|
- Diary / Blog Tag บทสรุปปลายปีที่มีความหมาย
- Shinjuku ไปแอบดูยากูซ่า (มาดเท่)
- ฮาราจูกุ กับการตามหาเด็ก Cosplay ในตำนาน
- my "lost" SAMSUNG ฮือ ฮือ,,,,
- Princeton cafe' ชื่อแม้ไม่คุ้น...แต่ไม่ต้องลุ้นความอร่อย
- อย่างนี้เค้าเรียกว่า..."ลิงได้แก้ว" รึเปล่านะ ??
- ผู้ชายของคุณน่ารักเหมือน "น้องหมา" พันธุ์อะไร ??
- Tag...เย้ !! โดน tag กะเค้าแล้ว
- เช้านี้...พูดอะไรกับตัวเองมากมาย
- พลังชีวิต "ขีด" สุดท้าย... -_-!
- อย่าหันมาทางนี้ เจ้าหมาอ้วน!!
- เตรียมตัว "รับปริญญา"
- จอดรถใน Emporium "10 ชม" ....ไฮโซจิงๆ ^_^!
- คำตอบของเด็กสมัยนี้
- ความรักเหมือน "ตู้โทรศัพท์สาธารณะ"
- Mammy, je taime ฉันรัก คุณแม่
- บารอมิเตอร์วัดความสูงของตึกระฟ้าได้อย่างไร...น่านน่ะสิ
- "มนุษย์เงินเดือนมืออาชีพ.." ใครจะเป็นเถ้าแก่ไม่จำเป็นต้องอ่าน
- ไอสไตน์พูดว่า...
- คำถามน่าคิดของวัน
- ถ้าอาหารที่เราทานเป็นแบบนี้ล่ะ
- Paris, je taime ฉันรัก ปารีส (5)
- Paris, je taime ฉันรัก ปารีส (4)
- Paris, je taime ฉันรัก ปารีส (3)
- Paris, je taime ฉันรัก ปารีส (2)
- Paris, je taime ฉันรัก ปารีส
- ฉันหลงรักชายหนุ่มในสายโทรศัพท์
- กว่าจะมาเป็น "หูฉลาม"
- เป็นไข้ซะแล้ว....
- นานๆจะสวม บูท ที
- ถ้าเลิกตอแหล..จะให้แม่ไปขอ
- ตั๊ดสู้ฟุด...ทำไมกลายเป็นเรื่องนี้ไปได้ (2)
- "Full of happiness" ความสุขจากการได้รักของ SJ
- ตั๊ดสู้ฟุด...ทำไมกลายเป็นเรื่องนี้ไปได้
- แล้วก้อนึกสนุกอะไรขึ้นมาได้...
- Food gallery ชุมนุมของดีที่น่าชิม
- เด็กน้อยในวันนั้น คือหญิงสาวในวันนี้ (2)
- เด็กน้อยในวันนั้น คือหญิงสาวในวันนี้ (2)
- AF4 ว่าจะไม่ (ดู) แล้วเชียว...
- เด็กน้อยในวันนั้น คือหญิงสาวในวันนี้
- AF4 ว่าจะไม่ (ดู) แล้วเชียว...
- Transformers Fever อะไรก้อสามารถ Tranform ได้
- Transformers Fever อะไรก้อสามารถ Tranform ได้
- เช้าหม่นๆ
- Transformers ความทรงจำวัยเด็กที่คืนกลับมา
- ทรู ไลฟ์ ทองหล่อ
- โลกร้อน !!!
- เป็นป้าแล้วเหรอเนี่ย??
