พวกเรานั้นรู้กันดีว่า แซนวิช เป็นอาหารที่ทำขึ้นโดยใช้ขนมปังสไลด์หนึ่งหรือสองแผ่นกับเครื่องหนึ่งอย่างหรือมากกว่า ซึ่งตัวขนมปังนั้นไม่จำกัดว่าจะถูกปรุงขึ้นมาด้วยส่วนผสมอะไรบ้าง ซึ่งทุกวันนี้เราสามารถพบเห็นแซนวิชที่มีหน้าตาต่างๆนานามากมายรวมไปถึงถูกทำขึ้นด้วยขนมปันหลากหลายชนิดหน้าตาสีสันด้วยกัน ซึ่งล้วนแล้วแต่มีหน้าตาน่าทาน และบ้างก็ถูกทำขึ้นเพื่อให้ดีต่อสุขภาพ แต่ว่าพวกเราทุกคนจะมีใครรู้บ้างว่าที่มาของอาหารสุดยอดนิยมของพวกเราอย่างแซนวิชนั้นเกิด จริงแท้แล้วเกิดขึ้นมาได้อย่างไร

แซนวิชในยุคแรกๆนั้นยังไม่ได้ถูกเรียกว่าแซนวิช และหน้าตาของแซนวิชในยุคแรกนั้นถูกประกอบขึ้นจากแผ่นขนมปัง Matzo ซึ่งเป็นขนมปังยิวที่มีหน้าตาเป็นแผ่นแบนๆไม่ขึ้นฟูดูคล้ายๆกับเสื่อ ห่อเนื้อลูกแกะ (Paschal lamb) กับผักรสขม ซึ่งอาหารนี้พระนักบวชชาวยิวที่มีชือว่า "ฮิลเลล (Hillel the Elder)" ได้บอกให้คนในศาสนาทานในช่วงเทศกาลวันศักดิสิทธิ Passover

และเมื่อเข้าสู่ช่วงยุคกลาง ขนมปังแผ่นหนาหยาบและมักจะถูกใช้เป็นถาดวางอาหารนั้นเป็นอีกหนึ่งรูปแบบของแซนวิชแบบเปิดหน้าในยุคแรกๆ ซึ่งตัวขนมปังที่ถูกใช้วางอาหารด้านบนนั้นมีชื่อเรียกเล่นๆว่า "เขียง"  เนื่องจากลักษณ์ของมันและการใช้งานที่ไม่ได้ต่างจากเขียง และเขียงที่ว่านี้หากไม่ได้ถูกทานเข้าไปด้วย(ซึ่งพวกผู้ดีสมัยนั้นคงไม่นิยมทานกันเข้าไป) ก็จะถูกเอาไปเลี้ยงหมาหรือขอทาน (เป็นการเก็บล้างที่ดูสะดวงดีแฮะ) อนึ่งวัฒนธรรมในการกินเช่นนี้ก็ได้ขยายจากฮอลแลนด์ในช่วงศตวรรษที่17 เชื่อมโยงมาถึงแซนวิชของอังกฤษในปัจจุบัน (จากการสำรวจของนักโภชนาการที่มีชื่อ John Ray ซึ่งก่อนหน้านั้นในประเทศอังกฤษไม่พบวัฒนธรรมในการกินเช่นนี้มาก่อน)

และในที่สุดแซนวิชก็ได้ปรากฏขึ้นในอังกฤษ และถูกบันทึกเอาไว้เป็นครั้งแรกในEdward Gibbon's journal คำว่าแซนวิชนั้น ถูกตั้งขึ้นในศตวรรษที่18 โดยตั้งชื่อนั้น ตามฐานันดร เอิร์ลแห่งแซนวิชที่4 หรืออีกชื่อหนึ่งก็คือ จอห์น มอนตากิว ผู้จะว่าสร้างนวัตกรรมการกินนี้ก็ไม่เชิง เรียกว่าผู้นำแฟชั่นน่าจะถูกกว่า เมื่อมันได้ถูกกล่าวกันว่า ลอร์ดแซนวิช นั้นได้วางรูปแบบของอาหารชนิดนี้เพื่อให้สะดวกในการ "เล่นไพ่" โดยไม่ทำให้สำรับไพ่ของเขาเลอะเทอะ (อะไรจะติดเกมปานนั้นนะพ่อคู๊ณ)

และนี่ก็ถูกใช้เป็นโจ๊กใส่ไข่เล่าต่อกันมาและได้รับการเผยแพร่เป็นเรื่องขำขันในสารของ  Pierre-Jean Grosley's Londres(1770) ของฝรั่งเศส และถูกแปลมาลงใน A Tour to London(1772) อีกสองปีต่อมา ซึ่งโกรสลี่(Pierre-Jean Grosley; คาดว่าน่าจะเป็นชาวฝรั่งเศสก็เพราะชื่อนี่แหละ)ได้มาพบรูปแบบในการกินนี้ในระหว่างการเยือนลอนดอนในปี 1765 จากนั้นแซนวิชก็ได้ขยายความนิยมขึ้นจากการแนะนำของ N. A. M. Rodger ให้นำเข้ามาใช้ในกิจการราชนาวี(เพราะมันสะดวกกินอ่ะนะ) แล้วจึงแพร่หลายเข้ามาสู่โต๊ะอาหารของคนทั่วไปในที่สุด (คงจะเพราะพอทหารกลับบ้านก็คงจะติดกินอะไรเหมือนที่เคยกินมาละมัง)

และนี่คือเรื่องราวที่ทำให้แซนวิชนั้นเป็นที่นิยมและแพร่หลายไปสู่สังคมในทุกๆชนชั้นตั้งแต่ระดับสูงไปจนถึงระดับรากหญ้ามาถึงทุกวันนี้จ้า...

ขอบคุณเรื่องราวดีดีจาก //en.wikipedia.org/
แปลและเรียบเรียงโดย จิ้งจอกน้อยArTimuS

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2552 14:11:29 น.		1 comments
Counter : 1951 Pageviews.
Share Tweet