Bloggang.com : Art999. - -`๏’-บ่น-`๏’-(ขอหน่อย)

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ชีวิตนี้สั้นนัก..... แต่ก็อยากจะเดินทางไปทุกแห่งหน...ตามเหตุเเละปัจจัยที่พึงมี

Group Blog

All blogs

-`๏’-บ่น-`๏’-(ขอหน่อย)

ไม่ค่อยได้บันทึกอะไรประมาณนี้นัก.....

ตอนนี้ยังเซ็งอยู่เป็นทุน

...นิดหน่อย.....

ขอเล่าเรื่องดีๆ ก่อนนะครับ
-`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’-

วันพุธที่ผ่านมา...ขับเจ้ามดเขียวไปธุระที่อัมพวา กำลังจะกลับที่ตั้ง
สายคันเร่งขาดเฉยเลย

ยกไฟซ้ายเข้าข้างทาง หน้าวัดราชคาม

6 โมงเย็นแล้วด้วย...เอาไงเนี่ย พยามซ่อมด้วยตัวเองก่อนแล้ว แต่คงไม่สำเร็จแน่

หากพยายามต่อจนมืด

มีคุณยายคนนึงเดินหิ้วกับข้าวผ่านมา ถามว่าเป็นยังไง...

ซ่อมได้ไหม? ผมก็อธิบายแกไป...

แกก็ยืนนึก เรื่องช่าง อยู่พักเดียว แล้วก็กวักมือให้ผมเดินตามมา

เดินไปนิดนึงแกเห็นเด็กวัยรุ่น เตะบอลอยู่อีกฝั่ง ตะโกนไปเรียกเด็กหนุ่มคนนั้นว่า

ลูกไอ้...(น่าจะชื่อพ่อ น้องเค้าน่ะ)รึเปล่า

คือคุณยายเค้ารู้จักน่ะ

แล้วก็บอกเด็กหนุ่มคนนั้น ให้ช่วยขี่มอเตอร์ไซด์ พาผมไปหาอู่ซ่อม

เด็กคนนั้นก็งง งง แต่ก็ยินดี...

ผมโชคดีที่เจอคุณยาย, เจอน้องคนนี้ด้วย น้องพาขี่รถไปถึงโบสถ์คริสต์บางนกแขวก แต่ว่าไม่มีอู่รถยนต์เลย
มีแต่อู่ซ่อมมอเตอร์ไซด์

จอดถามที่ร้านปะยาง เค้าช่วยแนะนำว่า ที่แยกวัดประสิทธิ์ มีอู่ซ่อมรถยนต์อยู่ที่นึง

เราสองคนก็รีบตะบึงไป 10 กม.เห็นจะได้

เจรจากับเจ้าของอู่แล้วว่าซ่อมได้ แต่ต้องไปซื้ออะไหล่ที่ราชบุรีก่อน

ผมก็ตกลง ลงที่อู่เลย หันมาจะให้เงินค่าน้ำมันแก่น้องผู้ชายคนนี้ น้องเค้าไม่ยอมที่จะรับเลยครับ

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร อยากตอบแทนที่เขาช่วยเหลือในครั้งนี้

เมื่อไม่รับเงิน ผมก็ได้แค่ฝากนามบัตรไว้ เพราะว่าก็ได้คุยกันตอนที่นั่งมอเตอร์ไซด์ ถึงรู้ว่าเป็นน้องๆ รุ่นเดียวกับที่มาฝึกงาน, และปัจจุบันทำงานที่ ที่ทำงานเดียวกับผม

น้องเค้าบอกว่า ผมขอที่จะโทรมาสอบถามเรื่องรับสมัครงาน ที่ทำงานพี่นะ
ว่าจะเปิดอีกเมื่อไหร่

ขอบันทึกและขอบคุณน้องจีระศักดิ์ ปวส.เครื่องกล เทคนิคราชบุรีคนนี้ไว้ด้วยครับ
-`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’--`๏’-

แต่เรื่องที่ไม่สบอารมณ์

เพิ่งเกิดขึ้นวันนี้ เมื่อสักทุ่มกว่ามานี่เอง

แล้วก็เรื่องเกี่ยวกับรถยนต์เหมือนกัน

ไปทานอาหารเย็นแถวบ้านครับ กำลังทานใกล้เสร็จแล้วแหละ

พอดีแฟนหันไปเห็นมอเตอร์ไซด์เข้ามาจอดปิดหน้ารถ ชนิด ดิ้นออกไม่ได้
แล้วก็ข้างหลังมีรถเก๋งจอดปิดตูดไว้อีก

แฟนเลยเดินไปบอกคนขี่ว่าช่วยขยับไปอีกนิดนึงนะ เพราะว่าเดี๋ยวออกไม่ได้...แล้วก็กลับมาที่โต๊ะ

ชาย-หญิงคู่นั้น ก็ขยับให้

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้สังเกตุอะไรอีก...

แล้วพอดีมีคนรู้จักแวะมาทัก..ก็คุยกันอีกสักพัก

กลับมาที่รถ.....ยางล้อหลังด้านนอกแบบแต๊ดแต๋

เอามือไปสำรวจจุ๊บยาง รู้สึกว่าหลวมเหมือนโดนคลาย

ยางแบนขนาดแม็กถึงพื้นเลยหล่ะ

ในใจคิดสองอย่าง ไปเหยียบอะไรมาหรือเปล่าหว่า...

หรือว่าจากสาเหตุที่เล่าไปข้างบน....

เปลี่ยงยางเอง..ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผมนัก แต่หากผมไม่ได้มาด้วย
แล้วคุณแม่น้องพันไมล์กับน้องพันไมล์มาโดยลำพัง

น่าจะวุ่นวาย แล้วก็เรื่องใหญ่สำหรับเค้า

เราใช้เวลาไม่นาน...ผมก็เอายางไปปะที่ปั๊ม

ภาวนาให้มีรอยรั่ว เพื่อที่ใจผม ที่คิดอคติอยู่ จะได้สงบลง

ช่างเพียงแค่เติมลมไป แล้วกดดูในอ่างน้ำ..........

.................

.......................

.....................

แล้วก็เป็นอย่างที่คุณคิดแหละครับ....

เราพูดจาไปดีๆ สุภาพ....คุณเคืองขนาดนี้....

ผมคงต้องระวังอะไรมากขึ้นกว่านี้กระมัง........

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ....

ได้พิมพ์ลงไป....

รู้สึกได้ผ่อนคลายขึ้นเยอะ...มันเซ็งน่ะ