้เยอะ ยกเว้นของที่มันลด แลก แจก แถมนะ ..วันนี้พอแค่นี้แล้วกัน ยืดยาวมากเลยที่แม่ขยันพิมพ์ ต้องขอบคุณพี่ ป้า น้า อานะคะ ที่แวะเข้ามา comment ให้ Merry 'x mas & Happy New Years 2009 ค่า^^   Create Date : 26 ธันวาคม 2551     Last Update : 26 ธันวาคม 2551 15:44:44 น. Counter : 465 Pageviews.   9 comment Share Tweet

เฮ้อ..เข้าสู่ weeks ที่ 37 - -" ..37 weeks แล้วน้า..ทำไม๊ทำไมเวลามันช่างเดินช้าอย่างนี้... แม่ชักใจร้อนแล้วซิลูก^^ อยากจะเจอหน้าน้องโบนัสของแม่เร็วๆ จัง ยิ่งใกล้ครบเท่าไหร่ แม่ก็ยิ่งเร่งวันเร่งคืนมากเท่านั้น เฮ้อ..แม่บอกลูกแล้วบอกลูกอีก ขอที่ 38 วีคนะลูก(38 วีคกว่าๆ กำลังดี)ออกมาเจอกันเลย ไม่รู้ลูกจะให้ความร่วมมือกับแม่รึเปล่า ไม่ต้องถึง 40 วีคหรอก มันนานไปนะ อยากเจอหน้าลูกใจจะขาดแล้ว แม่บอกพ่อว่าอาทิตย์นี้แม่จะเดินเยอะๆ พอเอาเข้าจริงๆ กลับขี้เกียจ แหะๆ พ่อก็เลยบังคับ(บังคับได้เพราะหายงอนพ่อแล้ว55) เวลาไปไหนก็จอดรถไกลๆ ให้แม่เดินๆๆ จะได้คลอดง่ายๆ แม่ก็บังคับตัวเอง ต้องเดิน ห้ามขี้เกียจ นอกจากจะคลอดง่ายๆ แล้ว บางคนบอกว่าเป็นการเร่งคลอดด้วย อาทิตย์นี้เดินๆๆ อาทิตย์หน้าจะเจ็บท้องคลอดเลยรึเปล่านะ แอบมีความหวัง แต่แม่กับพ่ออยากให้หนูเกิดมกรานะ ไม่อยากให้เกิดปลายปีซักเท่าไหร่ แต่ก็มีหลายคนลุ้นอยากให้ลูกเกิดวันคริสต์มาส แต่แม่คิดว่าคงไม่เร็วขนาดนั้นมั้ง พรุ่งนี้คุณหมอนัด เดี๋ยวก็คงได้รู้ว่ามีแนวโน้มว่าจะคลอดวันไหน คุณหมอจะยังยืนยันวันที่ 12 มกราอยู่รึเปล่า แม่ตื่นเต้นทุกทีที่ไปพบคุณหมอเลยล่ะ เพราะว่าทุกครั้งที่พบกับคุณหมอ แม่ก็จะรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของลูก ครั้งนี้คุณหมอจะบอกรึเปล่านะว่าลูกโตแค่ไหนแล้ว หนักประมาณเท่าไหร่ แม่อยากรู้จัง ส่วนวีคนี้อาการของแม่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเท่าไหร่ นอกจากมีผดแดงๆ ขึ้นตรงเอวอวบๆ ของแม่ ซึ่งคันมากกก จะเกาแบบเต็มไม้เต็มมือก็ไม่ได้ เมื่อวานเลยซื้อคาลามายด์มาทา ค่อยดีขึ้นหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหาหมอ จะมีอะไรให้ตื่นเต้นบ้างนะ ถ้าพรุ่งนี้แม่ว่าง(จริงๆ แม่ก็ว่างทุกวันแหละ ลุงต้นกับน้านุ้ยเค้าทำหน้าที่แทน สงสารคนท้องแก่^^) ถ้าสะดวกคงได้อัพบล็อกอีก อยากเจอหน้าลูกที่สุดเลยตอนนี้   Create Date : 22 ธันวาคม 2551     Last Update : 23 ธันวาคม 2551 8:31:34 น. Counter : 413 Pageviews.   7 comment Share Tweet

