มาดูหนุ่มสาวญี่ปุ่นเค้าทำกระทงกัน
เมื่อวันที่ 12 ที่ผ่านมา เป็นวันเพ็ญเดือน 12 ที่ทำงานอ้อย มีการจัดฝึกอบรม ให้นักศึกษาจากญี่ปุ่นทางที่ทำงานอ้อยเลยเสริมกิจกรรมการทำกระทงและก็ จัดให้เค้าไปเที่ยวงานลอยกระซะเลยเรามาดูบรรยากาศการทำกระทงกันนะแต่ขอบอกว่า ไปช่วยเค้าสอนทำกระทงด้วยแหละ พูดไม่เก่ง แต่อยากสอนง่ะ จะได้เผยแพร่วัฒนธรรมไทย ด้วยกัน แต่ไม่รู้หรอกว่า ใครชื่ออะไร จับคู่ชื่อกะตัวคนมะถูกง่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปตอนเริ่มแรกง่ะ แล้วคราวนี้ อ้อยก็ดันเป็นตากล้องเองซะด้วย เลยมะมีรูปอ้อยเลย แต่นักศึกษาญีปุ่นน่ารักทุกคน ตั้งใจทำกัน แต่ละคนก็ใส่ไอเดียของตัวเองลงไปเดี๋ยวๆๆก็สุโค๋ย เดี๋ยวๆๆก็คาวาอิ อ้อยแปลได้แต่ 2 คำนี้แหละ สุดยอดด น่ารัก 555มาดูบรรยากาศกันต่อมาดูผลงานทังหมดกันดันลืมถ่ายรูปผลงานของอีก 2 สาวง่ะ ก็คนมันพูดไม่ถูกนี่นา หลังจากช่วยสอนชาวญี่ปุ่น เสร็จแล้ว คราวนี้ก็ถึงตาอ้อยไปลอยกระทงกันบ้างนะจ๊ะก็ลอยมันในเกษตรนี่แหละ เด็กๆๆนักศึกษาเยอะมากๆๆ แต่ไม่ได้ถ่ายบรรยากาศเลยง่ะ เพราะคนแน่นเกินไป แน่นจริงๆๆๆ นี่เลยเป็นช่วงนาทีทองของพี่เจี๊ยบเลยแหละ แหม่ เชียวเลย ได้เบียดกะน้องๆๆนักศึกษาหล่ะ ดีใจจริงๆๆมาถึงแล้ว กว่าจะเบียดเด็กๆๆเข้ามาได้ งั้นขออธิฐานก่อนนะและแล้วปีนี้เราก็ได้ขอขมาพระแม่คงคาอีกครั้ง และลอยสิ่งที่ไม่ดีออกจากตัวเราไปแล้วหลังจากนี้ก็ถึงเวลาหาอะไรใส่ท้องบ้างหล่ะ เดินเบียดๆๆน้องนักศึกษาไป ก็ได้กระดูดอ่อนไก้ทอด ข้าวเหนียว ไก้ย่าง แล้วก็น้ำ แค่นี่เองง่ะ เพราะเด็กๆๆเยอะมาก เข้าไม่ถึงหลังจากนั้นพี่เจี๊ยบก็ชวนไปดูพลุกัน ไอ้เราก็คิดว่าที่ไหนเอ๋... แล้วกลัวมาที่ทำงานทำไม่นะอ้าวมาดาดฟ้า แถมแบกบันไดมาด้วยพี่เจี๊ยบบอก ดูพลุที่นี่ไงบนดาดฟ้านะโห๋ ไม่ใช่ดาดฟ้าธรรมดา แต่ดันเป็นส่วนที่เค้าทำเพิ่มเติม ไว้เก็บของนะต้องปีนไปด้านบนอีกนะ อ้อยโค-ตร จะเสียวเลยง่ะ ปีนขึ้นไปแล้ว มือตึดตือเลย แถมสูงอีกตะหาก ปีนไปแล้วอ้อยไม่กล้าคืนเลยง่ะ เพราะพื้นที่มีนิดเดียวพี่เจี๊ยบบอก มากินบรรยากาศไง แถมลมหนาวพัดเย็นสบาย แต่อ้อยนี่สิ หนาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บรืออออออออแต่ได้ดูพลุสมใจจริงๆๆ เพราะจุดทั่วทั้งกทม.เลย แต่อาจจะไกลไปหน่อย เดี๋ยวมุนโน่น เดี๋ยวมุมนี้ เห้นทั่วไปหมดนะ สวยดีง่ะ แถมมานั่งโรแมนกัน 2 คน 555กะว่าคราวหน้า วันพ่อ จะมานั่งอีก เพราะพลุคงจาเยอะกว่านี้นะ พี่เจี๊ยบพยายามถ่ายรูปพลุมแล้ว แต่มันไกลมากๆๆง่ะ ไม่ทันซักกะที เอาบรรยากาศบนยอดตึกที่ทำงานอ้อยมาให้ดูก่อนแล้วกันะจ๊ะแล้วแล้ววันเพ็นเดือน 12 ปีนี้ก็ผ่านไป ปีหน้า ไม่รู้จะได้ไปนอกสถานที่บ้างหรือเปล่าน่า
BOYdPOD BITTERSWEET ONCE IN A LIFETIME CONCERT