- ชุดนั่งเล่นแบบประหยัดที่จัดเก็บ
- สิงคโปร์หนที่2 Part II : การเดินทางของ Burger King
- สิงคโปร์หนที่2 Part I : มันจะสนุกมั้ยนะ
- ความรักของสาวยี่สิบปลายๆ
- ว่าที่เจ้าสาว
|
|
|
|
|
บารอมิเตอร์วัดความสูงของตึกระฟ้าได้อย่างไร...น่านน่ะสิ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริง ที่เดนมาร์ก ในปี ค.ศ. 1906
"จงอธิบายว่าท่านจะใช้บารอมิเตอร์วัดความสูงของตึกระฟ้าได้อย่างไร"
นี่เป็นโจทย์ในข้อสอบฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัย Copenhagen ที่นักศึกษาคนหนึ่งได้รับ
"เชือกยาว ๆ ผูกกับบารอมิเตอร์แล้วหย่อนลงมาจากบนหลังคาแล้วก็เอา ความยาวเชือก บวกความสูงบารอมิเตอร์ก็จะได้ความสูงของตึก" นักศึกษา ตอบอย่างมั่นใจในกระดาษคำตอบ และอาจารย์ผู้สอนให้คะแนนเขา "
แต่ นักศึกษาผู้นั้นกลับยืนกรานว่า
คำตอบของเขาควรจะถูกต้องอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง
ทางมหาวิทยาลัยจึงตั้งกรรมการมาตัดสินเรื่องนี้
กรรมการตัดสินว่า คำตอบนั้นถูกต้องอย่างแน่นอน แต่ไม่แสดงถึงความสามารถทางฟิสิกส์ให้เห็น
เพื่อแก้ปัญหาทางกรรมการจึงให้เรียก นักศึกษาคนนั้นมาพบ
แล้วให้เวลา 6 นาทีเพื่อหาคำตอบที่แสดงให้เห็นถึงความรู้ทางด้านฟิส ิกส์
กรรมการเตือนว่า เวลาจะหมดแล้ว นศ.ตอบว่า
เขามีคำตอบมากมายที่เกี่ยวกับฟิสิกส์แต่ไม่สามารถตัด สินใจได้ว่าจะใช้คำตอบไหนดี
เมื่อได้รับคำเตือนให้รีบ นศ. จึงตอบมาดังนี้
ประการแรก : ให้ เอาบารอมิเตอร์ขึ้นไปบนดาดฟ้าตึก ทิ้งลงมา จับเวลาจนถึงพื้น ความสูงของตึกหาได้จากสูตร H=(1/2)gt^2 แต่น่าสงสารบารอมิเตอร์ที่อยู่ดี ๆ มันก็ต้องหล่นแตก
ประการที่สอง : ถ้าแดดดี ให้วัดความสูงบารอมิเตอร์ วางให้ตั้งฉากพื้นแล้ววัดความยาวของเงาบารอมอเตอร์ วัดความยาวของเงาตึก แล้วคิดด้วยตรีโกณมิติก็จะได้ความสูงของตึกโดยไม่ต้อ งขึ้นไปบนตึกด้วยซ้ำ
ถ้าเกิดอยากโชว์ความสามารถด้านวิทยาศาสตร์มากกว่านี้ ก็ใช้ประการที่สามคือ
เอาเชือกเส้นสั้นๆมาผูกกะบารอมิเตอร์แล้วแกว่งเหมือน ลูกตุ้ม ตอนแรกก็แกว่งระดับพื้นดิน แล้วก็ไปแกว่งอีกทีบนดาดฟ้า ความสูงของตึกจะหาได้จาก ความแตกต่างของคาบการแกว่งเนื่องจากความแตกต่างของแร งดึดดูดจากจุดศูนย์กลางของมวล คำนวณ จากT=2 (พาย)^2 คูณกับรากที่สองของ (L/g)
ประการที่สี่ : ถ้าตึกมีบันไดหนีไฟก็ง่ายๆ ก็เดินขึ้นไปเอาบารอมิเตอร์ทาบแล้วก็ทำเครื่องหมายไป เรื่อยๆจนถึงยอดตึก นับไว้ คูณด้วยความสูงของบารอมิเตอร์ก็ได้ความสูงตึก
ประการที่ห้า : ถ้าคุณต้องการเป็นคนที่น่าเบื่อและยึดถือตามแบบแผนจำ เจซ้ำซาก คุณก็เอาบารอมิเตอร์วัดความดันอากาศที่พื้น และที่ยอดตึกคำนวนความแตกต่างของความดันก็จะได้ความส ูงตึก
ประการที่หก : แต่ถ้าเราเหน็ดเหนื่อยกับการคิดและการใช้วิธีทางวิทย าศาสตร์แก้ปัญหาทางที่ดีที่สุด ไปเคาะประตูห้องภารโรง แล้วบอกว่า ..."ถ้าต้องการบารอมิเตอร์สวย ๆ ใหม่เอี่ยมแล้วละก็ ช่วยบอกความสูงของตึกให้ผมที"
นักศึกษาคนนั้นคือ
นีล โบร์ ผู้ได้รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ ปี ค.ศ. 1922 :
พักนี้มีแต่คนส่ง Fw mail ประเภทให้คิดตามเยอะเชียว (พวกคลิปหลุดไม่ค่อยมีให้เห็นแล้วอ่ะ ) น่าสนใจทั้งนั้น...ก้อเลยอยากเอามาฝากกันค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องของนักวิทยาศาสตร์คนนึง แต่ความสำคัญมันไม่ได้อยู่ที่ว่าเค้าคิดค้นประดิษฐ์สิ่งสำคัญอะไร แต่มันอยู่ที่... เดี๋ยวเราค่อยมาคุยกันหลังจากที่คุณๆอ่านมันแล้วดีกว่านะคะ
น่าสนใจทีเดียว....