ใกล้ถึงเวลาที่จะได้เจอหน้ากันแล้วนะ.. จริงๆ แม่อยากจะทำเว็บไดอารี่ในช่วงท้องมานานแล้วล่ะ เห็นแม่ๆ ในยุคไซเบอร์เค้าทำกัน(แม่ก็เป็นหนึ่งในนั้นแหละนะ เพราะถ้าแม่ว่างจากงานแม่ก็อยู่แต่กับอินเตอร์เน็ต อู้ตลอด 55+) แม่เลยอยากทำบ้าง แต่ก็ไม่ได้หวังให้ลูกมาอ่านในอนาคตหรอก แต่ก็อยากทำเก็บไว้เล่นๆ กว่าจะเริ่มขยันก็ปาเข้าไปสัปดาห์ที่ 35 ใกล้คลอดแล้ว ก็ที่ผ่านมามันขี้เกียจหน่ะ แต่ตอนนี้มีอารมณ์อยากจะทำขึ้นมาเฉยๆ..อาจเป็นเพราะแม่ตื่นเต้นซะจนต้องหาที่ระบายมั้ง อยากเห็นหน้าลูกจะแย่แล้ว..^^ ..เข้าสู่ week ที่ 35 แล้ว ตื่นเต้นมากมาย ช่วงนี้แม่อยากเร่งวันเร่งคืนให้ถึงกำหนดเร็วๆ จัง อยากเห็นหน้าลูกมากๆ เลย จะหน้าเหมือนพ่อหรือแม่นน้า ยังไงก็แล้วแต่แม่สวดขอพระเจ้าให้อวยพรให้ลูกของแม่แข็งแรง สมบูรณ์ คลอดง่ายๆ เลี้ยงง่ายๆ ทุกคืนก่อนนนอนเลย แม่สวดเสร็จก็เอามือลูบท้อง บอกลูกว่าพระเจ้าจะอวยพรลูกนะ เหมือนลูกจะรู้ ลูกจะกระดุกกระดิก..^^ ช่วงนี้ลูกดิ้นเก่งมาก น่าจะเรียกว่าเล่นเวฟมากกว่า เพราะลูกคงจะตัวโตคับพุงแม่ซะแล้ว แม่คิดว่าอย่างนั้นนะ ตอนนี้น้ำหนักแม่ขึ้นมา 14 โลแล้วล่ะ จะไปอยู่ที่ลูกซักเท่าไหร่นะ แม่รู้สึกกังวลกะหุ่นหมูพะโล้ของตัวเองมากเลย ไม่รู้จะกลับไปสู่สภาพเดิมได้รึเปล่า หลังจากคลอดลูกแล้ว พุงก็แตก พ่อนี้ล้อแม่เกือบทุกวันเลย แม่ก็ถามพอเหมือนเดิมทุกวันว่า "ไม่รักเค้าใช่มั้ย" พ่อก็หัวเราะ แล้วก็ตอบเหมือนเดิมว่ารักจ้า..55+ เหมือนโดนบังคับ แต่ว่าพ่อก็อ้วนไม่แพ้แม่หรอก น้ำหนักขึ้นได้ขึ้นดียิ่งกว่าแม่ซะอีก ...วีคที่ 35 มีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง อย่างแรกคือพุงแม่แตกลาย ทั้งที่มันไม่แตกเลยจนเข้าสู่วีคที่ 28 เห็นจะได้ ด้วยอากาศช่วงนี้มันหนาว และแห้ง แม่ก็คันพุง เลยเกาแล้วก็แตกเลย แล้วพุงแม่ก็ใหญ่ขึ้นมากเลย จากที่มีแต่คนทักว่าท้องเล็ก พอเข้าเดือนที่ 8 เท่านั้นแหละไม่รู้ใครเป่าลมเข้าไป ใหญ่ขึ้นอย่างมากมายเลย แต่แม่ก็ดีใจนะ คิดว่าลูกของแม่คงออกมาเกิน 3000 กรัม นะ ถ้าไอ้ที่แม่กินๆ ยัดๆ เข้าไปมันคงจะถึงลูกบ้างล่ะ อีกอย่างช่วงนี้แม่เริ่มปวดหน่วงๆ เหมือนปวดประจำเดือน แต่ก็ไม่มากนัก คุณหมอบอกว่าอาจเป็นเพราะแม่เดินมากไป แม่ก็พยายามพักนะ เพื่อจะถนอมตัวเองให้ลูกอยู่จนครบเทอมแล้วค่อยคลอดออกมา ถึงจะอยากเห็นหน้าลูกมากแค่ไหน แต่ก็อยากให้ลูกอยู่ในพุงให้ครบกำหนดซะก่อน ค่อยออกมาเจอกันนะ(ขณะที่แม่พิมพ์ๆๆๆ ลูกก็ดิ้นๆๆๆๆ จะออกมาช่วยแม่พิมพ์รึไงกันนะ^^) นอกจากนี้แม่ก็รู้สึกอึดอัดมากขึ้น เข้าห้องน้ำบ่อยขึ้น ตามประสาคนท้องแก่ และก็เดินเป็นนกเพนกวินล่ะ ...ตอนนี้แม่ก็เก็บความรู้เพื่อลูกไว้เรื่อยๆ จากเว็บไซต์ต่างๆ และเรือนชานที่มีแม่ๆ หลายคนมาแบ่งปันประสบการณ์ความรู้ดีๆ ล่ะ แม่เฝ้าเรือนชานเกือบทุกวันเลยตั้งแต่ท้องมาเนี่ย ต้องขอบคุณพี่ป้าน้าอาจริงๆ เอาไว้ลูกคลอดเมื่อไหร่ แล้วแม่กลับมาทำงานก็คงได้เอารูปลูกมาเปิดตัวล่ะนะ ก็คงอีกไม่นานแล้ว แม่ตื่นเต้นที่สุดเลยล่ะ..   Create Date : 11 ธันวาคม 2551     Last Update : 11 ธันวาคม 2551 12:42:17 น. Counter : 416 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• คนที่ยอมเชื่อเทอหมดใจ
• ปูลมค่ะ
• Blair Waldof
• mam&oat
• AloneZy
• Webmaster - Bloggang