เมื่อวันพุธที่ 16 นี้ได้ไปดูคอนเสิร์ตใหญ่ BOYdPOD มา เมื่อ 16 กรกฎาคม 2551 นี้ ขอบอกว่า การเดินทางไปลำบากมากๆๆ เพราะเป็นวันก่อนวันหยุดยาว รถติดมากๆๆตอนออกมาก็ไม่เป็นไร แต่ยังไม่ถึงเมื่อทองเลย ฝนตกหนักมากๆๆๆ ตกชนิดที่ว่า ที่ปัดน้ำฝนก็เอาไม่อยู่ แถมน้ำก็ท่วมถนนอีก แต่ถึงอย่างไร เราก็ไม่ละความพยายามพอไปถึง Impact ก็โล่งใจ มาถึงซะที อ้อยได้บัตร 2000 มา มันก็ใกล้เวทีดีนะ เสียอย่างเดียว มันดันเป็นด้านข้างนะแต่ พอมาอยู่ใน Hall คนก็ยังไม่เต็มเลยง่ะ เลยต้องรอ ๆๆๆๆๆ แล้วก็รอคอนเสิร์ตเริ่มประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆๆ นิดๆๆ แต่ก็เปิดมาด้วยประทับใจนะ มีรอยยิ้ม ตั้งแต่ฉากแรกเลยง่ะและขอบอกว่า มันมากๆๆเลย กรี๊ด ซะเสียงหายหมด นี่ขนาดว่า ไม่ได้นั่นด้วยกันกะเพื่อนๆนะ พอดี อ้อยจองตั๋วช้าไป เลยได้ที่นั่งคนละจุดง่ะ ต่างคน ต่างนั่งกัน ไม่ได้ใกล้กันเลยแต่พอคอนเสิร์ต เริ่ม ฉันไม่สนใจคนข้างๆๆ แล้วง่ะ กรี๊ดสนั่นก็มันชอบนี่ แต่ละคน ที่เป็น Gest ก็ พอจะเดาๆๆ กันได้ แต่บางคนสิ ไม่คิดว่าจะมา ก็มาด้วย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดแถมคอนเสิร์ต ก็ดูเป็นกันเอง สรุป สนุกมากๆๆเลยมาดูบรรยากาศกันเลย นะ (รูปอาจจะไม่แจ๋มเท่าไหร่นะ เพราะมันก็ไกลอยู่เหมือนกันนะ)เริ่มกันด้วย การเปิดตัวของพี่ป๊อดของเรา มาในเพลงชึ้งๆๆ (จำไม่ได้ว่าเพลงอะไรง่ะ )แล้วนี่ พี่นภ ก็มา ไอ้อ้อยไม่สนใจอะไร กรี๊ดอย่างเดียว (ขอบอกว่าถ่ายคลิปมาด้วย แต่พอเอามาดู เสียงกรี๊ยดอ้อยเต็มๆๆเลย เลยไม่กล้าเอามาลงง่ะ)นี่ พี่บอย พีชเมกเกอร์ก็มา กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดมีอีกหลายคน เลย และก็อีกหลายๆๆคน(ถ่ายรูปมาไม่ชัด เลยไม่ได้ลงง่ะ)แต่สุดท้าย ก็มาเจอเด็กคนนี้เพราะใครๆๆ ต่างก็บอกว่ารักโต๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซะสนั่นฮอเชียวกว่าจะจบ ก็เล่น เอาเราเสียงหาย แต่รู้สึก จิตใจเบิกบานจริงๆๆเลยเห็นพี่นภ บอกว่า ปลายเดิอนมกราปีหน้า จะมีคอนเสิร์ตใหญ่ อีก ไม่แน่อาจจะไปดูอีกก็ได้
เป็นอะไรก็ไม่รู้
อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ เจอกันงานที่ทำงานเข้าเล่มเอาล้าไปหมดเลยทั้งที่อ้อยเป็นคนที่ชอบงานเยอะๆๆนะแต่พอมาเจอโครงการนี้เข้า มันเบื่อเลยง่ะงานที่เราทำ กลับทำไรไม่ได้พอทำไปโดนว่าตลอดเลยเรื่องเล็กๆๆ น้อยๆๆก็โดนคนทำงานตัวเล็กๆๆ อย่างงี้ก็เบื่อเป็นเหมือนกันนะ3 วันที่ผ่านมา กลับบ้านดึกทุกๆๆคืนเลย แถมตื่นเช้าอีกพักนี้เราหน้าจ๋อยๆๆง่ะทำไงดีคิดถึงบ้านจังคิดถึงน้องตัวอ้วนๆๆ ดำๆๆ ที่บ้านจังเลย คิดถึงพ่อกับแม่ด้วยกว่าจะได้กลับอีกที ก็ กรกฎา หรือสิงหานะแหละอีกตั้งนานเฮ้อ.........................เดี๋ยว เดือนกันยานี้ เจ้าโครงการนี้ก็จะหมดไปแล้วหวังว่าตอนนั้นเราคงจะยิ้มได้อย่างเต็มที่แล้วนะเวลาเจองานหนัก ให้บอกตัวเองว่า นี่คือ...โอกาสในการเตรียมพร้อมสู่ความเป็นมืออาชีพเวลาเจอคำตำหนิ ให้บอกตัวเองว่า นี่คือ...การชี้ขุมทรัพย์มหาสมบัติเวลาเจอคำนินทา ให้บอกตัวเองว่า นี่คือ...การสะท้อนว่าเรายังคงเป็นคนที่มีความหมายเวลาเจอศัตรูคอยกลั่นแกล้ง ให้บอกตัวเองว่า นี่คือบททดสอบที่ว่า "มารไม่มีบารมีไม่เกิด " บางส่วนจาก ว.วชิรเมธีมีอีกหลายข้อเลย แต่วันนี้ต้องไปทำงานต่อ แล้วหล่ะ วันหลังจะมาเขียนต่อนะ