Create Date : 08 สิงหาคม 2550 | | |
Last Update : 2 มกราคม 2554 22:54:32 น. |
Counter : 1983 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ไอสไตน์พูดว่า...
ในห้องเรียนวันหนึ่ง ไอสไตน์ถามนักเรียนว่า
" มีคนซ่อมปล่องไฟสองคน กําลังซ่อมปล่องไฟเก่า พอพวกเขาออกมาจากปล่องไฟ ปรากฏว่า คนหนึ่งตัวสะอาด อีกคนตัวเลอะเทอะ เต็มไปด้วยเขม่า ขอถามหน่อยว่า คนไหนจะไปอาบน้ำก่อน?? "
นักเรียนคนหนึ่งตอบว่า " ก็ต้องคนที่ตัวสกปรกเลอะเขม่าควันสิครับ "
ไอสไตน์ พูดว่า
" งั้นเหรอ คุณลองคิดดูให้ดีนะคนที่ตัวสะอาด เห็นอีกคนที่ตัวสกปรกเต็มไปด้วยเขม่าควัน เขาก็ต้องคิดว่าตัวเองออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน ตัวเขาเองก็ต้องสกปรกเหมือนกันแน่ๆเลย ส่วนอีกคน...เห็นฝ่ายตรงข้ามตัวสะอาด ก็ต้องคิดว่า ตัวเองก็สะอาดเหมือนกัน
ตอนนี้ผมขอถามพวกคุณอีกครั้งว่า ใครที่จะไปอาบน้ำก่อนกันแน่??"
นักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า...
"อ้อ ! ผมรู้แล้ว พอคนตัวสะอาดเห็นอีกคนสกปรกก็นึกว่าตัวเองต้องสกปรกแน่ แต่คนที่ตัวสกปรกเห็นอีกคนสะอาด ก็นึกว่าตัวเองไม่สกปรกเลย
ดังนั้น..คนที่ตัวสะอาดต้องวิ่งไปอาบน้ำก่อนแน่เลย...ถูกไหมครับ...??"
ไอสไตน์มองไปที่นักเรียนทุกคน นักเรียนทุกคนต่างเห็นด้วยกับคําตอบนี้ ไอสไตน์ค่อยๆพูดขึ้นอย่างมีหลักการและเหตุผล
"คําตอบนี้ก็ผิดทั้งสองคนออกมาจากปล่องไฟเก่าเหมือนกัน จะเป็นไปได้ไงที่คนหนึ่งสะอาด...อีกคนหนึ่งจะสกปรก นี่แหละที่เขาเรียกว่า "ตรรก"
เมื่อความคิดของคนเราถูกชักนําจนสะดุดก็จะไม่สามารถแยกแยะและหาเหตุผล แห่งเรื่องราวที่แท้จริงออกมาได้
จะหาตรรกได้ก็ต้อง... กระโดดออกมาจาก "พันธนาการของความเคยชิน" หลบเลี่ยงจาก "กับดักทางความคิด" หลีกหนีจาก "สิ่งที่ทําให้หลงทางจากความรู้จริง" ขจัด"ทิฐิแห่งกมลสันดาน"
จะหา ตรรก ได้ก็ต่อเมื่อ คุณสลัดหมากทั้งหมด ที่คนเขาจัดฉากวางล่อคุณไว้...
