|
คืนเม้าท์แตกของสาวๆ
โอฮาโย.... อรุณสวัสดิ์สายๆของวันอาทิตย์ที่สดใสค่ะ คงเป็นอีกวันที่เราจะได้ตื่นสายตามใจตัวเอง หลังจากทำงานตามปกติ หลังปีใหม่มาได้ 2 อาทิตย์แล้ว หวังว่าคงจะหายเหนื่อยจากการปาร์ตี้กันแล้วใช่ไหมคะ
คาดว่า...ยังคงมีควันหลงที่บางคนยังไม่เสร็จสิ้นจากงานเลี้ยงอยู่บ้าง annie ก้อเหมือนกันค่ะ... เมื่อคืนวันศุกร์ที่ผ่านมา annie ก้อมีนัดทานข้าวเย็น และค้างคืนเม้าท์แตกกันกับเพื่อนๆ ม.ปลาย สมัยนุ่งประโปรงบาน ผมสั้นกันค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า...ในวันสอบวันสุดท้ายเทอมสุดท้ายของการเป็นนักเรียนม.ปลาย เมื่อ 11 ปีที่แล้ว...(อย่าพยายามบวกเลขกันเลยนะคะ) เด็กหญิงกลุ่มนึงเกือบ 40 คนแห่งโรงเรียนสตรีย่านอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยตกลง ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่มาทานข้าว เม้าท์แตก และ "ค้างคืน" กัน ฐานปฎิบัติการค้างอ้างแรมของเราคือสถาบันกวดวิชา (บ้านของ annie เอง) ห่างจากโรงเรียนราว 10 นาทีโดยการเดินเท้า
รวมตัวกันก่อนเดิน(เท้า)ทางไปค้างคืน
กิจกรรมที่พวกเราทำก้อไม่มีอะไรมาก... กินข้าว...อาหารที่พวกเราคุ้นเคย "ข้างเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง" ที่หอบหิ้วกันมาจากหน้าโรงเรียน เม้าแตก...เรื่องโน้นนี้ จิปาถะ ไม่มีใครฟังใครจนใกล้เช้า เข้านอน...ประมาณตี4 ตี5 ก้อจะค่อยๆล้มหายกันไปทีละรายสองราย จนเงียบเสียงกันไป
หลังจากวันนั้น...หญิงสาวกลุ่มนี้มีสัญญา(ใจ) กันว่า... ไม่ว่าเราจะแยกย้ายกันไปอยู่ที่ไหน จะกลับมาพบกันที่นี่เวลาเดิม คือวันศุกร์ที่สองของเดือนมกราคม (เนื่องจากวันรุ่งขึ้นไม่มีการสอนเพราะเป็นวันเด็กแห่งชาติ)
จากวันนั้น...ถึงวันนี้ 11 ปีผ่านไปการพบปะกันแบบนี้ยังคงมีทุกปีไม่เคยห่างหาย บางปีมีคนน้อยบ้าง มากบ้างแล้วแต่จังหวะชีวิตของพวกเรา บางคนขาดไป 2 - 3 ปี ถึง 6 ปีเลยก้อมี เพราะต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ บางคนต้องไปประจำทำงานที่ต่างจังหวัด แต่ก้อยังโทรกลับมาคุยกัน บางคนติดธุระสำคัญ เช่น ต้องเข้าเวรที่โรงพยาบาล...ดึกๆก้อตามมา
เมื่อ 6 ปีที่แล้ว...
ใกล้เข้ามาหน่อย...เมื่อปีที่แล้ว
กิจกรรมที่พวกเราทำก้อไม่มีอะไรแตกต่างออกๆไปจากเดิมมากนัก... กินข้าว...บางปีนึกสนุกก้อไปทานข้างนอก
หรืออาจไปให้กำลังใจเพื่อนๆวง "เพียว" ศิลปินหญิงแห่งแกรมมี่ที่ Yes, Indeed ก่อนกลับมานั่งคุยกัน
หรืออาจไปนั่ง "รถไฟฟ้ามหานคร" (รอบสุดท้าย) เพราะเห่อจัด ที่ประเทศชาติไทยเพิ่งมีกับเค้าเป็นปีแรก
เม้าแตก...เรื่องโน้นนี้ จิปาถะ ไม่มีใครฟังใครจนใกล้เช้า (เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน) เข้านอน...ประมาณตี4 ตี5 หลังจากนั้น 7 โมงเช้าก้อเดินไปทานอาหารเช้าที่ร้านกาแฟโบราณกัน
ปีนี้...เม้าท์เพลินไปหน่อย...เลยลืมเก็บภาพมาฝาก มีแต่ภาพ 2 สาว "เปิ้ล กับ เปิ้ล" ที่หอบโน๊ตบุ๊คมาอวดรูปกันใหญ่
ก้อผ่านกันไปแล้วสำหรับปีนี้...วันนัดพบอันอบอุ่นที่เรารอคอย เรายังคงเจ็บคอ และเหนื่อยล้าจากการแย่งกันพูดชนิดไม่มีใครฟังใคร (เหมือนเดิม) เรายังรู้สึกได้ถึงความผูกพัน รักใคร่ ห่วงใยอันแน่นหนา เรายังรู้สึกว่าอยากมาเจอกัน มาฟังความเติบโต ก้าวหน้าของกันและกัน มาร่วมยินดี หัวเราะ และบางครั้งก้อร้องไห้ ให้กับความเศร้าที่เพื่อนได้พบมา
เป็นความ "โชคดี" ที่ชีวิตนึงบนดาวโลกของ annie ได้มีโอกาสสัมผัสกับมิตรภาพ ที่แสนสวยงามนี้ ทำให้รู้สึกว่าท่ามกลางความสับสน วุ่นวาย ความจริง ความไม่จริง ที่เจอทุกวันเหมือนมีกลุ่มหมอกควันขมุกขมัวอยู่รอบตัวเรา ได้จางหายกลายเป็นความอบอุ่น สุขใจ ปลาบปลื้มที่ได้ที่ใช้เวลาไปด้วยกัน
ขอบคุณเพื่อนๆจิงๆ ที่เรายังมีวันนี้ วันที่ได้อยู่ด้วยกัน
Create Date : 13 มกราคม 2551 |
Last Update : 2 มกราคม 2554 22:59:03 น. |
|
17 comments
|
Counter : 453 Pageviews. |
|
|
|
โดย: rajasit วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:19:14:11 น. |
|
|
|
โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:21:38:25 น. |
|
|
|
โดย: Yoawarat วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:22:35:46 น. |
|
|
|
โดย: cool mint วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:0:51:39 น. |
|
|
|
โดย: สาวอิตาลี วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:12:42:54 น. |
|
|
|
โดย: fzero วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:0:50:42 น. |
|
|
|
โดย: สุ่ม-4 ^^ (random-4 ) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:0:49:27 น. |
|
|
|
โดย: แมงหวี่@93 (แมงหวี่@93 ) วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:13:02:38 น. |
|
|
|
โดย: MARON CREAM วันที่: 17 มกราคม 2551 เวลา:17:42:25 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:22:53:08 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
มีคนเชื่อว่าฉันมาจากดาวอังคาร... เธอนี่ประหลาดจิง..มาจากดาวอังคารป่าวยะเนี่ย? เพื่อนชาย(ค่อนข้างคล้ายหญิง)ถาม... ดาวเดียวกับเธอแหละย่ะ...ฉันตอบ ก้อ...ดาวโลกที่แสนน่าอยู่ใบนี้งัย
|
|
|
|
|
|
|