Create Date : 03 สิงหาคม 2550 | | |
Last Update : 2 มกราคม 2554 22:54:07 น. |
Counter : 482 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
คำถามน่าคิดของวัน
วันนี้ไม่มีเวลานั่งคิดอะไรมากนัก...มีเรื่องต้องทำมากมายล้านสิบแปดอย่าง...
ต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อนบ่ายโมง เพราะต้องออกไปดูโครงการ+บ้านตัวอย่างแถวๆซาฟารีเวิร์ล (ไปไม่เป็นซะด้วย)
...เลยไม่ได้ทานข้าวกลางวันตามระเบียบ...
12.43น. ก่อนออกจากออฟฟิศ...มี FW mail อันนึงมากระตุกต่อมความคิดในสมองส่วนลับที่สุดที่มีไว้คิด "เรื่องไม่เป็นเรื่อง" ให้เริ่มทำงาน
ก้อเลยเซฟมาให้ช่วยพิจารณากัน...ว่า "โลกนี้มีความยุติธรรมมั้ย??..." อย่างที่ใน mail เค้าถามมา
ต้อง "คลิก" ที่รูปนะคะ ภาพถึงจะใหญ่ขึ้น อ่านได้ง่ายๆ
อ่านจบแล้วตอบไม่ได้ว่า "โลกนี้มีความยุติธรรมหรือไม่" เพราะเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมาในชีวิต (เท่าที่นึกออก) บอกได้ว่าบางครั้งก้อ "มี" บางครั้งก้อ "ไม่มี"
บางสิ่ง (ที่คิดว่าดี) ที่เราทำไปก้อ "ได้รับ" ผลลัพธ์ที่ดี ดังคำสอนที่ท่องติดปากมาแต่เล็กแต่น้อยว่า "ทำดีย่อมได้ดี"
แต่บางที...บางสิ่ง (ที่คิดว่าดี) ที่เราทำไปก้อ "ไม่ได้รับ" ผลลัพธ์ที่ดี ดังคำสอนในวัยเด็กนั้น...
หลังจากลองผิดลองถูกกับชีวิตมาก้อนานหลายฝน...
สรุปกับตัวเองได้ว่า...บางทีคำตอบของทุกคำถามก้อไม่ได้มีเพียงคำตอบเดียว แม้ว่าเราจะใช้วิธีคิดและวิธีปฎิบัติแบบเดิมก้อตาม ผลลัพธ์ที่ออกมานั้นไม่ได้เป็นไปตามแบบเดิมเสมอไป "ชีวิตไม่ใช่คณิตศาสตร์" ที่ 18+18 จะเท่ากับ 36 ทุกครั้ง (แม่เป็นครูเลข...ต้องโชว์หน่อย) ชีวิตไม่มี "สูตรสำเร็จ" ตายตัว...
นี่ละคือ "เสน่ห์" ของการใช้ชีวิต... เราจะไม่มีวันรู้คำตอบของสิ่งใด หากเราไม่ลองลงมือทำ บางสิ่งที่คนอื่นทำได้ดี ทำสำเร็จ...แต่เราอาจจะไม่ บางสิ่งที่คนอื่นทำได้ไม่ดี ล้มเหลว...แต่เราอาจจะทำสำเร็จสวยงาม
ในเมื่อมันไม่มีคำตอบตายตัว...ก้อต้องลองเสี่ยงกันไป (บนพื้นฐานความน่าจะเป็น) อย่างน้อยเราจะได้ไม่เสียใจที่ไม่ได้ทำ...
ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกคน
Create Date : 02 สิงหาคม 2550 | | |
Last Update : 2 มกราคม 2554 22:53:43 น. |
Counter : 463 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
มีคนเชื่อว่าฉันมาจากดาวอังคาร... เธอนี่ประหลาดจิง..มาจากดาวอังคารป่าวยะเนี่ย? เพื่อนชาย(ค่อนข้างคล้ายหญิง)ถาม... ดาวเดียวกับเธอแหละย่ะ...ฉันตอบ ก้อ...ดาวโลกที่แสนน่าอยู่ใบนี้งัย
|
|
|
|
|
|
|